Boek aan het schrijven - hoofdstuk 5

Ja, het is maar wat je zelf wil.

Ik heb mijn verhaal zo ongeveer af, nu komt het langzame en moeilijke proces van knippen, plakken en bijschaven

quote:

Op dinsdag 26 april 2011 10:23 schreef Leigh het volgende:

[..]

Heb hem opgeslagen in m'n bookmarks. Thanks Ga hem vanavond even goed doorlezen.
Momenteel zit ik echt nog in de 'inspiratiesparen-fase'. Het wordt wel steeds duidelijker welke kant ik op wil. Zit al zo lang met dit idee in m'n hoofd.
Aangezien het zich af zou moeten spelen in een bepaalde plaats, zit ik eraan te denken om daar binnenkort even naartoe te gaan. Wordt een hele onderneming, maar zie het wel zitten.

65.000 woorden is flink wat!
Hoeveel woorden heb je over het algemeen nodig voor een manuscript, zeg, voor een roman of zo?

Over dat laatste: Het is belangrijk dat je jezelf niet zo'n doel stelt; je moet het verhaal op een natuurlijke manier naar buiten laten komen in plaats van naar een specifiek getal toe te werken, anders gaat het verhaal alleen maar kunstmatig aanvoelen (wat ook logisch is, want je forceerde jezelf naar een bepaald doel). Maar, ik moet eerlijk bekennen dat ik dit in het begin ook deed (of in ieder geval wel alle cijfers wou weten), dus om antwoord te geven op je vraag: Ikzelf ga altijd uit van 340 woorden per bladzijde als het gedrukt is (twee bladzijdes per a4-tje), en ik zag dat Wonderer het ook al had over 280-350. Stel dat je rond de 200 bladzijdes wilt uitkomen, kom je dus uit op 68.000 woorden.

Over die snowflake methode die je aangeraden is: Misschien is dit ook wat voor jou, geschreven door een van de bestsellende schrijvers van het moment. Het globale idee is dat je begint door in slechts een enkele zin het hele plot op papier te zetten en deze daarna opnieuw te herschrijven zodat hij twee zinnen beslaat, en dan drie, etc., net zo lang tot je het gehele plot in een flink aantal a4-tjes opgeschreven hebt. Dan pas ga je er echt voor zitten en schrijf je je hele first draft uit.

quote:

Op woensdag 20 april 2011 08:35 schreef Biancavia het volgende:
Meestal probeer ik de vrijdag als mijn 'schrijfdag' te houden. Dan zorg ik ervoor dat ik voor de rest alles gedaan heb (boodschappen en zo) en dat ik me echt alleen met het schrijven bezig kan houden.

Het is hiervoor.
Zij doen elk jaar een oproep om verhalen in te sturen voor het nieuwe leerjaar. Het gaat voor dit verhaal om groep 7, dus kinderen van 10 en 11 jaar.
Ik heb nog nooit een verhaal door kinderen laten proeflezen, maar zou dat nu eigenlijk wel willen. Ik heb alleen totaal geen kinderen van die leeftijd in mijn omgeving. Wel een familielid dat op een basisschool werkt, dus ik zit eraan te denken om het via haar te proberen.
Het is namelijk nog niet gezegd dat mijn verhaal ook gepubliceerd gaat worden, vandaar dat ik er wel alles aan wil doen om het zo goed mogelijk te maken.

Het gaat mij vrij natuurlijk af om kinderverhalen te schrijven, ik hoef er niet echt bij na te denken over hoe ik mijn taalgebruik aan moet passen en dergelijke.
Dit is een goed boek. Ik heb het ook gelezen, maar de meeste dingen die erin stonden deed ik al.

Ik zou het verhaal zeker laten proeflezen door kinderen. Dat vinden ze zelf waarschijnlijk ook heel leuk om te doen Kinderen uit groep 7 kunnen al goed onder woorden brengen wat ze van een verhaal vinden, dus je zou kunnen overwegen om er een vragenlijstje bij te doen.

