Jammer dat deze man er niet meer is, die had ons misschien nog wat meer kunnen vertellen over HetRondeHuis.
http://www.mycologen.nl/Coolia/PDF-files/Coolia_48(1).pdf
Lammert Bonhof
(23-02-1921 — 24-06-2004)
Een groot natuurkenner en -liefhebber is in het harnas gestorven
Namens de Werkgroep Mycologisch Onderzoek IJsselmeerpolders wil ik enkele woorden
aan zijn nagedachtenis wijden. Vanwege vakantie of werk waren veel WMOIJ-leden 28
juni afwezig op zijn begrafenis.
In de vroege uren van donderdag 24 juni overleed Lammert in ziekenhuis St.-Jansdal
Harderwijk, waarin hij ruim twee weken lag. Woensdag 9 juni was hij met ons op de
WMOIJ-excursie. Henk Dekker, met wie hij het laatste jaar veel samen reed, was op
vakantie en Lammert reed alleen. Boswachterij Spijk-Bremerberg, even voorbij de Elburgerbrug,
was voor hem ook bijna een ‘thuiswedstrijd’. Maar zelfs zo’n korte afstand
blijkt te ver te kunnen zijn. Tijdens de excursie viel hij ’s middags een keer op zijn knieën.
Toen ik er naar vroeg zei hij: “Ik struikelde, maar gelukkig heb ik mijn stok bij me, want
anders kon ik niet overeind komen”. Tenslotte was hij een goed zoeker, die links en rechts
van de paden zwierf, zoals hij altijd deed. Aan de rand van het bos lag in een diepe kuil de
grenssloot langs de Enkweg. Anderen liepen langs die sloot naar de in- en uitgang van het
bos, maar Lammert moest er dwars doorheen en plofte aan de overkant in het gras.
Ooggetuigen zagen hem wit weggetrokken roerloos liggen, totdat hij uit zijn portemonnee
een pilletje pakte dat hij onder zijn tong stopte. Toen Yvonne hem vroeg of wij hem thuis
zouden brengen sloeg hij dat aanbod af, hij kon het zelf wel, er was niks aan de hand. Thuis
heb ik er nog aan gedacht om te bellen of hij goed aangekomen was. Maar stel je voor dat je
zijn vrouw Corrie onnodig ongerust maakte over hem, dus liever niet doen! Na 23.00 uur
Van de vele jaren die hij lid was van de NMV en de WMOIJ kenden wij hem in het
bijzonder van de laatste 10 jaar in Flevoland. Hij was een groot kenner van de Veluwe en
Flevoland
en een onuitputtelijk verhalenverteller over zijn vakanties naar natuurgebieden in
het buitenland, oud Nunspeet, het Ronde Huis, het Roode Koper, enz. Hij was uiterst
kritisch over terreinbeheerders van SBB, die in het Zandenbos schitterende naaldbomen
gesloopt hadden, van Natuurmonumenten over de Bloemkampen en het Hulshorsterzand,
waar zeldzaamheden verpest waren en van Gemeente Nunspeet waar bij het schoonmaken
van de vennen veel plant- en diersoorten vernield waren. Hij zei die dingen zo
geëmotioneerd dat ik denk dat de desbetreffende verantwoordelijken bij gelegenheid de
volle laag kregen; hij nam geen blad voor de mond en had geen stroopkwast!