Hoogbegaafdheid? - deel 2

quote:

Op woensdag 16 februari 2011 14:50 schreef MuyTrabajo het volgende:
Ergens trekt men de grens.

quote:

Op woensdag 16 februari 2011 13:05 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Neeneenee!!

Ik heb eigenlijk nog een vraagje!
Horen jullie (de hoger begaafden) wel eens van bijvoorbeeld vrienden dat ze vinden dat jullie een aparte smaak voor muziek hebben?
Als ik tegen iemand zeg dat ik bijvoorbeeld naar Amon Tobin luister, heeft nog NOOIT iemand daarvan gehoord.

Hebben hoogbegaafden vaker een aparte smaak voor muziek? Is muziek ook een belangrijk deel in jullie leven?

quote:

Op woensdag 16 februari 2011 14:57 schreef Modus het volgende:

[..]

Klopt. Zij raadde mensen dan ook aan iig de Mensatest te doen en als die 'hoog genoeg' was kon ze in een aantal persoonlijke gesprekken de vermeende hoogebegaafdheid al dan niet bevestigen.

quote:

Op woensdag 16 februari 2011 14:45 schreef Evienne het volgende:

[..]

Als je dit zelf niet kan... of vooral WIL bedenken heb je in dit topic ook niet veel te zoeken.

Vanaf het moment dat ik met school begon, werd mijn intelligentie gebagatelliseerd. Ik móest op hetzelfde tempo als de rest blijven werken. Voor 'domme' kinderen was er een remedial teacher en andere extra aandacht. Ik kon gewoon de boom in. Er werd geen moeite gedaan mij extra uit te dagen, integendeel. Als ik ver vooruit liep op de rest en dan het resterende deel van de dag uit het raam ging staren uit pure verveling, werd ik voor schut gezet voor de rest van de klas, terwijl ik alle antwoorden gewoon foutloos in mijn schriftje had, ik had alleen niet zo goed bijgehouden waar de rest gebleven was. Toen ik alle leesboeken uit had, mocht ik ook geen ander materiaal op gaan zoeken.

Het plezier en nut van leren wordt door het huidige schoolsysteem de nek om gedraaid en daar kan haast elke slimmerik over meepraten. De enige die het wél redden, zijn degenen die van huis uit voldoende ondersteuning meekrijgen om het vertrouwen in zichzelf niet vóór de middelbare school al compleet kwijt te zijn.

quote:

Op woensdag 16 februari 2011 15:38 schreef Captain_Maximum het volgende:
Eigenlijk gewoon alle kinderen die buiten de norm vallen, omdat docenten vaak niet weten hoe ze ermee om moeten gaan.

quote:

Op woensdag 16 februari 2011 14:47 schreef Biels het volgende:

[..]

Ja, maar ik hoor veel mensen die het op het vwo niet redden omdat er geen uitdaging was, is het dan zo vreemd om me af te vragen waarom zij op de havo blijkbaar wél de uitdaging vinden die nodig is om te slagen op de middelbare school?

quote:

Op woensdag 16 februari 2011 15:24 schreef MuyTrabajo het volgende:

[..]

Dat is lekker precies,. een gesprek met een door jou betaalde deskundige.

Ja ziet u, u hebt wel een hoog IQ maar u hebt de creativiteit van een baksteen en 0 motivatie, dus van een hoge begaafdheid is bij u geen sprake. Dat is dan 90 euro.

quote:

Op woensdag 16 februari 2011 18:52 schreef Frith het volgende:

[..]

Beter dan al dat "oh, oh, ik bent so hoogbegaaft" waarmee mensen soms aankomen.

quote:

Op woensdag 16 februari 2011 23:10 schreef Dizorn het volgende:
Uni is een en al zelfstudie (heel veel iig), en ja dan moet je toch echt die boeken openslaan en gaan lezen. Groot verschil :p

quote:

Op woensdag 16 februari 2011 23:12 schreef MuyTrabajo het volgende:

[..]

Heerlijk toch? Boekje erbij pakken en gaan met die banaan, lekker op eigen tempo, zonder docent die alles tig keer herhaalt.

Maar dat is natuurlijk voor iedereen weer anders..

quote:

Op woensdag 16 februari 2011 23:16 schreef Dizorn het volgende:

[..]

