OUD Ouder(s)
Alles over (on)vruchtbaarheid, opvoeding en ontwikkeling.
Ja, dat kan natuurlijk ook nog: dat je voor een 2e, 3e, 4e etc. wil gaan en je krijgt een meerling...
Daarom lijkt het me niet fijn om nog een keer zwanger te worden. Een 4e zal hier misschien nog wel gaan (hoeft van ons niet, dus proberen we te voorkomen
), maar er dan gelijk een 5e of misschien zelfs een 5e en 6e erbij te krijgen lijkt me dus helemaal niets!
Daarom lijkt het me niet fijn om nog een keer zwanger te worden. Een 4e zal hier misschien nog wel gaan (hoeft van ons niet, dus proberen we te voorkomen
), maar er dan gelijk een 5e of misschien zelfs een 5e en 6e erbij te krijgen lijkt me dus helemaal niets!
"Het meeste werk is onbegonnen werk
...eenmaal begonnen wordt het al snel minder"
- [i]Rikkert Zuiderveld[/i]
...eenmaal begonnen wordt het al snel minder"
- [i]Rikkert Zuiderveld[/i]
Wat ik wel enigszins heb onderschat is dat er veel meer energie van je gevraagd wordt.quote:Op dinsdag 14 februari 2012 21:27 schreef danic het volgende:
Ik ben ook wel nieuwsgierig naar waar jullie tegenaan gelopen zijn, nadat er een tweede kindje was geboren. Zijn er dingen die je onderschat hebt of niet eens bij stil hebt gestaan?
Gelukkig is onze oudste heel makkelijk en absoluut geen hysterische jengelpeuter...
Mwah, volgens mij blaas je het teveel op hoor. Ik weet niet hoe oud je eerste is, maar het is echt niet zo dat ze per definitie de baby als een indringer beschouwen!quote:Daarbij vind ik het nog heel onrealistisch. Als ik nu aan een tweede denk, besef ik me dat Eva een pas op de plaats moet maken, omdat er ook tijd voor de tweede vrijgemaakt moet worden. Ze is nu nog zo klein, zal ze dat begrijpen? En het voelt niet goed, alsof Eva voor mij niet voldoende is en ik haar vervang voor een tweede pogingMoeilijk uitleggen, maar ik hoop dat het duidelijk overkomt. Natuurlijk zal een tweede kindje een verrijking zijn en zal ik er net zoveel van houden als van Eva, maar het voelt nu niet goed naar Eva toe. (en misschien zit ik er helemaal naast en is het juist hartstikke goed voor haar, ze vindt kindjes superleuk iig).
Je moet je er wel van bewust zijn dat speciale dingen/momentjes die je nu samen met je oudste hebt, niet opeens op moet heffen als er een baby bij komt.
Bij ons was het leeftijdsverschil klein (1jr8mnd) en zodoende heeft de oudste de baby heel snel als een aangenomen feit geaccepteerd. En nu kunnen ze heel lief samen spelen, de jongste heeft echt een buitengewoon ontzag voor haar oudere broer en hij is op zijn beurt heel lief voor haar...
[b]Op <a href="http://forum.fok.nl/topic/2422880/2/50#p176814828" target="_blank" >maandag 29 januari 2018 10:31</a> schreef richolio het volgende:[/b]
Kijk even naar de post van worteltjestaart en neem het goed in je op.
Kijk even naar de post van worteltjestaart en neem het goed in je op.
En Mikael was 3 toen de middelste geboren was en 5 toen de jongste geboren werd. Zelfs die heeft nooit de baby's als indringers gezien. Hij was meteen helemaal gek met ze. Maar dat komt misschien omdat ie dan alweer iets ouder was. Hij vraagt de laatste weken best vaak of ie nog een zusje krijgt 
Good mums have sticky floors, dirty ovens and happy kids!!
Het gaat me ook niet om wat Eva erbij voelt (ze is pas 9 maanden trouwens), naar om mijn eigen gevoel. Eva zal het wS alleen naar leuk vinden, maar het voelt voor mij zo raar. Alsof zij alleen niet genoeg voor me is.
Ja de energie die het kost heb ik onderschat. Vooral de periode van 3 tot 4 jaar op de een of andere manier. Yade slaapt niet meer, maar 2 ochtenden PSZ, dus die moet je echt veel bezighouden. En ze is zo toe aan school dat ze sinds 2 maanden zich verveelt... Tig soorten speelgoed maar goed, en dan moet ze nog 3 maanden.
En dan nog een ukje erbij, dat is veel aandacht delen en veel energie van pappa en mamma. We zijn ook beiden op als het 7 uur is.
