W&T Wetenschap & Technologie
Een plek om te discussiëren over wetenschappelijke onderwerpen, wetenschappelijke problemen, technologische projecten en grootse uitvindingen.
Leuke stijl.quote:Op dinsdag 10 juli 2012 22:19 schreef sirPiteye het volgende:
En daarnaast ook even een stripje dat ik heb gemaakt. (check mijn webcomic)
Maar sorry: je moet wel nodig wat aan je grammatica en spelling doen
[b]Op <a href="http://forum.fok.nl/topic/2422880/2/50#p176814828" target="_blank" >maandag 29 januari 2018 10:31</a> schreef richolio het volgende:[/b]
Kijk even naar de post van worteltjestaart en neem het goed in je op.
Kijk even naar de post van worteltjestaart en neem het goed in je op.
jep sorry volgende week een update waar ik zoveel mogelijk fouten verwijder, thx dat je me er op wijst.
12-07-2012
500 miljoen jaar oude genen in moderne bacterie geplaatst
Wetenschappers geven oude micro-organismen de gelegenheid om opnieuw te evolueren. En wel door hun vele miljoenen jaren oude genen in moderne micro-organismen te plaatsen.
Wetenschappers hebben 500 miljoen jaar oude genen van bacteriën in de moderne bacterie Escherichia coli geplaatst. En met succes: de bacterie plant zich rap voort en inmiddels is deze al zo’n 1000 generaties verder.
Evolutie
Tot grote opwinding van de wetenschappers. “De mogelijkheid om een oud gen in een modern organisme te observeren terwijl het in een moderne cel evolueert, stelt ons in staat om te zien of het evolutionaire pad dat het reeds heeft afgelegd zich zal herhalen of dat het leven zich aanpast en een ander pad zal kiezen,” vertelt onderzoeker Betül Kaçar.
Genen
Aan het experiment is heel wat werk voorafgegaan. Eerst werd de oude genetisch sequentie van EF-Tu (Elongation Factor-Tu) in kaart gebracht. Dit is een proteïne dat bacteriën nodig hebben om te overleven. Nadat de genetische basis van het proteïne bekend was geworden, werd gekeken waar deze dan in de moderne bacterie moest worden geplaatst. Toen ook dat duidelijk was, werden er acht stammen bacteriën verzameld en werden de oude genen in deze bacteriën geplaatst. De bacteriën die bestonden uit oud en modern materiaal groeiden, maar wel aanzienlijk trager dan bacteriën die helemaal uit modern materiaal bestonden.
Wetenschappers aan het werk met de samengestelde bacteriën. Foto: Georgia Tech.
Groeien
“Het aangepaste organisme was niet zo gezond en fit als de moderne variant, tenminste: in het begin niet,” vertelt onderzoeker Eric Gaucher. De grote vraag was natuurlijk: zou de bacterie zich aan gaan passen? Het antwoord op die vraag is een ondubbelzinnig ‘ja’. Na 500 generaties waren de bacteriën die bestonden uit oud en nieuw materiaal net zo fit als de moderne bacteriën. Sterker nog: sommige bacteriën waren gezonder dan de moderne bacteriën.
Mutatie
Maar wat was er nu in de bacteriën veranderd? Niet het oude materiaal zo blijkt. In plaats daarvan had de omgeving van het oude materiaal zich aangepast. Het oude gen is dus niet gemuteerd en ook niet meer op de moderne variant gaan lijken. In plaats daarvan heeft de bacterie zich aangepast.
Het onderzoek is bijzonder interessant. Zeker omdat het in de toekomst wellicht antwoord kan geven op één van de grote vragen in de biologie. Leidt evolutie altijd tot één uitkomst? Of heeft evolutie meerdere oplossingen voor één probleem?
(scientias.nl)
500 miljoen jaar oude genen in moderne bacterie geplaatst
Wetenschappers geven oude micro-organismen de gelegenheid om opnieuw te evolueren. En wel door hun vele miljoenen jaren oude genen in moderne micro-organismen te plaatsen.
Wetenschappers hebben 500 miljoen jaar oude genen van bacteriën in de moderne bacterie Escherichia coli geplaatst. En met succes: de bacterie plant zich rap voort en inmiddels is deze al zo’n 1000 generaties verder.
Evolutie
Tot grote opwinding van de wetenschappers. “De mogelijkheid om een oud gen in een modern organisme te observeren terwijl het in een moderne cel evolueert, stelt ons in staat om te zien of het evolutionaire pad dat het reeds heeft afgelegd zich zal herhalen of dat het leven zich aanpast en een ander pad zal kiezen,” vertelt onderzoeker Betül Kaçar.
Genen
Aan het experiment is heel wat werk voorafgegaan. Eerst werd de oude genetisch sequentie van EF-Tu (Elongation Factor-Tu) in kaart gebracht. Dit is een proteïne dat bacteriën nodig hebben om te overleven. Nadat de genetische basis van het proteïne bekend was geworden, werd gekeken waar deze dan in de moderne bacterie moest worden geplaatst. Toen ook dat duidelijk was, werden er acht stammen bacteriën verzameld en werden de oude genen in deze bacteriën geplaatst. De bacteriën die bestonden uit oud en modern materiaal groeiden, maar wel aanzienlijk trager dan bacteriën die helemaal uit modern materiaal bestonden.
