Waarom laait de taalstrijd in België weer op?

quote:

Op zondag 10 april 2011 12:17 schreef paiuencuk123 het volgende:
Hallo,
ik was me eens aan het verdiepen in de geschiedenis van België en natuurlijk komt ook de taalstrijd weer boven. Maar heeft iemand enig idee waarom de taalstrijd in België weer op laait? Ik niet namelijk.
Please tell me, alvast bedankt!

De Vlamingen die ik wel eens spreek, zijn niet zo te spreken over het feit dat Vlaanderen meer belasting richting Wallonie stuurt, dan andersom. Dat zal er vast iets mee te maken hebben.

Het nationalisme in Belgie is door al dan niet vermeende door allochtonen veroorzaakte problemen versterkt, net zoals in Nederland. Alleen speelt er in Belgie niet alleen het Westers versus niet-Westers nationalisme, maar ook het Vlaams-Waals nationalisme, erg op de spits gedreven van beide kanten voor de BHV-discussie, waar de Walen "wisselgeld" willen hebben voor het simpelweg toepassen van de wet, terwijl de Vlamingen dat absoluut weigeren.

De afgelopen decennia is de Waalse kant er steeds in geslaagd de zaak onder controle te houden door elke hervorming te blokkeren, omdat ze er vanuit gingen dat de Vlamingen uiteindelijk Belgie niet zouden willen opblazen. Helaas voor de Walen hebben ze niet doorgehad dat het nationalisme ook hier een verandering in zou brengen, en veel Vlamingen zien nu ook dat er een behoorlijke geldstroom van Vlaanderen naar Wallonie loopt, terwijl ze nog steeds erg paternalistisch behandeld worden. Ze hebben er genoeg van, en vinden dat opsplitsing van Belgie nu haalbaar en mogelijk wenselijk is. De Walloniers hebben nu niet langer de troeven in handen, maar slagen er niet in om de omschakeling te maken, en blijven denken dat ze het wel zullen redden.

Ik denk dat Belgie gaat splitsen.

quote:

Op zondag 10 april 2011 12:26 schreef mvdejong het volgende:

Ik denk dat Belgie gaat splitsen.

Ik denk van niet. Splitsen betekent namelijk ook dat Walen en Vlamingen het eens moeten worden over het splitsen an sich, het verdelen van de Belgische schuld en Brussel. Verder zullen er nog wel wat EU-issues zijn. Wat gebeurt er immers met het EU-lidmaatschap van België? Wat doe je met de Oostkantons? Wat doe je met Brussel?

Veel te veel dingen waar ze het eens over moeten worden. Over tamelijk eenvoudige zaken worden ze het al niet eens, laat staan over dit soort complexe en verstrekkende zaken.

quote:

Op zondag 10 april 2011 12:32 schreef Halcon het volgende:

[..]

Ik denk van niet. Splitsen betekent namelijk ook dat Walen en Vlamingen het eens moeten worden over het splitsen an sich, het verdelen van de Belgische schuld en Brussel. Verder zullen er nog wel wat EU-issues zijn. Wat gebeurt er immers met het EU-lidmaatschap van België? Wat doe je met de Oostkantons? Wat doe je met Brussel?

Veel te veel dingen waar ze het eens over moeten worden. Over tamelijk eenvoudige zaken worden ze het al niet eens, laat staan over dit soort complexe en verstrekkende zaken.

Het probleem dat aan het ontstaan is, is dat Vlaanderen economisch en politiek krachtig genoeg is om de stap gewoon te zetten, en de rest van Belgie te negeren. Achteraf wordt er dan wel onderhandeld hoe, maar het feit is er dan al.

De EU is geen echt probleem, die zal braaf meelopen, want de samenhang is al broos genoeg, er zijn al voldoende landen die verschillende EU-regels simpelweg negeren, als de EU zich met Icesave gaat bemoeien zie ik IJsland er uitstappen, Duitsland heeft al een hint laten vallen over het herformeren van een soort "core-EU" met de economisch stabiele landen, Italie begint openlijk te twijfelen aan de EU. Ik denk trouwens ook dat de EU door de overhaaste uitbreidingen en pogingen een EU-staat te vormen laat zien dat de houdbaarheids-datum is verstreken.

De mensen daar zijn onderling verdeeld geraakt. De zekerheid van enige sociale eenheid en het draagvlak voor vooruitgang is sinds tijden niet meer zo laag geweest daar. Mensen zoeken een manier om zich te profileren in de chaos, nu er geen regering is om de Belg te leiden, en vallen daarbij terug op gebruiken die ze van oudsher kennen en vertrouwd mee zijn.

quote:

Op zondag 10 april 2011 12:37 schreef mvdejong het volgende:

[..]

Het probleem dat aan het ontstaan is, is dat Vlaanderen economisch en politiek krachtig genoeg is om de stap gewoon te zetten, en de rest van Belgie te negeren. Achteraf wordt er dan wel onderhandeld hoe, maar het feit is er dan al.

