R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
250mg?! Ik sla al op tilt na meer dan 1 kop koffiequote:Op zondag 4 september 2011 21:33 schreef Elco.. het volgende:
Beetje rustig in dit topic. Ik gebruik geen meds meer. Ritalin maakte me depressief en dexamfetamine vlakte me ook af. Gebruik nu gewoon caffeine 250mg. Kan er prima door concentreren. In de les sla ik het gelul van de leraar voer en begin meteen aan mijn werk.
Hoop dat dit wel gaat werken.
Toch blijft het apart hoe enorm verschillende iedereen op de verschillende soorten medicatie reageert.
He bah joh, dat is allemaal niet leuk, zo bij elkaar opgeteld. Ik herinner me nog wel van een tijd geleden dat je het toen erg moeilijk had.quote:
[..]
Dank je.. ik ben vorige week voor het eerst met nieuw (vrijwilligers)werk begonnen. Hartstikke leuk, maar wel heel chaotisch en behoorlijke tijdsdruk.. en merkte tegen een uur of 2 al dat t teveel was, maar toch tot 7 uur doorgewerkt en leek er toen wel weer boven op te zijn.. maar na 4 van zulke dagen ben ik helemaal op. 't is niet eens meer 'hmm, ik moet maar even een uurtje liggen', maar echt vermoeidheid in de mate dat ik om alles moet janken en t gevoel heb gewoon zo instabiel te zijn als de pest, en daarbij ben ik dan gelijk weer bang voor een terugval..
Eind vorig jaar voelde ik me ook zo, lag toen (vermoedelijk) aan de risperdal, toen tijdelijk bij mijn ouders gezeten en opgenomen geweest om andere medicatie op te bouwen.. en de conclusie daar was wel dat ze alles gedaan hadden wat ze konden doen, dus ik heb niet het gevoel dat er nog veel 'hulplijntjes' over zijn.
Het zal ook niet helpen dat ik weken lang amper voor 4 uur in bed lag omdat ik gewoon niet moe werd. En mijn gepieker vreet energie.. dan zegt mijn RIBWer weer dat ik beter begeleid kan gaan wonen, dan zegt een vriend weer dat ik het totaal niet nodig heb, dan zegt SPVer dat ik nog niet klaar ben om te werken, vervolgens zegt een vriendin 'je wilt toch ook niet je hele leven thuiszitten?'.. en ik trek het me werkelijk allemaal aan en heb het gevoel iedereen te moeten pleasen..
Hoop iig niet totaal in te storten, maar weet ook dat ik over zulke dingen vooral niet na moet denken als ik al moe ben, want dan lijkt alles zwaar.
Da's alleen makkelijk gezegd.. voor een avondje lukt me dat nog wel, maar na al 4 dagen moe opstaan en in de loop van de dag alleen maar moeër worden, word ik er nogal moedeloos van.
Wat betreft de mening van anderen: weet je wat je zelf het liefste zou willen met werk en wonen? Ik zou daar namelijk het meest op af gaan. Jij weet wat je voelt, die anderen niet. En het is jouw leven, niet dat van hen. Mensen pleasen is zonde van je energie. Probeer echt om (op een moment dat je je redelijk voelt) eens voor je te zien hoe jij de komende 1 a 2 jaar wil doorbrengen.
Als je dat plaatje helder hebt voor jezelf, kan je het altijd nog aan een professional voorleggen met de vraag of die het realistisch vindt. En dan nog hoef je niet naar de mening van diegene te luisteren.
Volgens mij ben je absoluut niet dom, dus voor het denkwerk kan je echt wel op jezelf vertrouwen
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Hoipiepeloi!
Wat interessant om ieders ervaringen te lezen met ADD/ADHD en soms ook medicatie!
Ik ben zelf sinds één september begonnen met 3xdaags 10mg methylfenidaat, omdat de vermoedens van ADD groot zijn en de medicatie nu als 'meetinstrument' dient.
Mijn ervaringen hiermee schrijf ik in een blog (http://de-letter-a.blogspot.com/) omdat ik altijd rust heb kunnen vinden in schrijven en op die manier mijn gedachten kan ordenen (ben benieuwd of ik dat dus nog nodig heb als die medicijnen echt aanslaan, haha!). Maar ook omdat ik hoop dat andere ADD'ers het lezen en we elkaar kunnen helpen met onze ervaringen.
