LIT Literatuur, Taal en Kunst
Boekbesprekingen, vragen over schrijvers, je favoriete theaterstuk, de mooiste schilderijen of de beste musea. Een must voor alle liefhebbers van kunst, boeken, theater en taal.
tl;dr 
Wel hoor. Wat tof dat je weer helemaal in je verhaal gelooft, fijn. En dat je het zelf niet ziet, daar heb ik wel een theorie over. Jij weet alle afwegingen die je hebt gemaakt tijdens het schrijven, de onzekerheid bij je keuzes, de paragrafen die je hebt verwijderd en alles. Dus jouw blik is helemaal vertroebeld door alles wat je verhaal NIET is. De lezer ziet alleen maar wat het wel is.
En bedankt voor die vlaggen. Ik merkte het aan mijn proeflezers ook al, dan dacht ik weer "dat STAAT er toch." Ik ben zelf een aandachtige lezer en onthoud regelmatig iets uit het eerste hoofdstuk dat dan later (al dan niet op de juiste manier) terugkomt op het einde. Ik verwacht dat anderen dat ook doen, maar niet dus.
Iets meer met rooie vlaggen gaan zwaaien zodat de oranje minder opvallen dan maar
En die deadline haal je wel, toch? Ik heb sinds 1 maart al 10000 woorden geschreven, dat lukt jou ook wel
[ Bericht 1% gewijzigd door wonderer op 08-03-2011 23:04:27 ]
Wel hoor. Wat tof dat je weer helemaal in je verhaal gelooft, fijn. En dat je het zelf niet ziet, daar heb ik wel een theorie over. Jij weet alle afwegingen die je hebt gemaakt tijdens het schrijven, de onzekerheid bij je keuzes, de paragrafen die je hebt verwijderd en alles. Dus jouw blik is helemaal vertroebeld door alles wat je verhaal NIET is. De lezer ziet alleen maar wat het wel is.
En bedankt voor die vlaggen. Ik merkte het aan mijn proeflezers ook al, dan dacht ik weer "dat STAAT er toch." Ik ben zelf een aandachtige lezer en onthoud regelmatig iets uit het eerste hoofdstuk dat dan later (al dan niet op de juiste manier) terugkomt op het einde. Ik verwacht dat anderen dat ook doen, maar niet dus.
Iets meer met rooie vlaggen gaan zwaaien zodat de oranje minder opvallen dan maar
En die deadline haal je wel, toch? Ik heb sinds 1 maart al 10000 woorden geschreven, dat lukt jou ook wel
[ Bericht 1% gewijzigd door wonderer op 08-03-2011 23:04:27 ]
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
10.000 woorden in een week? 
Ik zit juist in een dip sinds een par weken. Er komt maar weinig goeds uit mijn vingers. Tenminste dat denk ik
Vinden jullie dit bijvoorbeeld goed:
Het eerste wat Stephan opviel toen hij wakker werd was dat hij niet meer op zijn kamer lag. Hij had zijn ogen nog dicht maar hij wist het gewoon. De lucht rook rook helder en schoon, zijn kamertje was een bedompt hol waar flink gerookt werd dus het verschil viel hem direct op. Verder leek de atmosfeer anders. Het grond waar hij op lag voelde zacht aan, maar het was een andere zachtheid dan zijn bed. Het was alsog hij op een grasveld zonder gras lag dacht hij. Een nogal vreemde omschrijving want een grasveld zonder gras is gewoon een veld aarde. Maar de grond onder hem voelde absoluut niet aan als aarde. Hij rook trouwens ook geen aardelucht.
De ruimte waarin hij lag voelde ook een stuk groter aan dan zijn benauwende kamer. Plotseling werd hij bang. Hij was bang om zijn ogen open te doen om dan te ontdekken dat hij in een compleet vreemd vertrek lag. De aandrang om te gaan roepen vocht zich een weg naar buiten maar een angst die even groot leek als de angst voor een vreemde aanblik hield het tegen. Wat als hij begon te roepen en hij hoorde het echoen? of dat er opeens vreemde wezens aan kwamen lopen of glibberen? Of wat als er helemaal geen echo of andere wezens waren? Dat hij in een volkomen geluidsdichte kamer lag? Hij wist niet wat hem erger leek. Echo of helemaal geen echo. Hij besloot om eerst maar eens die eerste stap te zetten en zijn ogen te openen.
