BNW Brave New World
Samenzwering, verborgen agenda's en geheime geschiedenis. De zoektocht naar de wereld die achter de façade van alledag ligt.
Hoi MIS-daad fans, ik wil graag een topic openen over een van de grootste MIS-teries van de 20e eeuw. Een gemiddelde CSI-aflevering is er niets bij en in tegenstelling tot elke film en serie wordt hier de zaak niet opgelost.
Dit topic is bedoeld om wilde theorien te posten, aanwijzingen te ontcijferen of aanvullende informatie te verschaffen.
Taman Shud Case
De zaak Taman Shud houdt de gemoederen in Australië al ruim 62 jaar bezig. Ook de rest van de wereld komt nu achter het bestaan van deze zaak, want wie houdt er nu niet van een beetje mysterie?
The Somerton Man is in 1948 op Somerton Beach gevonden in Adelaide. Op zijn lijf is niets gevonden wat erop wijst dat hij is vermoord, maar er is ook geen enkel bewijs voor zelfmoord of een natuurlijke dood te vinden. Tot hier klinkt het nog niet zo raar, of wel? Maar de omstandigheden rond de dood van deze onbekende man maken dat het een spannend, interessant en vooral mysterieus verhaal wordt.
Zo vonden ze in zijn broek een geheim, dichtgenaaid vakje waarin een briefje zat met de woorden "Taman Shud". Het leek erop alsof dit ergens uit gescheurd was, en enige tijd later bracht iemand The Rubaiyat van Omar Khayyam naar het politiebureau. De man had het boek eerder in zijn auto gevonden, maar wist niet van de link met deze zaak. De politie onderzocht het boek en het stukje papier leek inderdaad uit dat boek te komen. Maar dat is nog niet alles, achterin het boek is met een heel licht potlood een code geschreven
. De politie heeft een blacklight nodig gehad om de code te vinden, en 62 jaar later tasten we nog in het duister over de identiteit van the Somerton Man en over de betekenis van de code.
Tegenwoordig heeft men het idee dat het vergif misschien in de sigaretten zat. Dat kan verklaren waarom het pakje en de sigaretten beide van een ander merk waren.
Somerton Man
De Somerton Man werd op 1 december 1948 gevonden op Somerton Beach in Adelaide. Zijn lichaam lag met zijn rug tegen een muurtje, alsof hij gewoon zijn roes aan het uitslapen was op het strand.
Somerton Man was 180 centimeter lang met grijze ogen en rossig haar wat al een beetje grijs werd. Hij had brede schouders, een smalle taille en hoge kuitspieren als dat van iemand die danst of veel rent of zwemt. Nieuwe onderzoeken wijzen uit dat hij heel speciale oren had waar de cymba (bovenste gedeelte van de oorschelp) groter is dan de cavum (onderste gedeelte van de oorschelp). Maar 1 tot 2% van de blanke bevolking heeft zulke oren. Dus, als iemand met zulke oren dit leest en een familielid heeft die rond 1948 vermist raakte, speak up.
Eigendommen
In zijn zakken vond de politie een gebruikt buskaartje van de stad naar St. Leonards in Glenelg, een ongebruikt tweede klas treinkaartje van de stad naar Henley Beach, een aluminium Amerikaanse kam, een half pakje Juicy Fruit kauwgum, een pakje Army Club sigaretten met Kensitas-sigaretten erin, en een voor een kwart gevuld doosje Bryant & May lucifers.
Op 14 januari, 1949 vonden ze een bruine koffer in Adelaide Railway Station. Het label was ook hier verwijderd, en het bleek dat de koffer op 30 november 1948 na 11.00uur ingecheckt was. In de koffer vonden ze een roodgeblokte kamerjas, een paar rode pantoffels, vier onderbroeken, een pyjama, scheerspullen, een lichtbruine broek met zand in de omgeslagen pijpen, een elektriciens schroevendraaier, een stencilkwast, een tafelmes geslepen tot kort, scherp instrument en een schaar zoals ze gebruiken op vrachtschepen. Ook vonden ze oranje draad in de koffer van het merk Barbour. Dit merk is niet in Australië te verkrijgen, en de Somerton Man had zijn broek gerepareerd met hetzelfde soort draad. Zo weten ze dat de koffer deze man toebehoorde.
