Geboren vóór 1900 en nog in leven

quote:

Op zaterdag 21 mei 2011 12:26 schreef Niles-Crane het volgende:

[..]

Zo zie je maar dat de 19e eeuw en de gebeurtenissen daarvoor nog helemaal niet zover weg zijn S

Nee, het is allemaal niet zover weg, Zelfs de middeleeuwen zijn niet zo ver weg.

Ik heb zelf nog een hele vage herinnering (vaag omdat ik toen nog heel klein was) aan mijn overgrootmoeder die in 1864 geboren was.
Wel heel levendige herinneringen aan mijn grootouders (generatie vanaf 1883 tot 1896)

Als je de periode neemt vanaf het geboortejaar van de oudste mensen die je als kind meemaakt, tot aan het sterfjaar van de jongste kinderen die je als bejaarde meemaakt..... kan dat zomaar een periode van 250 jaar omvatten.

quote:

Op zaterdag 21 mei 2011 14:32 schreef Arcee het volgende:

[..]

Dan zouden die oudste mensen en jijzelf als bejaarde gemiddeld 125 jaar oud moeten zijn. Lijkt me wat overdreven, zeker als je die oudste mensen ook nog zelf gekend moet hebben. In principe is 2 maal de gemiddelde leeftijd een realistischere periode, dus zo'n 160 jaar. Of laten we zeggen 180 jaar, wanneer de oudste mens die je als kind kende ver in de 90 was.

Nee hoor, Mijn vader, nu 92, heeft zijn grootouders (generatie vanaf 1850) meegemaakt als jong kind en maakt nu zijn achterkleinkinderen mee (waarvan sommigen in de de laatste 5 jaar geboren zijn) Als die kinderen ook een leeftijd van in de 90 zullen bereiken ben je rond het jaar 2100

1850- 2100 omvat 250 jaar. Ongeveer 3 keer 83 jaar dus.

quote:

Op zaterdag 21 mei 2011 14:43 schreef barthol het volgende:

[..]

Nee hoor, Mijn vader, nu 92, heeft zijn grootouders (generatie vanaf 1850) meegemaakt als jong kind en maakt nu zijn achterkleinkinderen mee (waarvan sommigen in de de laatste 5 jaar geboren zijn) Als die kinderen ook een leeftijd van in de 90 zullen bereiken ben je rond het jaar 2100

1850- 2100 omvat 250 jaar. Ongeveer 3 keer 83 jaar dus.

Tof om het zo te bekijken.
Net zoiets als mijn opa, zoals ik hierboven had verteld, die een man kende die Napoleon nog had meegemaakt, maar ook mij kende, en ik zit al weer een tijdje in de 21e eeuw.
Raar ook om te bedenken; stel dat die man Napoleons hand had geschud, dan zit ik dus maar twee stappen van die hand af.

quote:

Op zaterdag 21 mei 2011 15:03 schreef Gwywen het volgende:

[..]

Tof om het zo te bekijken.
Net zoiets als mijn opa, zoals ik hierboven had verteld, die een man kende die Napoleon nog had meegemaakt, maar ook mij kende, en ik zit al weer een tijdje in de 21e eeuw.
Raar ook om te bedenken; stel dat die man Napoleons hand had geschud, dan zit ik dus maar twee stappen van die hand af.

http://nl.wikipedia.org/wiki/Six_degrees_of_separation

quote:

Op zaterdag 21 mei 2011 15:03 schreef Gwywen het volgende:

[..]

Tof om het zo te bekijken.
Net zoiets als mijn opa, zoals ik hierboven had verteld, die een man kende die Napoleon nog had meegemaakt, maar ook mij kende, en ik zit al weer een tijdje in de 21e eeuw.
Raar ook om te bedenken; stel dat die man Napoleons hand had geschud, dan zit ik dus maar twee stappen van die hand af.

Ja, leuk bewustzijn van verbondenheid he.