Dit is het begin van mijn tweede verhaal. Ik weet niet of ik het wel zo denderend vind qua schrijstijl en woordgebruik
Ik zit juist in een dip sinds een par weken. Er komt maar weinig goeds uit mijn vingers. Tenminste dat denk ik
Vinden jullie dit bijvoorbeeld goed:
Het eerste wat Stephan opviel toen hij wakker werd was dat hij niet meer op zijn kamer lag. Hij had zijn ogen nog dicht maar hij wist het gewoon. De lucht rook rook helder en schoon, zijn kamertje was een bedompt hol waar flink gerookt werd dus het verschil viel hem direct op. Verder leek de atmosfeer anders. Het grond waar hij op lag voelde zacht aan, maar het was een andere zachtheid dan zijn bed. Het was alsog hij op een grasveld zonder gras lag dacht hij. Een nogal vreemde omschrijving want een grasveld zonder gras is gewoon een veld aarde. Maar de grond onder hem voelde absoluut niet aan als aarde. Hij rook trouwens ook geen aardelucht.
De ruimte waarin hij lag voelde ook een stuk groter aan dan zijn benauwende kamer. Plotseling werd hij bang. Hij was bang om zijn ogen open te doen om dan te ontdekken dat hij in een compleet vreemd vertrek lag. De aandrang om te gaan roepen vocht zich een weg naar buiten maar een angst die even groot leek als de angst voor een vreemde aanblik hield het tegen. Wat als hij begon te roepen en hij hoorde het echoen? of dat er opeens vreemde wezens aan kwamen lopen of glibberen? Of wat als er helemaal geen echo of andere wezens waren? Dat hij in een volkomen geluidsdichte kamer lag? Hij wist niet wat hem erger leek. Echo of helemaal geen echo. Hij besloot om eerst maar eens die eerste stap te zetten en zijn ogen te openen.
Dit is het begin van mijn tweede verhaal. Ik weet niet of ik het wel zo denderend vind qua schrijstijl en woordgebruik
Een wakkerwordende hoofdpersoon is al niks. De scene kan best, maar de eerste zin waarin de hoofdpersoon wakkerwordt is cliche. En ik vind de stijl wat te klinisch, alsof je een zakelijke tekst schrijft. Het is heel beschrijvend, ik vind het moeilijk om mee te leven.
Begin met de zintuigelijke waarneming en laat hem daar een conclusie uit trekken, misschien werkt dat.
Begin met de zintuigelijke waarneming en laat hem daar een conclusie uit trekken, misschien werkt dat.
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Precies mijn aanmerkingen op de tekst. Ik heb gemerkt dat ik sowieso nogal afstandelijk schrijf, maar daar zit ik niet heel erg mee. Het is meer dat ik moeite heb om er emoties in te stoppen, zelfs in een klinische tekst horen die vind ik.quote:Op dinsdag 8 maart 2011 23:03 schreef wonderer het volgende:
Een wakkerwordende hoofdpersoon is al niks. De scene kan best, maar de eerste zin waarin de hoofdpersoon wakkerwordt is cliche. En ik vind de stijl wat te klinisch, alsof je een zakelijke tekst schrijft. Het is heel beschrijvend, ik vind het moeilijk om mee te leven.
Begin met de zintuigelijke waarneming en laat hem daar een conclusie uit trekken, misschien werkt dat.
En dat begin is inderdaad erg cliche, maar ik laat hem voorlopig nog staan. Het begin vind ik veruit het moeilijkste gedeelte van een boek en ik moet nog even denken hoe ik mijn hoofdpersoon het best kan introduceren.
Enne: Wat bedoel je precies met zintuiglijke waarneming?
Focus bijvoorbeeld op de geur in de ruimte waar hij wakker wordt. Dat is het eerste wat hij merkt, niet dat het zijn kamer niet is. Beschrijf de geur en maakt het contrast met wat hij gewend is. Daar volgt dan uit dat het zijn kamer niet is.