Wetenschappers aan het werk met de samengestelde bacteriën. Foto: Georgia Tech.
Groeien
“Het aangepaste organisme was niet zo gezond en fit als de moderne variant, tenminste: in het begin niet,” vertelt onderzoeker Eric Gaucher. De grote vraag was natuurlijk: zou de bacterie zich aan gaan passen? Het antwoord op die vraag is een ondubbelzinnig ‘ja’. Na 500 generaties waren de bacteriën die bestonden uit oud en nieuw materiaal net zo fit als de moderne bacteriën. Sterker nog: sommige bacteriën waren gezonder dan de moderne bacteriën.
Mutatie
Maar wat was er nu in de bacteriën veranderd? Niet het oude materiaal zo blijkt. In plaats daarvan had de omgeving van het oude materiaal zich aangepast. Het oude gen is dus niet gemuteerd en ook niet meer op de moderne variant gaan lijken. In plaats daarvan heeft de bacterie zich aangepast.
Het onderzoek is bijzonder interessant. Zeker omdat het in de toekomst wellicht antwoord kan geven op één van de grote vragen in de biologie. Leidt evolutie altijd tot één uitkomst? Of heeft evolutie meerdere oplossingen voor één probleem?
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Dat hangt nogal sterk van de omgevingsfactoren af en die zullen nooit gelijk zijn aan die van 500 miljoen jaar geleden.quote:
Tot grote opwinding van de wetenschappers. “De mogelijkheid om een oud gen in een modern organisme te observeren terwijl het in een moderne cel evolueert, stelt ons in staat om te zien of het evolutionaire pad dat het reeds heeft afgelegd zich zal herhalen of dat het leven zich aanpast en een ander pad zal kiezen.
13-07-2012
Opnieuw fossiele resten van Australopitecus sediba ontdekt
Wetenschappers hebben in Zuid-Afrika opnieuw fossiele resten van een menselijke voorouder – A. sediba – ontdekt. De vondst kan wel eens het meest complete skelet van een menselijke voorouder opleveren.
“We hebben delen van een kaak en andere belangrijke delen van het lichaam, waaronder een compleet dijbeen, ribben, wervels en andere belangrijke delen van het been teruggevonden,” vertelt onderzoeker Lee Berger. Sommige delen zijn uitzonderlijk compleet. Nog nooit zijn zulke complete fossiele resten van mensachtigen teruggevonden. “We zijn overduidelijk heel opgewonden, want het lijkt erop dat we nu één van de meest belangrijke en complete resten van het skelet hebben teruggevonden, alhoewel het nog wel gevangen zit in gesteente. Dit is een belangrijke dag voor ons team en het gehele onderzoeksveld.”
Lee Berger (links) met de fossiele resten die nu nog in een steen zitten. Foto: Wits.ac.za.
Scan
De steen waarin de resten zich bevinden, werd zo’n drie jaar geleden al ontdekt. Maar nu pas is duidelijk geworden dat deze de resten van een uitgestorven menselijke voorouder bevat: Australopithecus sediba. De onderzoekers ontdekten dat toen ze de steen in een CT-scan legden.
Een tand van A. sediba. Foto: Wits.ac.za.
A. sediba
De eerste resten van A. sediba werden enkele jaren geleden teruggevonden, in hetzelfde gebied waar nu ook deze resten zijn ontdekt. Wanneer we de verschillende vondsten met elkaar combineren, lijkt het erop dat we nu van A. sediba het meest complete skelet van alle uitgestorven mensachtigen hebben. De menselijke voorouders die hier zijn teruggevonden, zijn waarschijnlijk door een ongeluk om het leven gekomen. Ze vielen in een diepe grot en lagen enkele dagen of weken op de bodem van de grot. Daarna werden de lichamen naar een ondergronds meertje verplaatst. Waarschijnlijk door toedoen van een flinke regenbui. Uiteindelijk zijn daar de fossiele resten ontstaan.
In het gesteente zijn ook resten van dieren teruggevonden. Hierboven ziet u resten van een antilope. Waarschijnlijk zijn de dieren samen met de mensen naar beneden gevallen. Foto: Wits.ac.za.
Live volgen
De onderzoekers gaan de komende tijd de fossiele resten de komende tijd nader bestuderen. En dat wordt heel bijzonder, want geïnteresseerden kunnen dat proces live volgen. Het onderzoek wordt gefilmd en live via internet uitgezonden. En dat is een primeur. “Het verandert letterlijk de manier waarop we wetenschap bedrijven en is een prachtige gelegenheid om deze fantastische ontdekking met de wereld te delen.”
Wie meer wil weten over de vondst of over de mogelijkheid om nader onderzoek live te volgen, kan hier terecht.
(scientias.nl)
Opnieuw fossiele resten van Australopitecus sediba ontdekt
Wetenschappers hebben in Zuid-Afrika opnieuw fossiele resten van een menselijke voorouder – A. sediba – ontdekt. De vondst kan wel eens het meest complete skelet van een menselijke voorouder opleveren.
