Te veel nadenken - Kracht van het Nu topic #8

slapen is onbewust ontspannen,
mediteren bewust ontspannen,
dus zodra je in slaap valt mediteer je volgens mij niet goed, of mediteer je als je moe bent, of kan je beter niet liggend mediteren.
verder is soul-mate een redelijk goed woord. je zoekt iemand die opjezelf lijkt, dus een zielenmaatje klinkt dan als ideale ander!

Alleen is het probleem dat een ziel niet bestaat.

Soms is in slaap vallen de beste meditatie voor dat moment. Meditatie gaat erom dingen zijn gang te laten gaan. Als je echt moe bent, kan je beter even wegsukkelen. Vaak kom je er scherper weer uit. Maargoed, als je een half uur per dag hebt om te mediteren is het misschien wel wat zonde van je tijd om dan te gaan slapen, dat is ook weer zo.

[ Bericht 30% gewijzigd door rijsttafel op 01-03-2011 23:19:59 ]

Ik ben het met PCP eens, verliefdheid is inderdaad het herkennen van jezelf in een ander (volgens mij beschrijft Tolle dat ook btw). Maar 'jezelf' moe tje niet altijd te letterlijk nemen; anders kan ik elke zin hier waar 'ik' in voorkomt al beargumenteren met 'ja wie dan, er is toch geen ik?'

Ik merkte vroeger dat ik nooit echt verliefd werd waarschijnlijk als soort beschermlaag. Pas toen ik een paar maanden samen was met mijn huidige vriendin voelde ik wel verliefdheid, en er is zeker het gevoel van herkennen in een ander en dat is niet op een oppervlakkig niveau naar mijn mening.

quote:

Op dinsdag 1 maart 2011 21:49 schreef Probably_on_pcp het volgende:

[..]

Daarom denk ik ook dat je verliefdheid hebt en verliefdheid. Sommige verliefdheid is idd gebaseerd op een behoefte omdat je iets mist in je leven. Echte verliefdheid is het herkennen van jezelf in de ander en daarmee doel ik eigenlijk ook op het diepere niveau dat een stapje verder gaat dan "jezelf". Echte verliefdheid is alsof het observerende bewustzijn zichzelf ziet in een ander mens. Het is je ware natuur die herkend wordt in een ander.

Scherp, erg scherp.

Maar wat maakt iemand dan hetero en wat maakt iemand dan homo?

quote:

Op woensdag 2 maart 2011 08:50 schreef EggsTC het volgende:

[..]

Scherp, erg scherp.

Maar wat maakt iemand dan hetero en wat maakt iemand dan homo?

Persoonlijke voorkeur

quote:

Op woensdag 2 maart 2011 08:50 schreef EggsTC het volgende:

[..]

Scherp, erg scherp.

Maar wat maakt iemand dan hetero en wat maakt iemand dan homo?

Had al even over je vraag nagedacht, maar was hem vergeten te beantwoorden. Het is wel een goeie vraag want wie is er homo? Het ego of het observerende bewustzijn? Ik denk dat ik hier nog even wat langer over na moet denken

Hetero? Homo? Zodra je die titel belangrijk vindt is het een rol geworden. Je kunt gewoon aangetrokken zijn tot wat je wilt hoor.

Is volgens mij gewoon een kwestie van seksuele aantrekking idd. Liefde heeft daar verder niet zo veel mee te maken.

Heb al een tijdje meegelezen in dit topic, toch maar eens reageren
Ben namelijk ook bezig met deze materie, o.a. naar aanleiding van wat ik hier gelezen heb. Ik heb het boek van Tolle ook gelezen inmiddels, vond dit uiteindelijk wel erg 'zweverig' (om dat woord maar weer even te gebruiken ). Hij gaat erg ver naar mijn idee, en bij veel van wat hij zei kreeg ik echt het gevoel van 'waar haal je dit allemaal vandaan, je kletst uit je nek' . Dus ik moest wel veel filteren tijdens het lezen.

Maar het uitgangspunt van minder nadenken en in het moment leven vind ik wel heel goed, en ik denk dat het voor mij ook heel belangrijk is. Ik leef zowat in mijn gedachtewereld en pieker constant en dat is dus doodvermoeiend (ik zit ook niet bepaald in een fijne situatie, al vele jaren lang). Een paar keer lukte het me om mijn gedachten te stoppen, en dat voelde erg bevrijdend, maar de laatste tijd lukt het weer wat minder helaas.

