[RECENSIES] Wat vind jij van de boeken die je hebt gelezen?

In de 'Wat lees je nu?'-reeks klonk de roep om een mening te posten over de boeken die je leest. De genoemde reeks is van oorsprong echter bedoeld voor iedereen die wil laten weten welke boeken hij of zij aan het lezen is. Bovendien is het lastig om een boek te beoordelen als je het nog niet helemaal gelezen hebt. Het past dan ook niet bij de aard van de 'Wat lees je nu?'-topics om standaard te vragen ook aan te geven wat iemand van het boek vindt.

Om meningen over gelezen boeken te delen, kun je dan ook terecht in dit topic, wat overigens niet betekent dat je in 'Wat lees je nu?' niet mag zeggen wat je van een boek vindt.

Wat kan ik hier posten?
Heb je een boek gelezen en wil je graag met anderen delen wat je ervan vindt? Dan kun je dat kwijt in dit topic. Omdat niet iedereen alle boeken kent, is het wel zo handig om ook een korte samenvatting aan je post toe te voegen en wellicht een kleine afbeelding van de kaft. We stellen het op prijs als je ook een beoordeling kunt geven op een schaal van 1 tot 10.

Ik heb een mening over iemand anders' mening
Het is natuurlijk geen probleem om te reageren op wat iemand anders van een boek vindt. Soms kan een discussie die zo ontstaat echter te veel gaan overheersen. In dat geval kan het handiger zijn om de discussie voort te zetten in een bestaand of nieuw topic over het betreffende boek. Wil je weten of over een bepaald boek of een auteur al een topic bestaat, dan kun je dat opzoeken in de BiblioTTK.

Verder nog iets?
Ja, de TTK-mods wensen je veel leesplezier!

Meer boekrecensies vind je natuurlijk ook hier.

Titel:
De jongen die uit de lucht viel
Auteur:
Ken Dornstein

Samenvatting:
David Dornstein, een charismatische jongen die op het punt stond een buitengewoon schrijver te worden, was vijfentwintig toen hij op 21 december 1988 aan boord ging van de Pan Am 103. Achtendertig minuten later kwam hij samen met de andere 258 passagiers om het leven toen een bom het vliegtuig uit elkaar blies boven Lockerbie.
Davids broer Ken, op dat moment negentien jaar oud, had altijd tegen zijn broer opgekeken. Davids dood laat een obsessief verlangen in Ken achter alles over hem te weten te komen, alsof hij daarmee zijn leven alsnog kan redden. Wat waren zijn plannen geweest? Hoe ver was hij met zijn roman? Wie was de vrouw met wie hij samenwoonde? Als een detective gaat Ken de gangen van zijn broer na en brengt in kaart wat David voor hem betekende en wie hij werkelijk was.

Beoordeling:
Ken Dornstein probeert met dit boek zijn overleden broer David toch de plek in de literatuur te geven die hij zelf al lange tijd had geclaimd, maar die hij nog niet had ingenomen. De auteur schetst een beeld van zijn oudere broer, doorvlecht met zijn eigen zoektocht naar wie zijn broer was en de mensen die hij kende.

Anderen aan het woord laten over je hoofdpersoon kan de lezer van extra informatie voorzien, waardoor het personage meer tot leven komt. De uitwerking daarvan in dit boek had echter vooral een averechts effect. De aandacht werd te vaak afgeleid van David, en regelmatig kwam het privéleven van de auteur in beeld. Daardoor ben ik vooral de auteur als hoofdpersoon gaan zien, en zijn broer kwam voor mij niet echt tot leven op het papier.

Tussen de regels door, zeker tegen het einde van het boek, was mijns inziens ook vooral te lezen dat de auteur het boek schreef om zijn eigen rouwproces af te sluiten. Jarenlang heeft hij getracht de voetstappen van zijn broer te volgen, maar na de voltooiing van het boek, kan hij zijn eigen weg gaan.

Is het dan slecht? Nee, dat ook zeker niet. Het verhaal was mooi, maar er had mijns inziens meer ingezeten als de auteur een aantal andere keuzes had gemaakt.

