ADD & ADHD #33 OP is terug!

quote:

Op dinsdag 5 oktober 2010 14:49 schreef Swiffer het volgende:

[..]

Kijk uit met die dubbele diagnose Asperger/ADHD. Ze dachten bij mij eerst asperger, en daarna pas ADHD.

Ik was veel te vermoeid om nog sociale interacties aan te gaan, en door mijn onoplettendheid snap ik vaak veel dingen niet.
dat vertaalden ze dus in antisociaal zijn en onbegrip met betrekking tot socialiteit in het algemeen.

Toen ik meds ging gebruiken verdween mijn 'Asperger' als sneeuw voor de zon.. Voor Asperger geven ze anty psychotica, voor ADHD ritalin... 2 heel verschillende vlakken! Anty psychotica zijn wrecking..

Hmm, ze hadden t idd al wel over anti psychotica.. maar niet zozeer vanwege antisociaal gedrag, maar vooral t feit dat ik alles analyseer (ook stomme simpele dingen als dat ik t de hele dag koud heb, dus denk dat ik te weinig heb gegeten of ziek ben, om vervolgens van een ander te moeten horen dat t maar 5 graden is buiten, wat nooit bij mij opkwam omdat de zon wel scheen) en heel erg zwart wit en in hokjes denk, en heel erg veel moeite heb dingen te accepteren die niet 100% te bewijzen of definieren zijn.

Maar zal de waarschuwing iig even voorleggen (en ga nu heel erg mijn best doen me er nog niet te veel bij voorbaat druk over te maken )

edit: en die anti-psychotica zou geloof ik bij mij meer tegen de angst zijn.

Ik zou me er zeker niet te druk over maken, maar laat je niet zomaar AP aansmeren, daar kom je heel moeilijk vanaf.


Ik be ook zwart/wit en perfectionist, en met oogkleppen tot mensen mij op dingen wijzen, maar dat defineer je niet meteen als Asperger.. Die oogkleppen zijn afgevallen naarmate ik mn ADHD verder ben gaan accepteren en er naar ben gaan leven.. Ik ga nogsteeds alleen van echte feiten uit, en niet van wat mensen maar zeggen. ik denk dat dat geen asperger is, maar een extra bescherming.overlevingsdrang omdat ik juist de grootste moeite heb mensen NIET te vertrouwen.

ADHD is er een van uitersten, of je vertrouwt iets wel, of niet. En feiten geven basis van vertrouwen.

edit: wat voor angsten dan? faalangst??

Faalangst ook maar ik heb vooral erg veel last van paniekaanvallen en paniekgedachten.. als ik me ook maar een paar minuten neerslachtig/gespannen/opgefokt/verdrietig voel ben ik accuut bang (en eigenlijk zelfs overtuigd) dat dat de rest van mijn leven zo zal blijven, sla ik heeel erg aan t analyseren wat de oorzaak is, in de meest triviale dingen (heb ik gister te veel gedronken? heb ik te weinig gegeten of juist te veel? Moet ik actiever worden of het juist rustiger aan doen?) Cognitieve therapie heeft wat dat betreft averechts gewerkt voor mij, omdat ik nu bij alles neig te denken dat het komt doordat ik iets verkeerd gedacht of gedaan heb, en alles op alles probeer te zetten om dat te voorkomen.. Waardoor ik vervolgens al van slag kan raken omdat ik een nacht een half uur korter heb geslapen (want van minder slaap wordt ik minder stabiel > ik heb kort geslapen dus ik ben accuut weer bang voor instabiele dag), een avond een uur later eet, etc etc..
Mijn hele leven staat momenteel zo'n beetje in t teken van klachten reguleren, en als dat niet lukt raak ik weer van slag en in de war..