Ik werk zelf met ADHD/ADD'ers, ken dus de problemen goed en ook de uitwerkingen van de medicatie, maar ja, dat zijn kinderen en jongeren, toch iets anders dan volwassenen en ook heel anders wanneer je het zelf slikt!
Iemand anders hier ervaringen met methylfenidaat?
Oh ja, ik ben 28!
Liefs!
Wat interessant om ieders ervaringen te lezen met ADD/ADHD en soms ook medicatie!
Ik ben zelf sinds één september begonnen met 3xdaags 10mg methylfenidaat, omdat de vermoedens van ADD groot zijn en de medicatie nu als 'meetinstrument' dient.
Mijn ervaringen hiermee schrijf ik in een blog (http://de-letter-a.blogspot.com/) omdat ik altijd rust heb kunnen vinden in schrijven en op die manier mijn gedachten kan ordenen (ben benieuwd of ik dat dus nog nodig heb als die medicijnen echt aanslaan, haha!). Maar ook omdat ik hoop dat andere ADD'ers het lezen en we elkaar kunnen helpen met onze ervaringen.
Ik werk zelf met ADHD/ADD'ers, ken dus de problemen goed en ook de uitwerkingen van de medicatie, maar ja, dat zijn kinderen en jongeren, toch iets anders dan volwassenen en ook heel anders wanneer je het zelf slikt!
Iemand anders hier ervaringen met methylfenidaat?
Oh ja, ik ben 28!
Liefs!
Eens met Murmel!quote:Op maandag 5 september 2011 10:57 schreef Murmeli het volgende:
[..]
He bah joh, dat is allemaal niet leuk, zo bij elkaar opgeteld. Ik herinner me nog wel van een tijd geleden dat je het toen erg moeilijk had.
Wat betreft de mening van anderen: weet je wat je zelf het liefste zou willen met werk en wonen? Ik zou daar namelijk het meest op af gaan. Jij weet wat je voelt, die anderen niet. En het is jouw leven, niet dat van hen. Mensen pleasen is zonde van je energie. Probeer echt om (op een moment dat je je redelijk voelt) eens voor je te zien hoe jij de komende 1 a 2 jaar wil doorbrengen.
Als je dat plaatje helder hebt voor jezelf, kan je het altijd nog aan een professional voorleggen met de vraag of die het realistisch vindt. En dan nog hoef je niet naar de mening van diegene te luisteren.
Volgens mij ben je absoluut niet dom, dus voor het denkwerk kan je echt wel op jezelf vertrouwen
Ik herken het willen pleasen van anderen wel, maar uiteindelijk ben jijzelf de enige die zichzelf gelukkig kan maken! En... als jij overspannen thuis zit, maak je daar jezelf EN anderen niet gelukkig mee.
Ikzelf werk al jaren 28 uur per week, omdat ik bij meer mij niet lekker voelde (nu denk ik dus onbewust een reactie op de ADD), met onregelmatige diensten is dat soms wat onhandig en ook ik wil wel eens te ver gaan, als er iemand ziek is, of ik mij erg goed voel en denk dat ik de hele wereld aan kan... zo heb ik deze vakantie dus een aantal weken rond de 60 uur gewerkt (dat lijkt veel, maar daar zitten slaapdiensten bij waarbij er dus uren tellen die je lekker ligt te ronken). Werd in week drie wakker en kreeg mijn ogen niet open, had overal pijn, heb mij ziek gemeld, ben in bed gaan liggen en heb tot vier uur smiddags geslapen, daarna was ik weer 'beter', oververmoeid!
Gun jezelf de tijd, blijf niet vechten tegen het feit dat je misschien dingen niet 'kunt' doen die je wel graag zou willen (want daar word je een partij moe van...). Ga er rustig voor zitten en denk na wat jij echt wilt. Vraag dan hulp in de uitvoering. Laat je niet tegenhouden door de mening van anderen, die zijn belangrijk, natuurlijk, maar zij leven niet jouw leven!
SUCCES!
Liefs!
Bedankt
Anderen pleasen klonk misschien te sociaal, het komt er meer op neer dat ik vanuit me zelf altijd alles van 2 (of meer) kanten bekijk, en ik heb maar een klein duwtje in een richting nodig om te denken 'tja, da's ook wel weer waar'. Niet handig wanneer iedereen je een andere kant op duwt.