Cijfer:
6/10

Alex van Galen - Duivelssonate

Samenvatting
Een pianist weet zijn fantasie niet meer van de werkelijkheid te onderscheiden. Langzaam, heel langzaam aan wordt hij gek. Hij lijkt zichzelf te verliezen in de liefde voor een vrouw én voor muziek. Een mysterieus verhaal vol psychologische spanning, gebaseerd op een historisch pianoduel tussen Franz Liszt en Sigismund Thalberg.

Beoordeling
Duivelssonate is een boek dat gemakkelijk wegleest. De auteur heeft een prettige schrijfstijl, en weet je mee te sleuren in het verhaal. Het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van de pianist Notovich, waardoor je als lezer evenveel weet als hij. Dit maakt het makkelijk om je in te leven in de hoofdpersoon.

Het verhaal bevat meerdere spanningsbogen, die uiteindelijk samenkomen in een climax waarin alles duidelijk lijkt te worden. Lijkt, want je blijft als lezer toch een beetje met de vraag zitten wat uiteindelijk waar is en wat niet.

Cijfer
7/10

Tom Rob Smith - Kind 44


Beschrijving
We schrijven het jaar 1953. Stalin is dictator in Rusland en onder zijn regime zijn mensen wantrouwend en angstig want iedereen kan een potentiële verrader zijn. Voor je het weet word je door een familielid, vriend of kennis aangeklaagd omdat je staatvijandelijke activiteiten ontplooit. Degene die jou aangeeft krijgt vervolgens een forse beloning en jij bent al veroordeeld zodra je verdacht bent.

Leo Demidov is een officier van de geheime dienst die meewerkt aan dit soort praktijken. Hij is een loyaal volger van de communistische partij. Daardoor gaat het hem voor de wind. Zowel hij, zijn vrouw als zijn ouders zijn in materieel opzicht beter geworden door Leo’s baan. In Rusland vinden uiteraard – net als in alle landen ter wereld – moorden plaats, maar ze worden altijd gekwalificeerd als politieke moorden. In het paradijs van de arbeider leven namelijk fatsoenlijke mensen die werken voor de glorie en de vooruitgang van de natie. Het begrip ‘seriemoordenaar’ is een westerse uitvinding, dit verschijnsel komt in het Rusland van Stalin niet voor. Dan zijn er aanwijzingen dat een seriemoordenaar actief is in Rusland. Hij vermoordt met name kinderen. Leo vangt de eerste signalen op, maar hij kan ze moeilijk inpassen in zijn wereldbeeld en rijmen met zijn geloof in Vadertje Staat. Door een aantal incidenten gaat hij toch meer waarde hechten aan de geruchten. Dit wordt hem niet in dank afgenomen want - zoals gezegd – in een communistische staat mag een seriemoordenaar niet bestaan. Alleen het verdorven Westen kent dergelijke afwijkende exemplaren van de menselijke soort.

Beoordeling
Het duurde even voor ik daadwerkelijk begon met lezen, maar dat had niets met het boek te maken. Toen ik eenmaal was begonnen, werd wegleggen echter erg moeilijk. Het is een verhaal met een goede vaart erin, en een hoop spanning, waardoor je echt wordt meegezogen in het verhaal.

Het verhaal speelt zich af in een Rusland zoals ik dat eigenlijk niet kende, maar het is een zeer boeiende en mooie setting, waarin de tijdgeest en het beklemmende politieke klimaat een belangrijke rol spelen. Van een aantal scenes spat de gruwelijkheid af, maar het versterkt het verhaal en is zeker niet hinderlijk, al moet je misschien niet een al te zwakke maag hebben als je dat leest .

Soms deed het boek me wel een beetje aan de tv-serie 24 denken. Ook in Kind 44 gaat het om een overheidsagent die jacht maakt op de vijanden van zijn land, en soms vond ik hem toch wel een groot Jack Bauer-gehalte hebben, wat ik toch wel een beetje jammer vond.

Maar al met al een goed boek om te lezen.

Cijfer:
7,5/10

Jonas Jonasson - De 100-jarige man die uit het raam klom en verdween



Beschrijving
Allan wordt honderd en dat wordt groots gevierd in het bejaardentehuis, behalve dan dat de jarige het op zijn heupen krijgt en kort voordat het feest losbarst, vertrekt. De tijd die hem rest kan hij beter besteden, vindt hij, en hij klimt uit het raam en verdwijnt. Pers en burgemeester hebben het nakijken.

