Het grote "rammelaars"-topic deel 30

Thx bellelena

Vanavond lekker verlengd weekend met een extra vrije dag maandag Maar ik zit nu wel in een "opsluitgevoel". Geen zin om dit weekend Thomas te moeten delen met andere mensen (mijn man uitgezonderd natuurlijk ).
Komt wel goed natuurlijk, maar de ruwe kantjes zullen er eerst wat moeten vanaf geschraapt worden.

En wie weet, een tweede wondertje

quote:

Op vrijdag 10 juni 2011 13:19 schreef leonieke het volgende:

[..]

In België is het zo dat je maar x aantal pogingen hebt. Het is niet dat de teller na een zwangerschap op 0 wordt gezet en je opnieuw kan beginnen. Dat wisten we ook op voorhand. Alleen hadden ze ons 2.5 jaar geleden gezegd dat we nog 6 IUI's hadden. Dit blijken er nu maar 2 geweest te zijn.
Wat IVF betreft: geen idee. Waarschijnlijk wel, maar dat ziet P. niet zitten (heeft hij ook altijd gezegd).

Ik zit eigenlijk al heel de dag tegen de tranen te vechten op mijn werk. De slapeloze nacht die ik achter de rug heb door heel dit verhaal helpt er natuurlijk niet aan. En ik vind mezelf zo ondankbaar lijken want we hebben natuurlijk Thomas . Maar als je dan foto's ziet van broertjes en zusjes, tjah... dan heb ik al heel lang het verlangen naar zo'n gezin.
Ik weet dat P. nog niet helemaal overtuigd was om voor een tweede te gaan, maar ik had nog goede hoop voor 2012.

Ja maar dan vind ik wel dat ze IUI's moeten tellen en niet alles wat in de verste verte niet op een IUI lijkt. Want dan had je misschien indertijd gezegd dat ze maar meteen met een IUI moesten starten ipv eerst alleen medicatie. Zo ben je gewoon verkeerd geïnformeerd en heb je geen (eerlijke) keuze kunnen maken...

En ik vind je helemaal niet ondankbaar, ook al heb je er al eentje.
Iemand hier op het forum zei ooit: de wens voor een tweede kan net zo sterk zijn want het is nog steeds de wens om een kindje. Onzin dat je dan minder verdrietig zou moeten zijn omdat je er al eentje hebt...

Leonieke!

quote:

Op vrijdag 10 juni 2011 16:31 schreef Asyniur het volgende:

[..]

Ja maar dan vind ik wel dat ze IUI's moeten tellen en niet alles wat in de verste verte niet op een IUI lijkt. Want dan had je misschien indertijd gezegd dat ze maar meteen met een IUI moesten starten ipv eerst alleen medicatie. Zo ben je gewoon verkeerd geïnformeerd en heb je geen (eerlijke) keuze kunnen maken...

Dat dus Hadden we dit op voorhand geweten, waren we direct met IUI's gestart. Geen haar op mijn hoofd dat er aan gedacht had om het eerst 4 x "zo" te proberen. En nog een geluk dat ik geëist heb om na 4 x over te stappen op IUI want het eerste plan was om eerst nog 2 extra pogingen zonder IUI te doen.
We mogen er eigenlijk niet aan denken hoe het had kunnen mislopen

Thx meiden voor jullie berichtjes. Het doet echt wel heel erg deugd

Och Leonieke! Wat een klotestreek (pardon my French) zeg! Niet om je nou gelijk in de vechthouding te laten springen, maar ik zou idd wel even zorgen dat je het beleid van het ziekenhuis zwart op wit hebt, de regels en de redenering erachter, en ik zou desnoods een intakegesprekje bij een juridisch loket eraan wagen.
Medicatie is toch simpelweg niet hetzelfde als een IUI!? Ik vind het echt belachelijk, dat kán toch helemaal niet rechtsgeldig zijn zo, zeker niet als ze het achteraf noemen!