Ook hier waren alle labels verwijderd, met uitzondering van het volgende: op een stropdas stond" T. Keane" geschreven, "Keane" op een plunjezak voor wasgoed en "Kean" op een singlet. Het handschrift lijkt anders te zijn dan het handschrift waarmee de code is geschreven. De politie stelt dat degene die de labels heeft verwijderd expres T. Keane heeft laten staan, wetende dat T. Keane niet de Somerton Man is.
Screenshot uit
Jestyn en Alfred Boxall
Jestyn is een groot deel van het mysterie. Het boek dat in de auto gevonden werd had niet alleen de mysterieuze code en Taman Shud eruit gescheurd, er stond ook een telefoonnummer in geschreven. Dit telefoonnummer leidde de politie naar een vrouw die niet wilde dat haar naam bekend gemaakt werd. De naam is tegenwoordig bij een paar mensen bekend, maar haar familie houdt publicatie nog altijd tegen ook al zijn Jestyn en haar zoon al overleden.
Jestyn ontkende te weten wie de Somerton Man is, en zei dat ze wel een Rubaiyat had maar deze aan Alfred Boxall heeft gegeven in 1945 toen ze als zuster werkte in Royal North Shore Hospital, Sydney. Ze kwam Alf Boxall tegen in het Clifton Gardens Hotel in Sydney, en gaf hem daar het boek. De politie dacht hierdoor dat Alf Boxall de Somerton Man was, totdat ze hem levend en wel vonden. Ook had hij het boek nog en dit boek was intact. Jestyn had vers 70 uit de Rubaiyat voorin het boek geschreven, en dit ondertekend met Jestyn. Zo is de politie bij de naam Jestyn gekomen, en zo zijn ze haar gaan noemen. Jestyn vertelde dat ze nog een kreeg een brief van Boxall kreeg, waarop ze reageerde dat ze nu getrouwd was. Ook is er een keer in eind '48 een onbekende man in haar wijk geweest die haar buren vragen stelde over haar.
Toen de politie Jestyn meenam om naar het gipsen afgietsel van de Somerton Man te kijken, schrok ze toen ze deze zag en sloeg gelijk haar ogen neer. Het hele verdere gesprek heeft ze naar beneden gekeken. Interessant.
Jestyn was een nurse en Alfred Boxall was een army lieutenant.
Mangnoson
Op 6 juni 1949 werd het lijkt van de tweejarige Clive Mangnoson gevonden in een zak op de Largs Bay zandheuvels, ongeveer 20 kilometer van Somerton. Naast hem lag het bewusteloze lichaam van zijn vader Keith Waldemar Mangnoson, die er erg slecht aan toe was en gelijk naar een ziekenhuis werd gebracht. Vervolgens onderging hij allerlei tests en werd overgebracht naar een gesticht. Ze zijn vier dagen vermist geweest, en ze denken dat Clive al 24 uur dood was toen ze werden gevonden.
Net als bij de Somerton Man konden ze geen doodsoorzaak vaststellen bij de jonge Clive, maar ook hier geloofden ze niet dat het iets natuurlijks was.
De moeder van de jongen, Mrs Mangnoson, vertelde na de dood dat ze geterroriseerd werd door een gemaskerde man die haar voor haar huis bijna overreed in een crèmekleurige auto. Ze vertelde dat de man uitstapte met een kaki zakdoek voor zijn gezicht en haar waarschuwde 'to keep away from the police, or else'. Daarnaast is er gezien hoe een man die op haar beschrijving leek rond haar huis liep te spoken.
