quote:
Op zaterdag 17 september 2011 02:10 schreef dvr het volgende:Ik denk niet de dat FED zijn bonds van een Chinees gaat kopen. Ten eerste omdat die van de Treasury goedkoper zijn,
Deze onzin ga ik nieteens op reageren want dat kan alleen maar als grapje bedoeld zijn (je weet best wel hoe de bondmarket werkt)
quote:
en ten tweede omdat de primary dealer die zich daaraan waagt waarschijnlijk de volgende dag met betonnen schoenen in de Hudson ligt.
En ik denk evenmin dat de Chinezen, als ze er eindelijk vanaf zijn, daarna weer in kortere US bonds stappen. De rente op treasurys, zeker de korte, blijft gewoon 0 zolang de FED in de markt is, en de Chinezen weten dat dit spel voor de VS slecht gaat aflopen - in ieder geval dromen ze daar van, dus die willen hun handen niet meer aan US staatsschuld branden. Die gaan lekker wereldwijd aandelen, ertsrijke gronden en goud opkopen, en daar gaan ze mee door tot ze zelf imploderen.
Je weet toch wel waarom China zoveel Treasuries koopt? Dan heb je meteen het antwoord waarom je dat niet kunt vervangen door aankopen van goud, aandelen, etc
quote:
Over die P/E<10 wil ik nog wel eens een boom opzetten. Met toenemend inflatiegevaar en een overbought bondmarkt worden aandelen een steeds aantrekkelijker alternatief, en met de prijsinflatie en looninflatie (iig bij hoogopgeleiden, die beleggen) die in de VS al een beetje grip beginnen te krijgen lopen de earnings, en dus de prijspotentie, nominaal gestaag verder op, en omdat inflatie bestedingen aanmoedigt en sparen ontmoedigt ontstaat er ook voorzichtig reële groei. Zolang de FED de markten blijft stimuleren dmv QE, zie ik de aandelenmarkten daarom niet meer crashen.
Hoge inflatie zorgt voor kapitaalvlucht en is slecht voor de bedrijfswinsten. Koopkracht van mensen neemt af waardoor bedrijven de gestegen kosten niet geheel kunnen doorberekenen. De laatste periode van van hoge inflatie (begin jaren '80) leverde de laagste P/E's op sinds de Great Depression (P/E=6,7 in 1982
)
quote:
Tenzij... de rest van de wereld juist vanwege die QE zijn vertrouwen in de dollar verliest, zodat men massaal zijn Amerikaanse portfolio's dumpt. Maar dan moeten ze nóg de FED voor zijn, want die zie ik er volledig voor aan om dadelijk ook openlijk Amerikaanse aandelen op te gaan kopen (als dat gebeurt is hyperinflatie gewoon een zekerheid). De enige manier om dan nog aan een P/E onder de 10 te komen is de invoering van een nieuwe munt af te wachten - op dat moment zijn alle Amerikanen practisch bankroet en kun je toeslaan, omdat de prijzen minimaal zijn (terwijl de betreffende Amerikaanse bedrijven uit het buitenland nog behoorlijke earnings genereren).
Ik blijf me verbazen over mensen die denken dat machthebbers moedwillig op een complete ineenstorting zullen aansturen. Wat een onzin. Men zal proberen om de ponzi zo lang mogelijk in stand te houden en proberen de rekening steeds voorbij de volgende verkiezingen te schuiven.
quote:
Tot zover de VS. Een P/E <10 op de Europese beurzen wordt een heel ander verhaal, maar daar ga ik een andere keer wel over piekeren. Ondertussen zag ik bovenstaande redenering graag lekgeschoten - of meer specifiek: wat zou er concreet moeten gebeuren om zonder hyperinflatie op een P/E<10 te komen terwijl de FED toch hard aan het stimuleren blijft?
Er zit gewoon een grens aan wat je met monetair beleid kunt bereiken. En die grens is inmiddels aardig in zicht (zelfs van de Fed zelf hoor je momenteel die geluiden). Alles wat ze nu nog kunnen heeft niet of nauwelijks voordelen voor de economie en komt met steeds grotere kosten en risicos (aldus Bernanke himself!). De markten in de VS lijken momenteel grotendeels te drijven op de verwachting van steeds weer meer stimulus. Op het moment dat dat truukje niet meer werkt verwacht ik paniek.
Overigens, als Obama niet wordt herkozen dan is het ook snel gedaan met Bernanke. Die is namelijk niet populair bij de Republikeinen. Nog een jaartje riskant monetair beleid zonder duurzame resultaten en dan zou het zomaar gedaan kunnen zijn met de Bernank. Ja, een politieke centrale bank is leuk om te pimpen maar kan dus ook slachtoffer worden van politieke stokpaardjes.
De echte "black swan" vewacht ik echter uit het oosten. China loopt straks tegen een muur op met een economie die drijft op financiele speculatie en misinvesteringen en elk jaar verder afnemende consumentenbestedingen (% GDP). Als die uiteindelijk herbalanceren dan kan dat weleens erg disruptief zijn voor de wereldwijde economie, want China is de enige grote economie ter wereld met economische groei van betekenis (hoe artificieel dan ook). Japan met de grootste % staatsschuld ter wereld (200% GDP) en een spaarquote die op het punt staat negatief te worden (vergrijzing) is ook een tikkende tijdbom.
Niemand kan in de toekomst kijken dus je weet niet wat de volgende episode van de crisis gaat triggeren maar je moet meerdere generaties in de tijd terug om zoveel tijdbommen te vinden als er nu samenkomen.
[ Bericht 0% gewijzigd door SeLang op 17-09-2011 12:33:54 ]