“We hebben delen van een kaak en andere belangrijke delen van het lichaam, waaronder een compleet dijbeen, ribben, wervels en andere belangrijke delen van het been teruggevonden,” vertelt onderzoeker Lee Berger. Sommige delen zijn uitzonderlijk compleet. Nog nooit zijn zulke complete fossiele resten van mensachtigen teruggevonden. “We zijn overduidelijk heel opgewonden, want het lijkt erop dat we nu één van de meest belangrijke en complete resten van het skelet hebben teruggevonden, alhoewel het nog wel gevangen zit in gesteente. Dit is een belangrijke dag voor ons team en het gehele onderzoeksveld.”
Lee Berger (links) met de fossiele resten die nu nog in een steen zitten. Foto: Wits.ac.za.
Scan
De steen waarin de resten zich bevinden, werd zo’n drie jaar geleden al ontdekt. Maar nu pas is duidelijk geworden dat deze de resten van een uitgestorven menselijke voorouder bevat: Australopithecus sediba. De onderzoekers ontdekten dat toen ze de steen in een CT-scan legden.
Een tand van A. sediba. Foto: Wits.ac.za.
A. sediba
De eerste resten van A. sediba werden enkele jaren geleden teruggevonden, in hetzelfde gebied waar nu ook deze resten zijn ontdekt. Wanneer we de verschillende vondsten met elkaar combineren, lijkt het erop dat we nu van A. sediba het meest complete skelet van alle uitgestorven mensachtigen hebben. De menselijke voorouders die hier zijn teruggevonden, zijn waarschijnlijk door een ongeluk om het leven gekomen. Ze vielen in een diepe grot en lagen enkele dagen of weken op de bodem van de grot. Daarna werden de lichamen naar een ondergronds meertje verplaatst. Waarschijnlijk door toedoen van een flinke regenbui. Uiteindelijk zijn daar de fossiele resten ontstaan.
In het gesteente zijn ook resten van dieren teruggevonden. Hierboven ziet u resten van een antilope. Waarschijnlijk zijn de dieren samen met de mensen naar beneden gevallen. Foto: Wits.ac.za.
Live volgen
De onderzoekers gaan de komende tijd de fossiele resten de komende tijd nader bestuderen. En dat wordt heel bijzonder, want geïnteresseerden kunnen dat proces live volgen. Het onderzoek wordt gefilmd en live via internet uitgezonden. En dat is een primeur. “Het verandert letterlijk de manier waarop we wetenschap bedrijven en is een prachtige gelegenheid om deze fantastische ontdekking met de wereld te delen.”
Wie meer wil weten over de vondst of over de mogelijkheid om nader onderzoek live te volgen, kan hier terecht.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
God heeft die fossielen geplaatst om ons geloof te testen
In Baden-Badener Badeseen kann man Baden-Badener baden sehen.
Seems legitquote:Op woensdag 18 juli 2012 09:16 schreef Pietverdriet het volgende:
God heeft die fossielen geplaatst om ons geloof te testen
Evolution before our very eyes
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
25-07-2012
Mens wordt mede mogelijk gemaakt door oud ‘foutje’
De eenvoudige organismen zijn zich er 500 miljoen jaar geleden waarschijnlijk niet van bewust geweest, maar het was revolutionair: een genetisch ‘foutje’ dat het ontstaan van de mens mogelijk maakte.
Wanneer een organisme zich lang geleden seksueel voortplantte dan kreeg deze één kopie van het genoom van de moeder mee. En één kopie van het genoom van de vader. Maar zo’n 500 miljoen jaar geleden leek er iets fout te gaan. In werkelijkheid was er echter sprake van een kleine evolutionaire revolutie. Eén organisme kreeg toen twee kopieën van het genoom van de vader en twee kopieën van het genoom van de moeder mee. En die revolutionaire ‘fout’ zette door: ook nageslacht kreeg twee kopieën van het genoom van zowel de vader als de moeder.
Enorme betekenis
De evolutionaire verandering had achteraf gezien een enorme betekenis. Dat schrijven wetenschappers in het blad Open Biology. Dankzij die dubbele kopieën zijn cellen in ons lichaam uitzonderlijk goed in staat om informatie te integreren. En dankzij die vaardigheid kunnen cellen de acties van ons zeer uitgebreide lichaam coördineren. In andere woorden: de complexe mens wordt mede mogelijk gemaakt door de 500 miljoen jaar oude revolutie.
Brein
Onderzoekers baseren die conclusie op uitgebreid onderzoek. Ze bestudeerden het menselijke genoom en vergeleken het met het genoom van amphioxus (zie de foto hierboven). Amphioxus komt nog steeds voor, maar kan tegelijkertijd beschouwd worden als onze verre voorouder. “De voorouders van amphioxus maakten de twee rondes van de duplicatie van genomen niet door,” vertelt onderzoeker Carol MacKintosh. “Je kunt echter nog steeds overeenkomsten zien tussen amphioxus en mensen.” Net als ons heeft het een wervel in de rug en spieren. “Maar in tegenstelling tot mensen heeft amphioxus geen botten, geen brein, geen gezicht en geen hart. Het is vanwege die duplicatie van het genoom dat we al deze eigenschappen konden ontwikkelen.”