Dank voor de boekentips, die ga ik eens bekijken.

quote:

Maar ga jij je nou eerst maar op je eigen boek focussen.

Doe ik

Nadine, alvast met excuses dat ik je van je schrijfwerk houd heb ik een vraag voor je. Ik heb vandaag Vermoorde onschuld uitgelezen en verbaasde me er steeds meer over dat je na deze debuutroman zo lang geen boeken hebt gepubliceerd. Mijn uitgeefster zei al bij ons eerste gesprek tegen me dat het belangrijk is om vol te houden na het debuut; een lange adem was volgens haar essentieel. Hebben ze jou dat nooit gezegd? Wat is de reden voor je zo lange stilte?

quote:

Op woensdag 27 april 2011 19:41 schreef p-etr-a het volgende:
Nadine, alvast met excuses dat ik je van je schrijfwerk houd heb ik een vraag voor je. Ik heb vandaag Vermoorde onschuld uitgelezen en verbaasde me er steeds meer over dat je na deze debuutroman zo lang geen boeken hebt gepubliceerd. Mijn uitgeefster zei al bij ons eerste gesprek tegen me dat het belangrijk is om vol te houden na het debuut; een lange adem was volgens haar essentieel. Hebben ze jou dat nooit gezegd? Wat is de reden voor je zo lange stilte?

O, iedereen mag me altijd van mijn schrijfwerk houden, graag zelfs Leuk trouwens dat je het boek hebt gelezen.
Dat het zo lang heeft geduurd, komt gewoon door het leven. Ik heb drie kinderen gekregen na dat debuut. Toen werd het een beetje ingewikkeld, omdat ik (en de meeste schrijvers met mij) alleen kan schrijven in totale afzondering, en dan is er nog de noodzaak om de concentratie en de aandacht langdurig op één ding - dat boek - te kunnen richten, zodat er een soort vloeiend of stromend denkproces ontstaat (sorry voor deze lelijke woorden), en nee - dat ging niet meer. Dat is trouwens nog steeds een probleem, tot op de dag van vandaag, want een gezinsleven (met alle chaos, versnippering en drukte) staat haaks op de diepe concentratie en de totale toewijding die je moet opbrengen om een roman te schrijven. Een eeuwig gevecht, zullen we maar zeggen. En over de strijd die ik dagelijks voer om een paar werkuren bij elkaar te sprokkelen, heb ik het dan nog niet eens gehad. Want ik heb het nog steeds niet tot kostwinner weten te schoppen Dus nee, ideaal is het niet.

Aan de andere kant zag ik Thomas Roosenboom laatst in dat nieuwe televisieprogramma ( 'Benali boekt'), en ik hoorde hem zeggen dat hij min of meer noodgedwongen buiten het leven stond, zonder vrouw, kinderen en vaste baan (lees: contact met mensen), maar ik begreep vooral wat hij bedoelde toen hij zei dat hij misschien wel gelukkiger was geworden als hij wél een normaal leven had gehad. Gelukkiger als mens, en ongelukkiger als schrijver. Dat is wel de keuze, ben ik bang.

In de tussenliggende jaren heb ik trouwens wel gewerkt als journalist en recensent, en dat ging prima: stukjes maken, de aandacht steeds kortstondig op iets nieuws richten, dat is een vorm van versnippering en vluchtigheid die goed past bij een druk bestaan. Vervolgens heb ik een aantal jaren geleden hier op het forum nog een boek (of dagboek) geschreven, en toen ik dat bij een uitgeverij wist onder te brengen, kreeg ik toch weer zin om een nieuw boek te schrijven.

Leuk, denk er ook wel eens over na.

Denk je dat je het weer echt op gaat pakken als de kids ouder zijn, Nadine?

quote:

Cherrylips wil eind januari 2010 ook weer beginnen. Zij heeft in 2005 al een manuscript geschreven dat in totaal ruim 110.000 woorden telt.
Op 12 februari zit ze op 3000 woorden met een nieuw verhaal.