Ik zou het inderdaad nog wel even aanvechten Leonieke.. maar kan me voorstellen dat dit een hele zware domper is! Maar, proberen! Nee heb je nu sowieso, wellicht is er nog iets mogelijk. Aangezien ze het anders destijds al aan hadden moeten geven, vind ik!

Hier in NL is het vaak zo met dat soort wijzigingen dat ze ingaan voor mensen die er nieuw mee beginnen op het moment dat het is doorgevoerd. Stel er wordt nu gezegd: je mag nog maar 1 ivf, dan geld dat voor mensen die er nu nog mee moeten beginnen. Mensen die al in ivf 2 zitten hebben dan nog recht op ivf 3, oude regeling...

Sterkte vrouw!

Thx dames Ik heb me een paar dagen afzijdig gehouden, gewoon omdat ik het allemaal een beetje te moeilijk vind en ik mijn hoofd probeer leeg te houden voor ik in mijn bed kruip.

Maar ondertussen hebben we nog steeds geen bericht gekregen van het ziekenhuis. Laat ons hopen dat dit goed nieuws betekent (namelijk dat ze aan het discussiëren zijn over ons dossier).

Het valt me wel zwaar Om verschillende redenen eigenlijk. Omdat zij ons stop zetten en we niet zelf de beslissing kunnen nemen, maar ook omdat ik me er niet goed bij voel (ik weet nog dat ik vroeger zei dat we gelukkig zouden met één (en dat zijn we natuurlijk ook!) maar blijkbaar mis ik nu toch nog iets. Het fantaseren over hoe Thomas zou omgaan met een broertje of een zusje, hoe een tweede zwangerschap zou zijn, hoe we opnieuw zo'n wonder zouden mogen leren kennen, hoe we alles nog eens zouden mogen ervaren, was stiekem eigenlijk echt wel leuk ).

Het komt goed, sowieso Dat moet Het wordt gewoon even de knop omzetten.

Pff Leonieke, wat vreselijk zeg
Had het al eerder gelezen maar wist echt niet hoe te reageren/de juiste woorden te vinden...
Die beslissing van geen tweede kind hoort gewoon niet bij een arts te liggen
Ik hoop zo dat er binnenkort toch heel goed nieuws komt

quote:

Op donderdag 16 juni 2011 07:22 schreef Poppejans het volgende:
Pff Leonieke, wat vreselijk zeg
Had het al eerder gelezen maar wist echt niet hoe te reageren/de juiste woorden te vinden...
Die beslissing van geen tweede kind hoort gewoon niet bij een arts te liggen
Ik hoop zo dat er binnenkort toch heel goed nieuws komt

^^

Leonieke, wat balen zeg!

quote:

Op donderdag 16 juni 2011 07:22 schreef Poppejans het volgende:
Die beslissing van geen tweede kind hoort gewoon niet bij een arts te liggen

Dit dus precies. Ook bij een eerste kindje natuurlijk.

Leonieke, wat een domper om zoiets te horen.. Kan me voorstellen dat je een paar dagen ff rust hebt gehouden, nachtrust is hartstikke belangrijk.
En wat al gezegd is, nee heb je op dit moment, misschien komt er toch nog een ja voor een tweede.. laten we hopen op goed nieuws!

Ik ga volgend jaar trouwen (mijn vriend heeft me onlangs op mijn 30e verjaardag gevraagd) en nou heb ik in mijn hoofd gezet dat ik zwanger wil trouwen

Mangostine, gefeliciteerd!! Ik zou het wel een gedoe vinden, zwanger trouwen, maar ook wel heel .

Leonieke, heb je nog iets van het ziekenhuis vernomen?

Leonieke: Heel logisch dat je even rust gehouden hebt, alles even zelf op je in laten werken en kan me voorstellen dat anderen om je heen gewoon even niet fijn is als je net zoiets te horen hebt gekregen. Hopelijk gaat het ietsje beter nu. En ik duim heel hard mee dat het ziekenhuis over je dossier aan het overleggen is en dat er nog iets moois uit zal gaan komen!

