Ellen Warmond overleden

quote:

Dichteres Ellen Warmond (80) overleden

29-06-11 12:23 uur
Dichteres Ellen Warmond is gisteren na een lang ziekbed overleden. Ze is 80 jaar geworden. Dat maakte kinderboekenschrijver en vriend Dolf Verroen vandaag bekend.

De dichteres is vooral bekend van de bundels Warmte, een woonplaats (1961) en Uitzicht op inzicht (1974). Voor het eerste boek ontving ze de Jan Campertprijs.

Proeftuin
Warmond debuteerde in 1953 met de bundel Proeftuin, bekroond met de Reina Prinsen Geerligsprijs. De toon van de gedichten week sterk af van die van de toen modieuze Vijftigers, zegt Verroen. Tot deze dichtstroming, verwant aan de Cobra-beweging, worden onder anderen Hugo Claus, Lucebert en Gerrit Kouwenaar gerekend.

Roman
Maar Warmond deed meer dan dichten. Zij schreef ook de roman Paspoort voor niemandsland (1961) en enkele verhalenbundels. Ook werkte zij mee aan schrijversprentenboeken over onder anderen Simon Vestdijk.

Haar hele oeuvre is in 1987 bekroond met de Anna Bijns Prijs. (ANP/Redactie)

Bron: Het Parool

Ik heb haar altijd enorm kunnen waarderen. De prachtige metaforen om de pijn van het leven te beschrijven zijn ongeëvenaard.

Changement de decor

Zodra de dag als een dreigbrief
in mijn kamer wordt geschoven,
worden de rode zegels van de droom
door snelle messen zonlicht gebroken.

Huizen slaan traag hun bittere ogen op
en sterren vallen doodsbleek uit hun banen.

Terwijl de zwijgende schildwachten,
nachtdroom en dagdroom, haastig
elkaar hun plaatsen afstaan,
legt het vuurpeloton van de twaalf
nieuwe uren bedaard op mij aan.

S.O.S.

De telefoon opnemen op de grens
van het bestaanbare ten einde raad
een wildvreemd nummer draaien
roepend:
ik ben doodongelukkig dood
en ongelukkig zeg iets
wat mooi klinkt lieg iets
wat beter lijkt ik ben
doodongelukkig red mij.

Maar ook de liefde kon zij prachtig beschrijven.

JE BENT

Je bent gewoon je bent
gewoon een mens dat is
een warm en onontwarbaar wezen
en toch kun je gebeuren als een wonder

want ik heb je geroepen in mijn slaap
ik riep je liefde

door eigen honger
in de eigen stem ontwaakt
zag ik: ik heb je niet gedroomd
hier ben je je bestaat

ik heb je liefgehad
dit is de nacht

ik heb je lief
ik heb je niet bedacht.

Warmte, een woonplaats

Liefde en het besef
van liefde daartussen bouwen
mensen een warmende woonplaats

en sprekende zeggen ze: liefste
open je ogen nu langzaam en eet
ik heb het licht voor je aangesneden
of: open je ogen niet drink nu het donker
ik heb de nacht voor je omgekocht

want liefde en het besef
van liefde daaraan ontsteken
ogen en stemmen hun licht
daarin ontbloeien de lippen
daaruit ontstaat het gedicht.

Rust zacht, Ellen. Jammer dat ik niet zo mooi kan dichten als jij, anders had ik een prachtig gedicht voor je gemaakt. Nog maar ééntje van jou dan.

Avond

Seconden lopen driftig achteruit
de dag is uit de tijd gekanteld

ik word zo stil als een strand
in een winternacht ik word
zo leeg als een uitgebrand
huis het leven staat verder
van mij af dan ik kan vertellen

leg je gezicht in je handen
en probeer je dit voor te stellen.