Dankzij het onderzoek kunnen de wetenschappers mogelijk ook veel meer te weten komen over ziektes als kanker, diabetes en neurologische aandoeningen. Dankzij het ‘foutje’ kunnen onze cellen alle acties die ons uitgebreide lichaam maakt, coördineren. Maar die complexiteit heeft ook een nadeel. Als de communicatie tussen cellen wegvalt, resulteert dat direct in ziektes, waaronder kanker en diabetes. “We bestuderen de complexe menselijke systemen die in het geval van diabetes en kanker mislopen. Nu kunnen we ook naar dit simpelere organisme kijken om sneller meer te weten te komen over menselijke cellen.”
(scientias.nl)
Mens wordt mede mogelijk gemaakt door oud ‘foutje’
De eenvoudige organismen zijn zich er 500 miljoen jaar geleden waarschijnlijk niet van bewust geweest, maar het was revolutionair: een genetisch ‘foutje’ dat het ontstaan van de mens mogelijk maakte.
Wanneer een organisme zich lang geleden seksueel voortplantte dan kreeg deze één kopie van het genoom van de moeder mee. En één kopie van het genoom van de vader. Maar zo’n 500 miljoen jaar geleden leek er iets fout te gaan. In werkelijkheid was er echter sprake van een kleine evolutionaire revolutie. Eén organisme kreeg toen twee kopieën van het genoom van de vader en twee kopieën van het genoom van de moeder mee. En die revolutionaire ‘fout’ zette door: ook nageslacht kreeg twee kopieën van het genoom van zowel de vader als de moeder.
Enorme betekenis
De evolutionaire verandering had achteraf gezien een enorme betekenis. Dat schrijven wetenschappers in het blad Open Biology. Dankzij die dubbele kopieën zijn cellen in ons lichaam uitzonderlijk goed in staat om informatie te integreren. En dankzij die vaardigheid kunnen cellen de acties van ons zeer uitgebreide lichaam coördineren. In andere woorden: de complexe mens wordt mede mogelijk gemaakt door de 500 miljoen jaar oude revolutie.
Brein
Onderzoekers baseren die conclusie op uitgebreid onderzoek. Ze bestudeerden het menselijke genoom en vergeleken het met het genoom van amphioxus (zie de foto hierboven). Amphioxus komt nog steeds voor, maar kan tegelijkertijd beschouwd worden als onze verre voorouder. “De voorouders van amphioxus maakten de twee rondes van de duplicatie van genomen niet door,” vertelt onderzoeker Carol MacKintosh. “Je kunt echter nog steeds overeenkomsten zien tussen amphioxus en mensen.” Net als ons heeft het een wervel in de rug en spieren. “Maar in tegenstelling tot mensen heeft amphioxus geen botten, geen brein, geen gezicht en geen hart. Het is vanwege die duplicatie van het genoom dat we al deze eigenschappen konden ontwikkelen.”
Dankzij het onderzoek kunnen de wetenschappers mogelijk ook veel meer te weten komen over ziektes als kanker, diabetes en neurologische aandoeningen. Dankzij het ‘foutje’ kunnen onze cellen alle acties die ons uitgebreide lichaam maakt, coördineren. Maar die complexiteit heeft ook een nadeel. Als de communicatie tussen cellen wegvalt, resulteert dat direct in ziektes, waaronder kanker en diabetes. “We bestuderen de complexe menselijke systemen die in het geval van diabetes en kanker mislopen. Nu kunnen we ook naar dit simpelere organisme kijken om sneller meer te weten te komen over menselijke cellen.”
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
25-07-2012
Supersnelle evolutie: zeester ontstond binnen enkele duizenden jaren
Ongeveer 6000 jaar. Zo weinig tijd had een Australische zeester nodig om zich tot een nieuwe soort te ontwikkelen. Het bewijst maar weer eens dat evolutie geen traag proces is: soms kan het héél snel gaan.
Dat schrijven wetenschappers in het blad Proceedings of the Royal Society B. Ze baseren hun conclusies op een onderzoek naar twee soorten zeesterren: Cryptasterina pentagona en C. hystera.
Boven: C. hystera. Onder: C. pentagona. Foto’s: Jon Puritz / University of Hawaii, Manoa.
Toch anders
De twee zeesterren zien er hetzelfde uit, maar ze leven in twee verschillende gebieden. Een ander groot verschil is het seksleven van deze zeesterren. Mannelijke C. pentagona laten sperma los in het water en vrouwtjes laten eitjes los. Bevruchte eitjes groeien uit tot larven en uiteindelijk tot volwassen zeesterren. C. hystera is tweeslachtig en doet het allemaal in zijn/haar eentje. De jongen ontstaan in het lichaam van de zeester en lijken bij de geboorte al op een zeester. Het enige wat deze jongen nog moeten doen, is groeien.
DNA
Maar wanneer zijn deze twee soorten nu van elkaar gescheiden? En hoelang hebben ze er over gedaan om echt tot twee verschillende soorten uit te groeien? De onderzoekers zochten dat aan de hand van het DNA van de zeesterren, uit. Uit het onderzoek blijkt dat de twee soorten tussen de 6.000 en 22.000 jaar geleden van elkaar zijn gescheiden en uit konden groeien tot twee verschillende soorten.
Razendsnel
Blijkbaar zijn de soorten niet heel geleidelijk aan door verschillende mutaties ontstaan. In plaats daarvan zijn enkele exemplaren (of misschien zelfs één zeester) naar een afgelegen gebied ten zuiden van het leefgebied van deze zeesterren getrokken. Een verandering in de zeestromen zorgde ervoor dat deze zeesterren geïsoleerd raakten: contact met de andere zeesterren viel weg. En daar ontwikkelde C. hystera zich in enkele duizenden jaren tot een nieuwe soort.