Na 6 jaar niets hoeven uitvoeren op de middelbare school.. en daarna 2 jaar uni gemakkelijk halen... was het 3e jaar een behoorlijke klap in mijn gezicht Moest opeens veel meer leren dan ik gewend was.. en dat ging niet meteen goed. Verder heb ik liever gewoon verplichte uren waar alles verteld wordt, dan onthoud ik het toch wel en hoef ik thuis geen moeite meer te doen. Vind het lastig om zelf te leren als in discipline opbrengen en zeker weten dat je genoeg geleerd hebt.

quote:

Op woensdag 16 februari 2011 13:05 schreef magnetronkoffie het volgende:

[..]

Neeneenee!!

Ik heb eigenlijk nog een vraagje!
Horen jullie (de hoger begaafden) wel eens van bijvoorbeeld vrienden dat ze vinden dat jullie een aparte smaak voor muziek hebben?
Als ik tegen iemand zeg dat ik bijvoorbeeld naar Amon Tobin luister, heeft nog NOOIT iemand daarvan gehoord.

Hebben hoogbegaafden vaker een aparte smaak voor muziek? Is muziek ook een belangrijk deel in jullie leven?

Rubber Johnny

quote:

Op donderdag 17 februari 2011 14:20 schreef Rubber_Johnny het volgende:

[..]

Zie mijn username. Een videoclip van een ook niet al te gangbare band

Rubber Johnny

quote:

Op vrijdag 18 februari 2011 00:42 schreef Heroinjunk het volgende:
Wat mij opvalt in dit topic is dat mensen die pretenderen hoogbegaafd te zijn heel denigrerend op mensen reageren die oprechte interesse tonen. Waarom? Is het zo erg dat mensen interesse tonen? Ik vind verder dat Biels op een normale toon vragen stelt en dat het totaal uit zijn verband gerukt wordt. Om het dan maar als politieverhoor te bestempelen of te zeggen "dan hoor je hier niet eens thuis."

Hoe gek is het, dat als er zo op je gereageerd wordt, mensen vervelend gaan doen tegen mensen die pretenderen hoogbegaafd te zijn? Waarom zou je normaal doen? Je wordt toch alleen maar afgezeken hier blijkbaar. En allemaal leuk en aardig dat je wil slowchatten hier, maar daar zijn SC's voor en dat is dit topic niet.

quote:

Op vrijdag 18 februari 2011 00:58 schreef Piet_Piraat het volgende:

[..]

Niet iedereen in dit topic is zo toch? Ik heb bepaalde kenmerken die zweven tussen autist, onbegrepen en hoogbegaafd.
Als hoogbegaafde ben ik erg goed in selectief lezen.

quote:

De diagnose autist of Asperger-syndroom is aan een opmars bezig, en daar zijn de kinderen in kwestie niet bij gebaat, vindt Francisca Scholte....

Het bestempelen van intelligente kinderen als autist neemt de laatste jaren explosief toe. Op veel basisscholen zitten leerlingen met een diagnose autisme. Op dit moment bereikt deze groep het voortgezet onderwijs. Zo heeft Eindhoven een school voor voortgezet speciaal onderwijs voor hoogintelligente autistische kinderen. Op hogescholen en universiteiten zie je een flink aantal inschrijvingen van autistische studenten. Mentoren worden speciaal getraind. Men vraagt zich zorgelijk af of deze groep wel te begeleiden is.

Maar er is iets anders aan de hand. Iemand die echt autistisch is, kan nooit een havo- of vwo-diploma halen. Veel kinderen krijgen het etiket dus ten onrechte.

Zij worden afhankelijk van hulp en weten dat ze er nooit bij zullen horen. Jonge kinderen kunnen zich niet verweren tegen deze aantasting van wie ze werkelijk zijn. Het kind wordt behandeld als gehandicapt. Op school komt de informatie van de GGZ in zijn dossier. Dit dossier gaat een schoolloopbaan lang mee. Terugkeer uit de fuik wordt steeds lastiger.

Omstreeks 1940 werd door Hans Asperger ontdekt dat autisme samen kan gaan met een normale intelligentie en met taalontwikkeling en spraak. Deze vorm werd het Asperger-syndroom genoemd. Daarvoor was de diagnose autisme voorbehouden aan kinderen met een lage intelligentie en weinig taalontwikkeling. Deze uitbreiding met het Asperger-syndroom kan echter niet de huidige onevenredige groei verklaren. Mensen met Asperger kunnen ondanks hun intelligentie geen havo of vwo volgen, ze missen daarvoor essentiële vaardigheden.