En dan nog een ukje erbij, dat is veel aandacht delen en veel energie van pappa en mamma. We zijn ook beiden op als het 7 uur is.
Wij liggen ook wel vaak vroeg in bed 
Lief moe van werken, ik moe van heen en weer vliegen naar school, psz en vriendjes en kinderen verzorgen!
Lief moe van werken, ik moe van heen en weer vliegen naar school, psz en vriendjes en kinderen verzorgen!
Good mums have sticky floors, dirty ovens and happy kids!!
Haha. Als ze op bed liggen en we sluiten de deuren, dan hangen we altijd op de gang tegen elkaar aan, even 2 minuten genieten van de stilte. Zo van "Aahhhhh wat een rust!"quote:
Wij liggen ook wel vaak vroeg in bed
Gebeurt hier ook wel dat we om 22:00 op de bank in slaap vallen.
Als Yade straks naar school gaat en Jazzy naar de PSZ dan ben ik volgens mij alleen nog maar aan het fietsen/lopen de hele dag. PSZ/school --> huis --> PSZ/school --> huis/lunch --> school ---> huis ---> werk ---> huis.
En op woensdag zit er nog dansles op woensdag tussen...Hoop echt dat ze naar een continu rooster gaan.
Ook zonder continurooster kunnen ze toch overblijven? Misschien dan niet alle vier de dagen, maar bijvoorbeeld 2. Dat scheelt al enorm.
Wat ik trouwens grappig vindt is dat je vaak hoort / leest van ouders waar de kinderen dicht op elkaar zitten, dat de oudste eigenlijk niet beter weet, en daarom niet jaloers is geweest, en van ouders met groter leeftijdsverschil dat de oudste het allemaal al goed genoeg begrijpt, en daarom niet jaloers is. Zou het er niet op neer komen dat de meeste kindjes gewoon niet jaloers zijn op een nieuw broertje of zusje, maar het juist leuk vinden? En dat de kindjes die wél jaloers zijn, de uitzondering zijn, en niet de regel?
Danic: ik herken wel wat je zegt hoor, ik heb, zeker tijdens mijn zwangerschap ook weleens gedacht 'oh meisje, wat doen we je aan'. Maar ik weet ook wel dat ik het op lange termijn beter vindt voor kinderen een broer of zus te hebben. En daarbij hadden we zelf gewoon een grote wens voor een tweede. (Mijn zus had dat trouwens helemaal sterk, maar bij haar was de tweede dan ook een tweeling, dus haar oudste ging van 'het rijk alleen' naar 'alles delen met twee broertjes' - ze zijn nu heel dol op elkaar allemaal trouwens).
Wat ik trouwens grappig vindt is dat je vaak hoort / leest van ouders waar de kinderen dicht op elkaar zitten, dat de oudste eigenlijk niet beter weet, en daarom niet jaloers is geweest, en van ouders met groter leeftijdsverschil dat de oudste het allemaal al goed genoeg begrijpt, en daarom niet jaloers is. Zou het er niet op neer komen dat de meeste kindjes gewoon niet jaloers zijn op een nieuw broertje of zusje, maar het juist leuk vinden? En dat de kindjes die wél jaloers zijn, de uitzondering zijn, en niet de regel?
Danic: ik herken wel wat je zegt hoor, ik heb, zeker tijdens mijn zwangerschap ook weleens gedacht 'oh meisje, wat doen we je aan'. Maar ik weet ook wel dat ik het op lange termijn beter vindt voor kinderen een broer of zus te hebben. En daarbij hadden we zelf gewoon een grote wens voor een tweede. (Mijn zus had dat trouwens helemaal sterk, maar bij haar was de tweede dan ook een tweeling, dus haar oudste ging van 'het rijk alleen' naar 'alles delen met twee broertjes' - ze zijn nu heel dol op elkaar allemaal trouwens).
Bleie, ik denk inderdaad dat jaloezie wel meevalt onder de oudere broers/zussen. Ik merk dat Hannah eigenlijk pas jaloers is als 1 van ons aandacht geeft aan een ander kindje van haar eigen leeftijd (dus een vriendje of vriendinnetje dat langskomt). Dat ervaart ze meer als bedreiging dan een baby.
Eergisteren kwamen we ergens binnen (ik droeg Mia) en toen zei ze 'isse zus, isse 'Mia' en wees naar Mia
Ze begint het nu dus echt te begrijpen.
Ik vond het laatste stuk van de zwangerschap wel erg zwaar met peuter. Ik kon niet zo veel meer en zat dan met een meisje met veel energie. Kon niet meer even met haar naar de speeltuin gaan
Alleen al daarom voorlopig geen derde!