Ik ben op dit moment ook bezig met psychosomatische fysiotherapie, en moet daarbij leren om mijn lichaam te ontspannen. Ik merk dat het niet nadenken en het ontspannen echt samengaat. Piekeren met een ontspannen lichaam kan eigenlijk niet, en andersom werkt het ook wel zo heb ik het idee.

Er rijzen bij mij af en toe ook wat vragen op, misschien kan ik daar hier ook wat meer duidelijkheid over krijgen.

Dus deze post is tegelijkertijd een tvp

quote:

Op dinsdag 5 april 2011 19:04 schreef EggsTC het volgende:
En weer open thx daniel.

What I Learned From A 5-Day Silent Retreat

Getting Beyond Ego

quote:

Op woensdag 16 maart 2011 15:10 schreef Crystal86 het volgende:
Heb al een tijdje meegelezen in dit topic, toch maar eens reageren
Ben namelijk ook bezig met deze materie, o.a. naar aanleiding van wat ik hier gelezen heb. Ik heb het boek van Tolle ook gelezen inmiddels, vond dit uiteindelijk wel erg 'zweverig' (om dat woord maar weer even te gebruiken ). Hij gaat erg ver naar mijn idee, en bij veel van wat hij zei kreeg ik echt het gevoel van 'waar haal je dit allemaal vandaan, je kletst uit je nek' . Dus ik moest wel veel filteren tijdens het lezen.

Tolle is ook zweverig, hij verbloemt zaken wmb waardoor het lijkt of er iets perfects te bereiken is. Zijn boodschap is duidelijk en vooral erg toegankelijk voor iedereen maar makkelijk verkeerd te interpeteren. Vooral het 'pijnlichaam' is voor veel mensen een doorn in het oog. Er zijn (onbekendere) mensen die wat minder om zaken heendraaien, maar die zijn minder verteerbaar voor 'beginners' (gebruik het woord liever niet maar weet geen anders woord )

je kan me wel op pm/msn spreken hierover als je wilt

Dankzij een kick in een oud topic kwam ik er weer achter dat ik dit interessant vind
Morgen maar even alles goed doorlezen.

De week in vrij nederland stond een artikel over een verslaggever die een Vipassana meditatie onderging. Best wel interessant hoe hij het beschrijfde.

Ik denk zelf dat het een kwestie is van grondig analyseren hoe je ego in elkaar steekt. Dat kost in het begin meer moeite en meer stress. Als je dat in kaart hebt ben je klaar om het los te laten, aangezien je gedachten kan herkennen. Wel vraag ik me af of je dan niet gewoon je gedachtenpatronen vervangt door andere. Mooie paradox..

Ik vind het trouwens wel 'fijn' om te zien dat meer mensen hier mee bezig zijn. In het verleden heb ik er nooit last van gehad, het piekeren e.d. kwam pas na een aantal lichamelijke klachten die me enigsinds beperken als gevolg ervan, piekeren > vicieuze circel. Meer mensen hier op deze manier last van? PM me als het niet in de topic thuishoort.

quote:

Op dinsdag 5 april 2011 21:59 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:

[..]

Tolle is ook zweverig, hij verbloemt zaken wmb waardoor het lijkt of er iets perfects te bereiken is. Zijn boodschap is duidelijk en vooral erg toegankelijk voor iedereen maar makkelijk verkeerd te interpeteren. Vooral het 'pijnlichaam' is voor veel mensen een doorn in het oog. Er zijn (onbekendere) mensen die wat minder om zaken heendraaien, maar die zijn minder verteerbaar voor 'beginners' (gebruik het woord liever niet maar weet geen anders woord )

Hier sluit ik me bij aan. Ik moest ook heel erg filteren wat betreft de tekst van Tolle. Het idee erachter is zeker niet slecht, maar hij creëert in het boek een iets té ideaal beeld. Ook op de momenten dat hij teruggreep naar godsdienst, had ik meteen zoiets van "ok, hier gaan we even overheen lezen". Wat ik ook een beetje een gevaar vind van het "leven in het nu" is dat je erg blijft hangen in situaties. Juist omdat je alles accepteert, heb je misschien wel minder de drang om er iets aan te doen. Door die acceptatie heb je misschien op korte termijn wel meer rust, maar op lange termijn begint het toch weer te knagen... Gewoontes zijn de lastigste dingen om eruit te krijgen.

quote:

Op woensdag 6 april 2011 12:11 schreef Metalfreak het volgende:

[..]