Mangostine: Gefeliciteerd! Trouwen! Dat is ook heel speciaal en bijzonder En wat zou het tof zijn als je inderdaad werkelijk zwanger zou kunnen trouwen!

Van het weekend vertelde een vriendin van mij (die met het dochtertje van inmiddels 1,5) dat ze weer zwanger is. Ze (zij en haar man) wilden heel graag al eerder voor een tweede gaan, ze hadden het liefst maar ongeveer 1 jaar tussen twee kinderen gehad, maar ze had afgelopen jaar 2 keer een miskraam gehad. Ik hoop zo dat het nu goed gaat! Ze is pas een week of 10 zwanger, dus nog pril. Eén van de miskramen was bij 11 weken. Dus behoorlijk spannend! Krijgen ze zomaar hopelijk een tweede kindje Ik was er helemaal ontroerd van. Zo bijzonder, weer een babietje in haar buik!
Maar stiekem was ik daarna ook een beetje verdrietig, zij al voor een tweede en ik nog steeds in de wachtmodus. Ik zou ook zo graag een babietje in mijn buik willen. En het doet niets af aan het blij zijn voor haar en dat ik echt zo graag hoop dat het goed gaat deze keer bij haar, dat staat er echt los van. Het was gewoon voor het eerst dat ik echt verdrietig werd van het wachten, doordat er om me heen iemand zwanger is. Heel gek wel. Ik heb ook wel op straat dat het me steeds zo opvalt al die kleine kindjes en zwangere vrouwen, maar nu dat ik me er echt even zo rot over voelde dat ik nog niet kan.

Och ja... Wie weet mag ik op een dag ook eens

Er is eigenlijk maar 1 belangrijke vraag bellelena: wat vindt je vriend ervan?? Heeft hij wel door hoe lang het voor jou duurt? Ik kan me zo goed voorstellen hoe je je voelt nu.... ik moet ook elke keer even slikken als ik mijn vriendinnen met elkaar zie kletsen; de een net bevallen, de ander net zwanger...

Mangostine, gefeliciteerd! Lijkt mij helemaal fantastisch, zwanger trouwen Wanneer beginnen jullie?

Belle, das altijd wel een beetje zuur hè... je gunt het de ander zo, maar het zou toch ook zo mooi zijn als...
Geduld, dus. Our time will come. Ik denk stiekem ook altijd, bij ons gaat het vast/ die van ons wordt toch leuker/ mooier/ bijzonderder etc.

LB, in augustus naar Tanzania, daarna vooruit met de geit
Stiekem doen we het nu al maar half veilig, ik las al dat het bij anderen net zo gaat. Als ik zwanger raak, geen probleem. Maar na onze reis is het allemaal wat praktischer.
We trouwen in juni volgend jaar, dus het heeft tijd.

Heb me trouwens voorgenomen om een authentieke Afrikaanse draagdoek mee terug te nemen, hoe hard wil je ze horen rammelen?

LB: Toen we terug fietsten was mijn zusje erbij, dus we hebben het er niet uitgebreid over gehad, maar hij zei wel: Ja zij hadden hun leven er al helemaal op ingericht, trouwen, huis gekocht, etc. en die vriend wilde al kinderen sinds zijn 16e.
Volgens mij doelde hij erop dat hij vindt dat wij nog niet echt ons leven erop hebben ingericht en dat het voor hun veel logischer is dat ze al een kindje hebben en er nog 1 krijgen. Maar dat het bij ons nog niet echt 'past'. Af en toe haal ik het wel weer eens even aan, hoe graag ik zou willen, maar hij is er nog steeds niet zo klaar voor en zoals ik wel eens eerder al zei: Ik wil hem ook niet pushen, het moet wel een keuze van ons samen zijn en niet dat hij het maar voor mij doet maar er zelf eigenlijk niet achter staat. Dat zou ik ook niet zo willen. En ik probeer me er bij neer te leggen dat ik gewoon nog maar even geduld moet hebben. Maar soms is dat met al het gerammel best lastig!