Autisme is een aangeboren informatieverwerkingsstoornis: er is sprake van verstoorde waarneming, waarbij verschillende zintuigen betrokken kunnen zijn. Bij het stellen van de diagnose moeten de symptomen terug te voeren zijn op deze oorzaak.

Als voorbeeld: het autistische kind heeft moeite samenhangende gehelen te maken op basis van verschillende details. Als de waarneming verbrokkeld is, leidt het ordenen tot problemen. Een kind dat met deze handicap zijn weg in het leven moet vinden, zal angstig zijn en als zijn wereld wordt verstoord gefrustreerd reageren. Rituelen moeten de angst dan bezweren.

Denken we aan het voortdurend veranderen van gezichten van mensen dan wordt begrijpelijk dat het kind zich voor die verandering probeert af te sluiten: het kind maakt slecht oogcontact, het kind leert daardoor niet of moeizaam emoties af te lezen op gezichten. Het leert ook niet zijn eigen gevoelens goed te onderscheiden; het mist de spiegel die daarvoor nodig is.Het geven van betekenis aan voorwerpen is lastig, als het moeilijk is het voorwerp in zijn geheel te zien of los van andere voorwerpen. Het wordt nog lastiger als verschillende voorwerpen toch dezelfde benaming krijgen. Begripsvorming en abstraheren en daarmee het begrijpen van symbolen en figuurlijk taalgebruik geven problemen. Een eerste uiting hiervan zien we bij de autistische peuter die de overgang naar het fantasiespel niet maakt.

Bij een autistisch kind met cognitieve vermogens en taalontwikkeling zijn de symptomen van de stoornis minder ernstig, omdat het meer mogelijkheden heeft zijn wereld te ordenen en contacten aan te gaan. De basis van de stoornis blijft echter hetzelfde.

Het concept van het autistisch spectrum, uit de jaren negentig, plaatst aan de ene kant de ernstige klassieke, aan het andere uiteinde van de as de lichtere vormen zoals het syndroom van Asperger. Het woord spectrum zet echter de deur naar oprekken van het begrip autisme wagenwijd open en van die mogelijkheid wordt te gretig gebruikgemaakt.

In het onderwijs, afspiegeling van de maatschappij, wordt op het talent voor communicatie en samenwerking van leerlingen steeds meer beroep gedaan. Leerlingen gaan Weer Samen naar School: er zitten kinderen met uiteenlopende problematiek in volle klassen. De behoefte aan verklaringen in de zin van een stoornis neemt daardoor toe; autisme is in trek omdat hierbij de communicatie in het geding is. Docenten leren in een korte cursus, aan welke symptomen ze autisme kunnen herkennen. Bij een ernstige stoornis als autisme is dit gevaarlijk. Een symptoom als mensen niet aankijken kan bijvoorbeeld evengoed gewoon wijzen op verlegenheid.

De GGZ stelt, vanuit oogpunt van efficiëntie, speciale teams in voor diagnostiek en behandeling. Een kind zal, als er gedacht wordt aan autisme, terecht komen bij het autismeteam. In wetenschappelijk onderzoek is aangetoond, dat waar wordt gescreend op een specifieke stoornis, deze ook vaak wordt gevonden. De kans is dus groot dat het kader autisme bepaalt wat er gezien wordt en dat testen vanuit een tunnelvisie worden geïnterpreteerd.

Hier komt bij dat ouders worden verzocht lijsten in te vullen, waarin gevraagd wordt naar kenmerken die kunnen wijzen op autisme. Er wordt gevraagd of het kind beperkte interesses heeft, maar bedoeld wordt eenzijdige, niet-functionele interesses. Ouders vullen ja in, omdat ze vinden dat hun kind veel achter de computer zit. De nogal eens onervaren hulpverlener interpreteert dit als volgt: er is sprake van eenzijdigheid én een niet gericht zijn op mensen. Het kind houdt zich ondertussen op de computer met allerlei onderwerpen bezig, waarbij het contact heeft met mensen die zijn interesses delen.

Zorgverzekeraars zijn met de GGZ overeengekomen dat ze alleen vergoeden als er sprake is van stoornissen. De GGZ gebruikt bij het vaststellen van die stoornissen vaak de DSM. Psychiater Rümke stelt in zijn standaardwerk dat de DSM hiervoor niet bedoeld is: stoornissen worden beschreven aan de hand van observeerbare symptomen, er wordt nauwelijks naar de oorzaak van symptomen gekeken of naar de samenhang er tussen.