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Ik begrijp wat je bedoelt, en er dringen zich wat ideetjes op. Ik ga weer aan de slagquote:
Focus bijvoorbeeld op de geur in de ruimte waar hij wakker wordt. Dat is het eerste wat hij merkt, niet dat het zijn kamer niet is. Beschrijf de geur en maakt het contrast met wat hij gewend is. Daar volgt dan uit dat het zijn kamer niet is.
Bedankt
No problemquote:Op dinsdag 8 maart 2011 23:35 schreef ValHallen het volgende:
[..]
Ik begrijp wat je bedoelt, en er dringen zich wat ideetjes op. Ik ga weer aan de slag
Bedankt
Succes!Ik moet zo ook weer aan de slag maar ik ben zo moe
Geen zin.
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Ja, dat is inderdaad het probleemquote:
tl;dr
Wel hoor. Wat tof dat je weer helemaal in je verhaal gelooft, fijn. En dat je het zelf niet ziet, daar heb ik wel een theorie over. Jij weet alle afwegingen die je hebt gemaakt tijdens het schrijven, de onzekerheid bij je keuzes, de paragrafen die je hebt verwijderd en alles. Dus jouw blik is helemaal vertroebeld door alles wat je verhaal NIET is. De lezer ziet alleen maar wat het wel is.
Ik zie ook vooral hoe slecht het (bij vlagen) was, bovendien ben ik een nogal doortastende herschrijver. Dat zei de uitgeefster ook: "Jij herschrijft echt grondig, het is een compleet nieuw verhaal geworden." Maar die oude versies ben ik nog niet vergeten 
(Overigens heeft dat grondige herschrijven er ook voor gezorgd dat ik mijn oorspronkelijke ontknoping was vergeten - het is dus toch wel goed om af en toe over mijn schouder te kijken naar oude ideeën).Ja, precies: dat STAAT er toch? Maar ook dingen die er wel degelijk staan, worden over het hoofd gezien. Dat is grappig om te merken: je probeert als schrijver zo min mogelijk informatie te herhalen, het moet zo compact en strak mogelijk, maar in de praktijk blijkt die compactheid niet te werken; lezers letten op andere details en creëren, kortom, hun eigen verhaal. Klootzakken!quote:En bedankt voor die vlaggen. Ik merkte het aan mijn proeflezers ook al, dan dacht ik weer "dat STAAT er toch." Ik ben zelf een aandachtige lezer en onthoud regelmatig iets uit het eerste hoofdstuk dat dan later (al dan niet op de juiste manier) terugkomt op het einde. Ik verwacht dat anderen dat ook doen, maar niet dus.
Iets meer met rooie vlaggen gaan zwaaien zodat de oranje minder opvallen dan maar
Maar het is wel goed om te weten. En daar zijn meelezers dus heel belangrijk voor, want dat zou ik zelf echt NOOIT bedenken.Ik hoop hetquote:En die deadline haal je wel, toch? Ik heb sinds 1 maart al 10000 woorden geschreven, dat lukt jou ook wel
Tirza misschien wel, maar alleen in combinatie met een synopsis.quote:
In de zoektocht naar bevestiging wilde ik een manuscript schrijven en de eerste 5000 woorden opsturen naar diverse uitgeverijen, zodat die mij de motivatie kunnen geven door te gaan. Het getal 5000 heb ik zo uit de lucht geplukt, omdat ik vermoedde dat uitgevers op basis daarvan wel iets kunnen zeggen. Nu heb ik 2500 woorden en zit ik al twee weken zonder motivatie, want wie zegt dat dit goed genoeg is? Zoiets kun je zelf niet beoordelen.
Mijn vraag is: kan een uitgever iets zeggen over de kwaliteit op basis van 2500 woorden? Ik begrijp natuurlijk dat na een paar zinnen al duidelijk is of iets waardeloos is, maar kun je dan ook al voorspellen dat een boek goed wordt? Is na 2500 woorden al duidelijk dat Tirza genomineerd wordt voor de AKO?
Ik denk dat 2500 woorden erg weinig is. De schrijfstijl kun je wel beoordelen, maar het gaat ook om ritme, verhaalopbouw en meer van dat soort dingen. Met 10.000 woorden heb je een aardig begin, niet alleen voor een uitgeverij, maar ook voor jezelf. Als je nu, na 2500 woorden, al op de bodem van de put bent aangeland, is de kans vrij groot dat dit verhaal geen volwaardige roman gaat opleveren.