Mrs Mangnoson gelooft dat dit allemaal in verband staat met de Somerton Man, daar haar man naar buiten bracht dat hij denkt dat de Somerton Man Carl Thompsen is, een vroegere collega waarmee hij in Renmark werkte in 1939.
Marshall
In juni 1945, drie jaar voor de dood van Somerton Man, werd het lijk van een 34-jarige man uit Singapore genaamd Joseph Saul Haim Marshall gevonden in Mosman, Sydney. Naast zijn lijk lag een opengeslagen editie van The Rubaiyat van Omar Khayyam. Zijn dood is vastgesteld als zelfmoord door middel van vergiftiging. Ongeveer twee maanden later geeft Jestyn een Rubayiat aan Boxall in het Clifton Gardens Hotel op maar een kilometer afstand van Mosman. Tijdens het onderzoek legde Gwenneth Dorothy Graham een verklaring af, en 13 dagen later werd ze in haar badkuip gevonden met doorgesneden polsen. Belangrijk: Ze werd ' facedown' in bad gevonden, en de doodsoorzaak was verdrinking, ze was niet doodgebloed. Als je verdrinkt in bad gebeurt dat meestal op je rug. Maar als je iemand doodt door middel van verdrinking, dan druk je het slachtoffer inderdaad facedown onder water.
Helmut Hendon was de vriend van Dorothy en hij iets met zusters. Na haar dood is hij met één getrouwd. Alles speelt zich vlakbij Jestyn af, dus is er een kansje dat Helmut Jestyn ook kende.
Jestyn, de zoon en de mannen
Zoals eerder gezegd had de Somerton Man speciale oren die maar bij 1 tot 2% van de blanke bevolking voorkomen. De kans dat je dus willekeurig wat mensen pakt en hun oren bekijkt en zo'n oor vindt is nihil. Derek Abbott heeft wat mensen bij elkaar gepakt
De code zoals gevonden in het boek.
Men denkt dat de code een one-time-pad code is. Dat houdt in dat de mensen van en voor wie de code is, allemaal hetzelfde pad hebben om de code te ontcijferen. In deze zaak denken we dat de pad Omar Khayyam's Rubayiat is, maar dan wel dezelfde versie als dat de Somerton Man had, een editie die we niet kunnen vinden maar wel nodig hebben. Ook word er gedacht dat de letters de eerste letters van woorden zijn. Zo zou je bijvoorbeeld van MLIABO My Life Is All But Over kunnen maken.
De tweede regel lijkt doorgestreept of onderstreept te zijn. Omdat de Rubayiat zo'n grote rol speelt gaan we ervanuit dat het doorgestreept moet zijn waardoor je op vier regels uitkomt. The Rubayiat bestaat namelijk uit quatrains, versen van vier regels.
Wat gelijk opvalt aan de code is dat de eerste letters gekke w's of gekke m's zijn. Het rare hieraan is dat hij verderop wel de M normaal schrijft waardoor ik twijfel of die eerste letters wel een w of m moeten voorstellen. Een tweede wat gelijk opvalt is het kruis op de O. Het kruis staat ook nog eens door twee lijnen die daar ook gek geplaatst zijn.
Ten derde kun je op de laatste lijn twee keer een S vinden, maar de tweede S is heel anders geschreven dan de eerste waardoor we ons moeten afvragen of de tweede wel een S is, of misschien een S met een speciale betekenis.
Als laatste hebben we nog de laatste drie letters. De laatste B wordt geschreven met een streep alsof hij het briefje hiermee afsluit.
Er zijn zoveel rare aanwijzingen die allemaal op niets uitkomen.
Tamam Shud, 'het einde' kan op zelfmoord wijzen.
De vermiste Tom Keane aan wie de kleding in de koffer toebehoorde, zullen zijn collega's liegen?
Waarom stond het nummer van de zuster in 'The Rubaiyat'
Betekent de code uberhaupt iets en zoja, zou het een licht op de zaak kunnen laten schijnen?
Wie zou de man kunnen zijn? Een Russische of andere oost-europese spion?
