(ouders van) jonge kinderen met autisme deel 21

Lot, ik zou niet zo reageren als die mevrouw. Soms zoeken mensen heel expliciet contact met mijn zoon, door bijvoorbeeld te kriebelen of anderszins te dichtbij te komen. Dan zeg ik gewoon dat hij dat niet prettig vindt en dat ze er beter mee op kunnen houden. Ik noem het woord autisme daarbij niet.
In de situatie die jij beschrijft lijkt het wel of ze zich voor haar kind schaamt? Als het jongetje niet fladderend en/of gillend andere kinderen lastig valt, hoef je je toch niet te verontschuldigen? Denk ik dan.

Livelink, ik vind het idd wel stoer dat je het geprobeerd hebt. Ik durf het niet aan. Er is wel binnenkort een kindervoorstelling, waar mijn schoonmoeder graag met hem naar toe wil. We zullen zien hoe dat gaat.

Op sommige momenten vind ik het erg fijn dat we de diagnose hebben. Bijvoorbeeld gister gaf ik meneer een koekje. Ik had alleen het koekje al doormidden gebroken, en dat mocht kennelijk niet. Hij ging volledig uit zijn stekker over dat koekje. Nu ik weet dat hij autistisch is, weet ik dat hij echt oprecht overstuur is over dat koekje, en dat hij zich niet aanstelt. Ik heb hem dus even flink laten tieren, gezegd dat ik snap dat hij het vervelend vindt dat het koekje al in twee stukjes ligt, maar dat hij toch echt geen ander koekje kreeg. Daarna werd hij weer rustig. Als ik niet had geweten dat hij autistisch was, had ik me er veel drukker over gemaakt, nu is het veel beter te plaatsen.
Gister ook naar de supermarkt geweest. Uitgebreid verteld wat we gaan kopen. En vaak herhaald. Meneer liep als een mak lammetje mee door de winkel, want hij wist wat we gingen kopen. Bied een beetje structuur en meneer is happy. Fijn.

Structuur is ook bij ons een toverwoord. En bij ons blijft het grote probleem alle overgangen. Elke overgang levert angsten op, ondanks alle structuur en ondanks het feit dat op de groep elke dag er grotendeels hetzelfde uitziet en het dus superveilig is.

En als je er over nadenkt dan realiseer je je pas hoe ongelooflijk veel overgangen een dag telt. Alleen op school al; elk nieuw taakje is voor Job een grote overgang. Als het ene taakje niet meteen kan worden opgevolgd door een ander taakje dan ben je Job ook al kwijt. Dan gaat hij door het klaslokaal fladderen en moet je weer helemaal van voren af aan beginnen om contact met hem te krijgen. Pauzes zijn door hem bijna niet te hanteren. De onderwijsassistent haalt hem voor de pauze al uit de klas en gaat met hem apart zitten. Het lukt hem zelden om in de pauzes met de rest van de groep mee te doen, zo van slag raakt hij er van.

In dat licht bezien heeft hij echt een wereldprestatie geleverd met het meegaan naar Mary Poppins. Ik heb ook 's ochtends eerst twee uur met hem moeten wandelen voor hij zover gekalmeerd was dat hij mee kon gaan. Dat moeten we dus ook echt niet meer doen.

Goed dat je het geprobeerd hebt Livelink, en jammer dat het niet goed ging. Wat dat betreft blijft het toch altijd een soort trial-and-error

fijn inderdaad zoonkloon! het levert inderdaad een boel voordelen op als je kind beter begrijpt.

daarom vind ik het juist soms wel handig om mensen in te lichten over mijn dochter en haar soms wat bijzondere 'gebruiksaanwijzing', nog even inhakend op de vraag van lot. ik vind het alleen wel lastig te bepalen wat nou een goed moment is om er iets over te zeggen, en wanneer 't juist niet nodig is. ik vind het niet per se iets om geheimzinnig over te doen en het kan veel schelen als anderen ook een beetje weten wat er speelt, maar andersom kan zo'n 'stempel' ook negatief werken of inderdaad soms wat overbodige info zijn als alles goed gaat. op de camping afgelopen zomer heb ik er niks over gezegd tegen de moeders van kinderen waar zij mee speelde en 't ging goed. vorig jaar wel, maar toen deden deden zich ook meer situaties voor die wel een beetje om een verklaring vroegen (bijv. dat ze de weg naar de wc maar niet kon onthouden). op school heb ik 't er hier en daar wel over met medeouders, ook omdat ze daar toch regelmatig over de vloer komt. maar soms denk ik dat anderen 't misschien ook wel ervaren als overdreven beschermend of verontschuldigend. het blijft toch wat gevoelige materie, ook voor anderen is het per persoon weer verschillend hoe ze het vinden om daarmee geconfronteerd te worden.