Hier sluit ik me bij aan. Ik moest ook heel erg filteren wat betreft de tekst van Tolle. Het idee erachter is zeker niet slecht, maar hij creëert in het boek een iets té ideaal beeld. Ook op de momenten dat hij teruggreep naar godsdienst, had ik meteen zoiets van "ok, hier gaan we even overheen lezen". Wat ik ook een beetje een gevaar vind van het "leven in het nu" is dat je erg blijft hangen in situaties. Juist omdat je alles accepteert, heb je misschien wel minder de drang om er iets aan te doen. Door die acceptatie heb je misschien op korte termijn wel meer rust, maar op lange termijn begint het toch weer te knagen... Gewoontes zijn de lastigste dingen om eruit te krijgen.

klopt, de vergelijkingen met godsdiensten zijn interessant maar hij doet het net weer iets te vaak. Eckhart Tolle heeft een buitengewoon talent voor verwoorden, zijn boeken zouden ook geen bestsellers zijn als hij dat niet had. Ik vind het vervelend dat hij constant een perfecte toestand beschrijft, dit ís maar op een manier te interpeteren, er wordt hoe dan ook hoop gemaakt en hier is niet met je ego door heen te prikken.

Ik vind het boek trouwens niet slecht, het boek heeft me enorm geholpen toen ik het begon te lezen toen ik diep in de put zat. Maar als je in de put zit is je ego extreem actief, dan ontstaat hoop die keer op keer op teleurstelling leidt.

quote:

Op woensdag 6 april 2011 12:23 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:

[..]

klopt, de vergelijkingen met godsdiensten zijn interessant maar hij doet het net weer iets te vaak. Eckhart Tolle heeft een buitengewoon talent voor verwoorden, zijn boeken zouden ook geen bestsellers zijn als hij dat niet had. Ik vind het vervelend dat hij constant een perfecte toestand beschrijft, dit ís maar op een manier te interpeteren, er wordt hoe dan ook hoop gemaakt en hier is niet met je ego door heen te prikken.

Ik vind het boek trouwens niet slecht, het boek heeft me enorm geholpen toen ik het begon te lezen toen ik diep in de put zat. Maar als je in de put zit is je ego extreem actief, dan ontstaat hoop die keer op keer op teleurstelling leidt.

Nee nee, het boek is ook zeker niet slecht, maar je moet heel erg "tussen de regels door lezen" om een bruikbare toepassing te vinden. Ik heb er ook wel wat aan gehad, maar ik merk ook wel dat je toch uiteindelijk wel weer in (slechte) gewoontes terug kunt vallen en dat het ook niet altijd zaligmakend is om "in het nu te leven".

quote:

Op woensdag 6 april 2011 12:28 schreef Metalfreak het volgende:

[..]

Nee nee, het boek is ook zeker niet slecht, maar je moet heel erg "tussen de regels door lezen" om een bruikbare toepassing te vinden. Ik heb er ook wel wat aan gehad, maar ik merk ook wel dat je toch uiteindelijk wel weer in (slechte) gewoontes terug kunt vallen en dat het ook niet altijd zaligmakend is om "in het nu te leven".

dat is ook een misvatting, 'het leven' is toch niet altijd zalig. Als je je ellendig voelt om wat voor reden dan ook, ook al is het niks dan is het nu helemaal niet zalig. Het is helemaal niet zo dat je gevoel ineens verdwijnt in ruil voor het perfecte nu. Je voelt je alsnog shit en hebt dik risico om verdwaald te raken in een web van gedachten.

Er is geen verlossing in de toekomst, en dit is voor je (zoekende) ego onmogelijk te behappen.

Hebben jullie Spiegelogie van Willem de Ridder gelezen?
Ik vond het een erg interessant boek; zeker omdat ik eruit heb geleerd dat je in principe veel te druk maakt om bepaalde situaties dan eigenlijk nodig is.
Nadeel is wel dat je soms wat ongevoelig kunt worden voor bepaalde stress.

quote:

Op woensdag 6 april 2011 12:23 schreef sinterklaaskapoentje het volgende:

[..]
Ik vind het boek trouwens niet slecht, het boek heeft me enorm geholpen toen ik het begon te lezen toen ik diep in de put zat. Maar als je in de put zit is je ego extreem actief, dan ontstaat hoop die keer op keer op teleurstelling leidt.

Dit vind ik ook wel erg herkenbaar, ook ik las het toen ik me behoorlijk slecht voelde en het hielp me in het begin daarom ook heel erg. Ik heb wel het idee dat het ervoor gezorgd heeft dat ik uit het diepste dal gekomen ben. Daarom had ik in eerste instantie ook een soort van 'wow dit is het, en nu kan ik overal vanaf komen'-gevoel Maar dat blijkt dan dus niet zo te zijn Ik weet niet of je dit ook een beetje bedoelt?