Maar met name de paniekaanvallen zijn killing.. toen ik mijn eerste ritalin probeerde ben ik 4 uur lang alleen maar in paniek geweest en dat is verdomd lastig te doorbreken of voorkomen.
De laatste weken heb ik tijdelijk wat oxazepam gekregen en dat werkte enorm goed, maar helaas is dat maar voor tijdelijk gebruik omdat het verslavend werkt, dus nu zijn ze op zoek naar iets wat dezelfde werking heeft maar geschikt is voor langdurig gebruik.

quote:

Op dinsdag 5 oktober 2010 15:03 schreef Maartel het volgende:
Faalangst ook maar ik heb vooral erg veel last van paniekaanvallen en paniekgedachten.. als ik me ook maar een paar minuten neerslachtig/gespannen/opgefokt/verdrietig voel ben ik accuut bang (en eigenlijk zelfs overtuigd) dat dat de rest van mijn leven zo zal blijven, sla ik heeel erg aan t analyseren wat de oorzaak is, in de meest triviale dingen (heb ik gister te veel gedronken? heb ik te weinig gegeten of juist te veel? Moet ik actiever worden of het juist rustiger aan doen?) Cognitieve therapie heeft wat dat betreft averechts gewerkt voor mij, omdat ik nu bij alles neig te denken dat het komt doordat ik iets verkeerd gedacht of gedaan heb, en alles op alles probeer te zetten om dat te voorkomen.. Waardoor ik vervolgens al van slag kan raken omdat ik een nacht een half uur korter heb geslapen (want van minder slaap wordt ik minder stabiel > ik heb kort geslapen dus ik ben accuut weer bang voor instabiele dag), een avond een uur later eet, etc etc..
Mijn hele leven staat momenteel zo'n beetje in t teken van klachten reguleren, en als dat niet lukt raak ik weer van slag en in de war..

Maar met name de paniekaanvallen zijn killing.. toen ik mijn eerste ritalin probeerde ben ik 4 uur lang alleen maar in paniek geweest en dat is verdomd lastig te doorbreken of voorkomen.
De laatste weken heb ik tijdelijk wat oxazepam gekregen en dat werkte enorm goed, maar helaas is dat maar voor tijdelijk gebruik omdat het verslavend werkt, dus nu zijn ze op zoek naar iets wat dezelfde werking heeft maar geschikt is voor langdurig gebruik.

De DSM criteria voor asperger even snel:

DSM-criteria
Het DSM-IV geeft de volgende criteria (299.80):

A. Kwalitatieve tekortkomingen in de sociale interactie, wat blijkt uit minimaal twee van de volgende criteria:
1.Duidelijke tekortkomingen in verschillende vormen van niet-verbaal gedrag, zoals rechtstreeks oogcontact, gelaatsexpressie, lichaamshouding en gebaren in sociale context.
2.Onvermogen tot het aangaan van relaties met leeftijdgenoten die bij het ontwikkelingsniveau passen.
3.Ontbreken van het spontaan delen van vreugde, interesses of prestaties met anderen (bijvoorbeeld geen voorwerpen tonen, geven of aanwijzen).
4.Gebrek aan sociale of emotionele wederkerigheid.
B. Beperkte herhaalde en stereotiepe gedragspatronen, interesses en activiteitenpatronen, wat blijkt uit minimaal een van de volgende criteria:
1.Overheersende preoccupatie met een of meer stereotiepe en beperkte interessepatronen die afwijkend is in intensiteit of aandachtsgebied.
2.Duidelijk inflexibel vasthouden aan niet-functionele routinehandelingen of rituelen.
3.Stereotiep en herhaald motorisch gedrag (bijvoorbeeld fladderen of draaien van handen of vingers of complexe bewegingen met het hele lichaam).
4.Duidelijke preoccupatie met onderdelen van voorwerpen.
C. De aandoening leidt tot klinisch significante tekortkomingen op sociaal of beroepsmatig gebied of andere belangrijke terreinen.
D. Er is geen klinisch significante achterstand in de taalontwikkeling (bijvoorbeeld woorden op tweejarige leeftijd, zinnen op driejarige leeftijd).
E. Er is geen klinisch significante achterstand in de cognitieve ontwikkeling of in de ontwikkeling van zelfhulpvaardigheden, aanpassingsgedrag (sociale interactie niet meegerekend) en de nieuwsgierigheid naar de omgeving.
F. Er is niet voldaan aan de criteria voor een andere pervasieve ontwikkelingsstoornis of schizofrenie.