De EU is geen echt probleem, die zal braaf meelopen, want de samenhang is al broos genoeg, er zijn al voldoende landen die verschillende EU-regels simpelweg negeren, als de EU zich met Icesave gaat bemoeien zie ik IJsland er uitstappen, Duitsland heeft al een hint laten vallen over het herformeren van een soort "core-EU" met de economisch stabiele landen, Italie begint openlijk te twijfelen aan de EU. Ik denk trouwens ook dat de EU door de overhaaste uitbreidingen en pogingen een EU-staat te vormen laat zien dat de houdbaarheids-datum is verstreken.

Dat is Vlaanderen ook wel, alleen er blijven wat heikele punten over om tot een daadwerkelijke splitsing te komen. Je moet het eens worden over die splitsing, over de verdeling van de schulden en over Brussel. Gezien het feit dat de Vlamingen en de Walen het bijna nergens over eens worden, zie ik het ook niet gebeuren dat ze het over deze punten eens worden.

Er moeten wel weer wat lidmaatschapsaanvragen worden behandeld. Het kan zo zijn dat je straks vier afzonderlijke 'staten' hebt...

quote:

Op zondag 10 april 2011 12:39 schreef Hans_van_Baalen het volgende:
De mensen daar zijn onderling verdeeld geraakt. De zekerheid van enige sociale eenheid en het draagvlak voor vooruitgang is sinds tijden niet meer zo laag geweest daar. Mensen zoeken een manier om zich te profileren, en vallen daarbij terug op gebruiken die ze van oudsher kennen en vertrouwd mee zijn.

De mensen zijn daar altijd verdeeld geweest. Belgie is een kunstmatige staat, eigenlijk in het leven geroepen door een aantal Europese landen om een buffer te vormen tussen de eeuwige kemphanen Frankrijk en de Lage Landen. Terwijl de Nederlanders, ondanks alle Randstad-Friezen-Brabo's-Limbo's bekvechterijen toch wel een identiteit als Nederlander hebben (zeker als het NL voetbal-elftal speelt), zijn er weinig Belgen die zich Belg voelen (zelfs als de Rode Duivels spelen).

Een groot deel van het bestaan is een Waals feestje geweest, met de Vlamingen aan de onderkant van de maatschappij, eerst een agrarisch Vlaanderen gerund door een aristocratisch Wallonie, daarna was Wallonie economisch de motor met de textiel-industrieen en de mijnen, waarin Vlamingen mochten werken. Echter, tegenwoordig zit de economie met name in de Vlaamse vervoers- en industriele sector, en brengen de Walloniers minder in.

Dat is hier ook zo. Een regering houdt echter de schijn van eenheid op, door met een ideaal te regeren.

In België is die sluier nu al een jaar opgeheven. Mensen gaan zich bewust danwel onbewust afvragen wie zij zijn, als er niemand is die kan opstaan en voor hen allen kan spreken. En gezien de regering er nog gewoon zit, slechts onder een anderen naam, weerspiegelt dit goed de grote mate waarin de psychologie invloed heeft hier.

quote:

Op zondag 10 april 2011 12:41 schreef Halcon het volgende:

[..]

Dat is Vlaanderen ook wel, alleen er blijven wat heikele punten over om tot een daadwerkelijke splitsing te komen. Je moet het eens worden over die splitsing, over de verdeling van de schulden en over Brussel. Gezien het feit dat de Vlamingen en de Walen het bijna nergens over eens worden, zie ik het ook niet gebeuren dat ze het over deze punten eens worden.

Er moeten wel weer wat lidmaatschapsaanvragen worden behandeld. Het kan zo zijn dat je straks vier afzonderlijke 'staten' hebt...

Het zal inderdaad best een tijd duren voordat ze het eindelijk over zulke punten eens zijn, maar het alternatief van één land blijven en elkaar tot in de eeuwigheid over allerlei onbenullige zaken in de haren blijven vliegen is nou ook niet bepaald aantrekkelijker.

quote:

Op zondag 10 april 2011 14:41 schreef Tocadisco het volgende:

[..]

Het zal inderdaad best een tijd duren voordat ze het eindelijk over zulke punten eens zijn, maar het alternatief van één land blijven en elkaar tot in de eeuwigheid over allerlei onbenullige zaken in de haren blijven vliegen is nou ook niet bepaald aantrekkelijker.

Eens. Ik ben ook voor afsplitsing van Vlaanderen, maar ik zie het niet gebeuren. Met geweld zal men een afsplitsing niet afdwingen en met overleg zie ik ze er niet uitkomen. Het is wachten tot de Walen ook willen afsplitsen en dat zie ik niet zo snel gebeuren. Het kan ook zo zijn dat Brussel zich aansluit bij Wallonië en het is de vraag hoeveel Vlamingen dan nog willen afsplitsen. Enthousiasme zal dan een stuk minder zijn.