Met 10.000 woorden en een goede synopsis laat je zien dat je een onderwerp te pakken hebben waarmee je vooruit kunt. Het is natuurlijk ook mogelijk dat jouw 2500 woorden meteen inslaan als een bom, maar dan moet je een uitzonderlijke schrijfstijl en een briljant romanidee hebben, denk ik. Echt iets waarvan ze bij de uitgeverij achterover slaan.
Ik heb het ook niet aangepast. Voor je het weet komt de volgende proeflezer zeuren dat er zo veel herhaling in zit. Lezers overschatten is altijd nog beter dan lezers onderschatten.quote:
[..]
Ja, precies: dat STAAT er toch? Maar ook dingen die er wel degelijk staan, worden over het hoofd gezien. Dat is grappig om te merken: je probeert als schrijver zo min mogelijk informatie te herhalen, het moet zo compact en strak mogelijk, maar in de praktijk blijkt die compactheid niet te werken; lezers letten op andere details en creëren, kortom, hun eigen verhaal. Klootzakken!
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Ander begin gemaakt en ik vind het een stuk beter dan mijn oude opening. Ten eerste wat uitgebreidener, ten tweede wat persoonlijker.quote:
[..]
Ik begrijp wat je bedoelt, en er dringen zich wat ideetjes op. Ik ga weer aan de slag
Bedankt
Waar een stukje posten op een forum toch al niet goed voor kan zijn
Kan ik de factuur mailen of liever per PB?
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
am.mehoela@hotmail.comquote:Op woensdag 9 maart 2011 02:11 schreef wonderer het volgende:
Ik denk trouwens dat ik vanavond maar eens vrij neem, ik val half in slaap.
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Goeie titel voor je autobiografische werk, Nadine.
De deadline-obsessie.
Fijn dat het gesprek zo goed voor je is geweest, wel lekker dat iemand je een beetje op het goeie spoor kan houden.
Mijn eerste manuscript is na grondige revisie weer klaar om naar een paar uitgevers gestuurd te worden en ik heb sinds gisteren het tweede weer opgepakt, hoewel het wel erg moeilijk is om er weer in te komen. Tijdens de nanowrimo had ik er zo'n 10.000 woorden aan geschreven en op dat moment had ik het gevoel dat ik echt bagger aan het produceren was, dus was ik ermee gestopt.
Nu zie ik dat het uiteraard wel een grondige herschrijfronde heeft, maar dat het zeker wel bruikbaar materiaal is.
Het enige punt is dat het allemaal veel te losse bij elkaar geraapte scenes zijn, doordat ik steeds maar heb zitten schrijven waar ik net zin in had. Afgelopen januari heb ik wel de verhaalopzet helemaal uitgewerkt, maar het wordt erg lastig om alles aan elkaar te gaan breien.
Nou ja, dat is van later zorg. Eerst maar 'kilometers' maken...
[ Bericht 58% gewijzigd door Biancavia op 13-03-2011 12:54:07 ]
De deadline-obsessie.
Fijn dat het gesprek zo goed voor je is geweest, wel lekker dat iemand je een beetje op het goeie spoor kan houden.
Mijn eerste manuscript is na grondige revisie weer klaar om naar een paar uitgevers gestuurd te worden en ik heb sinds gisteren het tweede weer opgepakt, hoewel het wel erg moeilijk is om er weer in te komen. Tijdens de nanowrimo had ik er zo'n 10.000 woorden aan geschreven en op dat moment had ik het gevoel dat ik echt bagger aan het produceren was, dus was ik ermee gestopt.
Nu zie ik dat het uiteraard wel een grondige herschrijfronde heeft, maar dat het zeker wel bruikbaar materiaal is.
Het enige punt is dat het allemaal veel te losse bij elkaar geraapte scenes zijn, doordat ik steeds maar heb zitten schrijven waar ik net zin in had. Afgelopen januari heb ik wel de verhaalopzet helemaal uitgewerkt, maar het wordt erg lastig om alles aan elkaar te gaan breien.
Nou ja, dat is van later zorg. Eerst maar 'kilometers' maken...