Maar ook nu ik wat minder in de put zit dan eerst, helpen veel dingen uit het boek me toch wel, zoals het waarnemen van gedachten en gevoelens en deze er ook laten zijn in plaats van ertegen te vechten bijvoorbeeld. Maar inderdaad niet op een spectaculaire manier ofzo.

quote:

Op woensdag 6 april 2011 13:50 schreef Crutch het volgende:
Hebben jullie Spiegelogie van Willem de Ridder gelezen?
Ik vond het een erg interessant boek; zeker omdat ik eruit heb geleerd dat je in principe veel te druk maakt om bepaalde situaties dan eigenlijk nodig is.
Nadeel is wel dat je soms wat ongevoelig kunt worden voor bepaalde stress.

Heb dat boek zelf niet gelezen, maar ongevoelig voor bepaalde stress lijkt mij juist wel een voordeel. Vaak wordt een bepaalde mate van stress wel als gunstig beschouwd omdat je dan alerter zou zijn e.d.
Ik vraag me af daar wel stress voor nodig is, zou rust in je hoofd niet net zo goed of zelfs beter werken? (ik weet het zelf niet, heb namelijk weinig ervaring met rust in mijn hoofd )

quote:

Op woensdag 6 april 2011 16:13 schreef Crystal86 het volgende:

[..]

Dit vind ik ook wel erg herkenbaar, ook ik las het toen ik me behoorlijk slecht voelde en het hielp me in het begin daarom ook heel erg. Ik heb wel het idee dat het ervoor gezorgd heeft dat ik uit het diepste dal gekomen ben. Daarom had ik in eerste instantie ook een soort van 'wow dit is het, en nu kan ik overal vanaf komen'-gevoel Maar dat blijkt dan dus niet zo te zijn Ik weet niet of je dit ook een beetje bedoelt?

Erg herkenbaar Opeen denk je dat je het doorhebt en je het punt bereikt heb waarna alles goed gaat, terwijl j een tijdje later afvraag hoe je daartoe gekomen bent, dan ziet alles er weer complex uit

quote:

Op donderdag 7 april 2011 14:27 schreef RobBor het volgende:

[..]

Erg herkenbaar Opeen denk je dat je het doorhebt en je het punt bereikt heb waarna alles goed gaat, terwijl j een tijdje later afvraag hoe je daartoe gekomen bent, dan ziet alles er weer complex uit

dit herken ik! het enige wat je daar tegen kan doen is dingen zoveel mogelijk los laten en proberen te genieten van het leven. ik ben de laatste tijd bezig geweest zoveel mogelijk gedachten los te laten en ik merk dat dit mij heel veel rust geeft. vooral omdat ik de wereld om me heen nu veel beter zie en me ook af ga vragen wat daar gebeurt ipv dat ik me afvraag wat er in mijn (en dat van andere natuurlijk) hoofd gebeurt.

dit neemt bij mij veel stress weg omdat ik dan veel minder bezig ben met vergelijken (en dus ook veel minder negatieve gedachten heb).

oja nog even voorstellen: ik ben dus ramakandra, 25 jaar, woonachtig in nijmegen en hard op weg naar awesomeness (arkansas ).

quote:

Op woensdag 6 april 2011 16:13 schreef Crystal86 het volgende:

[..]

Dit vind ik ook wel erg herkenbaar, ook ik las het toen ik me behoorlijk slecht voelde en het hielp me in het begin daarom ook heel erg. Ik heb wel het idee dat het ervoor gezorgd heeft dat ik uit het diepste dal gekomen ben. Daarom had ik in eerste instantie ook een soort van 'wow dit is het, en nu kan ik overal vanaf komen'-gevoel Maar dat blijkt dan dus niet zo te zijn Ik weet niet of je dit ook een beetje bedoelt?

Maar ook nu ik wat minder in de put zit dan eerst, helpen veel dingen uit het boek me toch wel, zoals het waarnemen van gedachten en gevoelens en deze er ook laten zijn in plaats van ertegen te vechten bijvoorbeeld. Maar inderdaad niet op een spectaculaire manier ofzo.

voor verlichting: in de put
na verlichting: in de put

het leven accepteren betekend niet van je zorgen afkomen. Zorgt alleen dat je niet in een droomwereld vol demonen leeft. Die demonen kunnen er nog zijn, maar je weet dat ze niet echt zijn.

zoiets