Mijn update van vanmiddag nog een keer. Gewoon omdat het kan.
De laatste maanden ben ik niet meer zoveel op Fok geweest.
Door twitter, maar ook omdat ik Groei, en groeien kost veel tijd en energie.
Het gaat heel goed. Er is perspectief, maar ook dat verschuift steeds naar 'beter'. En 'meer'.
De sensorische therapie doet me de laatste maanden zo goed! Na 20 jaar psychologische therapieën, die mij alleen maar verwarder maakten, zit dit nu ineens op mijn golflengte.
Het is heerlijk om met het leven bezig te zijn. Met leven ipv overleven.
Mijn nieuwe dagbesteding gaat geweldig. (ik werk nu bij een keramiek atelier). Zo goed dat ik in september een hele dag bij ga voegen aan mijn uren. Zoveel heb ik nog nooit gewerkt.
Op toekomstig-woongebied is het ook aan het veranderen. Wat we nu zoeken, is een plek waar ik mijn eigen woonruimte heb, wel met 24-uurs begeleiding, maar niet meer in een groep. Domotica zal een grote rol gaan spelen in dat nieuwe plekje. Maar daar gaan we in oktober verder over praten.
Ik wil graag in een grote stad wonen. Omdat ik erg geniet van cultuur, culturen, diversiteit en 'opgaan in de massa'. En van het geluid van auto's 's nachts.
Natuurlijk, ik heb momenten die heel erg zijn, onleefbaar zijn. Waarin ik mijzelf pijn doe.
Waarin ik dingen kapot maak. Letterlijk en figuurlijk.
Maar hoe intens die momenten ook zijn, ze zijn minder frequent. En ik kan er nu over praten.
Dat scheelt al een heleboel.
Over 2 weken ga ik een 3daagse training NLP (positief denken en communiceren) volgen voor mensen met autisme, ik ben erg benieuwd.
Grote stappen. Nog ver van huis. Maar ik kom er.
Gestaag. Soms rennend, soms struikelend, maar ik kom altijd weer terug. Bij mezelf.
Dierbare gehate.
Alle reacties (ook in PM) vind ik schitterend mooi. Dank jullie wel!