'Mannelijk lezerspubliek' is een eufemisme. Mannen lezen niet. En ze lezen zeker geen romans over familiegeheimen. En al helemaal geen romans over familiegeheimen die geschreven zijn door een vrouw.quote:Op zaterdag 28 mei 2011 06:21 schreef Gajus het volgende:
[..]
Aansluitend op DVR's voorkeur voor bepaalde namen, wil ik mijn afkeur uitspreken over Polly, Bonnie en soortgelijke meisjesnamen.
Mijn aanbeveling aan - met name het vrouwelijke deel van - het schrijversgilde:
om het mannelijke lezerspubliek te verleiden tot het aanschaffen (en lezen) van jullie schrijfsels, zijn minder kinderlijke meidennamen te prefereren.
Oeps. Mooi zo. En vergeet 'aangrijpend' niet, en ' verscheurd door loyaliteitsconflicten'!quote:Op zaterdag 28 mei 2011 11:10 schreef Nadine26 het volgende:
Het woord 'tumultueus' gaat zeker een plaatsje krijgen op de achterflap
Ik heb er geloof ik ook een gekend. Maar het probleem dat ik wilde aangeven is dat de tekst het verhaal nu geen plaats geeft. Met een naam als Kempenaer of De Crooij (ik noem maar wat) zit de vluchtige flaptekstlezer meteen behaaglijk in de bosrijke omgeving van Bloemendaal.quote:Beaufort is (ook) in Nederland een gangbare familienaam, ik ken zelfs iemand die zo heet (De Beaufort, weliswaar).
Merel? Lief, naief, en een willige prooi voor de patriarch of diens stalknecht.quote:Mara vind ik ook niks. Misschien bedenk ik nog iets anders.
Klopt, als ik na een werkweek klaar ben met het lezen (en beoordelen) van enige duizenden pagina's, dan heb ik in het weekend geen behoefte aan het lezen van een kasteelromannetje.quote:Op zaterdag 28 mei 2011 11:27 schreef Nadine26 het volgende:
'Mannelijk lezerspubliek' is een eufemisme. Mannen lezen niet. En ze lezen zeker geen romans over familiegeheimen. En al helemaal geen romans over familiegeheimen die geschreven zijn door een vrouw.
GS, zo gaan wij al zes jaar met elkaar om. Wij houden van elkaar ongezouten discussies.quote:Op zaterdag 28 mei 2011 16:10 schreef GeileSoeplepel het volgende:
... Ik voel me nog net niet geschoffeerd ...
Zo vatte ik het ook op, maar kon het toch niet laten om even de koe bij de horens te grijpenquote:Op zondag 29 mei 2011 00:44 schreef Gajus het volgende:
GS, zo gaan wij al zes jaar met elkaar om. Wij houden van elkaar ongezouten discussies.
Je zal pas weten of het werkt als je het gaat proberen.quote:Op zondag 5 juni 2011 12:19 schreef Faux. het volgende:
Hoi, ik kom ook even in deze reeks kijken
Ik had laatst het idee om een verhaal te schrijven in de ik-persoon, alleen weet de lezer niet wie deze ik-persoon is. Dat weet de lezer pas aan het einde van het verhaal, bij het plot. Denken jullie dat dit een goed idee is en dat ik er een lang genoeg verhaal mee kan vol krijgen?
Welkomquote:
Deze zin vind ik eigenlijk een beetje een contradictio in terminis. Het voordeel van het gebruik van de ik-persoon boven de derde persoon is juist dat er slechts een de hoofdpersoon is en je daar ook verreweg het meeste van leert, en ook zeer gemakkelijk de emoties van dat persoon in je verhaal kan stoppen. Doordat de lezer het ik-figuur zo goed kent is het eigenlijk zelfs soms onnodig om bijvoorbeeld de naam te onthullen; de lezer kent de hele persoon immers al door en door, wat voegt een voornaam dan nog toe (behalve bij gebruik in dialogen met de bijpersonen)? Ik vraag me daarom af wat je aan het einde nog denkt te kunnen onthullen wat de lezer nog niet over de ik-figuur weet maar wel belangrijk (mindblowing) genoeg is voor het verhaal om er alsnog aandacht aan te besteden.quote:alleen weet de lezer niet wie deze ik-persoon is. Dat weet de lezer pas aan het einde van het verhaal, bij het plot.