Ik zit me nu al af te vragen welk nieuwe verhaal dat is Heb een zooi weggepleurd, krijg al een jaar of drie niks fatsoenlijks meer uit de vingers.

Een rare vraag misschien: Maar is er een bepaald font waarin uitgevers een manuscript het liefst zouden zien? Of maakt dat niet zoveel uit?

quote:

Op donderdag 28 april 2011 00:14 schreef Nadine26 het volgende:

[..]

O, iedereen mag me altijd van mijn schrijfwerk houden, graag zelfs Leuk trouwens dat je het boek hebt gelezen.
Dat het zo lang heeft geduurd, komt gewoon door het leven. Ik heb drie kinderen gekregen na dat debuut. Toen werd het een beetje ingewikkeld, omdat ik (en de meeste schrijvers met mij) alleen kan schrijven in totale afzondering, en dan is er nog de noodzaak om de concentratie en de aandacht langdurig op één ding - dat boek - te kunnen richten, zodat er een soort vloeiend of stromend denkproces ontstaat (sorry voor deze lelijke woorden), en nee - dat ging niet meer. Dat is trouwens nog steeds een probleem, tot op de dag van vandaag, want een gezinsleven (met alle chaos, versnippering en drukte) staat haaks op de diepe concentratie en de totale toewijding die je moet opbrengen om een roman te schrijven. Een eeuwig gevecht, zullen we maar zeggen. En over de strijd die ik dagelijks voer om een paar werkuren bij elkaar te sprokkelen, heb ik het dan nog niet eens gehad. Want ik heb het nog steeds niet tot kostwinner weten te schoppen Dus nee, ideaal is het niet.

Aan de andere kant zag ik Thomas Roosenboom laatst in dat nieuwe televisieprogramma ( 'Benali boekt'), en ik hoorde hem zeggen dat hij min of meer noodgedwongen buiten het leven stond, zonder vrouw, kinderen en vaste baan (lees: contact met mensen), maar ik begreep vooral wat hij bedoelde toen hij zei dat hij misschien wel gelukkiger was geworden als hij wél een normaal leven had gehad. Gelukkiger als mens, en ongelukkiger als schrijver. Dat is wel de keuze, ben ik bang.

In de tussenliggende jaren heb ik trouwens wel gewerkt als journalist en recensent, en dat ging prima: stukjes maken, de aandacht steeds kortstondig op iets nieuws richten, dat is een vorm van versnippering en vluchtigheid die goed past bij een druk bestaan. Vervolgens heb ik een aantal jaren geleden hier op het forum nog een boek (of dagboek) geschreven, en toen ik dat bij een uitgeverij wist onder te brengen, kreeg ik toch weer zin om een nieuw boek te schrijven.

Tja, klinkt begrijpelijk. Als je het zo stelt lijkt schrijven een enorme opoffering. En toch trekt het zo, zozeer dat veel mensen er hun halve leven voor zouden opgeven. Ik ben blij dat die keuze voor mij niet aan de orde is.

quote:

Op donderdag 28 april 2011 10:06 schreef najazeg het volgende:
Een rare vraag misschien: Maar is er een bepaald font waarin uitgevers een manuscript het liefst zouden zien? Of maakt dat niet zoveel uit?

Allereerst: natuurlijk maakt het niet uit. Maar er zijn wel prettige en minder prettige letters, dat merk je zelf ook wel bij het schrijven en nalezen. Neem een zo rustig mogelijke, een gewone Times of Arial volstaat, en maak 'm niet te klein. Regelafstand anderhalf is ook prettig voor een uitdraai die je naar een uitgeverij stuurt.

quote:

Op donderdag 28 april 2011 16:37 schreef p-etr-a het volgende:
Allereerst: natuurlijk maakt het niet uit. Maar er zijn wel prettige en minder prettige letters, dat merk je zelf ook wel bij het schrijven en nalezen. Neem een zo rustig mogelijke, een gewone Times of Arial volstaat, en maak 'm niet te klein. Regelafstand anderhalf is ook prettig voor een uitdraai die je naar een uitgeverij stuurt.

