het grote TRU meet verslag

Voorzitter: Bastard.
Notulist: Vogeltjesdans.

Aanwezig: Bastard (voorzitter), Summers, Jogy, ToT, -Engel-, Vogeltjesdans (notulist)
Verlaat aanwezig: Ron1n, Blaadje11
Vervroegd verlaten: Bastard (voorzitterschap overgedragen aan Jogy)
Afwezig: Summer2bird, Ratelslangetje, Truepositive

Datum: 8 mei 2011 14:00 of later. Locatie: station Ede Centrum.

Voor degenen die het gemist hebben: hieronder een verslag van de leukste fok meet van het jaar

Heden was het tijd voor de eerste fok meet van het jaar. En hopelijk naar later bleek uit het overmatig gezelligheidsgehalte niet de laatste. Eenmaal aangekomen op het station zag ik onze grote leider Bastard al zitten, druk in de weer met allemaal dingen regelen op zijn telefoon zoals een echte leider betaamt. Nadat een mannelijke handshake en de nodige initiele beleefdheden waren uitgewisseld ("waar blijven die andere gekken nou?" - "die mafketels staan op het verkeerde station!") stelden we ons nader aan elkaar voor.
Het duurde niet lang voordat mevrouw Engel arriveerde op het station en zich aandiende met de welluidende welkomstboodschap "Fok?" waarop Bastard en ik bevestigend antwoordden. Daarna druppelden ook ToT in zijn mooie blauwe shirt en Summers het perron op. Even later zagen we ook Jogy, zij het aan de verkeerde kant van het station. Na enige duidelijke instructies gegeven te hebben ("Jogy! JOOOOGY! Hey! Die kant! Die kant man gek!") was het zestal voorlopig compleet.
Het feest werd kortstondig onderbroken door een onbekend gebleven sujet dat zijn ongenoegen uitte door een aantal keer tegen een metalen houder van Metro krantjes aan te trappen. Enige kwade blikken onzerzijds waren echter voldoende om genoemd sujet haastig de aftocht te laten blazen.

In afwachting van Ron1n en Blaadje die vanuit Den Helder moesten komen, trokken we naar een locale friettoko (nee geen patat) alwaar we ons te buiten gingen aan de Edese specialiteiten Friet met, Cappucinno, Feta salade en cola. Hier stelden we ons nader aan elkaar voor en vertelden we ons levensverhaal. Hoe we zo spiritueel waren geworden, hoe we op fok terecht waren gekomen enz. Na een opmerking over een opschrift op de achterzijde van het shirt van Jogy (iets met kruiden voor gepeupel) trokken we naar het Edese bos alwaar het leuke deel van de meet zou gaan plaatsvinden!
Dus wij trokken allen naar onze auto's en reden achter onze grote leider aan naar de locatie Koeweg. Nadat we de auto's hadden geparkeerd was een schattig plekje in het bos al snel gevonden. We kozen voor een positie in the open, zodat de nakomers ons makkelijk zouden kunnen vinden.

Nadat de kleedjes waren uitgespreid en de lekkernijen (diverse chips, gluhwein, bitter lemon enz) uitgestald, werden boeken uitgedeeld voor de heb. Inmiddels werd het duidelijk dat ons iddyllische plekje vergeven was van de rupsen. Van die kleine schattige beestjes die zich in een rechtopstaande U vorm voortbewegen en rechtop kunnen staan je weet. Dat TRU-ers populaire mensen zijn bleek maar weer, want die dieren waren niet van ons weg te slaan.
Een meerdere uren durend gesprek volgde waarin bleek dat de nakomers onze locatie toch niet zo simpel konden vinden. Toen ze na enkele uren zoeken en ome Vogeltjesdans een korte verkenningstocht op touw had gezet nog niet waren gearriveerd, besloten we de nakomers te gaan redden in het centrum van Ede. Zo gezegd zo gedaan, spulletjes weer ingepakt en de rupsen wederom van ons afgeslagen, en zonder dat we een spoor achter lieten van onze aanwezigheid gingen we op rescue mission om Ron1n en Blaadje11 op te halen.

Op de afgesproken locatie aangekomen en beide personen in ons gezelschap te hebben opgenomen, moesten wij helaas afscheid nemen van onze grote leider die helaas andere afspraken had en dus moest Bastard ons voortijdig verlaten.
Hierna togen we naar het centrum van Ede alwaar we een naast een hooligan cafe plaatsnamen op een langgerekte tafel. Hier werden weer de nodige gezelligheden uitgewisseld. Enkele smakelijke dranken en de vraag van de notulist aan de smakelijk uitziende serversteer of zij ook wel eens op fok kwam welke vraag zij ontkennend moest beantwoorden later, verplaatsten wij ons ter nuttiging van onze honger stillende spijzen naar het naastgelegen restaurant de Heksenketel. Aldaar werden sate's, frieten (geen patat), sperziebonen en superduperhete spareribs a la bijnahuilenzoerg besteld, alsmede enkele schijven citroen. Ook de aldaar aanwezige serveerster bleek niet op fok te komen, sterker nog fok helemaal niet te kennen.

De gezelligheid vierde hoogtij en de uren vlogen voorbij. Diepzinnige gesprekken werden afgewisseld met luchtig vermaak alsook de dagelijkse gang van zaken op fok hetgeen toch is wat ons allen bindt. Voor we het wisten was het half tien en besloten we allen ons weegs te gaan. Enige huilbuien omdat we ons waarschijnlijk niet snel weer zouden zien later gingen wij elk ons weegs. In de hoop dat deze geslaagde en vooral gezellige meet in de nabije toekomst een evenzo succesvol vervolg kent.

Was getekend, uw ome Vogeltjesdans.