Ik kom hier even binnenvallen met mijn lief en leed. Ik weet niet zeker of dit hier thuishoort, maar dat hoor ik dan wel.
Doordat ik in mijn eerste zwangerschap mijn baan ben kwijtgeraakt, hebben we nu dikke schulden. Vandaag hebben we de hele grote stap gezet richting schuldhulpverlening. De aanvragen gaan na het weekend de deur uit en dan begint de wachtperiode. Het is op het moment een grote chaos in de administratie en in mijn hoofd. Kan af en toe niet meer helder denken en slapen lukt ook niet meer zo geweldig. Altijd aan het malen over wat er nu weer betaald moet worden en wat we dan nog wel kunnen, waar moet ik de luiers van betalen en waar kan ik het goedkoopst kleertjes voor de kinderen vinden.
Ik vind nog het ergste dat ik Bram en Eline niet alles meer zomaar kan geven. Bijna heel Eline's garderobe in maat 68 bestaat uit tweedehands. Voor Bram kom ik nog ontzettend veel tekort aan kleding voor de herfst, maar het is gewoon bijna niet tweedehands te vinden. Ook begin ik nu al te vrezen voor Sinterklaas, Kerst en verjaardagen. We komen straks in budgetbeheer en hebben dan zo'n 75 euro per week te besteden. Dat moet gewoon lukken, lukt ons gelukkig nu ook al, maar geen dure cadeaus voor Eline's eerste verjaardag of iets groots voor Bram.
Dit is geen roep om hulp/bedelactie, helemaal niet. Gewoon van me afschrijven ofzo....
(P.S. DML, voor de beenwarmers/leggings heb ik nog wat over van de verkoop hier op FOK, geen zorgen, dat komt zeker goed, is minimaal 4x over nagedacht
)