Muziek documentaires #1

Net even John Peel's Record box, ik vond hem erg tof

wist ook niet dat hij zó fan was van The White Stripes

Ik vind de Classic Albums serie altijd erg fijn om naar te kijken.

Is een soort van biografie/film over een persoon/band ook goed? Dan weet ik ook nog wel een.

quote:

Op maandag 27 juni 2011 20:01 schreef chansadres het volgende:
Ik vind de Classic Albums serie altijd erg fijn om naar te kijken.

Een aantal zeker.

quote:

Op maandag 27 juni 2011 20:01 schreef chansadres het volgende:
Ik vind de Classic Albums serie altijd erg fijn om naar te kijken.

Inderdaad. Die van U2 (The Joshua Tree) of Paul Simon zijn zeker leuk om te kijken.

quote:

Op maandag 27 juni 2011 20:13 schreef Bosbeetle het volgende:

[..]

is de persoon nagespeeld, dan eigenlijk niet dit gaat meer over originele beelden (als zijn 24h party people, what we do is secret en the doors al wel genoemd in dit genre)

Ok, ik had namelijk in een grijs verleden op de middelbare school met het vak Muziek La Bamba (1987) gekeken. Vond ik toch wel interessant, en is zeker ook meer een docu dan een film. (IMDB geeft het ook aan als Biography.)

EDIT: Justin Bieber: Never Say Never (2011)

SPOILER

Om spoilers te kunnen lezen moet je zijn ingelogd. Je moet je daarvoor eerst gratis Registreren. Ook kun je spoilers niet lezen als je een ban hebt.

Wél serieus; This is it (2009); wel veel verheerlijking van Michael, ook gewoon een product om geld aan te verdienen maar feit blijft dat hier toch wel even een gave reeks concerten uit zouden komen ...

[ Bericht 13% gewijzigd door Iemand91 op 27-06-2011 20:38:14 ]

quote:

Op maandag 27 juni 2011 20:24 schreef Iemand91 het volgende:

[..]

Inderdaad. Die van U2 (The Joshua Tree) of Paul Simon zijn zeker leuk om te kijken.

Die van Transformer van Lou Reed en Never mind the bollocks van The Sex Pistols zijn ook echt de moeite waard.

Ik heb ook die van Natty dread van Bob Marley, die is eigenlijk ook wel interessant.

quote:

Rockin' All Over The World
Documentary telling the story of the day that music rocked the world. Bob Geldof recalls how, after 12 weeks of manic preparation, the big day finally arrived. But would it work, would the punters watch, and more importantly would they part with their cash?

Bob Geldof and his team recall their fear of how the whole thing might fall apart at any minute. Stars from the day itself - Elton John, Queen, Paul McCartney, David Bowie, U2 and a whole host of others - remember walking out to face a crowd of 72,000 and a global audience of billions. And those who watched it at home, including Tony Blair, JK Rowling and Helen Fielding, recall how they didn't miss a minute of this extraordinary event.

Ik weet niet precies wat het is, maar als ik dit kijk heb ik écht het gevoel dat ik er gewoon bij ben. Het wordt gewoon verteld hoe het ging, in chronologische volgorde. Kleine verhalen die nooit bekend waren. Harstikke gaaf om te zien en een hele grote aanrader.
Sowieso BBC:

Hier te zien.

quote:

Een "rockumentary" zoals It Might Get Loud is compleet uniek in zijn soort. Drie gitaarvirtuozen uit drie verschillende generaties steken komen bij elkaar om te jammen, anekdotes uit te wisselen en hun gemeenschappelijke passie voor het invloedrijkste instrument uit de rockgeschiedenis te delen: de elektrische gitaar. Kijk en luister mee over de schouders van drie gitaarhelden en ontdek hoe een meubelstoffeerder uit Detroit (Jack White), een sessiemuzikant uit Londen (Jimmy Page) en een 17-jarige schooljongen uit Dublin (The Edge) de elektrische gitaar oppakten om er hun eigen unieke sound mee te ontwikkelen.

Laatst nog op de Nederlandse tv wellicht nog via uitzendinggemist terug te zien.

dit wordt mijn favoriete topic...muziekdoc vind ik machtig intressant ..........

Deze vond ik (wat) tegenvallen (dat mag ook in dit topic toch?). Het gaat eigenlijk over de totstandkoming van de song Sympathy For The Devil, dat langzaam transformeert van een bijna bossa nova-achtig nummer tot de spannende rocksong die we allemaal kennen. Helaas wordt dat studioproces afgewisseld met onbegrijpelijk typisch-eind-jaren-60-hippiegeleuter, dat veel te lang duurt en steeds maar weer hinderlijk onderbreekt.

Wel leuk om de zien hoe de Stones werkten in hun hoogtijdagen. Je krijgt een goed beeld hoe de rest van de band maar een beetje rondhangt en niks doet terwijl Mick en Keith overleggen en schaven aan het nummer. De rest wacht rustig af op een teken van de twee totdat ze weer een nieuwe take willen uitproberen.

De maker (Jean-Luc Godard) wist op dat moment natuurlijk niet dat hij de geboorte van een classic aan het draaien was, anders had hij er waarschijnlijk meer bovenop gezeten met interviews etc. Nu blijft het toch een registratie van (letterlijk) meters afstand.

Al met al, aardig om te zien, maar het gevoel van 'een gemiste kans' overheerst. Hij ligt in de winkel voor een een paar euro; daar val je je verder geen buil aan, maar denk niet dat je goud in huis hebt gehaald.