En van OCD/OCS

Diagnostische criteria
Het DSM-IV geeft de volgende criteria voor de obsessief-compulsieve stoornis:

A. Obsessies of compulsies:
Criteria voor obsessies (dwangmatige gedachten):
1.Herhaaldelijke en aanhoudende gedachten, impulsen of beelden die tijdens de stoornis worden ervaren als opgedrongen of misplaatst en die angst of spanning veroorzaken.
2.De gedachten, impulsen of beelden zijn niet uitsluitend veroorzaakt door zorgen over alledaagse problemen.
3.De persoon probeert de gedachten, impulsen of beelden te negeren of ze te neutraliseren met andere gedachten of handelingen.
4.De persoon realiseert zich dat de obsessieve gedachten, impulsen of beelden een product van zijn eigen geest zijn (niet opgelegd door gedachte-inbrenging).
Criteria voor compulsies (dwangmatige handelingen):
1.Herhaald gedrag (bv. handen wassen (smetvrees), ordenen, controleren) of geestelijke handelingen (bv. bidden, tellen, woorden zachtjes herhalen) die de persoon uitvoert als reactie op een obsessie of die worden uitgevoerd volgens strikte regels.
2.Het gedrag of de geestelijke handelingen zijn gericht op het voorkomen of verminderen van spanning of het voorkomen van een gevreesde situatie. Deze gedragspatronen of geestelijke handelingen hangen echter niet reëel samen met de gebeurtenis die verminderd of voorkomen moet worden of zijn duidelijk overdreven.
B. Op een bepaald punt tijdens de aandoening ziet de persoon in dat de obsessies of compulsies overdreven en onnodig zijn. N.B.: Dit is niet van toepassing op kinderen.
C. De obsessies of compulsies veroorzaken duidelijk spanning, kosten veel tijd (meer dan een uur per dag) of doen ernstig inbreuk op de dagelijkse bezigheden, het werk (of studie) of sociale activiteiten en relaties.
D. Als een andere aandoening uit As I is geconstateerd, blijft de inhoud van de obsessies of compulsies daartoe niet beperkt (bv. preoccupatie met voedsel bij een eetstoornis, haar uittrekken bij trichotillomanie, bezorgdheid over het uiterlijk bij een stoornis van de lichaamsbeleving, preoccupatie met drugs bij een verslavingsstoornis, preoccupatie met een ernstige ziekte bij hypochondrie, preoccupatie met seksuele driften of fantasieën bij parafilie of schuldgevoelens bij klinische depressie).
E. De stoornis is niet het gevolg van het innemen van een substantie (bijvoorbeeld drugs of geneesmiddelen) of een somatische aandoening.

bron is wikipedia..

Ik kan je situatie natuurlijk niet beoordelen aan 1 alinea tekst, maar lees dit wel ff goed door!

quote:

Op dinsdag 5 oktober 2010 14:54 schreef Michhas het volgende:

[..]

ADHD als excuss gebruiken ken meer mensen die dat doen

Daarom ook de

Tja... OCD is in t verleden ook wel eens een diagnose geweest, maar ik vermoed dat dat gedrag met name voortkomt uit t feit dat ik door hetzij ADD, hetzij autisme, behoorlijk vaak onderuit ben gegaan/vast ben gelopen, sowieso nogal een denkertje ben, en mijn hele leven extra veel ben gaan nadenken/analyseren hoe ik me dan wel hoor te gedragen/voelen (ookal komt t nooit van nature)..

Als ik zo die lijstjes zie herken ik vanalles, maar ik vrees dat ik, al is t maar voor mijn eigen gemoedsrust, na dik een jaar onderzoeken toch maar even moet vertrouwen op het oordeel van de professionals..

Ik snap je beredenering, ik heb 5 'deskundigen' gehad tot ik zelf het heft in handen nam en een eigen psychiater opzocht...Vandaar mijn wantrouwen daar weer in

Doe vooral kalm aan, je hebt niets te verliezen alleen te winnen als er duidelijkheid komt! Houd dat ten alle tijde in je achterhoofd!!! Vertrouw vooral op je eigen gevoel.

quote:

Op dinsdag 5 oktober 2010 13:03 schreef northernlight81 het volgende:

[..]

De huisarts van een collega schrijft haar Ritalin voor om niet te opgefokt te raken bij het stoppen met roken (ze heeft geen ADHD). Nou is dat een wat oudere vrouw die al loang bij dezelfde huisarts zit, misschien denkt hij dat ze een beetje ADHD heeft. Wellicht dat de afkickverschijnselen bij stoppen met roken ook met dopamine enzo te maken.
Die bijwerkingen van het stoppen met roken zijn zo over, 1 tot 2 weken ofzo.