Ik ben vroeger ook heel erg met dat tijdsbesef bezig geweest toen ik nog werkte op archeologische opgravingen. Voorbeeldje, op gegeven moment vonden we een mooie Pingsdorfpot uit de twaalfde eeuw, die potten werden beschilderd met rode halen.
Maar de maker had met vieze verfhanden de pot aan de binnenkant beet gehad en zijn handafdruk achtergelaten, dus zo duidelijk als een vingerafdruk maar dan een hele hand. Zelfs de porien van zijn hand waren zichtbaar als je goed keek. En dan besef je dat je de hand ziet van iemand uit de twaalfde eeuw! Dat hij dat ding zo had beet gepakt, en die rode versiering erop had aangebracht.

Het komt dan zo dichtbij.

Maar natuurlijk ook bij b.v. de skeletopgravingen, is dat bewustzijn. Het wordt zo tastbaar. Skeletten van kinderen van meer dan anderhalf duizend jaar geleden, met frankische bijgaven.....
Tussen het realistische en het pragmatische van het moment, maakte ik dan met mijn bewustzijn en m'n besef tijdreizen.

Edit: -nvm-
Interessant topic! Denk vaak over dit soort dingen, dacht dat ik de enigste was.

quote:

Op zaterdag 21 mei 2011 15:52 schreef barthol het volgende:

[..]

Ja, leuk bewustzijn van verbondenheid he.

Ik ben vroeger ook heel erg met dat tijdsbesef bezig geweest toen ik nog werkte op archeologische opgravingen. Voorbeeldje, op gegeven moment vonden we een mooie Pingsdorfpot uit de twaalfde eeuw, die potten werden beschilderd met rode halen.
Maar de maker had met vieze verfhanden de pot aan de binnenkant beet gehad en zijn handafdruk achtergelaten, dus zo duidelijk als een vingerafdruk maar dan een hele hand. Zelfs de porien van zijn hand waren zichtbaar als je goed keek. En dan besef je dat je de hand ziet van iemand uit de twaalfde eeuw! Dat hij dat ding zo had beet gepakt, en die rode versiering erop had aangebracht.

Het komt dan zo dichtbij.

Maar natuurlijk ook bij b.v. de skeletopgravingen, is dat bewustzijn. Het wordt zo tastbaar. Skeletten van kinderen van meer dan anderhalf duizend jaar geleden, met frankische bijgaven.....
Tussen het realistische en het pragmatische van het moment, maakte ik dan met mijn bewustzijn en m'n besef tijdreizen.

Gaaf dat je archeologische opgravingen hebt gedaan! Dan sta je idd wel erg dicht in contact met het verleden.

Dit gevoel had ik met name bij de mummy van een geofferd Inca meisje in een Argentijns museum, die was direct na haar dood bevroren en ziet er nu levensecht uid, maar huid en al, in erg goede staat. Zo goed dat er veel controverse was rondom het tentoonstellen (bij wat botten doet niemand daar moeilijk over).

De fascinatie van hoe oud iets is heb ik ook bij het zien van oude gebruiksvoorwerpen, maar ook bij oude dierlijke fossielen of zelfs geologische structuren zoals een stalactiet van 30000 jaar oud (goed, dat is op een wat andere manier). Ik vind het bizar om bv het fossiel van een trilobiet van 500 miljoen jaar vast te houden.

quote:

Op zaterdag 21 mei 2011 15:03 schreef Gwywen het volgende:

[..]

Tof om het zo te bekijken.
Net zoiets als mijn opa, zoals ik hierboven had verteld, die een man kende die Napoleon nog had meegemaakt, maar ook mij kende, en ik zit al weer een tijdje in de 21e eeuw.
Raar ook om te bedenken; stel dat die man Napoleons hand had geschud, dan zit ik dus maar twee stappen van die hand af.

Ja, dat vind ik ook leuk aan die oudste mensen die nog leven, Jeanne Calment had Van Gogh ontmoet als kind, en Walter Breuning kon zich nog herinneren dat ie als kind z'n opa over diens ervaringen in de Amerikaanse Burgeroorlog hoorde vertellen.

Het zou grappig zijn een soort keten samen te stellen van (bekende) mensen die nog net tegelijkertijd geleefd hebben, terug in de tijd.

Misschien is dit topic ook wel interessant voor degenen die dit soort dingen interessant vinden (wat een kromme zin, sorry )

quote:

Op zondag 22 mei 2011 20:02 schreef Gwywen het volgende:
Misschien is dit topic ook wel interessant voor degenen die dit soort dingen interessant vinden (wat een kromme zin, sorry )

Zeker, bedankt.