Zolang het maar niet Comic Sans is
Hoe dan ook, volgens mij vereisen de meeste uitgeverijen zelfs een regelafstand van 1.5 (zover ik op websites heb gezien in ieder geval).

quote:

Op donderdag 28 april 2011 16:44 schreef GeileSoeplepel het volgende:

[..]

Zolang het maar niet Comic Sans is
Hoe dan ook, volgens mij vereisen de meeste uitgeverijen zelfs een regelafstand van 1.5 (zover ik op websites heb gezien in ieder geval).

Als je comic sans gebruikt voor een boek verdien je het niet om serieus genomen te worden
Ze zeggen dat op het scherm een Sans Serif lettertype (zoals Verdana) prettiger leest en op papier juist een Serif lettertype (zoals Times New Roman). Nu heb ik een Serif lettertype genaamd Petra, lettergrootte 11, maar met mijn 110.778 woorden zit ik nu tegen de 260 bladzijden. En als ik dan lees van mensen die met hetzelfde aantal nog een stuk onder de 200 bladzijden zitten, dan vraag ik me af of het lettertpe acceptabel genoeg is voor een uitgever Overigens, het verhaal is nog niet klaar, dus met dit lettertpe haal ik de 300 blz zeker wel.

quote:

Op donderdag 28 april 2011 20:28 schreef najazeg het volgende:
maar met mijn 110.778 woorden zit ik nu tegen de 260 bladzijden. En als ik dan lees van mensen die met hetzelfde aantal nog een stuk onder de 200 bladzijden zitten

Aangezien ik bijna zo goed als op hetzelfde als jou zit, leek het me wel handig om je een vergelijking te geven. Ik zit nu op 109.800 woorden, en ik zit helemaal onderaan het 161e a4-tje. Als jij met "bladzijde" daadwerkelijk a4-tje in Word/w/e bedoelt, dan zit je dus wel enorm uitgelijnd. Maar ik heb ook nog gewone regelafstand (1) terwijl ze bij uitgevers dus vaak 1.5 willen. Overigens ik niet dat ze het uit maakt, het gaat hun gewoon om het verhaal lijkt me. Het ljkt me sterk als zij naar een bepaald paginanummer streven.

Zoveel woorden op zo weinig pagina's, dat leest toch voor geen meter? Da's een brij tekst, man.

Ik tik altijd op anderhalve regelafstand, lekker ruim, goed overzicht tijdens het tikken zodat je niet zinnen door elkaar gaat halen bij het teruglezen en dergelijke.

Maken jullie wel alinea's of tik je alles achter elkaar door?

quote:

Op donderdag 28 april 2011 10:06 schreef najazeg het volgende:
Een rare vraag misschien: Maar is er een bepaald font waarin uitgevers een manuscript het liefst zouden zien? Of maakt dat niet zoveel uit?

Haal je dit scenario voor de geest:

een uitgever heeft honderd dingen te doen en binnengekomen manuscripten lezen staat ergens onderaan het lijstje. Vermoeid en met een diepe zucht neemt hij een stapel mee naar huis om in het weekend door te lezen.

Ofwel, je wil je manuscript zo makkelijk leesbaar mogelijk presenteren, zodat het lezen zelf het minste moeite kost en de uitgever zich op het verhaal zelf kan concenteren. Dus duidelijk lettertype waarbij je ook van een afstandje goed alles kunt lezen, veel ruimte om aantekeningen te maken en geen frutsels en grote beginkapitalen en alles. Jij moet blij zijn dat een uitgever je manuscript leest, niet andersom

Ik zal nog eens kijken of de regelafstand 1.5 is maar volgens mij is dat het haast wel. Mijn manuscript zou goed en prettig leesbaar moeten zijn - dat vind ik zelf iig en daarom had ik dit font ook gekozen. Times New Roman bijv vind ik nooit lekker lezen, wat dat betreft is Calibri of hoe dat font heet in Office 2007 al een hele verbetering.