[ Bericht 58% gewijzigd door Biancavia op 13-03-2011 12:54:07 ]
Ja, die met de ballen in de bek.
Ik ga vanmiddag mijn 15000-grens door. Maar ik weet niet hoe ik verder moet. Stoppen aan het eind van een hoofdstuk is GEEN goed idee.
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Nee, waardeloos is dat hè. Dan voelt 't zo afgerond dat je er bijna niet meer toe komt om verder te gaan.
Ikzelf zit momenteel in de fase van "ergens moet zus en zo er nog tussen", maar dan niet weten hoe en waar, omdat het eigenlijk allemaal al vrij hermetisch is en er zomaar een stuk tussen proppen alles wat erna komt overhoop gooit.
Ikzelf zit momenteel in de fase van "ergens moet zus en zo er nog tussen", maar dan niet weten hoe en waar, omdat het eigenlijk allemaal al vrij hermetisch is en er zomaar een stuk tussen proppen alles wat erna komt overhoop gooit.
Dat heb ik ook altijdquote:
Nee, waardeloos is dat hè. Dan voelt 't zo afgerond dat je er bijna niet meer toe komt om verder te gaan.
Ikzelf zit momenteel in de fase van "ergens moet zus en zo er nog tussen", maar dan niet weten hoe en waar, omdat het eigenlijk allemaal al vrij hermetisch is en er zomaar een stuk tussen proppen alles wat erna komt overhoop gooit.
Nou ja, bij mijn vorige drie boeken. Ik heb dan altijd het idee dat mensen precies kunnen zien waar je iets hebt ingevoegd omdat het niet meer zo lekker op elkaar aansluit.Alsof je potloodlijntjes uitgumt om iets extra' te tekenen, maar nog altijd wel de uitgegumde lijnen kunt zien...
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Dit is zo herkenbaar.quote:
Ik zei: "Ik ben een deadlineschrijver, ik weet nu al dat ik de komende maanden heel veel ga doen, maar schrijven zal er niet van komen."
"Hoezo?" vroeg ze verbaasd.
"Omdat ik een deadlineschrijver ben. Als jij zegt dat ik het over twee maanden moet inleveren, lever ik het over twee maanden in. Maar als jij zegt dat ik nog een halfjaar de tijd heb, ga ik met vakantie."
"O. maar het is bijna af."
"Daarom juist."
"O. En als ik zeg dat je op het 1 juni moet inleveren?"
"Dan weet ik dat je eigenlijk 1 januari bedoelt. En dan ga ik dus met vakantie."
Zo ging dat nog een tijdje door. Uiteindelijk zag ik wel in dat er voor mij weinig te winnen viel, en dus heb ik me erbij neergelegd. Inmiddels heb ik besloten om 1 juni aan te houden, en om het voordeel ervan in te zien. De druk is minder groot. En ach, het is maar een datum. Dit is voor mij een mooi moment om eens verlost te raken van die eeuwige deadline-obsessie, en om te proberen de zaak volwassen aan te pakken
. Ik schrijf mee aan een onderwijsmethode en werk samen met een eindredacteur die heel goed is en mij ook goed weet te motiveren maar die dit gewoon niet snapt. Hij is veel te soft. Van de week sprak ik hem over de tweede versie van het hoofdstuk. Eigenlijk ben ik daarmee al over de deadline heen maar dat ligt aan omstandigheden buiten mij om. Het is alleen wel zo dat de tijd begint te dringen nu. Het moet gewoon op een bepaald moment bij de drukker zijn. Kortom, de eindredacteur wil eigenlijk het liefst vandaag nog die tweede versie hebben. Maar hij zegt: "Ik zou de tweede versie toch wel binnen een week van nu of uiterlijk 10 dagen willen hebben." En vanaf dat moment denk ik alleen nog maar: ooh, ik heb dus nog 10 dagen. Terwijl ik weet dat hij het niet zo bedoelde.
Ik voel me daar zo slecht over. Wat ben ik toch een vervelend en kinderachtig mens. Als hij keihard zo zeggen: luister, ik moet het gewoon zaterdag om 10 uur in mijn mail hebben!, dan zou ik denken: hmm, toch maar eens wat gaan doen dan. En dan zou het ook zaterdagochtend bij hem zijn.
