Ik kreeg het verzoek hier weer eens te posten om te vertellen hoe het met de dames en ons gaat. Er is niet veel nieuws hoor. De meidjes gaan goed en we hebben regelmatig contact. Inmiddels weten we de nieuwe data ook al. Ze komen van 21 juli tot 10 augustus. Ze staan te trappelen, lieten de dames ons weten. Onderling hebben ze ook contact. Ik vermoed dat dat vooral het werk is van K., het meisje dat ons ook elke week even belt.
Met L. en haar moeder hebben we vooral mailcontact, of zoals gisteren, nieuwjaarscontact per sms. L. sms'te dat ze niet kon wachten tot het juli is, dat ze van ons houdt en dat ze hoopt dat onze kerstcadeautjes snel arriveren.
Ik heb namelijk twee weken terug naar beide families een grote doos met cadeautjes gestuurd, maar ze komen al maar niet aan.
Grote kans dat een postbezorger onze chocolaatjes heeft verorberd met de kerst. Dat schijnt nogal eens te gebeuren. Enfin.
De komende zomer zal een kopietje worden van de vorige drakeneditie. Ze gaan weer een week overdag mee op sport- en spelkamp en daarna gaan we weer naar het eiland. Wel een stuk langer nu, namelijk anderhalve week. Kunnen ze weer eindeloos rondjes fietsen over de camping, wat ze het einde vonden om te doen vorig jaar. En caravaneitjes bakken voor de lunch!
Overigens houdt het de meiden erg bezig dat ze hier 'maar' tot hun 16de mogen komen via de organisatie. Wij vinden het eigenlijk wel een aantrekkelijk idee om over 6/7 jaar met drakenpensioen te gaan, maar duo penotti vroeg zich af hoe laat Arty hen zou komen ophalen, als ze eenmaal 17 zijn.
(Alsof ze dan nog op de excuusachterbank van onze Jag passen!) Volgens mij zijn we voorlopig dus niet van ze af.
Wat ik grappig vind om te merken is dat ze inmiddels al zo bij ons horen. Zeker L., die nu voor de derde maal komt. Ook al zijn ze hier maar drie weken per jaar, hun vakantie hier is een vanzelfsprekend onderdeel geworden van onze plannen/wensen/dagelijks leven. Die mormels gaan toch maar mooi onder je huid zitten.
Wat verdrietig is, is dat het meisje van het eerste jaar (met de moeilijke moeder, voor wie het nog weet), laatst mailde dat ze zo graag toch weer wil komen. Dat gaat niet,want K. heeft nu eenmaal haar plek ingenomen. Wel moeilijk hoor, als je zo'n hartekreet in je mail vindt.
Goed nou, dat is de stand van zaken tot nu toe. Heb er eigenlijk wel weer zin in. Hoewel ik weet dat ik straks in juli na drie dagen denk: dit was werkelijk het slechtste idee dat ik in mijn leven heb gehad.
[ Bericht 1% gewijzigd door Duderinnetje op 01-01-2012 18:02:39 ]