Aan de ene kant staat hulpverlening en mijn ouders die me meer in de zieke richting praten en denken dat ik overal in ondersteunt moet worden (geeft rust om daar aan toe te geven, maar ik word er ook héél gemakzuchtig van), aan de andere kant mijn vrienden die meer de gezonde kant aanspreken en de indruk krijgen dat ik van meer hulp alleen maar 'zieker' lijk te worden. En daar zit wel wat in.. toen ik 2 weken opgenomen zat en voor elk angstje gelijk om een gesprekje kon vragen was ik daarna als de doods om weer alleen naar huis te gaan, terwijl ik daarvoor 2 jaar niet anders gedaan heb..
Hoe stom het ook klinkt, ik weet zelf nog steeds niet goed welke hindernissen uitdagingen zijn die ik aan moet gaan, en wat obstakels zijn die ik als duidelijke grenzen moet zien. En op één of andere domme manier heb ik altijd het idee dat met mijn diagnose íémand toch ergens wel een draaiboekje heeft liggen waarin precies staat wat ik wel en niet moet doen.. en aangezien ik nogal makkelijk ontregeld ben wil ik gewoon zeker weten dat ik geen enkele verkeerde stap zet..
Maarja..
Anderen pleasen klonk misschien te sociaal, het komt er meer op neer dat ik vanuit me zelf altijd alles van 2 (of meer) kanten bekijk, en ik heb maar een klein duwtje in een richting nodig om te denken 'tja, da's ook wel weer waar'. Niet handig wanneer iedereen je een andere kant op duwt.
Aan de ene kant staat hulpverlening en mijn ouders die me meer in de zieke richting praten en denken dat ik overal in ondersteunt moet worden (geeft rust om daar aan toe te geven, maar ik word er ook héél gemakzuchtig van), aan de andere kant mijn vrienden die meer de gezonde kant aanspreken en de indruk krijgen dat ik van meer hulp alleen maar 'zieker' lijk te worden. En daar zit wel wat in.. toen ik 2 weken opgenomen zat en voor elk angstje gelijk om een gesprekje kon vragen was ik daarna als de doods om weer alleen naar huis te gaan, terwijl ik daarvoor 2 jaar niet anders gedaan heb..
Hoe stom het ook klinkt, ik weet zelf nog steeds niet goed welke hindernissen uitdagingen zijn die ik aan moet gaan, en wat obstakels zijn die ik als duidelijke grenzen moet zien. En op één of andere domme manier heb ik altijd het idee dat met mijn diagnose íémand toch ergens wel een draaiboekje heeft liggen waarin precies staat wat ik wel en niet moet doen.. en aangezien ik nogal makkelijk ontregeld ben wil ik gewoon zeker weten dat ik geen enkele verkeerde stap zet..
Maarja..
oeh dat klinkt echt zó herkenbaar wat je nu schrijft maartel...
en dan ook echt álles dat je nu opschrijft
lastig is dat he?
en dan ook echt álles dat je nu opschrijft
lastig is dat he?
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Zo...net 2 en een half uur puzzels gemaakt, plaatjes in de goede volgorde gelegd, woorden uitgelegd, verbanden gezien, rekensommen gemaakt, onbrekende dingen op plaatjes gezocht figuurtjes goed aangevuld, enz enz
Ik ben benieuwd wat hier uitkomt
Ik ben benieuwd wat hier uitkomt
Cool weblog, goed omschreven, wel volhouden dan he!quote:
Hoipiepeloi!
Wat interessant om ieders ervaringen te lezen met ADD/ADHD en soms ook medicatie!
Ik ben zelf sinds één september begonnen met 3xdaags 10mg methylfenidaat, omdat de vermoedens van ADD groot zijn en de medicatie nu als 'meetinstrument' dient.
Mijn ervaringen hiermee schrijf ik in een blog (http://de-letter-a.blogspot.com/) omdat ik altijd rust heb kunnen vinden in schrijven en op die manier mijn gedachten kan ordenen (ben benieuwd of ik dat dus nog nodig heb als die medicijnen echt aanslaan, haha!). Maar ook omdat ik hoop dat andere ADD'ers het lezen en we elkaar kunnen helpen met onze ervaringen.
Ik werk zelf met ADHD/ADD'ers, ken dus de problemen goed en ook de uitwerkingen van de medicatie, maar ja, dat zijn kinderen en jongeren, toch iets anders dan volwassenen en ook heel anders wanneer je het zelf slikt!
Iemand anders hier ervaringen met methylfenidaat?
Oh ja, ik ben 28!
Liefs!
Nog geen ervaring, maar het zit er aan te komen...