Blijkbaar zijn leeftijden boven de 115 jaar al vrij uitzonderlijk. Alles wat er boven is, lijkt mij statisch gezien een heel kleine kans.

Wat ook grappig om te zien is dat Afrika, Midden-Oosten en grote delen van Azië geen enkele 110 jarige kennen. Voor Azië geldt Japan als uitzondering.

Tellen ze trouwens wel de schrikkeldagen mee, anders kost je het op 100 jaar gewoon 25 dagen!

quote:

Op maandag 23 mei 2011 13:15 schreef Brembo het volgende:
Blijkbaar zijn leeftijden boven de 115 jaar al vrij uitzonderlijk. Alles wat er boven is, lijkt mij statisch gezien een heel kleine kans.

Ik heb eens gekeken naar de kansen. 80 mensen hebben 114 gehaald (exclusief de 7 die nog leven, die laat ik buiten beschouwing omdat ze nog dood kunnen gaan op hun 114e). Van deze 80 hebben er slechts 25 de 115 gehaald, dat is slechts 31%.
Van de 25 die 115 haalden, hebben 9 de 116 gehaald, dat is 36%. Vervolgens heeft 44% (4 van de 9) de 117 gehaald, en 50% (2 van de 4) 118. Die vervolgens beide 119 halen (100%).
Gek genoeg lijkt de sterftekans tussen 114 en 118 dus gestaag af te nemen.

Vanaf 116 is het sample natuurlijk veel te klein voor conclusies. Ook op 114 en 115 zijn de kansen niet erg significant, als er iemand doodgaat op 115 voordat er iemand op 114 sterft, komen die 31% en 36% al aardig dichtbij elkaar te liggen.

Niettemin is de 114 een slagveld. Ik zal nog eens proberen het sterftepercentage voor de sprong van 113 naar 114 te achterhalen.

Bron: http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_the_verified_oldest_people

quote:

Wat ook grappig om te zien is dat Afrika, Midden-Oosten en grote delen van Azië geen enkele 110 jarige kennen. Voor Azië geldt Japan als uitzondering.

Dat ligt grotendeels aan documentatie. Voor een verificatie zijn een stuk of 3 officiele documenten vereist meen ik. In veel landen bestonden die simpelweg niet in de 19e eeuw. De verwachting is dat er ca 5x zoveel 110-plussers zijn dan de officieel bekende gevallen.

quote:

Tellen ze trouwens wel de schrikkeldagen mee, anders kost je het op 100 jaar gewoon 25 dagen!

Dat is pas relevant als je iemands leeftijd in dagen uitdrukt, en ja, dan wordt rekening gehouden met schrikkeldagen. Iedereen van zeg 114 heeft ongeveer evenveel schrikkeldagen meegemaakt, hoogstens 1 verschil.

quote:

Op maandag 23 mei 2011 14:33 schreef scalefactor het volgende:

[..]

Ik heb eens gekeken naar de kansen. 80 mensen hebben 114 gehaald (exclusief de 7 die nog leven, die laat ik buiten beschouwing omdat ze nog dood kunnen gaan op hun 114e). Van deze 80 hebben er slechts 25 de 115 gehaald, dat is slechts 31%.
Van de 25 die 115 haalden, hebben 9 de 116 gehaald, dat is 36%. Vervolgens heeft 44% (4 van de 9) de 117 gehaald, en 50% (2 van de 4) 118. Die vervolgens beide 119 halen (100%).
Gek genoeg lijkt de sterftekans tussen 114 en 118 dus gestaag af te nemen.

Vanaf 116 is het sample natuurlijk veel te klein voor conclusies. Ook op 114 en 115 zijn de kansen niet erg significant, als er iemand doodgaat op 115 voordat er iemand op 114 sterft, komen die 31% en 36% al aardig dichtbij elkaar te liggen.

Niettemin is de 114 een slagveld. Ik zal nog eens proberen het sterftepercentage voor de sprong van 113 naar 114 te achterhalen.