Hier een uitgebreider artikel, in het engels http://en.wikipedia.org/wiki/Taman_Shud_Case
teksten beschikbaar onder CC-BY-SA/GFDL
[ Bericht 43% gewijzigd door Harajuku. op 03-03-2011 02:07:16 ]
Dit topic is bedoeld om wilde theorien te posten, aanwijzingen te ontcijferen of aanvullende informatie te verschaffen.
Taman Shud Case
De zaak Taman Shud houdt de gemoederen in Australië al ruim 62 jaar bezig. Ook de rest van de wereld komt nu achter het bestaan van deze zaak, want wie houdt er nu niet van een beetje mysterie?
The Somerton Man is in 1948 op Somerton Beach gevonden in Adelaide. Op zijn lijf is niets gevonden wat erop wijst dat hij is vermoord, maar er is ook geen enkel bewijs voor zelfmoord of een natuurlijke dood te vinden. Tot hier klinkt het nog niet zo raar, of wel? Maar de omstandigheden rond de dood van deze onbekende man maken dat het een spannend, interessant en vooral mysterieus verhaal wordt.
Zo vonden ze in zijn broek een geheim, dichtgenaaid vakje waarin een briefje zat met de woorden "Taman Shud". Het leek erop alsof dit ergens uit gescheurd was, en enige tijd later bracht iemand The Rubaiyat van Omar Khayyam naar het politiebureau. De man had het boek eerder in zijn auto gevonden, maar wist niet van de link met deze zaak. De politie onderzocht het boek en het stukje papier leek inderdaad uit dat boek te komen. Maar dat is nog niet alles, achterin het boek is met een heel licht potlood een code geschreven
. De politie heeft een blacklight nodig gehad om de code te vinden, en 62 jaar later tasten we nog in het duister over de identiteit van the Somerton Man en over de betekenis van de code.Tegenwoordig heeft men het idee dat het vergif misschien in de sigaretten zat. Dat kan verklaren waarom het pakje en de sigaretten beide van een ander merk waren.
Somerton Man
De Somerton Man werd op 1 december 1948 gevonden op Somerton Beach in Adelaide. Zijn lichaam lag met zijn rug tegen een muurtje, alsof hij gewoon zijn roes aan het uitslapen was op het strand.
Somerton Man was 180 centimeter lang met grijze ogen en rossig haar wat al een beetje grijs werd. Hij had brede schouders, een smalle taille en hoge kuitspieren als dat van iemand die danst of veel rent of zwemt. Nieuwe onderzoeken wijzen uit dat hij heel speciale oren had waar de cymba (bovenste gedeelte van de oorschelp) groter is dan de cavum (onderste gedeelte van de oorschelp). Maar 1 tot 2% van de blanke bevolking heeft zulke oren. Dus, als iemand met zulke oren dit leest en een familielid heeft die rond 1948 vermist raakte, speak up.
Eigendommen
In zijn zakken vond de politie een gebruikt buskaartje van de stad naar St. Leonards in Glenelg, een ongebruikt tweede klas treinkaartje van de stad naar Henley Beach, een aluminium Amerikaanse kam, een half pakje Juicy Fruit kauwgum, een pakje Army Club sigaretten met Kensitas-sigaretten erin, en een voor een kwart gevuld doosje Bryant & May lucifers.
Op 14 januari, 1949 vonden ze een bruine koffer in Adelaide Railway Station. Het label was ook hier verwijderd, en het bleek dat de koffer op 30 november 1948 na 11.00uur ingecheckt was. In de koffer vonden ze een roodgeblokte kamerjas, een paar rode pantoffels, vier onderbroeken, een pyjama, scheerspullen, een lichtbruine broek met zand in de omgeslagen pijpen, een elektriciens schroevendraaier, een stencilkwast, een tafelmes geslepen tot kort, scherp instrument en een schaar zoals ze gebruiken op vrachtschepen. Ook vonden ze oranje draad in de koffer van het merk Barbour. Dit merk is niet in Australië te verkrijgen, en de Somerton Man had zijn broek gerepareerd met hetzelfde soort draad. Zo weten ze dat de koffer deze man toebehoorde.