Eergisteren kwamen we ergens binnen (ik droeg Mia) en toen zei ze 'isse zus, isse 'Mia' en wees naar Mia
Ze begint het nu dus echt te begrijpen. Ik vond het laatste stuk van de zwangerschap wel erg zwaar met peuter. Ik kon niet zo veel meer en zat dan met een meisje met veel energie. Kon niet meer even met haar naar de speeltuin gaan
Alleen al daarom voorlopig geen derde!
Hoe jij het opschrijft klinkt een beetje negatief, maar het is toch niet slecht om nog zo'n leuk exemplaar te willen?quote:
Alsof zij alleen niet genoeg voor me is.
Ja ik wilde 2 overblijf dagen doen, de andere dagen zijn toch halve dagen in groep 1. Anders blijf ik lopen en dan kan Jasmin niet goed slapen.
Yade was ook niet echt jaloers. Die was 2 jaar en vond het alleen maar geweldig. Nu hebben ze weleens ruzie, maar dan gaat het om wie wat eerst had ofzo. Niets ernstigs.
Yade was ook niet echt jaloers. Die was 2 jaar en vond het alleen maar geweldig. Nu hebben ze weleens ruzie, maar dan gaat het om wie wat eerst had ofzo. Niets ernstigs.
Ik wilde altijd graag 4 kinderen. Dat leek me echt geweldig, maar ik denk nu dat we het toch maar bij 3 laten
Ik vond de laatste bevalling zo heftig, pijnlijk en zwaar, dat ik op dit moment zeg, nooit weer!
Maar of het gevoel van compleet zijn, ooit zal komen.. ik weet het niet. In mijn hart is nog genoeg plaats, en het nooit meer zwanger zijn, nooit meer nog een kindje van jezelf, dat doet me wel wat.
Maar mijn vriend vind het goed zo, maar ik zei al tegen hem.. we zijn nog redelijk jong (beide 30), wie weet over 4 jaar. Eerst maar eens genieten van onze lieve kleine Lucas.
En ik moet zeggen, dat ik een derde kindje niet zwaarder vind. Maar hij is ook nog maar een week, wie weet hoe ik er straks over denk Hij draait nu lekker mee in ons gezin.
Ik vond de laatste bevalling zo heftig, pijnlijk en zwaar, dat ik op dit moment zeg, nooit weer!
Maar of het gevoel van compleet zijn, ooit zal komen.. ik weet het niet. In mijn hart is nog genoeg plaats, en het nooit meer zwanger zijn, nooit meer nog een kindje van jezelf, dat doet me wel wat.
Maar mijn vriend vind het goed zo, maar ik zei al tegen hem.. we zijn nog redelijk jong (beide 30), wie weet over 4 jaar. Eerst maar eens genieten van onze lieve kleine Lucas.
En ik moet zeggen, dat ik een derde kindje niet zwaarder vind. Maar hij is ook nog maar een week, wie weet hoe ik er straks over denk
Hij draait nu lekker mee in ons gezin.
CM ik vond de bevalling van de laatste ook veel zwaarder en heftiger. Iedereen zei dat elke bevalling makkelijker werd dus daar was ik ook vanuit gegaan. Dat viel wel vies tegen!!
Good mums have sticky floors, dirty ovens and happy kids!!
Ja, idd, tegen mij zeiden ze ook makkelijker. Niet dus!
Sneller wel, maar dat vond ik ook het zwaarst, die weeen omdat het zo snel ging. En god, die pijn
Daarom houden we het denk ik toch maar bij 3
En iedereen maar zeggen, dan ga je toch bij de volgende voor een ruggenprik. Maar ja.. als het bij de 4e ook zo snel gaat, dan is daar niet eens tijd voor..
Sneller wel, maar dat vond ik ook het zwaarst, die weeen omdat het zo snel ging. En god, die pijn
Daarom houden we het denk ik toch maar bij 3
En iedereen maar zeggen, dan ga je toch bij de volgende voor een ruggenprik. Maar ja.. als het bij de 4e ook zo snel gaat, dan is daar niet eens tijd voor..
Ja zowel Leander en Matthias waren er naar een paar uur. Bij beiden nog net op tijd in het ziekenhuis. Als er nog 1 bij komt ga ik echt met de eerste wee bellen. Moest ik bij Matthias al maar dacht zal wel los lopen.