Bron: http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_the_verified_oldest_people

Ik vraag mij af of je zo moet kijken. Ik zou zeggen redeneer uit de levensverwachting die iemand heeft als die geboren wordt. Iemand uit 1890 had bijvoorbeeld een levensverwachting van 45 jaar, als deze persoon 110 jaar wordt dan is het helemaal uitzonderlijk laten we zo zeggen: de kans is nihil.

quote:

Op maandag 23 mei 2011 14:55 schreef Brembo het volgende:

[..]

Ik vraag mij af of je zo moet kijken. Ik zou zeggen redeneer uit de levensverwachting die iemand heeft als die geboren wordt. Iemand uit 1890 had bijvoorbeeld een levensverwachting van 45 jaar, als deze persoon 110 jaar wordt dan is het helemaal uitzonderlijk laten we zo zeggen: de kans is nihil.

Ik dacht dat je doelde op de scherpe afname van het aantal mensen boven de 114. Inderdaad is 114 halen al erg zeldzaam, maar 115 nog een flink stuk zeldzamer.

Je hebt gelijk dat je eigenlijk per geboortejaar moet kijken, d.w.z. niet mensen die in 1890 geboren zijn op een hoop gooien met mensen uit 1870 zoals ik deed, maar dan is het sample te klein om iets zinnig van te zeggen. Bovendien is de sterftekans boven de 90 nauwelijks verbeterd gedurende de laatste decennia, in tegenstelling tot de sterftekans op lagere leeftijd. Dus ik verwacht niet veel verschil in het sterftecijfer van 114 naar 115 tussen mensen van verschillende geboortejaren,

quote:

Op maandag 23 mei 2011 16:54 schreef scalefactor het volgende:

[..]

Ik dacht dat je doelde op de scherpe afname van het aantal mensen boven de 114. Inderdaad is 114 halen al erg zeldzaam, maar 115 nog een flink stuk zeldzamer.

Je hebt gelijk dat je eigenlijk per geboortejaar moet kijken, d.w.z. niet mensen die in 1890 geboren zijn op een hoop gooien met mensen uit 1870 zoals ik deed, maar dan is het sample te klein om iets zinnig van te zeggen. Bovendien is de sterftekans boven de 90 nauwelijks verbeterd gedurende de laatste decennia, in tegenstelling tot de sterftekans op lagere leeftijd. Dus ik verwacht niet veel verschil in het sterftecijfer van 114 naar 115 tussen mensen van verschillende geboortejaren,

Ik denk inderdaad, dat er helemaal geen groot verschil tussen zit . Maar de huidige levensverwachting voor een Nederlander is 80 jaar. De kans dat iemand dan 114 zou halen is veel groter dan als iemand een levensverwachting krijgt van 45 jaar. De kans dat het je overkomt lijkt mij minimaal .

Ik vraag me wel eens af in hoeverre de stijgende levensverwachting door gaat zetten. Mensen uit die tijd, die nu oud zijn, hebben kennelijk al een ijzeren gestel en hebben ook nog eens de komst van penicilline en andere medische doorbraken meegekregen.

Wat grofweg na de 2e WO geboren is, is opgegroeid met weliswaar al die medische vooruitgang, maar we weten nog helemaal niet wat ons dieet van suikers en geur- kleur- en smaakstoffen op de lange termijn voor ons lichaam betekent.

quote:

Op maandag 23 mei 2011 17:49 schreef Gwywen het volgende:
Ik vraag me wel eens af in hoeverre de stijgende levensverwachting door gaat zetten. Mensen uit die tijd, die nu oud zijn, hebben kennelijk al een ijzeren gestel en hebben ook nog eens de komst van penicilline en andere medische doorbraken meegekregen.

Wat grofweg na de 2e WO geboren is, is opgegroeid met weliswaar al die medische vooruitgang, maar we weten nog helemaal niet wat ons dieet van suikers en geur- kleur- en smaakstoffen op de lange termijn voor ons lichaam betekent.

Same, ik denk dat het ook erg afhangt van hoe de wereld zelf verder ontwikkeld. Wordt het een overgepopuleerde stinkende door oorlog verslonden puinhoop? Dan zal de levensverwachting en de hogere leeftijden niet erg veel toenemen.