-edit- oh en bedoel je met alineas dat je op een nieuwe regel begint of dat er ook echt een witregel tussen stukken tekst zit? Dat eerste doe ik veelvuldig, het tweede bijna niet of het moet in hetzelfde hoofdstuk over een ander moment/plaats gaan ofzo.

quote:

Op vrijdag 29 april 2011 07:44 schreef najazeg het volgende:
Ik zal nog eens kijken of de regelafstand 1.5 is maar volgens mij is dat het haast wel. Mijn manuscript zou goed en prettig leesbaar moeten zijn - dat vind ik zelf iig en daarom had ik dit font ook gekozen. Times New Roman bijv vind ik nooit lekker lezen, wat dat betreft is Calibri of hoe dat font heet in Office 2007 al een hele verbetering.

-edit- oh en bedoel je met alineas dat je op een nieuwe regel begint of dat er ook echt een witregel tussen stukken tekst zit? Dat eerste doe ik veelvuldig, het tweede bijna niet of het moet in hetzelfde hoofdstuk over een ander moment/plaats gaan ofzo.

Een alinea is inderdaad gewoon een nieuwe regel. Tabje erbij maakt het helemaal duidelijk. Een witregel gebruik je, zoals je al zegt, alleen bij een tijdsprong, een perspectiefwisseling o.i.d.

De gezond verstand-methode werkt prima. Als jij het lekker vindt lezen, zonder al te veel poespas, dan is het voor de uitgever ook goed. Ik zou trouwens niet weten waarom een lettertype zonder schreef prettiger is dan een met. Ik gebruik altijd schreef, vind het juist heel fijn lezen, en boeken worden vrijwel alleen maar gedrukt in schreeflettertypes!

quote:

Op vrijdag 29 april 2011 09:52 schreef p-etr-a het volgende:
Een alinea is inderdaad gewoon een nieuwe regel. Tabje erbij maakt het helemaal duidelijk. Een witregel gebruik je, zoals je al zegt, alleen bij een tijdsprong, een perspectiefwisseling o.i.d.

De gezond verstand-methode werkt prima. Als jij het lekker vindt lezen, zonder al te veel poespas, dan is het voor de uitgever ook goed.

Hij staat nu op regelafstand 1 ipv 1.5 maar bij het lettertype wat ik gebruik lijkt 1 al sterk op 1.5 en 1.5 ziet eruit alsof er nog makkelijk regels tussen de regels geschreven zouden kunnen worden. Dus hou ik het maar zoals ik het nu heb. Lijkt me sterk dat een uitgever daar moeilijk over zou doen.
Inspringen bij nieuwe alinea gebruik ik inderdaad ook. Ik hou er wel van als het lekker en duidelijk leest.

quote:

Op vrijdag 29 april 2011 09:52 schreef p-etr-a het volgende:
Ik zou trouwens niet weten waarom een lettertype zonder schreef prettiger is dan een met. Ik gebruik altijd schreef, vind het juist heel fijn lezen, en boeken worden vrijwel alleen maar gedrukt in schreeflettertypes!

Boeken inderdaad wel. Maar websites schijnen dus prettiger te lezen zijn zonder schreef. Vergelijk maar eens het lettertype op bijv deze site met http://www.kubuntu.org/ . Voor websites kan het er dan net iets verzorgder uit zien maar ben het met je eens dat zeker voor boeken schreeflettertypes de norm zijn.

quote:

Op donderdag 28 april 2011 20:28 schreef najazeg het volgende:

[..]

Als je comic sans gebruikt voor een boek verdien je het niet om serieus genomen te worden
Ze zeggen dat op het scherm een Sans Serif lettertype (zoals Verdana) prettiger leest en op papier juist een Serif lettertype (zoals Times New Roman). Nu heb ik een Serif lettertype genaamd Petra, lettergrootte 11, maar met mijn 110.778 woorden zit ik nu tegen de 260 bladzijden. En als ik dan lees van mensen die met hetzelfde aantal nog een stuk onder de 200 bladzijden zitten, dan vraag ik me af of het lettertpe acceptabel genoeg is voor een uitgever Overigens, het verhaal is nog niet klaar, dus met dit lettertpe haal ik de 300 blz zeker wel.