Had men dat niet gelijk samen kunnen voegen met je ADHD test?quote:
Zo...net 2 en een half uur puzzels gemaakt, plaatjes in de goede volgorde gelegd, woorden uitgelegd, verbanden gezien, rekensommen gemaakt, onbrekende dingen op plaatjes gezocht figuurtjes goed aangevuld, enz enz
Ik ben benieuwd wat hier uitkomt
Heb me net aangemeld bij PsyQ. Heb het gevoel dat zij mij goed kunnen helpen bij mijn ADHD omdat ze er veel vanaf weten. Verder heb ik morgen mijn tweede gesprek bij de psycholoog, kan ik dit combineren met PsyQ of vinden jullie dat overbodig?
Ja/nee. Ik krijg nog wat onderzoeken, omdat ze willen weten of niet meer dan alleen ADHD is. En ze willen weten hoe slim (of dom) ik benquote:
[..]
Had men dat niet gelijk samen kunnen voegen met je ADHD test?
Jij bent keislim (ik lul maar wat)
Ik heb ook een iq-test gehad rond dezelfde tijd als mn adhd onderzoekjes.
(ik lul maar wat) Ik heb ook een iq-test gehad rond dezelfde tijd als mn adhd onderzoekjes.
Spelende vrouw, wat heeft u nu geleerd?
Waarom nemen ze een iq-test af in dit verband?
Ik snap natuurlijk dat de intelligentie gemeten wordt, maar worden daar dan conclusies aan verbonden met betrekking tot gedrag/symptomen?
Ik snap natuurlijk dat de intelligentie gemeten wordt, maar worden daar dan conclusies aan verbonden met betrekking tot gedrag/symptomen?
Pffff, ja, al die testen staan mij nog vers in mijn geheugen!quote:
[..]
Cool weblog, goed omschreven, wel volhouden dan he!
Nog geen ervaring, maar het zit er aan te komen...
Vooral de vragen die ik niet wist (Maar toen ik thuis was wel...). Als je zo perfectionistisch bent wel een vervelende test, haha!
Hoop dat het voor jou meer duidelijkheid gaat bieden en dat je er iets mee kunt doen!
Bedankt voor het compliment!
Die IQ testen zijn erg belangrijk voor een goede conclusie.quote:
Waarom nemen ze een iq-test af in dit verband?
Ik snap natuurlijk dat de intelligentie gemeten wordt, maar worden daar dan conclusies aan verbonden met betrekking tot gedrag/symptomen?
Daar komt namelijk ook uit in hoeverre je verbanden kunt leggen en je IQ kan ook helpen met het bepalen van verdere hulpverlening. Iemand die een laag verbaal IQ heeft (simpel: lage woordenschat en woordbegrip) moet je misschien geen 10 miljoen gesprekken gaan aanbieden.
Bij mij bleek bijvoorbeeld dat mijn woordenschat hoog was, maar dat het leggen van verbanden (performaal) daar op achter blijft, waardoor ik vaak wel problemen doorzie en kan bespreken/benoemen, maar niet de oplossing tot actie kan omzetten waardoor ik erg gefrustreerd raak. Dat is ook een van de ADD kenmerken.
Het hoge IQ heeft er waarschijnlijk ook voor gezorgd dat de ADD kenmerken in kindertijd niet zijn onderkend/herkend. Dat was namelijk waar bij mij vraagtekens bij werden gezet. Ik heb wel alle kenmerken van ADD, behalve een van de belangrijkste, dat het in kindertijd ook moet zijn voorgekomen.
Ikzelf vond de IQtest erg verhelderend.
En wat ik weet wordt de IQtest altijd gedaan bij een PO. IQ en persoonlijkheid hangen erg samen.
Bij PsyQ hebben ze toch ook 'gewoon' psychologische gesprekken?quote:
Heb me net aangemeld bij PsyQ. Heb het gevoel dat zij mij goed kunnen helpen bij mijn ADHD omdat ze er veel vanaf weten. Verder heb ik morgen mijn tweede gesprek bij de psycholoog, kan ik dit combineren met PsyQ of vinden jullie dat overbodig?
(Ken het niet zo goed)
Ik zou het bespreken met je psycholoog en PsyQ, zij zullen ook contact moeten/willen hebben om jou zo goed mogelijk te helpen.
Anders heb je kans dat ze dingen dubbel gaan doen en dat is alleen maar nadelig voor jezelf!
Dus men gaat je ophangen aan een IQ cijfertje, ook gezelligquote:
[..]