Weet de wereld zichzelf wel te 'beheersen' dan zal er kijkend naar Moore's law waarschijnlijk sneller dan je nu zal denken bruikbare nanotechnologie ontworpen worden die een gemiddelde levensverwachting van boven de 100 makkelijk mogelijk zal maken. De hoogste leeftijden rond de 150? 175? Misschien zelfs hoger? Ik denk wel dat er dan een punt kan komen waar het lichaam zowat oneindig lang onderhouden kan worden, maar het brein, hoelang kan dat mee totdat het gewoon op is?

quote:

Op dinsdag 24 mei 2011 13:57 schreef Dynd het volgende:

[..]

Same, ik denk dat het ook erg afhangt van hoe de wereld zelf verder ontwikkeld. Wordt het een overgepopuleerde stinkende door oorlog verslonden puinhoop? Dan zal de levensverwachting en de hogere leeftijden niet erg veel toenemen.

Weet de wereld zichzelf wel te 'beheersen' dan zal er kijkend naar Moore's law waarschijnlijk sneller dan je nu zal denken bruikbare nanotechnologie ontworpen worden die een gemiddelde levensverwachting van boven de 100 makkelijk mogelijk zal maken. De hoogste leeftijden rond de 150? 175? Misschien zelfs hoger? Ik denk wel dat er dan een punt kan komen waar het lichaam zowat oneindig lang onderhouden kan worden, maar het brein, hoelang kan dat mee totdat het gewoon op is?

Als het mogelijk is met nanotechnologie het lichaam te repareren zal dit (enige tijd later) ook met het brein kunnen.
Als er geen grote obstakels opduiken in het ontwikkelen van de benodigde nanotechnologie, en we een ineenstorting van de maatschappij inclusief wetenschap (door welke oorzaak dan ook) vermijden, is er geen voor de hand liggende limiet aan levensverwachting.

Interessante discussie(s) hier

quote:

Op zondag 22 mei 2011 17:54 schreef scalefactor het volgende:

[..]

Gaaf dat je archeologische opgravingen hebt gedaan! Dan sta je idd wel erg dicht in contact met het verleden.

Dit gevoel had ik met name bij de mummy van een geofferd Inca meisje in een Argentijns museum, die was direct na haar dood bevroren en ziet er nu levensecht uid, maar huid en al, in erg goede staat. Zo goed dat er veel controverse was rondom het tentoonstellen (bij wat botten doet niemand daar moeilijk over).

De fascinatie van hoe oud iets is heb ik ook bij het zien van oude gebruiksvoorwerpen, maar ook bij oude dierlijke fossielen of zelfs geologische structuren zoals een stalactiet van 30000 jaar oud (goed, dat is op een wat andere manier). Ik vind het bizar om bv het fossiel van een trilobiet van 500 miljoen jaar vast te houden.

Google eens op 'pompeii body casts'. Doordat veel mensen daar onder een keihard aslaag terecht zijn gekomen is de vorm van hun lichaam volledig bewaard gebleven. Deze 'gaten' hebben ze opgevuld met gips met als resultaat dat je nu hun gezichtsuitdrukking nog af kan lezen!

Ik heb die skeletten uit Herculaneum gezien, mensen die in doodsangst bij elkaar waren gekropen, hoofden bij elkaar op schoot, armen om elkaar heen. Toen moest ik wel even slikken.

V.w.b. de toekomstverwachtingen van eeuwlingen: als de medische technologie zo ver komt dat inderdaad mensen 150 jaar of ouder kunnen worden, is dat natuurlijk wel weer een extra belasting voor de toch al overbevolkte aarde.
Nu is het aardgemiddelde 67,2 jaar, maar als dat stevig omhoog gaat, omspant de natuurlijke "wisseling van de wacht" een veel langere periode en raakt de aarde eerder overbevolkt.

In ontwikkelde/rijkere landen lost dit probleem zichzelf min of meer op: hier zijn de geboortencijfers lager waardoor het totale inwoneraantal in balans blijft, of maar langzaam groeit.

http://mens-en-samenlevin(...)er-ooit-geleefd.html

Leuk topic

Mijn overgrootoma is een paar jaar geleden overleden.
Op 103 jarige leeftijd. Geboren in 1903.
Geboren in St. Petersburg. Heeft daar de Tsaar nog gezien.

Mijn opa is nu 88 jaar oud. Is dan niet voor 1900 geboren, maar hij gaat nu ook aardig op weg naar een hoge leeftijd