Good mums have sticky floors, dirty ovens and happy kids!!
danic, als ik jouw berichten zo lees moet je gewoon nu nog even niet beginnen aan een tweede. je hebt je handen nog vol genoeg aan de situatie zoals ie nu is. dus rustig aan maar, je hoeft toch geen haast te maken? geniet van Eva en de tijd die je nu met haar hebt, en probeer een beetje een prettig ritme te vinden met z'n drieën, waarin je ook tijd voor jezelf moet inpassen he. je doet er niemand een plezier mee als je tweede er eigenlijk wat te snel is, naar jouw zin. het kost hoe dan ook weer behoorlijk wat energie, zeker in die begintijd met zo'n klein baby'tje. daar kun je beter een beetje uitgerust aan beginnen, en zeker weten dat je samen nog een keer zo'n stap aandurft.quote:
Ik ben ook wel nieuwsgierig naar waar jullie tegenaan gelopen zijn, nadat er een tweede kindje was geboren. Zijn er dingen die je onderschat hebt of niet eens bij stil hebt gestaan?
Ik vind het heel moeilijk merk ik. Financieel en woningtechnisch kan het prima. Vriendlief werkt onregelmatig waardoor één van ons beide vaak thuis is en anders passen opa en oma op. Nadeel daarvan is dat we minder tijd met zijn drietjes hebben, dan wanneer hij ook regelmatige tijden zou hebben. Ik ben er nu bewust op aan het letten dat we 'gezintijd' hebben, anders staat de tijd dat we beiden thuis zijn, in teken van klussen en taken die niet lukken als één van ons alleen thuis is. Een tweede maakt dat alleen nog maar krapper denk ik. Hoewel Eva dan alweer ouder is......
Daarbij vind ik het nog heel onrealistisch. Als ik nu aan een tweede denk, besef ik me dat Eva een pas op de plaats moet maken, omdat er ook tijd voor de tweede vrijgemaakt moet worden. Ze is nu nog zo klein, zal ze dat begrijpen? En het voelt niet goed, alsof Eva voor mij niet voldoende is en ik haar vervang voor een tweede poging
En daarbij heeft de 'paranormale' tante van mijn vriend voorspelt
wij kregen nr 2 ook vrij kort na nr 1 en ik vond het behoorlijk zwaar. nu was nr 2 ook wel een wat minder makkelijke baby dan nr 1, dus dat kostte de nodige energie. als ik 't opnieuw zou doen zou ik er wel wat meer tijd tussen laten.
in de haak.
Wij kregen nr 2 ook snel na nr 1 en ik zou het niet anders gewild hebben. Was wel druk, maar nog wel goed te doen. Op zich ook twee makkelijke kinderen, al moesten we met nr 1 wel vaak zkh in en uit, maar dat konden we wel managen (geen gedoe met regeldingen op t werk enz). Juist dat nr 2 helemaal gezond was en ook een makkelijk kind maakte het voor mij ook makkelijker om door de op zich zware tijd met nr 1 heen te komen. Maar iedereen ervaart eea weer anders.
tuurlijk, en je weet niet wat de tweede voor een kindje zal zijn. maar je kunt wel proberen te zorgen dat je er zelf weer enigszins klaar voor bent en rust voor hebt. dat is eigenlijk het belangrijkste criterium, niet of je vindt dat het wel weer zou moeten kunnen, of dat je theoretisch een bepaalde tussenperiode het leukst vindt.
in de haak.
Trui, ik ben het helemaal met he eens hoor. Het is ook mijn onzekerheid, want ik kan moeilijk omgaan met onduidelijk tijdsbestek. Voor nu is het nog niet get goede moment, maar wanneer dan wel? En Zou ik dat merken (tuurlijk wel, maar het is nu zo vaag en dat vind ik lastig).
Troeta, het staat er misschien wat negatief, maar zo bedoel ik dat niet hoor. Ik hou zoveel van Eva, dat ik me nu niet kan voorstellen dat dat bij een tweede hetzelfde gaat. Ik wil heel graag een broertje of zusje voor haar, maar nu geeft me die gedachte nog het gevoel dat dat niet aardig is naar Eva. Waarom neem ik geen genoegen met haar alleen?
Nou ja, moeilijk uitleggen, maar geeft alleen naar extra aan dat nu nog niet get goede moment is. Hoeft ook niet, want Eva is nog zo klein.
Troeta, het staat er misschien wat negatief, maar zo bedoel ik dat niet hoor. Ik hou zoveel van Eva, dat ik me nu niet kan voorstellen dat dat bij een tweede hetzelfde gaat. Ik wil heel graag een broertje of zusje voor haar, maar nu geeft me die gedachte nog het gevoel dat dat niet aardig is naar Eva. Waarom neem ik geen genoegen met haar alleen?