Goed bezig in ieder geval

Tja, huisartsen... Ik kreeg ook ritalin van m'n huisarts voordat ik een diagnose kreeg (dus 4 maanden voordat ik een recept kreeg van de psychiater) en dat was toen ik voor de 2e keer langs kwam. Misschien kwam dat omdat ik zo intelligent overkwam en haar een DSM-samenvatting, een kansberekening op basis van adhd in mijn familie en een doseringsschema gaf, maar gemakszucht lijkt me iets voor-de-hand-liggender

heb trouwens niet zo'n last van afkickverschijnselen. Ben vandaag een week gestopt en ik heb eigenlijk nergens last van

quote:

Op dinsdag 5 oktober 2010 15:22 schreef Maartel het volgende:
Tja... OCD is in t verleden ook wel eens een diagnose geweest, maar ik vermoed dat dat gedrag met name voortkomt uit t feit dat ik door hetzij ADD, hetzij autisme, behoorlijk vaak onderuit ben gegaan/vast ben gelopen, sowieso nogal een denkertje ben, en mijn hele leven extra veel ben gaan nadenken/analyseren hoe ik me dan wel hoor te gedragen/voelen (ookal komt t nooit van nature)..

Als ik zo die lijstjes zie herken ik vanalles, maar ik vrees dat ik, al is t maar voor mijn eigen gemoedsrust, na dik een jaar onderzoeken toch maar even moet vertrouwen op het oordeel van de professionals..

A lsze je dan al iets zwaars willen geven lijkt antidepressiva me nog iets beter dan AP. Die zijn ook geschikt als angstremmer. Ik had vergelijkbare klachten als jij, ook de angst en overmatig piekeren als er iets mis ging, en dat is nu een stuk beter onder controle te houden.

Of heb je al AD geprobeerd? Dan heb ik niks gezegd.

Nope nog niets.. ik stelde vanmiddag ook wel kritische vragen, maar reactie was vooral 'laat dat nu maar aan ons over'.. Ik ben sowieso nogal een betweter en 'ja maar'-er dus misschien moet ik nu maar even aannemen dat ze weten wat ze doen

quote:

Op dinsdag 5 oktober 2010 17:14 schreef Maartel het volgende:
Nope nog niets.. ik stelde vanmiddag ook wel kritische vragen, maar reactie was vooral 'laat dat nu maar aan ons over'.. Ik ben sowieso nogal een betweter en 'ja maar'-er dus misschien moet ik nu maar even aannemen dat ze weten wat ze doen

Sorry dat ik het zeg, maar ik vind dat een nare houding van de psychiater. Jij mag alle vragen stellen die je wilt, om zeker te weten dat je achter de keuze voor de medicatie kan staan.

Van AP ga je verder niet dood ofzo, en ze zullen er vast hun redenen voor hebben, maar ze mogen je wel ff uitleggen waarom wel dit medicijn en niet een ander. En dan mag jij beslissen of je daarmee accoord bent.

Heb je binnenkort nog een vervolggesprek? Alvast succes dan en gewoon vragen stellen, jij bent de baas in jouw lichaam

hallo,

nou ik heb even op Fok! het ADD topic gevonden.
ik denk dat ik ADD heb, alle kenmerken kloppen, en ik heb het gevoel dat ik eindelijk weet wat er is want ik wist altijd al dat ik anders dacht/functioneerde dan de mensen om me heen.

quote:

Op dinsdag 5 oktober 2010 20:40 schreef Murmeli het volgende:

[..]

Sorry dat ik het zeg, maar ik vind dat een nare houding van de psychiater. Jij mag alle vragen stellen die je wilt, om zeker te weten dat je achter de keuze voor de medicatie kan staan.

Heb je binnenkort nog een vervolggesprek? Alvast succes dan en gewoon vragen stellen, jij bent de baas in jouw lichaam

Die houding viel qua hoe ze 't bracht wel mee hoor.. t was meer omdat ze merkte dat ik zelf elke minuut van de dag zo'n beetje probeer uit te vogelen wat er aan de hand is met me, en alles rationeel probeer te verklaren, dat ze me er even aan wilde herinneren dat ik misschien iets minder bezig moet zijn t continu zelf te willen oplossen, en me iets meer over te geven aan mensen die dat voor mij willen doen..

Volgende week een vervolggesprek, dan met psychiater erbij.. ze opperde ook nog de suggestie om me tijdelijk op te laten nemen omdat ze merkte dat ik 't al zonder medicatie af-en-toe amper red (ik denk mezelf wel dagelijks 'gek' opzich en heb dan idd vaak alleen maar een paar woorden ter geruststelling nodig om er weer bovenop te zijn), en het beginnen met 'enge' medicatie voor mij ws helemaal erg heavy zal zijn..
Heeft ze opzich helemaal gelijk in, maar het hele woord en gegeven van 'opname' laat minstens zoveel alarmbellen rinkelen als 'medicatie'

quote:

Op dinsdag 5 oktober 2010 23:10 schreef Maartel het volgende:

[..]

Die houding viel qua hoe ze 't bracht wel mee hoor.. t was meer omdat ze merkte dat ik zelf elke minuut van de dag zo'n beetje probeer uit te vogelen wat er aan de hand is met me, en alles rationeel probeer te verklaren, dat ze me er even aan wilde herinneren dat ik misschien iets minder bezig moet zijn t continu zelf te willen oplossen, en me iets meer over te geven aan mensen die dat voor mij willen doen..

Volgende week een vervolggesprek, dan met psychiater erbij.. ze opperde ook nog de suggestie om me tijdelijk op te laten nemen omdat ze merkte dat ik 't al zonder medicatie af-en-toe amper red (ik denk mezelf wel dagelijks 'gek' opzich en heb dan idd vaak alleen maar een paar woorden ter geruststelling nodig om er weer bovenop te zijn), en het beginnen met 'enge' medicatie voor mij ws helemaal erg heavy zal zijn..
Heeft ze opzich helemaal gelijk in, maar het hele woord en gegeven van 'opname' laat minstens zoveel alarmbellen rinkelen als 'medicatie'

Oh, wel fijn dat ze het anders bedoelde dan ik dacht
En je kan dus volgende week nog vragen stellen.

Opname klinkt wel heftig, maar als ze je dan kunnen helpen bij het jezelf niet gek denken is dat misschien wel fijn. Misschien kan je van tevoren wel een maximale tijd voor opname afspreken, of vragen wat voor begeleiding je dan krijgt.

Ik heb zelf, toen het heel slecht ging ik gevraagd of ze me niet op werken nemen trouwens, maar dat wilden ze niet ivm mn werk. Hoewel ik toen op zich wel thuis zat voor een past weken.
Ik kreeg toen AD en toen werd het wel beter. Voor even moet ik zeggen, want hey echte probleem bleek dus adhd en pas met de concerta kon ik de echte problemen oplossen, naar dat kan pas als de paniek een beetje weg is

En ik zou dam aan de psychiater wel vragen waarom AP ipv AD.

AP wordt voorgeschreven bij Asperger, AD niet zo snel... (das mijn ervaring dan he)

Wat heb ik kut geslapen zeg, ik lag om 24.00u in bed en ik heb 4.12u nog op de wekker zien staan Ik had twee glazen wijn gedronken (word ik altijd moe van) maar k sliep gewoon niet Toen maar Chopin gaan luisteren want daar ontspan ik altijd meteen van, en ik had nog nooit het einde van die cd geluisterd want ik val altijd in slaap halverwege. Vannacht heb ik de hele cd 2 keer geluisterd en toen heb ik 'm maar uitgezet

Zo is het bij mij al 2 weken ofzo... erg vervelend!!!

Ik ga dan meestal uit bed en probeer mn 'naar bed gaan' ritueel gewoon van voor af aan te beginnen.

Soms wil warm douchen of een beker warme(choco)melk me wel helpen.

Het helpt mij ook om een paar uur voordat ik naar bed ga NIETS te eten.. ik ben er echt achter gekomen dat ik zelfs vaak crave naar voedsel juist om mijzelf wakker te houden..

Klote blijft het wel je wordtdtdtd er zo lam van!

Ik lees hier veel dingen van mensen die niet kunnen slapen. Hoe komt dat dan? Ik heb ook wel eens last van wat dagen slapeloosheid maar ik denk niet vaker als iemand anders.