En als het dan zover is, dan kun je nog beter de eerste 50 pagina's en een uitgebreide synopsis naar de uitgeverij sturen dan zo'n dik pak papier. Met de vermelding dat je bij eventuele interesse van hun kant uiteraard het volledige manuscript op zal sturen.
Tenzij op de site uitdrukkelijk staat vermeld dat ze graag gelijk het complete manuscript willen ontvangen.

quote:

Op vrijdag 29 april 2011 11:13 schreef Biancavia het volgende:

[..]

En als het dan zover is, dan kun je nog beter de eerste 50 pagina's en een uitgebreide synopsis naar de uitgeverij sturen dan zo'n dik pak papier. Met de vermelding dat je bij eventuele interesse van hun kant uiteraard het volledige manuscript op zal sturen.
Tenzij op de site uitdrukkelijk staat vermeld dat ze graag gelijk het complete manuscript willen ontvangen.

Bij de uitgeverij die ik op het oog heb willen ze iig zo compleet mogelijke manuscripten.

quote:

Op vrijdag 29 april 2011 10:02 schreef najazeg het volgende:
Boeken inderdaad wel. Maar websites schijnen dus prettiger te lezen zijn zonder schreef. Vergelijk maar eens het lettertype op bijv deze site met http://www.kubuntu.org/ . Voor websites kan het er dan net iets verzorgder uit zien maar ben het met je eens dat zeker voor boeken schreeflettertypes de norm zijn.

"Ubuntu" (naar het op Linux-gebasseerde OS dat ik zelf ook gebruik) is inderdaad een zeer goed verzorgd en heerlijk leesbaar lettertype Sinds eergisteren is het zelfs officieel in Google Docs opgenomen (als 1 van de 15 ongeveer, dus dat zegt wel wat) en ik zit er zelf eigenlijk ook aan te denken om mijn manuscript erin om te zetten.

@ Wonderer; Net als Najazeg heb ik wel gewoon alinea's, maar zelden een witregel. Verder gebruik ik ook tabs omdat ik boeken zonder tabs ongelofelijk lastig vind lezen. Mijn kleine aantal a4-tjes ligt er waarschijnlijk aan dat ik hoofdstukken op dit moment niet op een nieuwe pagina laat beginnen (wat ik wel ga doen als ik het ga opsturen), maar hoofdzakelijk omdat de regelafstand nog op 1 staat (vind ik persoonlijk prettiger).

Het klinkt ook alsof jullie geen verschil zien tussen de tekst op het beeldscherm en de tekst op papier... Dat is niet hetzelfde, op het beeldscherm leest het anders dan op papier. Vandaar dat schreefloos op beeldscherm fijner is en schreef op papier Da's wel iets om rekening mee te houden als je het uitprint en opstuurt, natuurlijk.

quote:

Op vrijdag 29 april 2011 16:29 schreef wonderer het volgende:
Het klinkt ook alsof jullie geen verschil zien tussen de tekst op het beeldscherm en de tekst op papier... Dat is niet hetzelfde, op het beeldscherm leest het anders dan op papier. Vandaar dat schreefloos op beeldscherm fijner is en schreef op papier Da's wel iets om rekening mee te houden als je het uitprint en opstuurt, natuurlijk.

dat zit ik dus al de hele tijd te zeggen

quote:

Op vrijdag 29 april 2011 22:54 schreef DaMart het volgende:
Ik gebruik juist altijd een witregel voor een nieuwe alinea, omdat ik dat zelf ook duidelijker vind, het voegt ook visueel een rustpunt in de tekst toe. Maar dat zeggende, een nieuwe alinea betekent bij mij meestal ook een nieuwe scene, tijdsprong, plaatssprong, etc.

Even kijken of ik het goed begrijp: per scene gebruik jij meestal slechts 1 alinea (op dialogen na dan, mag ik aannemen)?