Dank je voor je reactiequote:Op zondag 5 juni 2011 16:14 schreef GeileSoeplepel het volgende:
[..]
Welkom
[..]
Deze zin vind ik eigenlijk een beetje een contradictio in terminis. Het voordeel van het gebruik van de ik-persoon boven de derde persoon is juist dat er slechts een de hoofdpersoon is en je daar ook verreweg het meeste van leert, en ook zeer gemakkelijk de emoties van dat persoon in je verhaal kan stoppen. Doordat de lezer het ik-figuur zo goed kent is het eigenlijk zelfs soms onnodig om bijvoorbeeld de naam te onthullen; de lezer kent de hele persoon immers al door en door, wat voegt een voornaam dan nog toe (behalve bij gebruik in dialogen met de bijpersonen)? Ik vraag me daarom af wat je aan het einde nog denkt te kunnen onthullen wat de lezer nog niet over de ik-figuur weet maar wel belangrijk (mindblowing) genoeg is voor het verhaal om er alsnog aandacht aan te besteden.
Natuurlijk kan het wel. Je kan het "hoofd"karakter heel plat houden en meer door middel van zijn interactie met anderen vertellen, en pas aan het einde uit de doeken doen waarom hij zo deed. Maar in dat geval kun je, naar mijn mening, net zo goed de derde persoon gebruiken.
Naar proeflezers moet je op zoek gaan. In je kennissenkring, maar ook bijvoorbeeld op een forum. Familieleden zijn niet onpartijdig, zij zullen moeite hebben met kritiek te geven op je verhaal, maar wel wel 'veilig' voor een allereerste ronde.quote:Op zondag 5 juni 2011 16:20 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:
Interessant, ik ben ooit spontaan begonnen, na 500 woorden weer gekapt
en wie zijn die proeflezers? mensen van een uitgever? waarom zouden ze de moeite nemen om een boek te lezen van iemand die nog nooit een boek heeft geschreven?
Als je dat voor elkaar kunt krijgen, lijkt het me heel interessant.quote:Op zondag 5 juni 2011 17:49 schreef Faux. het volgende:
[..]
Dank je voor je reactie
Ik heb voor de ik-persoon gekozen omdat, zoals je al zegt, je denkt de persoon door en door te kennen. Maar aan het einde van het verhaal kom je er dan achter dat je "jezelf" helemaal niet zo goed kent, en dat de lezer ook zo'n "Wat? Heb "ik" dat allemaal gedaan? Was "ik" deze persoon?"-reactie heeft. Dat leek me wel leuk
Gefeliciteerd!quote:Op zaterdag 11 juni 2011 17:05 schreef GeileSoeplepel het volgende:
Ik heb zojuist om 4:22 hoofdstuk 20 afgerond (11,166 woorden geworden, ongeveer 400 meer dan h19)
Maar, nog belangrijker, hiermee is het boek ook af (nja, first draft dus)!
Ik schrijf meestal in chronologische volgorde. Zeker als ik terugverwijs naar eerdere gebeurtenissen, is dat wel handig . Een keer heb ik overigens eerst het laatste hoofdstuk geschreven, maar dat was omdat daarin de complete (vergeten) geschiedenis werd beschreven waar in de rest van het verhaal naartoe wordt gewerkt en die dus ook langzaam werd onthuld.quote:Op zaterdag 11 juni 2011 18:30 schreef KeizerKuzco het volgende:
Schrijven jullie de hoofdstukken in chronologische volgorde (dus zoals het in het boek komt) of kiezen jullie gewoon een hoofdstuk uit waar je toevallig zin in hebt?
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |