op slag verliefd

Ik hoop dat jullie allemaal advies kunnen geven over het verhaal wat ik hieronder ga schrijven:
Afgelopen week stond het circus bij mij in Dordrecht, en heb ik via via de paardentrainer leren kennen. (een ontzettend knappe,spontane en leuke Deense jongen) Het is me nog nooit overkomen dat ik opslag verliefd ben geworden, maar dit keer dus wel: verliefder dan ooit tevoren. Ik ben die avond wat met hem gaan drinken in de stad, hebben leuk gepraat en toen vertelde dat hij sinds een paar maanden een vriendin heeft (zij is ook artiest in het circus) Toen we van de stad terug naar het circus liepen praatte liepen we arm in arm en na een paar minuten begon hij me te zoenen en vroeg hij ook of ik verlangde naar sex en hoelang ik geen sex meer had gehad. Ik wist niet wat ik moest zeggen dus ik zei iets van 'wat vraag jij me nou allemaal'. (ik ben 21 en nog maagd) Tuurlijk wilde ik dat wel, maar ik was zo geschrokken van zijn vraag dat ik er niet veel op inging. Tijdens het lopen zoenden we nog wat...waarnaar hij zei dat hij me een leuk en mooi meisje vind die vrij en positief staat in het leven. Ik zei zelf dat ik niet geloof in 1 persoon in de liefde, en hij dacht daar ook zo over, maar zei dat hij wel verliefd op zijn vriendin is.
Terug aangekomen bij het circus was het al diep in de nacht, en hebben we tussen de struiken wat dingen gedaan. Vooral veel gezoend en nog wat dingen. Hij vroeg ook of ik sex wilde en hem wilde pijpen maar dat heb ik allebei niet gedaan. Ik was gewoon een beetje in shock van alles, o.a. dat de jongen die ik pas 1 dag kende en nu al intens verliefd op was, dit met mij wilde. Hij respecteerde dit, en zei dat dit een andere keer ook kon. Op gegeven moment was het zo laat dat hij terug moest naar het circus, en ben ik naar huis gegaan. We hadden afgesproken dat ik een paar dagen daarna in de middag daar langs zou gaan.

Een paar dagen later dus kwam ik s'middags het circusterrein opgelopen. Ik besloot hem niet meteen te bellen, en na een half uur bij de dieren te hebben gekeken kwam hij opeens aangelopen, gewoon heel vrolijk: hey alles goed? Wij een beetje lachten natuurlijk, denkend aan die nacht...maar nog geen paar sec. later kwam zijn vriendin opeens aangerend van achter de tent, en begon ze me te ondervragen, of ik Sofie ben en de vriendin ben van Elias? (zo heet hij) ik schrok me dood want ik snapte echt niet hoe zij iets kon weten. Al het circusvolk stond daar samen bij de tent onze discussie mee te bekijken, en Elias moest lachen en gebaarde achter de rug van zijn vriendin naar mij toe dat ik niks mocht zeggen. Op gegeven moment had ze door dat ik iets naar hem gebaarde, en nam ze me een stukje verderop mee. Ik ontkende alles want ik was doodsbang. Maar het bleek dat Elias die dag ervoor al grapjes over "een wilde nacht met ene Sofie" had gemaakt (dom dom dom!) over zoiets ga je toch geen grappen maken, dan wek je juist argwaan op bij je vriendin. Ik dacht dus dat ze al alles wist en dat Elias haar wat verteld had, maar het waren alleen maar vermoedens die ze kreeg door zijn stomme grapjes. Toen heb ik dat dus inderdaad bevestigd, niet wetende dat ze eigenlijk nog niks zeker wist. Zijn vriendin flipte uit tegen Elias, (onder toeziend oog van de gasten die naar de dieren kwamen kijken) en Elias die voorheen zo'n leuke, lieve en aardige jongen was, schreeuwde met een boze stem naar me dat ik niet moest liegen, en tegen zn vriendin "zie je niet dat ze psychisch ziek is" ik kon mn oren niet geloven, maar snapte wel dat hij natuurlijk alles goed probeerde te praten bij zijn vriendin, en mij niet echt een leugenaar vind, want dat ben ik natuurlijk ook niet. De enige die loog was hij. We stonden daar met zn 3en, praten wilde hij niet met me want hij was pislink. Ik barstte in huilen uit, niet zozeer omdat ik me schuldig voelde tegenover zijn vriendin, maar omdat de jongen waar ik halsoverkop verliefd op was geworden al die dingen naar me schreeuwde. Zijn vriendin was woest op hem en liep met mij mee op me te troosten want ze wist dat ik verliefd op hem was (raar verhaal...maar ze was blijkbaar niet boos op mij omdat ze dankzij mij erachter was gekomen dat hij vreemdging) Op gegeven moment was hij zo boos om alles dat hij schreeuwde dat ik de circusgrond moest verlaten.
Ik heb op de rand van hun grond een hele tijd met zijn vriendin staan praten, blijkbaar toch wel een heel aardig meisje...maar ze was niet boos op mij. Ze had nml al vermoedens dat hij dit vaker had gedaan...maar nog nooit had een meisje dit bekend als ze haar ermee confronteerde. We hebben nummers uitgewisseld om elkaar op de hoogte te houden hoe het verder verloopt. Nog diezelfde dag ben ik daar 2x teruggegaan om weer met haar te praten, en vertelde ze dat ze het met hem heeft uitgemaakt, en dat hij nogsteeds niet toegeeft dat hij is vreemdgegaan (hij vertelde haar dat hij van haar houdt en niet met mij heeft gezoend) Natuurlijk geloofd ze hem niet. Maar het probleem is dus:
Ik snap best dat hij boos op mij was...ik ben deels schuldig voor dat vreemdgaan ja, maar hij ziet mij natuurlijk als de persoon die zijn relatie kapot heeft gemaakt, terwijl hij dat heeft hij zelf gedaan met zijn stomme grapjes. Ondanks dit ben ik nogsteeds smoorverliefd op hem...en ik weet ook dat hij op dit grote vreemdgaan/beschuldigings mankement na, wel een lieve en leuke jongen is. Zo heb ik hem zelf meegemaakt. Wie kan me helpen met wat ik nu ga doen? Ik kan deze gebeurtenis onmogelijk verwerken als ik dit niet met hem kan uitpraten. Het liefst zou ik meteen met hem verder willen nu het uit is met zijn vriendin...maar hij is vast nog boos (op zichzelf en niet op mij, alleen uitte hij dat op mij als zelfbescherming).

Nu vraag ik me heel erg af of dit alleen om de sex ging (die we nieteens gehad hebben) of dat hij me toch wel een leuke meisje dacht te vinden al binnen 1 dag. Dat gevoel kreeg ik namelijk wel...en dat zeg ik niet omdat ik dat graag wil...maar de ochtend voordat we uitgingen had ik een ontzettend leuk gesprek met hem,kreeg ik een paar knuffels en een kus op mijn wang en was er duidelijk chemie. (en dat al nadat ik hem pas 1 uur kende) vertel mij alsjeblieft wat ik nu het beste kan doen? Dit is niet zomaar een opvlieger van de liefde voor mij, ik voel dit heel sterk. Wat denken jullie gezien deze situatie...zal hij me nu alsnog willen zien als ik daar binnenkort langsga of hoeft hij me nooit meer te zien...