Ook hier waren alle labels verwijderd, met uitzondering van het volgende: op een stropdas stond" T. Keane" geschreven, "Keane" op een plunjezak voor wasgoed en "Kean" op een singlet. Het handschrift lijkt anders te zijn dan het handschrift waarmee de code is geschreven. De politie stelt dat degene die de labels heeft verwijderd expres T. Keane heeft laten staan, wetende dat T. Keane niet de Somerton Man is.
Screenshot uit
Jestyn en Alfred Boxall
Jestyn is een groot deel van het mysterie. Het boek dat in de auto gevonden werd had niet alleen de mysterieuze code en Taman Shud eruit gescheurd, er stond ook een telefoonnummer in geschreven. Dit telefoonnummer leidde de politie naar een vrouw die niet wilde dat haar naam bekend gemaakt werd. De naam is tegenwoordig bij een paar mensen bekend, maar haar familie houdt publicatie nog altijd tegen ook al zijn Jestyn en haar zoon al overleden.
Jestyn ontkende te weten wie de Somerton Man is, en zei dat ze wel een Rubaiyat had maar deze aan Alfred Boxall heeft gegeven in 1945 toen ze als zuster werkte in Royal North Shore Hospital, Sydney. Ze kwam Alf Boxall tegen in het Clifton Gardens Hotel in Sydney, en gaf hem daar het boek. De politie dacht hierdoor dat Alf Boxall de Somerton Man was, totdat ze hem levend en wel vonden. Ook had hij het boek nog en dit boek was intact. Jestyn had vers 70 uit de Rubaiyat voorin het boek geschreven, en dit ondertekend met Jestyn. Zo is de politie bij de naam Jestyn gekomen, en zo zijn ze haar gaan noemen. Jestyn vertelde dat ze nog een kreeg een brief van Boxall kreeg, waarop ze reageerde dat ze nu getrouwd was. Ook is er een keer in eind '48 een onbekende man in haar wijk geweest die haar buren vragen stelde over haar.
Toen de politie Jestyn meenam om naar het gipsen afgietsel van de Somerton Man te kijken, schrok ze toen ze deze zag en sloeg gelijk haar ogen neer. Het hele verdere gesprek heeft ze naar beneden gekeken. Interessant.
Jestyn was een nurse en Alfred Boxall was een army lieutenant.
Mangnoson
Op 6 juni 1949 werd het lijkt van de tweejarige Clive Mangnoson gevonden in een zak op de Largs Bay zandheuvels, ongeveer 20 kilometer van Somerton. Naast hem lag het bewusteloze lichaam van zijn vader Keith Waldemar Mangnoson, die er erg slecht aan toe was en gelijk naar een ziekenhuis werd gebracht. Vervolgens onderging hij allerlei tests en werd overgebracht naar een gesticht. Ze zijn vier dagen vermist geweest, en ze denken dat Clive al 24 uur dood was toen ze werden gevonden.
Net als bij de Somerton Man konden ze geen doodsoorzaak vaststellen bij de jonge Clive, maar ook hier geloofden ze niet dat het iets natuurlijks was.
De moeder van de jongen, Mrs Mangnoson, vertelde na de dood dat ze geterroriseerd werd door een gemaskerde man die haar voor haar huis bijna overreed in een crèmekleurige auto. Ze vertelde dat de man uitstapte met een kaki zakdoek voor zijn gezicht en haar waarschuwde 'to keep away from the police, or else'. Daarnaast is er gezien hoe een man die op haar beschrijving leek rond haar huis liep te spoken.
Mrs Mangnoson gelooft dat dit allemaal in verband staat met de Somerton Man, daar haar man naar buiten bracht dat hij denkt dat de Somerton Man Carl Thompsen is, een vroegere collega waarmee hij in Renmark werkte in 1939.