Wetenschappers zijn verbaasd over deze snelle aanpak. “Dat is ongelofelijk snel in vergelijking met de meeste andere organismen,” stelt onderzoeker Rick Grosberg.
(scientias.nl)
Supersnelle evolutie: zeester ontstond binnen enkele duizenden jaren
Ongeveer 6000 jaar. Zo weinig tijd had een Australische zeester nodig om zich tot een nieuwe soort te ontwikkelen. Het bewijst maar weer eens dat evolutie geen traag proces is: soms kan het héél snel gaan.
Dat schrijven wetenschappers in het blad Proceedings of the Royal Society B. Ze baseren hun conclusies op een onderzoek naar twee soorten zeesterren: Cryptasterina pentagona en C. hystera.
Boven: C. hystera. Onder: C. pentagona. Foto’s: Jon Puritz / University of Hawaii, Manoa.
Toch anders
De twee zeesterren zien er hetzelfde uit, maar ze leven in twee verschillende gebieden. Een ander groot verschil is het seksleven van deze zeesterren. Mannelijke C. pentagona laten sperma los in het water en vrouwtjes laten eitjes los. Bevruchte eitjes groeien uit tot larven en uiteindelijk tot volwassen zeesterren. C. hystera is tweeslachtig en doet het allemaal in zijn/haar eentje. De jongen ontstaan in het lichaam van de zeester en lijken bij de geboorte al op een zeester. Het enige wat deze jongen nog moeten doen, is groeien.
DNA
Maar wanneer zijn deze twee soorten nu van elkaar gescheiden? En hoelang hebben ze er over gedaan om echt tot twee verschillende soorten uit te groeien? De onderzoekers zochten dat aan de hand van het DNA van de zeesterren, uit. Uit het onderzoek blijkt dat de twee soorten tussen de 6.000 en 22.000 jaar geleden van elkaar zijn gescheiden en uit konden groeien tot twee verschillende soorten.
Razendsnel
Blijkbaar zijn de soorten niet heel geleidelijk aan door verschillende mutaties ontstaan. In plaats daarvan zijn enkele exemplaren (of misschien zelfs één zeester) naar een afgelegen gebied ten zuiden van het leefgebied van deze zeesterren getrokken. Een verandering in de zeestromen zorgde ervoor dat deze zeesterren geïsoleerd raakten: contact met de andere zeesterren viel weg. En daar ontwikkelde C. hystera zich in enkele duizenden jaren tot een nieuwe soort.
Wetenschappers zijn verbaasd over deze snelle aanpak. “Dat is ongelofelijk snel in vergelijking met de meeste andere organismen,” stelt onderzoeker Rick Grosberg.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
25-07-2012
'Slang evolueerde op het land'
Slangen zijn niet in het water, maar op het land geëvolueerd. Dat stellen Amerikaanse onderzoekers op basis van de analyse van een zeventig miljoen jaar oud slangenfossiel.
Foto: Wenn.com
De Amerikaanse geologen en evolutiebiologen van de universiteiten van Harvard en Yale presenteren hun analyse van deze 'overgangsslang' woensdag in Nature.
De in Noord Amerika levende landslang Coniophis precedens beschikte over een slangenlijf, maar had een kop die meer lijkt op die van een hagedis – met name vanwege de stijvere kaken. De slang, die te zien is in het paleontologisch museum van de Universiteit van Californië, was al eerder bestudeerd, maar niet zo uitgebreid als nu.
.Op basis van die observatie concluderen de onderzoekers dat de slang in de loop der evolutie eerst een slangenlijf en daarna pas een slangenkop ontwikkeld heeft.
Gegleden
Omdat er geen oudere fossielen van zeeslangen gevonden zijn en deze slang zich hoogstwaarschijnlijk in water niet goed kon voortbewegen, denken de onderzoekers dat de slang op het land van de hagedis is afgesplitst. Sommige soorten zijn vervolgens terug het water in gegleden.
Experts voeren al decennia lang discussie over de vraag of slangen in de loop der evolutie in zee of op het land hun karakteristieke lijf ontwikkelden. In de tijd dat Coniophis leefde, waren er nog niet veel slangensoorten. Gezien de kleine mond en kaken, joeg hij waarschijnlijk op kleine prooien. Waarschijnlijk leefde hij voornamelijk in holen.
Volgens de onderzoekers gaf de evolutie van van de flexibele slangenbek het ontstaan van veel nieuwe slangensoorten een impuls. Die ontwikkeling maakte de jacht op grotere prooidieren mogelijk. Inmiddels zijn er rond de 3000 slangensoorten op aarde.
Door: NU.nl/Jop de Vrieze .
(nu.nl)
'Slang evolueerde op het land'
Slangen zijn niet in het water, maar op het land geëvolueerd. Dat stellen Amerikaanse onderzoekers op basis van de analyse van een zeventig miljoen jaar oud slangenfossiel.
Foto: Wenn.com
De Amerikaanse geologen en evolutiebiologen van de universiteiten van Harvard en Yale presenteren hun analyse van deze 'overgangsslang' woensdag in Nature.