Detroit Techno - The Creation of Techno Music (HighTechSoul)

quote:

HIGH TECH SOUL is the first documentary to tackle the deep roots of techno music alongside the cultural history of Detroit, its birthplace. From the race riots of 1967 to the underground party scene of the late 1980s, Detroit's economic downturn didn't stop the invention of a new kind of music that brought international attention to its producers and their hometown. Featuring in-depth interviews with many of the world's best exponents of the artform, High Tech Soul focuses on the creators of the genre -- Juan Atkins, Derrick May, and Kevin Saunderson -- and looks at the relationships and personal struggles behind the music. Artists like Richie Hawtin, Jeff Mills, Carl Craig, Eddie Fowlkes and a host of others explain why techno, with its abrasive tones and resonating basslines, could not have come from anywhere but Detroit.

http://video.google.com/videoplay?docid=-195672552584716914

//

En omdat het kan 1 track:

quote:

Op zondag 24 juli 2011 11:06 schreef schaap001 het volgende:
[ afbeelding ]

Deze vond ik (wat) tegenvallen (dat mag ook in dit topic toch?). Het gaat eigenlijk over de totstandkoming van de song Sympathy For The Devil, dat langzaam transformeert van een bijna bossa nova-achtig nummer tot de spannende rocksong die we allemaal kennen. Helaas wordt dat studioproces afgewisseld met onbegrijpelijk typisch-eind-jaren-60-hippiegeleuter, dat veel te lang duurt en steeds maar weer hinderlijk onderbreekt.

Wel leuk om de zien hoe de Stones werkten in hun hoogtijdagen. Je krijgt een goed beeld hoe de rest van de band maar een beetje rondhangt en niks doet terwijl Mick en Keith overleggen en schaven aan het nummer. De rest wacht rustig af op een teken van de twee totdat ze weer een nieuwe take willen uitproberen.

De maker (Jean-Luc Godard) wist op dat moment natuurlijk niet dat hij de geboorte van een classic aan het draaien was, anders had hij er waarschijnlijk meer bovenop gezeten met interviews etc. Nu blijft het toch een registratie van (letterlijk) meters afstand.

Al met al, aardig om te zien, maar het gevoel van 'een gemiste kans' overheerst. Hij ligt in de winkel voor een een paar euro; daar val je je verder geen buil aan, maar denk niet dat je goud in huis hebt gehaald.

Wanneer is deze docu geweest ..heb 't niet gezien

quote:

Op zondag 24 juli 2011 11:40 schreef Haaibaaike het volgende:

[..]

Wanneer is deze docu geweest ..heb 't niet gezien

Ik heb 'm op DVD gekocht voor een paar euro. Was dus niet je-van-het. Of 'ie op TV is geweest, weet ik niet.

quote:

Op zondag 24 juli 2011 11:42 schreef schaap001 het volgende:


Ik heb 'm op DVD gekocht voor een paar euro. Was dus niet je-van-het. Of 'ie op TV is geweest, weet ik niet.

Oké bedankt voor je info.

De trailer van de docu Control gemaakt door Anton Corbijn
Voor de echte liefhebbers van Joy Division(het beste ooit op muziekgebied en pioniers voor de postpunk en New Wave) moet je die docu/film echt zien. Maar goed ik ben dan ook een Joy Division liefhebber van het eerste uur. De docu is gebaseerd op het leven van Ian Curtis zanger van deze voortreffelijke band waarvan de overige leden na zijn dood van Ian de band New Order vormde.

quote:

Op woensdag 27 juli 2011 15:18 schreef Bosbeetle het volgende:

[..]

Dat is geen docu maar een biopic (nagespeeld dus) daarom nog wel erg goed (er werden er hier al meer genoemd in het topic the doors etc.) Trouwens als je dat een goede film vond kan ik ook 24hour party people aanraden (die hier ook al eerder genoemd is)

Okies zal dit zeker bekijken net zoals de docu Krautrock the rebirth of germany (2009) ook in dit topic genoemd. Lijkt me erg mooi

VPRO docu uit 1986 over hip hop

en ook goed vond ik:

quote:

Op donderdag 16 juni 2011 08:28 schreef Beregd het volgende:
tv-tip: When you’re strange- vanavond op canvas om 23u15

[..]

[ afbeelding ]

Iemand al gezien? aanrader?

Gister gezien op Nederland 3, zeer goede docu.

Dan kom ik toch uit op de docu van de Peppers die een aantal jaar geleden is uitgezonden door de VPRO.

Vooral dat deel dat John Frusciante als een verstrooide gek een beetje drugs zat te gebruiken tijdens het interview is mooi in beeld gezet.
zijn muziek was trouwens toentertijd ook niet om aan te horen!

quote:

Op zaterdag 30 juli 2011 13:56 schreef Bosbeetle het volgende:

[..]

Die muziek had wel alle ingredienten die nu ook in zijn muziek zitten. Als je zn liedjes luisterd gaat het vaak over schaduwen die dingen doen zonder de persoon en ik denk dat hij nogsteeds uit die periode put. Maar inderdaad goede docu wel ook de verandering van de band door frusciante echt een stap van de funk/metal naar iets anders.

Ik had misschien ook beter kunnen zeggen ''zijn stem was niet om aan te horen''. want ik heb namelijk niandra lades and usually just a t-shirt thuis liggen. en inderdaad in een aantal nummers klinkt de gitaar best lekker, maar wanneer ie zn stem inzet haak ik bijna af.

ik meende ergens gelezen te hebben dat ie in die periode muziek maakte door eerst een gitaarspel op te nemen, en wanneer ie het opgenomen had ging ie het achterstevoren afspelen en daar kwam dan vervolgens de tekst/zang op! wel een vreemde manier.

maar de albums die na niandra lades... (na die drugsperiode) komen zijn echt goed. ook de muziek die hij met ataxia maakte zijn echt goed!