Marshall
In juni 1945, drie jaar voor de dood van Somerton Man, werd het lijk van een 34-jarige man uit Singapore genaamd Joseph Saul Haim Marshall gevonden in Mosman, Sydney. Naast zijn lijk lag een opengeslagen editie van The Rubaiyat van Omar Khayyam. Zijn dood is vastgesteld als zelfmoord door middel van vergiftiging. Ongeveer twee maanden later geeft Jestyn een Rubayiat aan Boxall in het Clifton Gardens Hotel op maar een kilometer afstand van Mosman. Tijdens het onderzoek legde Gwenneth Dorothy Graham een verklaring af, en 13 dagen later werd ze in haar badkuip gevonden met doorgesneden polsen. Belangrijk: Ze werd ' facedown' in bad gevonden, en de doodsoorzaak was verdrinking, ze was niet doodgebloed. Als je verdrinkt in bad gebeurt dat meestal op je rug. Maar als je iemand doodt door middel van verdrinking, dan druk je het slachtoffer inderdaad facedown onder water.
Helmut Hendon was de vriend van Dorothy en hij iets met zusters. Na haar dood is hij met één getrouwd. Alles speelt zich vlakbij Jestyn af, dus is er een kansje dat Helmut Jestyn ook kende.
Jestyn, de zoon en de mannen
Zoals eerder gezegd had de Somerton Man speciale oren die maar bij 1 tot 2% van de blanke bevolking voorkomen. De kans dat je dus willekeurig wat mensen pakt en hun oren bekijkt en zo'n oor vindt is nihil. Derek Abbott heeft wat mensen bij elkaar gepakt
De Codequote:Let's play it by ear.........
Remember here who everyone is. Jestyn is the nurse at the centre of the mystery who said she gave an Omar Khayyam to Alf Boxall, but didn't admit giving one to the Somerton Man or George Marshall. The Somerton Man had her unlisted phone number in his copy. George Marshall died in identical circumstances to the Somerton Man. Jestyn lived very close to the locations of both their deaths across two different Australian States at the right time.
Dorothy Graham testified at George Marshall's inquest and was found dead 13 days later face down in a bath from drowning. Her boyfriend was Hellmut Hendon. He also had an eye for nurses, as he went onto marry one. So there is a small chance he may have met Jestyn.
The newspaper reports at the time made innuendos that either the Somerton Man or Alf Boxall or both had affairs of the heart with Jestyn.
Jestyn's son was conceived around Oct 1946, Alf Boxall, Hellmut Hendon, and the Somerton Man were quite likely to have been around at that time. but not George Marshall, as he was already dead.
Can we definitely eliminate some of these guys by looking at the ears? This is the question. For comparison we have included Jestyn's future husband's ear and Jestyn's brother's ear (to see what ears on her side of the family look like).
The Somerton Man's ear comes from the police photo. The ears of all the others we were very lucky to find in their WWII army records, except that of Jestyn's son who was too young for WWII. Luckily he had the type of job that got him into newspapers, so getting his photo was achievable.
The ear-ie result is......
a) First of all, notice everyone above has attached earlobes. There are no hanging earlobes. So we cannot make use of this feature at all.
b) We can definitely eliminate Alf Boxall's ear straight away. Notice it is very different from all the others. It has a lot of sharp bends, whereas the other ears have smoother curves.
c) The ridge the separates the two main hollows of the ear is called the "crus helicis." This is normally high up. Notice that it is low down on the Somerton Man and Jestyn's son. This is a very rare feature possessed by a small percentage of the population.
d) Notice that the upper hollow ("cymba") is very deep and rounded in both the Somerton ear and in Jestyn's son's ear. All the other ears have small shallow cymbas.
e) Notice Jestyn's husband's ear is very similar to an ear from her side of the family (brother). Both sides of the family do not have a low crus helicis nor the deep rounded cymba. But the son does and the Somerton Man does.
f) Notice both the husband and the brother have a smooth outer ridge of the ear. But both the Somerton Man and Jestyn's son have slight "Darwin's" peaks. (A Darwin's peak is that little sharp bend in the upper rim of the ear).
g) Previous photos in this album have already compared the Somerton Man's ear with Jestyn son and have already showed a correlation. What we have done here is to go a step further by showing there is NO correlation in the other cases. This supports the correctness of the previous calculations on the probability of the relationship being a random coincidence.