Ja/nee. Ik krijg nog wat onderzoeken, omdat ze willen weten of niet meer dan alleen ADHD is. En ze willen weten hoe slim (of dom) ik ben
Zo moest ik vorig jaar voor een psychologisch onderzoek een boom tekenen...ik had er geen bladeren aan gegeven wat men heel typisch vond.
Mijn antwoord ja in mijn hoofd was het winter ( het was maart toen ik die test kreeg ofzo)
Hmm eigenlijk heb ik wel iets leukers te doen als schoonmaken.
en dan een rothumeur hebben best gezellig.
en dan een rothumeur hebben best gezellig.
Ik ben bekend met het verschil tussen het verbaal-performaal iq, toch bedankt voor de uitlegquote:
[..]
Die IQ testen zijn erg belangrijk voor een goede conclusie.
Daar komt namelijk ook uit in hoeverre je verbanden kunt leggen en je IQ kan ook helpen met het bepalen van verdere hulpverlening. Iemand die een laag verbaal IQ heeft (simpel: lage woordenschat en woordbegrip) moet je misschien geen 10 miljoen gesprekken gaan aanbieden.
Bij mij bleek bijvoorbeeld dat mijn woordenschat hoog was, maar dat het leggen van verbanden (performaal) daar op achter blijft, waardoor ik vaak wel problemen doorzie en kan bespreken/benoemen, maar niet de oplossing tot actie kan omzetten waardoor ik erg gefrustreerd raak. Dat is ook een van de ADD kenmerken.
. Toch vraag ik me af wanneer er besloten wordt om het iq bij de diagnose/behandeling te betrekken. Het kan natuurlijk verhelderend werken, maar ik vind het moeilijk om te zeggen hoe/of relevant het is voor een diagnose.
Misschien controleert men alleen met IQ of je evt minder begaafd bent of juist hoogbegaafd zodat men daar rekening mee kan houden in de behandeling.
Tenminste dat werd mij verteld toen ik vanwege iets anders vroeg waarom men mijn slimheid danwel domheid wilde meten voor behandeling.
Ze zei we moeten wel weten of je niet evt zwakbegaafd bent want dan heeft het geen zin om bepaalde voorbeelden in een dagelijkse situatie te gebruiken omdat je die dan toch niet snapt.
Tenminste dat werd mij verteld toen ik vanwege iets anders vroeg waarom men mijn slimheid danwel domheid wilde meten voor behandeling.
Ze zei we moeten wel weten of je niet evt zwakbegaafd bent want dan heeft het geen zin om bepaalde voorbeelden in een dagelijkse situatie te gebruiken omdat je die dan toch niet snapt.
Hoef toch niet perse nadelig te zijn? Nieuwe inzichten misschien? Maar morgen ochtend telefonisch intake bij PsyQ en net weer gesprek met de psycholoog gehad, was wel oke. De volgende keer mag me vriendin mee.quote:
[..]
Bij PsyQ hebben ze toch ook 'gewoon' psychologische gesprekken?
(Ken het niet zo goed)
Ik zou het bespreken met je psycholoog en PsyQ, zij zullen ook contact moeten/willen hebben om jou zo goed mogelijk te helpen.
Anders heb je kans dat ze dingen dubbel gaan doen en dat is alleen maar nadelig voor jezelf!
IQ test werd bij mij oa ook afgenomen om andere dingen uit te sluiten.
't zal wel nuttig zijn anders zouden ze niet al die moeite nemen.
't zal wel nuttig zijn anders zouden ze niet al die moeite nemen.
You're dead to me!
I'm eating all your sandwiches,
Dead people don't need them...
I'm eating all your sandwiches,
Dead people don't need them...
Wat is dat toch met de dag na de hyperfocus....lijkt wel alsof je zeker 3x harder moet rondstuiteren.
Kwam ik vandaag iemand ophalen bijj meditatie zegt diegene die daar voorzit als ware blijven jullie 2 maar langer ( maat van me en ikzelf dus).
Shit dat waren een lange 20 min ik heb mijn gedachten nog nooit zo hard meegemaakt volgens mij.
Kwam ik vandaag iemand ophalen bijj meditatie zegt diegene die daar voorzit als ware blijven jullie 2 maar langer ( maat van me en ikzelf dus).
Shit dat waren een lange 20 min ik heb mijn gedachten nog nooit zo hard meegemaakt volgens mij.
Heeft dexamphetamine invloed op de spiergroei? Als ik gewoon goed blijf eten. Fitness namelijk fanatiek en hoop niet dat dit het belemerd.