livelink, jammer dat 't net wat teveel gevraagd was voor job, maar ik vind 't ook wel goed dat jullie wel af en toe dit soort dingen proberen. als ik me goed herinner kent hij de film ook goed toch? ik kan me best voorstellen dat je dacht dat 't juist wel wat voor hem zou zijn. maar goed, weer wat geleerd.

zo gingen wij naar een circusvoorstelling tijdens onze vakantie. cato heeft het wel volgehouden, maar ik merkte ook aan haar dat 't eigenlijk allemaal wel wat te veel was. ze heeft meer dan de helft niet bewust meegekregen maar trok zich terug in een soort dromeland.

Ik merk dat mensen mijn kind ineens met andere ogen gaan bekijken..alsof het gekke henkie is, terwijl ze me daarvoor nog zeiden nooit iets aan hem gemerkt te hebben.
Ik heb dus besloten het verder ook niet echt aan 'derden' te vertellen. Zolang zijn leerkrachten het weten en onze vriendenkring vind ik het verder prima.
Zoon kan zichzelf enorm goed aanpassen buitenshuis dus de noodzaak om het te vertellen is verder ook niet zo groot.

Als er geen noodzaak tot vertellen is, zou ik het ook niet snel doen. Bij ons is het gedrag van Job wel dermate afwijkend dat ik het snel vertel. Ik moet ook zeggen dat ik ook schrik van hoe sommige volwassenen zich naar Job toe gedragen.

Zo kwam Katja een keer helemaal overstuur naar ons toe dat zij en Job aan het spelen waren en dat een andere ouder tegen Job had gezegd dat hij een kutkind was.
En volgens Katja was Job op dat moment eigenlijk gewoon rustig aan het spelen en gebeurde er heel weinig. Job straalt al wel uit dat hij anders is dan anderen. Ik begrijp alleen echt niet hoe een ouder erbij komt om zo iets tegen een kind te zeggen.

Het feit is dat wij niet altijd zelf 100% aanwezig kunnen zijn om in te grijpen en dat er dus ook wel eens door andere ouders of volwassenen moet worden ingegrepen bij Job. Heel begrijpelijk en de meeste doen dat op een goede manier, maar sommigen....

quote:

Op maandag 22 augustus 2011 11:07 schreef De_Taartjesfee het volgende:
Ik merk dat mensen mijn kind ineens met andere ogen gaan bekijken..alsof het gekke henkie is, terwijl ze me daarvoor nog zeiden nooit iets aan hem gemerkt te hebben.
Ik heb dus besloten het verder ook niet echt aan 'derden' te vertellen. Zolang zijn leerkrachten het weten en onze vriendenkring vind ik het verder prima.
Zoon kan zichzelf enorm goed aanpassen buitenshuis dus de noodzaak om het te vertellen is verder ook niet zo groot.

de ouders van mijn vriend (ik noem ze bewust al heel lang geen schoonouders meer, want mensen die zich zo ten opzichte van mijn kind misdragen hoef ik niet in mijn persoonlijke kring )
zijn ook van die types.
vinden mijn kind maar raar (dat zeggen ze overigens niet tegen mij, maar dat hoor ik van mijn vriend, waar ze het dus wel tegen zeggen) en negeren hem. ze zijn zelfs dit jaar niet eens op zijn verjaardag geweest. dat deed voor mij de deur dicht. van mij hoeft hij er niet meer heen om sociaal wenselijk op een verjaardag te verschijnen (wat we tot daarvoor gewoon deden)
walgelijk zulke types.

Misschien ook een tip voor iemand hier?

Het Dolfinarium organiseert ism het NVA weer een speciale Auti-Doe-Dag in het Dolfinarium Harderwijk.
Je moet vooraf kaarten kopen zodat grote drukte beperkt wordt, en de voorstellingen worden speciaal aangepast.

Kijk op www.dolfinarium.nl/nva

Hallo lieve kanjers van moeders

Ik heb een vraag. Ik ben net aan mijn vierde schooljaar SPH (sociaal pedagogische hulpverlening) begonnen en ik moet binnenkort een scriptie schrijven. Hiervoor moet ik een actueel probleem signaleren, onderzoeken en als het even kan oplossen. Ik heb in de afgelopen jaren veel verschillende doelgroepen leren kennen, maar ik heb echt een zwak ontwikkeld voor kinderen met een autistische stoornis . En wie kan me nou beter helpen met het vinden van een goed probleem signaleren dan de mensen die er middenin zitten, jullie dus!