Nou ja, moeilijk uitleggen, maar geeft alleen naar extra aan dat nu nog niet get goede moment is. Hoeft ook niet, want Eva is nog zo klein.
Dat gevoel herken ik wel, Danic, dat had ik ook. Ook toen ik zwanger was van de 2e kon ik me niet voorstellen dat ik van de 2e wel net zoveel zou kunnen houden als van de 1e en was ik vooral bang de 1e tekort te doen.
Toen de 2e er eenmaal was was dat laatste nog steeds wel een beetje een angst, maar het houden van was geen probleem. Ook dat tekort doen is vrij snel overgegaan. Vooral als ze ook samen dingen gaan doen, is het best fijn dat je niet alleen van jouw aandacht afhankelijk zijn (staat misschien wat negatiever dan ik bedoel).
Toen de 2e er eenmaal was was dat laatste nog steeds wel een beetje een angst, maar het houden van was geen probleem
. Ook dat tekort doen is vrij snel overgegaan. Vooral als ze ook samen dingen gaan doen, is het best fijn dat je niet alleen van jouw aandacht afhankelijk zijn (staat misschien wat negatiever dan ik bedoel).
"Het meeste werk is onbegonnen werk
...eenmaal begonnen wordt het al snel minder"
- [i]Rikkert Zuiderveld[/i]
...eenmaal begonnen wordt het al snel minder"
- [i]Rikkert Zuiderveld[/i]
Dat gevoel heb ik nou ook wel hoor, maar ja, hij moet er maar aan wennen aan zusje:D
En Eva is pas 9 maanden toch. Toen Mex 9 maanden was wilde ik ook absoluut nog niet, de week na z'n eerste verjaardag wilde ik weer zwanger worden.
en dat gevoel komt bij jou misschien wel als ze 2 is,of 3, of wat dan ook......je merkt het echt wanneer je er weer aan toe bent!
En Eva is pas 9 maanden toch. Toen Mex 9 maanden was wilde ik ook absoluut nog niet, de week na z'n eerste verjaardag wilde ik weer zwanger worden.
en dat gevoel komt bij jou misschien wel als ze 2 is,of 3, of wat dan ook......je merkt het echt wanneer je er weer aan toe bent!
Is het trouwens ook zo dat als je er al twee hebt, dat je dan niet bang bent dat je van een derde minder zou houden? Niet dat hier iets in de planning is vroeg het me gewoon af
vroeg het me gewoon af
troel (de ~ (v.), ~en)
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
1 [inf.] vrouw of meisje
2 trut
Ik was niet bang dat ik minder van mijn kind zou houden. Had dat gevoel ook niet bij m'n 2e. Maar ik was bang dat ik mijn andere kinderen te kort zou doen, ze zouden toch minder aandacht krijgen. Dat was het enige eigenlijk.
Maar ik probeer ze zoveel mogelijk aandacht te geven als Lucas op bed ligt.
Ik werk zelf niet, dus ze zien mij vaak genoeg (soms heb ik het idee dat ze dat niet altijd leuk vinden haha)
Financieel moeten wij het ook rustig aan doen.
Ik ben nu 5,5 jaar thuis, ons huis hebben we gekocht op 1 loon, we gaan 1 keer per jaar op vakantie in de zomer, uit eten gaan we 1 keer per jaar, soms helemaal niet.
En boodschappen en kleding halen we zo goedkoop mogelijk.
Op dit moment lukt sparen ons niet eens, en daar baal ik wel van. We komen elke maand net rond.
Maar over een aantal jaar wil ik weer gaan werken (in een winkel ofzo) en dan hoop ik dat we het ietsje ruimer hebben.
Maar ik probeer ze zoveel mogelijk aandacht te geven als Lucas op bed ligt.
Ik werk zelf niet, dus ze zien mij vaak genoeg (soms heb ik het idee dat ze dat niet altijd leuk vinden haha)
Financieel moeten wij het ook rustig aan doen.
Ik ben nu 5,5 jaar thuis, ons huis hebben we gekocht op 1 loon, we gaan 1 keer per jaar op vakantie in de zomer, uit eten gaan we 1 keer per jaar, soms helemaal niet.
En boodschappen en kleding halen we zo goedkoop mogelijk.
Op dit moment lukt sparen ons niet eens, en daar baal ik wel van. We komen elke maand net rond.
Maar over een aantal jaar wil ik weer gaan werken (in een winkel ofzo) en dan hoop ik dat we het ietsje ruimer hebben.