Allan is een nuchter type dat weinig tot geen angst kent en die verder niet al te lang stilstaat bij zijn beslissingen, maar ad hoc handelt en het avontuur op zijn hoogbejaarde leeftijd niet schuwt. Met alle gevolgen van dien. De vaart houdt hij er in elk geval in, want vanaf het moment dat hij het bejaardentehuis verlaat, wordt De 100-jarige man die uit het raam klom en verdween een soort roadtrip waarbij de lezer de memorabele avonturen van de 100-jarige meemaakt – zo let hij even op een koffer voor iemand die maar niet terugkomt en dus gaat de koffer mee de bus in, maar er blijkt enorm veel (maffia)geld in te zitten, hetgeen woeste achtervolgingen tot gevolg heeft -, ook verzamelt Allan een bonte club figuren om zich heen in een zwaan-kleef-aaneffect. Tegelijkertijd passeren de memorabele momenten uit zijn leven én die van de twintigste-eeuwse geschiedenis de revue, met Allan als wel heel bijzonder gezelschap.

Beoordeling
Met veel plezier heb ik dit boek gelezen en regelmatig wist de auteur een (glim)lach op mijn gezicht te toveren. Het verhaal is origineel, en de wijze waarop de hoofdpersoon in een aantal historische gebeurtenissen geplaatst wordt, is erg goed en leuk bedacht.

Heden en verleden worden door elkaar verteld, maar komen in de ontknoping toch weer goed samen, en de wijze waarop de hoofdpersoon de problemen waarin hij is beland het hoofd biedt, vloeit logisch voort uit alles wat hij in zijn lange leven reeds heeft meegemaakt.

Het tempo in het verhaal is goed, en je wordt zo meegezogen in het verhaal, dat het als een sneltrein aan je voorbijtrekt.

Al met al een erg leuk boek om te lezen, en een aanrader dus.

Cijfer
8,5/10

Stephen King - Gevangen (Under the dome)


Beschrijving
Van het ene op het andere moment wordt de gemeente Chesters Mill in Maine van de buitenwereld afgesloten. Een koepel van energie, onzichtbaar maar ondoordringbaar, houdt iedereen gevangen, en er kan niemand van buiten meer in.

De meest corrupte man van de stad grijpt zijn kans en vormt een microtirannie waarbij Gestapopraktijken verbleken. En wie houdt hem tegen? Het leger staat opgesteld buiten de koepel maar kan niets uitrichten, zelfs niet met behulp van de krachtigste raketten.

De sociale structuur in Chesters Mill verslechtert even snel als de kwaliteit van de lucht onder de koepel. Als lezer kun je maar een huiveringwekkende conclusie trekken: als de machtsbalans ook maar enigszins uit evenwicht raakt kun je in een horrorsituatie verzeild raken die met geen pen te beschrijven is.

De grootste monsters, dat zijn je medemensen.

Beoordeling
Het boek valt eigenlijk in twee delen uiteen: aan de ene kant de manier waarop de inwoners van Chesters Mill proberen om te gaan met hun gevangenschap, aan de andere kant de vraag hoe de koepel er komt en hoe ze die weg kunnen krijgen.

King heeft een goed verhaal neergezet m.b.t. de sociale structuur van Chesters Mill, en de wijze waarop een man de macht probeert te grijpen. De personages zijn goed uitgewerkt, en het verhaal is op dit punt ook erg spannend. Het boek is ook zo geschreven dat je sympathie krijgt voor de goede mensen en je de slechte mensen wat minder positief bekijkt.

Het andere deel, de koepel, is op zich ook spannend, en je gaar je steeds meer afvragen of dat ooit nog goed gaat komen en hoe. De ontknoping op dat punt vond ik alleen tegenvallen. Er was een enorme spanningsopbouw, maar dat eindigde toch een beetje in een anticlimax voor mij. De geloofwaardigheid was behoorlijk ver te zoeken bij de verklaring voor de koepel en de ontknoping. De achterliggende boodschap is dan wel duidelijk, maar toch is het het net niet.

En dat is erg jammer, want als King daar net zo'n werk van had gemaakt als de rest van het boek, dan had dit echt een topboek kunnen zijn. Nu blijft het juist door de ontknoping voor mij toch wat achter.

De eerste 300 pagina's had ik wel nodig om in het verhaal te komen, maar daarna werd het wel een boek dat ik nog maar moeilijk weg kon leggen.

7,5/10