Ik vroeg me af of jullie iets weten waarvan je denkt "nou daar loop ik aaaaaltijd weer tegenaan, dat kan beter" of " waarom bestaat er geen..." ?

Jullie zouden me heel erg helpen als jullie er even over na zouden kunnen denken alvast heel erg bedankt.

_{ik neem aan dat het ok is dat ik dit hier zo neer zet ? zo nee, dan mag een modje hem verplaatsen}

Ik vind het prima littledrummergirl, op deze wijze mag het best in dit topic.

Ik zal eens nadenken over een goed voorbeeld

quote:

Op dinsdag 30 augustus 2011 18:12 schreef littledrummergirl het volgende:
Hallo lieve kanjers van moeders

Ik heb een vraag. Ik ben net aan mijn vierde schooljaar SPH (sociaal pedagogische hulpverlening) begonnen en ik moet binnenkort een scriptie schrijven. Hiervoor moet ik een actueel probleem signaleren, onderzoeken en als het even kan oplossen. Ik heb in de afgelopen jaren veel verschillende doelgroepen leren kennen, maar ik heb echt een zwak ontwikkeld voor kinderen met een autistische stoornis . En wie kan me nou beter helpen met het vinden van een goed probleem signaleren dan de mensen die er middenin zitten, jullie dus!

Ik vroeg me af of jullie iets weten waarvan je denkt "nou daar loop ik aaaaaltijd weer tegenaan, dat kan beter" of " waarom bestaat er geen..." ?

Jullie zouden me heel erg helpen als jullie er even over na zouden kunnen denken alvast heel erg bedankt.

_{ik neem aan dat het ok is dat ik dit hier zo neer zet ? zo nee, dan mag een modje hem verplaatsen}

Tja, als grootste probleem ervaar ik wel de feestdagen op school. Sowieso Sinterklaas en Kerst, maar ook eindejaarsfeesten en zo.

Daar lopen wij altijd weer keihard tegenaan. Een oplossing is niet zo makkelijk te vinden, vrees ik.

Of zoek je echt meer naar een praktisch probleem?

Wat denken jullie goed mee (ook via de pm ) echt alle suggesties zijn van harte welkom! Het is alleen wel de bedoeling dat we een algemeen probleem signaleren en op proberen te lossen, dus individuele problemen wordt wat lastiger omdat de uitslag daarvan uiteindelijk niet representatief is voor een hele groep kinderen. Al kan ik me bijvoorbeeld wel voorstellen dat meerdere ouders last hebben met de overgang tussen vakanties enzo dus als dat echt een groot algemeen bekend probleem is, dan kunnen we daar misschien wel weer wat mee.

als er nog meer suggesties zijn hoor ik ze graag

het enige wat ik kan bedenken is dat leerkrachten er (nog) beter op zouden kunnen inspelen.
misschien zou er op de pabo aandacht aan geschonken kunnen worden.

_{ik heb een blauwe maandag stage gelopen op een basisschool en daar werd door de leerkrachten bijna letterlijk gejuichd toen een leerling met een stoornis van school ging. echt op een stuitende manier}

quote:

Op woensdag 31 augustus 2011 17:21 schreef lady-wrb het volgende:
het enige wat ik kan bedenken is dat leerkrachten er (nog) beter op zouden kunnen inspelen.
misschien zou er op de pabo aandacht aan geschonken kunnen worden.

Ja, daar ben ik het mee eens.
Ze juichen het toe dat een kind zo veel/lang mogelijk van het reguliere basisonderwijs gebruik maakt maar het kennisniveau van de leerkrachten is daar niet op ingesteld. Je moet net toevallig geluk hebben dat je er eentje treft die het interessant vindt en zich inleest.

Ik loop daar toch wel voortdurend tegenaan, al jaren.

quote:

Op woensdag 31 augustus 2011 17:21 schreef lady-wrb het volgende:
_{ik heb een blauwe maandag stage gelopen op een basisschool en daar werd door de leerkrachten bijna letterlijk gejuichd toen een leerling met een stoornis van school ging. echt op een stuitende manier}

hoewel ik echt wel weet hoe moeilijk het moet of beter gezegd kan zijn in het systeem zoals het er ligt maar toch krijg ik er een knoop van in me maag

quote:

Op woensdag 31 augustus 2011 17:21 schreef lady-wrb het volgende:

_{ik heb een blauwe maandag stage gelopen op een basisschool en daar werd door de leerkrachten bijna letterlijk gejuichd toen een leerling met een stoornis van school ging. echt op een stuitende manier}

Nou dames, zo gaat het er écht niet overal aan toe hoor, achter jullie ruggen om.
Inderdaad is het gedrag van sommige kinderen erg bewerkelijk en vergt het meer dan gemiddelde inspanning van menig leerkracht. Maar vaak is het zo dat juist díe kinderen, in wie je zo veel energie steekt, je hart stelen. Écht!

quote:

Op woensdag 31 augustus 2011 18:40 schreef Moonah het volgende:

[..]