De code zoals gevonden in het boek.
Men denkt dat de code een one-time-pad code is. Dat houdt in dat de mensen van en voor wie de code is, allemaal hetzelfde pad hebben om de code te ontcijferen. In deze zaak denken we dat de pad Omar Khayyam's Rubayiat is, maar dan wel dezelfde versie als dat de Somerton Man had, een editie die we niet kunnen vinden maar wel nodig hebben. Ook word er gedacht dat de letters de eerste letters van woorden zijn. Zo zou je bijvoorbeeld van MLIABO My Life Is All But Over kunnen maken.
De tweede regel lijkt doorgestreept of onderstreept te zijn. Omdat de Rubayiat zo'n grote rol speelt gaan we ervanuit dat het doorgestreept moet zijn waardoor je op vier regels uitkomt. The Rubayiat bestaat namelijk uit quatrains, versen van vier regels.
Wat gelijk opvalt aan de code is dat de eerste letters gekke w's of gekke m's zijn. Het rare hieraan is dat hij verderop wel de M normaal schrijft waardoor ik twijfel of die eerste letters wel een w of m moeten voorstellen. Een tweede wat gelijk opvalt is het kruis op de O. Het kruis staat ook nog eens door twee lijnen die daar ook gek geplaatst zijn.
Ten derde kun je op de laatste lijn twee keer een S vinden, maar de tweede S is heel anders geschreven dan de eerste waardoor we ons moeten afvragen of de tweede wel een S is, of misschien een S met een speciale betekenis.
Als laatste hebben we nog de laatste drie letters. De laatste B wordt geschreven met een streep alsof hij het briefje hiermee afsluit.
Er zijn zoveel rare aanwijzingen die allemaal op niets uitkomen.
Tamam Shud, 'het einde' kan op zelfmoord wijzen.
De vermiste Tom Keane aan wie de kleding in de koffer toebehoorde, zullen zijn collega's liegen?
Waarom stond het nummer van de zuster in 'The Rubaiyat'
Betekent de code uberhaupt iets en zoja, zou het een licht op de zaak kunnen laten schijnen?
Wie zou de man kunnen zijn? Een Russische of andere oost-europese spion?
Hier een uitgebreider artikel, in het engels http://en.wikipedia.org/wiki/Taman_Shud_Case
teksten beschikbaar onder CC-BY-SA/GFDL
[ Bericht 43% gewijzigd door Harajuku. op 03-03-2011 02:07:16 ]
Wow, dit verhaal ken ik helemaal niet. Het klinkt ook bijna te raar om waar te zijn, met al die clues. Fantastisch, ik ga daar meer over lezen.
I liked it. I was good at it. It made me feel alive.
Waarom graven ze hem niet op trouwens? Met al dat DNA in de computers van tegenwoordig moeten ze toch wel wat familie vinden van deze man.
I liked it. I was good at it. It made me feel alive.
Van wikipedia
Ze zijn er dus blijkbaar mee bezig. Ben benieuwd.quote:In March 2009 a University of Adelaide team led by Professor Derek Abbott began an attempt to solve the case through cracking the code and exhuming the body to test for DNA.[71] DNA could link the Somerton man to a short list of family surnames greatly narrowing the search. The media has suggested that Jestyn's (de codenaam voor de zuster wiens telefoonnummer in het boek stond) son, who was 16-months old in 1948 and died in 2009, may have been a love child of either Alf Boxall or the Somerton Man and passed off as her husband's. DNA testing would confirm or eliminate this speculation.[71] In a current affairs program on the efforts of the team, retired detective Gerry Feltus, who worked on the case for many years, admitted that he knew the identity of the mystery woman but, wanting to protect the woman's privacy, refused to disclose it.[71]
Een van de theorieen die trouwens wel logisch lijkt is dat het vergif in zijn sigaretten zat. Er zat immers een ander (duurder) merk sigaretten in zijn pakje. Helaas is dit nooit onderzocht.