De in Noord Amerika levende landslang Coniophis precedens beschikte over een slangenlijf, maar had een kop die meer lijkt op die van een hagedis – met name vanwege de stijvere kaken. De slang, die te zien is in het paleontologisch museum van de Universiteit van Californië, was al eerder bestudeerd, maar niet zo uitgebreid als nu.
.Op basis van die observatie concluderen de onderzoekers dat de slang in de loop der evolutie eerst een slangenlijf en daarna pas een slangenkop ontwikkeld heeft.
Gegleden
Omdat er geen oudere fossielen van zeeslangen gevonden zijn en deze slang zich hoogstwaarschijnlijk in water niet goed kon voortbewegen, denken de onderzoekers dat de slang op het land van de hagedis is afgesplitst. Sommige soorten zijn vervolgens terug het water in gegleden.
Experts voeren al decennia lang discussie over de vraag of slangen in de loop der evolutie in zee of op het land hun karakteristieke lijf ontwikkelden. In de tijd dat Coniophis leefde, waren er nog niet veel slangensoorten. Gezien de kleine mond en kaken, joeg hij waarschijnlijk op kleine prooien. Waarschijnlijk leefde hij voornamelijk in holen.
Volgens de onderzoekers gaf de evolutie van van de flexibele slangenbek het ontstaan van veel nieuwe slangensoorten een impuls. Die ontwikkeling maakte de jacht op grotere prooidieren mogelijk. Inmiddels zijn er rond de 3000 slangensoorten op aarde.
Door: NU.nl/Jop de Vrieze .
(nu.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Vet van mij.quote:
25-07-2012
Mens wordt mede mogelijk gemaakt door oud ‘foutje’
[ afbeelding ]
De eenvoudige organismen zijn zich er 500 miljoen jaar geleden waarschijnlijk niet van bewust geweest, maar het was revolutionair: een genetisch ‘foutje’ dat het ontstaan van de mens mogelijk maakte.
Wanneer een organisme zich lang geleden seksueel voortplantte dan kreeg deze één kopie van het genoom van de moeder mee. En één kopie van het genoom van de vader. Maar zo’n 500 miljoen jaar geleden leek er iets fout te gaan. In werkelijkheid was er echter sprake van een kleine evolutionaire revolutie. Eén organisme kreeg toen twee kopieën van het genoom van de vader en twee kopieën van het genoom van de moeder mee. En die revolutionaire ‘fout’ zette door: ook nageslacht kreeg twee kopieën van het genoom van zowel de vader als de moeder.
Enorme betekenis
De evolutionaire verandering had achteraf gezien een enorme betekenis. Dat schrijven wetenschappers in het blad Open Biology. Dankzij die dubbele kopieën zijn cellen in ons lichaam uitzonderlijk goed in staat om informatie te integreren. En dankzij die vaardigheid kunnen cellen de acties van ons zeer uitgebreide lichaam coördineren. In andere woorden: de complexe mens wordt mede mogelijk gemaakt door de 500 miljoen jaar oude revolutie.
Brein
Onderzoekers baseren die conclusie op uitgebreid onderzoek. Ze bestudeerden het menselijke genoom en vergeleken het met het genoom van amphioxus (zie de foto hierboven). Amphioxus komt nog steeds voor, maar kan tegelijkertijd beschouwd worden als onze verre voorouder. “De voorouders van amphioxus maakten de twee rondes van de duplicatie van genomen niet door,” vertelt onderzoeker Carol MacKintosh. “Je kunt echter nog steeds overeenkomsten zien tussen amphioxus en mensen.” Net als ons heeft het een wervel in de rug en spieren. “Maar in tegenstelling tot mensen heeft amphioxus geen botten, geen brein, geen gezicht en geen hart. Het is vanwege die duplicatie van het genoom dat we al deze eigenschappen konden ontwikkelen.”
Dankzij het onderzoek kunnen de wetenschappers mogelijk ook veel meer te weten komen over ziektes als kanker, diabetes en neurologische aandoeningen. Dankzij het ‘foutje’ kunnen onze cellen alle acties die ons uitgebreide lichaam maakt, coördineren. Maar die complexiteit heeft ook een nadeel. Als de communicatie tussen cellen wegvalt, resulteert dat direct in ziektes, waaronder kanker en diabetes. “We bestuderen de complexe menselijke systemen die in het geval van diabetes en kanker mislopen. Nu kunnen we ook naar dit simpelere organisme kijken om sneller meer te weten te komen over menselijke cellen.”
(scientias.nl)
Ik weet het niet hoor, maar als een journalist zo verschrikkelijk slecht schrijft, denk ik altijd dat hij het onderwerp ook niet helemaal snapt.
Onderschat nooit de kracht van domme mensen in grote groepen!
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
27-07-2012
Is dit de voorouder van alles wat leeft?
Wetenschappers denken te weten welke bacteriën de wortels van de evolutionaire boom vormen. Het zijn de Actinobacteria. Het is mogelijk de laatste gedeelde voorouder van alles wat leeft.
Het viel nog niet mee om deze voorouder als wortel van de boom des levens aan te wijzen. “Vandaag de dag zijn de databanken met genen enorm,” vertelt onderzoeker William Duax. “Ze bevatten meer dan 600.000 genen van de genomen van meer dan 6000 soorten.” Probleem is echter wijs te worden uit al die informatie.