En hoe is het bij jou? Ik las dat je al een klein beetje naar het andere topic was doorgeschoven, dat je een afspraak gaat maken bij de dokter. Ik hoop zo dat het gewoon iets 'simpels' blijkt en dat jullie alsnog snel zwanger gaan zijn! Lijkt me ook echt helemaal niet leuk als je elke keer maar weer een negatieve test hebt of gewoon ongesteld wordt terwijl je er echt al voor aan het gaan bent! Dikke knuf

Mangostine: Het is inderdaad gek, ik gun het ze ontzettend ongelooflijk veel en ben echt blij voor ze, maar tegelijk ook dat gerammel dat ik zelf ook zo graag zou willen!
En volgend jaar juni! Nu kun je echt naar iets concreets toeleven, dat lijkt me heel fijn al! Dat er licht aan het einde van de tunnel verschijnt En zo'n echte draagdoek, wat ontzettend gaaf! Wel tegen die tijd even komen showen he!

Mwuh... Gisteren babyfoto's van toen Oscar net geboren was zitten kijken en nu rammel ik!

Ik zou het stiekem toch wel heel erg graag nog één keertje doen.

Bellelena, ik zit in dezelfde situatie. Mijn vriend ziet heel veel beren op de weg en vindt dat hij er niet klaar voor is. Heel frustrerend. Niet alleen omdat ik steeds ouder wordt, maar ook omdat ik vind dat hij niet realistisch is in zijn kijk op het geheel en hij degene is die mij een paar jaar geleden echt gek heeft gemaakt met zijn gepraat over het kind dat hij nu nu nu NU wilde. Hij zegt niet "nooit", maar altijd "ooit". Ik snap en vind dat hij dingen goed op een rijtje moet hebben voor zoiets belangrijks en ik geef hem dus tijd. Maar jee, wat is dat moeilijk.

Waar ik tot een paar dagen geleden er eigenlijk wel haast uit was dat er hier geen tweede komt, rammel ik sinds gisteren ineens zó hard, dat ik de bak babykleertjes erbij gepakt heb en heb zitten zwijmelen bij al die lieve kleine minirompertjes en sokjes en mutsjes en truitjes en...
Ik begrijp weinig van de tegenstrijdigheid in mijn gerammeld en vraag me af of ik ooit echt zeker weet dat ik het wel of juist niet wil.. nu is het elke keer een paar maanden dat ik het totaal níet wil, en dan weer een tijd juist heel graag wél wil.. *zucht*

Chan, als je het antwoord op die vraag hebt hoor ik het ook graag.

quote:

Op dinsdag 21 juni 2011 08:46 schreef Brighteyes het volgende:
Mwuh... Gisteren babyfoto's van toen Oscar net geboren was zitten kijken en nu rammel ik!

Ik zou het stiekem toch wel heel erg graag nog één keertje doen.

Ik heb eergister ook babyfoto's zitten kijken van zowel Amber als Tess... pff en ik rammelde al zo erg.. nu nog veel meer...

*rammel* x1000

quote:

Op dinsdag 21 juni 2011 11:37 schreef Chan het volgende:
Waar ik tot een paar dagen geleden er eigenlijk wel haast uit was dat er hier geen tweede komt, rammel ik sinds gisteren ineens zó hard, dat ik de bak babykleertjes erbij gepakt heb en heb zitten zwijmelen bij al die lieve kleine minirompertjes en sokjes en mutsjes en truitjes en...
Ik begrijp weinig van de tegenstrijdigheid in mijn gerammeld en vraag me af of ik ooit echt zeker weet dat ik het wel of juist niet wil.. nu is het elke keer een paar maanden dat ik het totaal níet wil, en dan weer een tijd juist heel graag wél wil.. *zucht*

Bij mij is dat in de loop der tijd steeds verder afgezwakt... Inmiddels eigenlijk compleet afwezig nu. En ik heb toch best wel wat gerammeld door de tijd heen