Geen idee, te acief in mijn hoofd, te weinig prikkels gehad ofzo..

quote:

Op woensdag 6 oktober 2010 11:14 schreef CyclingGirl het volgende:
Ik lees hier veel dingen van mensen die niet kunnen slapen. Hoe komt dat dan? Ik heb ook wel eens last van wat dagen slapeloosheid maar ik denk niet vaker als iemand anders.

het wisselt heel sterk per persoon (met adhd) of je wel of geen last hebt met slapen.
mn vriend is altijd in 5 seconden weg, en ik lag ook altijd lang wakker. nu word ik wel nog vaak vroeg wakker (meds uitgewerkt dus dan slaap ik daar niet meer van).

ik houd nu al een maand een slaapschema bij (dus hoe laat ik naar bed ga, hoe laat licht uit, hoe laat in slaap, hoe laat wakker, hoe laat uit bed, en fitheid overdag bijhouden, hoe goed ik sliep hoe goed ik uit bed kon komen) en sinds ik dat doe slaap ik beter. je ziet dan op een of andere manier concreet voor je wat het voor invloed heeft als je op verschillende tijden naar bed gaat, of als je lang blijft liggen nadat je wakker wordt etc.

ik heb het overgenomen uit een boekje dat ik bij het riagg heb geleend, maar er is denk ik op internet ook voldoende info over te vinden.

bij mij komt slecht slapen iig doordat mn hersens gewoon niet stoppen met werken. of meteen beginnen met werken als ik wakker word.

Ik slaap op vaste tijden en vaste hoeveelheid. Moet wel voor het sporten.
Wat ik wel eens heb als ik niet kan slapen is dat ik een soort van ongeduld heb een beetje als een kindje wat graag op schoolreis wil de volgende dag en van enthousiasme daardoor niet kan slapen.

quote:

Op woensdag 6 oktober 2010 11:14 schreef CyclingGirl het volgende:
Ik lees hier veel dingen van mensen die niet kunnen slapen. Hoe komt dat dan? Ik heb ook wel eens last van wat dagen slapeloosheid maar ik denk niet vaker als iemand anders.

Ik ben tegenwoordig ook echt in 5 seconden weg, en ik slaap echt overal. Ik val tijdens een vlucht al in slaap voordat het vliegtuig is opgestegen, gewoon omdat ik dan wil slapen en whoppa dan boeit het ff niet. Ten tijden van de middelbare school lag ik echter wel altijd tot 3 uur wakker in bed. Nu dat ik vaste werktijden heb en op tijd ga slapen lukt dat ook wel echter heb ik er nooit een probleem mee om tot 3 of 4 uur in de nacht wakker te blijven. Ik moet ook echt geen film gaan kijken om half 11 oid want die kijk ik gegarandeerd af en de volgende dag ben ik weer moe

Heb trouwens nog steeds geen diagnose, dinsdag gesprek met de psychiater over ADD Zit nu wel al even aan de concerta 27mg en moet zeggen dat ik nu lekker in mn ritme zit. Heb geen vreemde huilbuien en zo meer alleen s'ochtends voel ik me heel vreemd.. Zet een half uur voor het wakker worden de wekker om die pil te nemen probeer weer te slapen en dan gaat het uit bed gaan beter. Tevens hebben mijn ouders wat administratieve dingen uit handen genomen zodat ik weer lekker aan projectjes kan werken en het gaat allemaal best goed Word weer gelukkig

quote:

Op woensdag 6 oktober 2010 11:51 schreef CyclingGirl het volgende:
Ik slaap op vaste tijden en vaste hoeveelheid. Moet wel voor het sporten.
Wat ik wel eens heb als ik niet kan slapen is dat ik een soort van ongeduld heb een beetje als een kindje wat graag op schoolreis wil de volgende dag en van enthousiasme daardoor niet kan slapen.

Ik moet ook wel op tijd slapen, maar toch lukt het niet hoor, zou wel willen. Gisteren lag ik er ook pas weer om 02:30u in en sliep om 03:30u ofzo.

Proberen een vast patroon erin te houden werkt totaal niet voor mij, of ik moet zin hebben om 5 uur lang naar het plafond te staren. Wist ik maar waaraan het lag.