Genen en eiwitten
Genen bevatten informatie voor eiwitten. De onderzoekers zochten in de databank met daarin de genomen naar eiwitten met dezelfde structuur en dezelfde functies. Gemakkelijk was dat niet, want ook al lijken eiwitten die bij verschillende soorten worden aangetroffen op elkaar, ze kunnen in de databank onder andere nummers gecategoriseerd zijn. Zo blijft het feit dat ze eigenlijk familie van elkaar zijn verborgen.
Ribosoom
De onderzoekers bedachten daar wat op. Ze richtten zich op eiwitten die zich op ribosomen bevinden. Van deze eiwitten weten we al vrij veel. Bovendien worden deze eiwitten alleen door individuen die zich seksueel voortplanten doorgegeven. Daarom zijn ze heel geschikt om de evolutie van soorten na te gaan.
Vergelijken
De onderzoekers vergeleken de proteïnes en konden aan de hand daarvan organismen op de evolutionaire stamboom plaatsen. Zo bleek één verschillend aminozuur in een proteïne bijvoorbeeld onderscheid te maken tussen bacteriën met één celmembraan en bacteriën met twee celmembranen.
De analyse wijst erop dat de Actinobacteria de laatste universele voorouder van al het leven op aarde is. Maar dat wil niet zeggen dat de onderzoekers het werk erop hebben zitten. Het plaatje van onze evolutie is namelijk nog lang niet compleet. De onderzoekers willen daarom nog andere eiwitten gaan analyseren.
(scientias.nl)
Is dit de voorouder van alles wat leeft?
Wetenschappers denken te weten welke bacteriën de wortels van de evolutionaire boom vormen. Het zijn de Actinobacteria. Het is mogelijk de laatste gedeelde voorouder van alles wat leeft.
Het viel nog niet mee om deze voorouder als wortel van de boom des levens aan te wijzen. “Vandaag de dag zijn de databanken met genen enorm,” vertelt onderzoeker William Duax. “Ze bevatten meer dan 600.000 genen van de genomen van meer dan 6000 soorten.” Probleem is echter wijs te worden uit al die informatie.
Genen en eiwitten
Genen bevatten informatie voor eiwitten. De onderzoekers zochten in de databank met daarin de genomen naar eiwitten met dezelfde structuur en dezelfde functies. Gemakkelijk was dat niet, want ook al lijken eiwitten die bij verschillende soorten worden aangetroffen op elkaar, ze kunnen in de databank onder andere nummers gecategoriseerd zijn. Zo blijft het feit dat ze eigenlijk familie van elkaar zijn verborgen.
Ribosoom
De onderzoekers bedachten daar wat op. Ze richtten zich op eiwitten die zich op ribosomen bevinden. Van deze eiwitten weten we al vrij veel. Bovendien worden deze eiwitten alleen door individuen die zich seksueel voortplanten doorgegeven. Daarom zijn ze heel geschikt om de evolutie van soorten na te gaan.
Vergelijken
De onderzoekers vergeleken de proteïnes en konden aan de hand daarvan organismen op de evolutionaire stamboom plaatsen. Zo bleek één verschillend aminozuur in een proteïne bijvoorbeeld onderscheid te maken tussen bacteriën met één celmembraan en bacteriën met twee celmembranen.
De analyse wijst erop dat de Actinobacteria de laatste universele voorouder van al het leven op aarde is. Maar dat wil niet zeggen dat de onderzoekers het werk erop hebben zitten. Het plaatje van onze evolutie is namelijk nog lang niet compleet. De onderzoekers willen daarom nog andere eiwitten gaan analyseren.
(scientias.nl)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Dank je beste Arcee 
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Interessant stukje!quote:
25-07-2012
Supersnelle evolutie: zeester ontstond binnen enkele duizenden jaren
Knip
In Baden-Badener Badeseen kann man Baden-Badener baden sehen.
Wat ik vooral frappant vond, was dat C. hystera tweeslachtig geworden is!quote:
Op Ik kan me daar geen mechanisme bij voorstellen. Eigenlijk ook geen evolutionair voordeel.
Onderschat nooit de kracht van domme mensen in grote groepen!
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Leuk stripje. Maar het zou fijn zijn als je ook leerde spellen!!quote:
Zelf vond ik de filmpjes van Potholer54 erg vermakelijk, het zijn simpele zeer makkelijk te begrijpen informatieve filmpjes.
Vooral zijn "made easy" materiaal die alles aankaarten van abiogenesis tot ringsoorten en van harde wetenschap tot creationistische assgravy. Alles is los te vinden dus je kunt gelijk gaan naar het onderwerp dat jouw interesseert maar er is ook een samenvatting.
Ook heeft hij een aantal leuke debunk filmpjes gemaakt waar hij ID claims afbreekt.
Het fijne van zijn materiaal is dat iedereen het makkelijk kan begrijpen.
En daarnaast ook even een stripje dat ik heb gemaakt. (check mijn webcomic)
[ afbeelding ]
Onderschat nooit de kracht van domme mensen in grote groepen!