Nou dames, zo gaat het er écht niet overal aan toe hoor, achter jullie ruggen om.

Nee, natuurlijk niet en ik verwacht het ook totaal niet in ons geval. Maarrrrr...het gedrag van sommige leerkrachten is ook vaak "bewerkelijk" zeg maar.
_{Ze zijn helaas niet allemaal zo lief als jij}

Een reactie zoals door lady-wrb beschreven zegt meer over de onprofessionaliteit van een leerkracht, dan over het betreffende kind. Maar goed, ik snap ook wel dat ik van een afstandje makkelijk praten heb.

_{Dankjewel voor je compliment.}

We hebben een probleempje. Deze week zou de taxichauffeur van Kim komen kennismaken en de afhaaltijden doorgeven. Mocht er niemand thuis zijn, dan zou de chauffeur een briefje in de brievenbus gooien. Nu is de week voorbij, en is er geen chauffeur geweest. Ook geen briefje in de bus, en dat terwijl Kim maandag gaat beginnen. We zijn nu erg bang dat er iets is misgegaan en dat er komende week geen taxi is voor Kim. Hebben jullie toevallig ervaring met taxibusjes?

Ik zou donderdags even een telefoontje hebben gedaan naar het taxibedrijf, dat jullie zitten te wachten en of er nog wel iemand komen gaat deze week.
Het is nu vrijdagavond dus kun je weinig meer, ik weet niet of het bedrijf ook op zaterdag telefonisch te bereiken is?
Lijkt me voor niemand echt fijn om maandagochtend maar te gaan zitten afwachten of er een taxi komt

Geen ervaring, Djeez. Klinkt wel als een nare situatie. Juist voor kinderen zoals Kim is het belangrijk om te weten waar ze aan toe is. Hopelijk zijn ze morgen bereikbaar.

quote:

Op vrijdag 2 september 2011 23:27 schreef Djeez het volgende:
We hebben een probleempje. Deze week zou de taxichauffeur van Kim komen kennismaken en de afhaaltijden doorgeven. Mocht er niemand thuis zijn, dan zou de chauffeur een briefje in de brievenbus gooien. Nu is de week voorbij, en is er geen chauffeur geweest. Ook geen briefje in de bus, en dat terwijl Kim maandag gaat beginnen. We zijn nu erg bang dat er iets is misgegaan en dat er komende week geen taxi is voor Kim. Hebben jullie toevallig ervaring met taxibusjes?

Yep ervaring!
Bij ons gaat het tot nu toe best goed, maar van andere ouders heb ik begrepen dat die bedrijven soms logistieke rampen kunnen zijn. Wat je als ouder kunt doen is assertief zijn, voor je kind opkomen. Dus bellen bellen bellen!!! Als het goed is zijn ze ook in het weekend bereikbaar.
Overigens is bij ons de chauffeur in het weekend komen kennismaken, dus wellicht komt er nog iemand. Neemt niet weg dat ik als ik jou was toch al zou bellen vandaag.

quote:

Op vrijdag 2 september 2011 23:27 schreef Djeez het volgende:
We hebben een probleempje. Deze week zou de taxichauffeur van Kim komen kennismaken en de afhaaltijden doorgeven. Mocht er niemand thuis zijn, dan zou de chauffeur een briefje in de brievenbus gooien. Nu is de week voorbij, en is er geen chauffeur geweest. Ook geen briefje in de bus, en dat terwijl Kim maandag gaat beginnen. We zijn nu erg bang dat er iets is misgegaan en dat er komende week geen taxi is voor Kim. Hebben jullie toevallig ervaring met taxibusjes?

Hier komen ze ook soms pas in het weekend ervoor zoals Moonah zegt, maar ik zou zeker bellen. In het weekend zijn de meeste telefonisch te bereiken.

Wat Djeez vergeet te vertellen is dat ik al had gebeld.
Er zou gisteren iemand komen en als ik er neit was, zou er en briefje in de bus liggen met haal en breng tijden.
Ik heb wel kunnen doorgeven dat Kim maandag wordt gebracht en gehaald door ons ivm 1e dag.
Maandag bel ik direct weer op uiteraard. Ik vind het ook heel vreemd dat er niemand langs is geweest. Wel zo handig om haal tijden te weten.

In het weekend is er niemand van personen/leerlingen vervoer zei ze gisteren.