wij hadden een fijn genant moment gisteren. we aten bij een restaurant, lekker buiten. er was ook een groot grasveld met een vijver waar de kinderen omheen konden spelen en rennen, ideaal. inclusief een prieeltje met een bruggetje daarnaartoe, dus genoeg te doen tussendoor voor hen. we zagen op een gegeven moment dat er een meisje was dat Cato wat aan het plagen was, ze versperde de weg op het bruggetje, stak haar tong naar haar uit, dat soort dingen. dus toen Cato weer even bij onze tafel was zei G: "ga maar niet op het bruggetje als dat vervelende meisje daar aan 't spelen is, blijf maar een beetje uit haar buurt." even later stond ze weer vlak bij het bruggetje, waar zich een paar kinderen op bevonden. Plots schalde Cato's stem over het grasveld / en volle terras: "PAHAP, IS DAT HET VERVELENDE MEISJE DAT JE BEDOELDE?"
eh...