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Met dat ribosomale DNA zijn ze toch al langer bezig? Daarmee worden toch de voorouders via vrouwelijke lijn nagespeurd? Grap is dat een zaadcel vrijwel leeg is en alleen kern-DNA levert. Maar een eicel bevat ook ribosomen met het daarin gelocaliseerde DNA.quote:
27-07-2012
Ribosoom
De onderzoekers bedachten daar wat op. Ze richtten zich op eiwitten die zich op ribosomen bevinden. Van deze eiwitten weten we al vrij veel. Bovendien worden deze eiwitten alleen door individuen die zich seksueel voortplanten doorgegeven. Daarom zijn ze heel geschikt om de evolutie van soorten na te gaan.
Vergelijken
De onderzoekers vergeleken de proteïnes en konden aan de hand daarvan organismen op de evolutionaire stamboom plaatsen. Zo bleek één verschillend aminozuur in een proteïne bijvoorbeeld onderscheid te maken tussen bacteriën met één celmembraan en bacteriën met twee celmembranen.
De analyse wijst erop dat de Actinobacteria de laatste universele voorouder van al het leven op aarde is. Maar dat wil niet zeggen dat de onderzoekers het werk erop hebben zitten. Het plaatje van onze evolutie is namelijk nog lang niet compleet. De onderzoekers willen daarom nog andere eiwitten gaan analyseren.
(scientias.nl)
Onderschat nooit de kracht van domme mensen in grote groepen!
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
haal je ribosomen(RNA naar proteïne omzetters) en mitochondriën(energiefabriekjes met eigen DNA) nu door elkaar?quote:
[..]
Met dat ribosomale DNA zijn ze toch al langer bezig? Daarmee worden toch de voorouders via vrouwelijke lijn nagespeurd? Grap is dat een zaadcel vrijwel leeg is en alleen kern-DNA levert. Maar een eicel bevat ook ribosomen met het daarin gelocaliseerde DNA.
Inter faeces et urinam nascimur,
01-08-2012
Oudste volledig fossiel van insect blijkt 'missing link'
© belga.
In het zuidoosten van België hebben onderzoekers het oudste volledige fossiel van een insect ontdekt. Het gaat om de 370 miljoen jaar oude versteende overblijfselen van een nog onbekende soort, schrijven de Belgische en Franse wetenschappers in het blad Nature.
© belga.
Het fossiel lag in een gebied op de scheiding tussen de bekkens van Dinant en Namen. Het dier is gedoopt tot Strudiella devonica, verwijzend naar het devoon, de periode waaruit het stamt.
Vleugels
De overblijfselen zijn waarschijnlijk van een jong dier dat nog geen vleugels had ontwikkeld, maar die bij een langer leven wel zou hebben gekregen. Het fossiel is 8 millimeter lang en 1,7 millimeter breed. Het insect heeft een borstkas, zes poten en een achterlijf uit tien segmenten.
Missing link
De wetenschappers zien de vondst als een soort 'missing link'. In de vondsten tot nu toe gaapte een gat tussen 385 miljoen jaar en 325 miljoen jaar geleden, dat de oudere vleugelloze insecten scheidde van die met vleugels. Het nu gevonden dier had alle eigenschappen van insecten met vleugels, al waren deze aan het fossiel nog niet te herkennen.
Compleet
Het oudste gevonden fossiel van een insect is 407 miljoen jaar oud, maar dat is niet helemaal compleet.
(HLN)
Oudste volledig fossiel van insect blijkt 'missing link'
© belga.
In het zuidoosten van België hebben onderzoekers het oudste volledige fossiel van een insect ontdekt. Het gaat om de 370 miljoen jaar oude versteende overblijfselen van een nog onbekende soort, schrijven de Belgische en Franse wetenschappers in het blad Nature.
© belga.
Het fossiel lag in een gebied op de scheiding tussen de bekkens van Dinant en Namen. Het dier is gedoopt tot Strudiella devonica, verwijzend naar het devoon, de periode waaruit het stamt.
Vleugels
De overblijfselen zijn waarschijnlijk van een jong dier dat nog geen vleugels had ontwikkeld, maar die bij een langer leven wel zou hebben gekregen. Het fossiel is 8 millimeter lang en 1,7 millimeter breed. Het insect heeft een borstkas, zes poten en een achterlijf uit tien segmenten.
Missing link
De wetenschappers zien de vondst als een soort 'missing link'. In de vondsten tot nu toe gaapte een gat tussen 385 miljoen jaar en 325 miljoen jaar geleden, dat de oudere vleugelloze insecten scheidde van die met vleugels. Het nu gevonden dier had alle eigenschappen van insecten met vleugels, al waren deze aan het fossiel nog niet te herkennen.
Compleet
Het oudste gevonden fossiel van een insect is 407 miljoen jaar oud, maar dat is niet helemaal compleet.
(HLN)
Death Makes Angels of us all
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
And gives us wings where we had shoulders
Smooth as raven' s claws...
Ja, was al gedemonstreerd.quote:
[..]
haal je ribosomen(RNA naar proteïne omzetters) en mitochondriën(energiefabriekjes met eigen DNA) nu door elkaar?
Onderschat nooit de kracht van domme mensen in grote groepen!
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
Der Irrsinn ist bei Einzelnen etwas Seltenes - aber bei Gruppen, Parteien, Völkern, Zeiten die Regel. (Friedrich Nietzsche)