The real is always way ahead of what we can imagine.
Ik heb inmiddels bijna 2000 woorden in mijn poging5.doc staan ;-)
Verschil met vorige pogingen is dat ik nu de eerste zeven hoofdstukken in ieder geval weet wat ik wil schrijven. Die 2000 behelzen één hoofdstuk, dus ik lig op koers voor minstens 10000. Mijn PR is 3500 of 4000 woorden. Die gaan er aan!
Verschil met vorige pogingen is dat ik nu de eerste zeven hoofdstukken in ieder geval weet wat ik wil schrijven. Die 2000 behelzen één hoofdstuk, dus ik lig op koers voor minstens 10000. Mijn PR is 3500 of 4000 woorden. Die gaan er aan!
Goed zo, AT! Hoeveel is 7 hoofdstukken? De helft? een beginnetje? Of bijna alles? Weet je dat al of wordt het nog een verrassing?
Ik heb vandaag de cheesiest seksscene ooit geschreven Ik schaam me dood, maar goed. Het past wel goed in het verhaal en dat is het hele punt.
Voor dag 18 komt een heftige scene en ik geloof dat ik qua indeling wel goed op schema zit. Omdat het een thriller is, moet ik goed op de dosering van de spanning letten (en da's nieuw voor me) en ik hoop dat het goed uitkomt. Tempo en spanningsboog, erg belangrijk (bij mijn vorige boeken werd me vaak verweten dat het "kabbelde" maar dat vond ik niet erg vanwege de aard van het verhaal. Nu moet ik dat niet hebben, mijn thriller moet een wildwaterbaan worden).
Ik heb vandaag de cheesiest seksscene ooit geschreven
Ik schaam me dood, maar goed. Het past wel goed in het verhaal en dat is het hele punt. Voor dag 18 komt een heftige scene en ik geloof dat ik qua indeling wel goed op schema zit. Omdat het een thriller is, moet ik goed op de dosering van de spanning letten (en da's nieuw voor me) en ik hoop dat het goed uitkomt. Tempo en spanningsboog, erg belangrijk (bij mijn vorige boeken werd me vaak verweten dat het "kabbelde" maar dat vond ik niet erg vanwege de aard van het verhaal. Nu moet ik dat niet hebben, mijn thriller moet een wildwaterbaan worden).
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Ligt eraan hoeveel tekst er op je a4'tje past natuurlijk. Als je met Courier new 14pt dubbele regelafstand werkt is het een stuk minder dan met 10pt times enkele regelafstand.quote:
Hoeveel a4tjes tekst is een normaal gebruikelijk manuscript van een literair boek eigenlijk?
Ik (en veel andere schrijvers, maar niet alle) rekenen in het aantal woorden, dat bij de nieuwere versies van word al standaard linksonder in het scherm staat. Een beetje boek zit tussen de 50 en 80 duizend woorden, geloof ik. Nou ja, dat kun je zelf ook wel tellen: pak een boek, tel van drie willekeurige (volle) bladzijden het aantal woorden, neem dat gemiddelde en vermenigvuldig het met het aantal pagina's in dat boek. Dan weet je het ongeveer. Standaard is tussen de 280 en 350 woorden per pagina. Mijn boeken hadden beide iets meer dan 100.000 woorden en hadden iets meer dan 300 pagina's.
"Pain is my friend. I can trust pain. I can trust pain to make my life utterly miserable."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
"My brain is too smart for me."
"We don't need no education." "Yes you do, you just used a double negative."
Na die zeven hoofdstukken kom je echt in de kern van het verhaal, je hebt dan de introducties van de karakters en Het Grote Probleem is dan duidelijk. Hoe dat verder gaat, hoe dat zich oplost, weet ik nog niet maar ik verwacht dat het vanzelf komt. De beste ideeën komen toch terwijl ik schrijf. En ik houd mezelf niet voor de gek: Ik denk niet dat ik de 50.000 aan ga tikken (mijn doel voor een eerste boekje). Maar ik merk wel dat ik met elke poging een stukje beter word. Dat is ook wat waard.quote:
Goed zo, AT! Hoeveel is 7 hoofdstukken? De helft? een beginnetje? Of bijna alles? Weet je dat al of wordt het nog een verrassing?