Ook is er een theorie dat het een spion zou betreffen. Het feit dat ie zo moeilijk te identificeren is zou er tenminste op wijzen dat ie een goede spion was
(Misschien is het wel Jason Bourne )
Ook is er een theorie dat het een spion zou betreffen. Het feit dat ie zo moeilijk te identificeren is zou er tenminste op wijzen dat ie een goede spion was
(Misschien is het wel Jason Bourne )
Die nurse had zo'n boek en gaf die aan army lieutenant named Alfred Boxall. Veel AB in de code.quote:While no answer has been accepted as correct, a leading theory is that the code indicates the initial letters of words. In 2004, retired detective Gerry Feltus suggested in a Sunday Mail article the final line "ITTMTSAMSTGAB" could start "It's Time To Move To South Australia Moseley Street..." (the former nurse lived in Moseley Street which is the main road through Glenelg).[11]
Alfred Boxall had iets met intelligence agencies, wat samenhangt met de spy theorie. Op de avond van de moord werd het boek waaruit het papier met de code komt gevonden in de auto van een voor ons onbekende man. Wat is de link daar in hemelsnaam
Stel dat "It's Time To Move To South Australia Moseley Street..." correct is, en dat Alfred Boxell inderdaad is wat hier boven staat wat de dead man dan weer een spy zou kunnen maken (snap je het nog) wat volgt er danquote:Rumours began circulating that Boxall was involved in military intelligence during the War, adding to the speculation that the dead man was a Soviet spy poisoned by enemies unknown. When Boxall was asked in an interview whether he told the woman if he had worked in a military intelligence unit, he stated "No", rather than denying that he had worked in an intelligence unit.[44] The fact that the man died in Adelaide, the nearest capital city to Woomera, a top-secret missile launching and intelligence gathering site,[52] heightened this speculation. It was also recalled that one possible location the man may have traveled to Adelaide from was Port Augusta,[3] a town relatively close to Woomera.
To Get A Back. Wie of wat is A
To Give A Book
To Get A..s Book
To Get Alfred Boxall
Maar goed, als hij een Russische spion is, waarom zou de code dan in het Engels zijn
I liked it. I was good at it. It made me feel alive.
Het kan natuurlijk ook iets met die zuster te maken hebben, aangezien daar nooit de naam van is vrijgegeven (ook al is ze nu al jaren dood 
)
)
Joa, we weten alleen dat iemand die op de zaak zat haar ooit Mrs Thompson noemde. Maar ze zeggen verder dat het niet werd verteld omdat ze nu getrouwd was en als je naam dan in verbinding komt met een dode man en een Alfred Bowell.. Ik kan me wel voorstellen dat je dan niet je naam bekend wil hebben, zeker in die tijd.quote:Op maandag 27 september 2010 13:33 schreef Stranger het volgende:
Het kan natuurlijk ook iets met die zuster te maken hebben, aangezien daar nooit de naam van is vrijgegeven (ook al is ze nu al jaren dood
Dus. De code kwam uit het boek dat op de achterbank van een onbekende man is gevonden. In dat boek stond ook het telefoonnummer van de retired zuster, die overigens daarvoor een army nurse (!) was. En wat ze verder alleen bij haar vandaan hebben gehaald is dat zij ook een boek had, en die aan Bowell gaf die dat nog intact in zijn bezit had.
Ik zie de link echt niet
Waarom dat boek in de auto van die onbekende man
I liked it. I was good at it. It made me feel alive.
Het slachtoffer was daarvoor in de buurt van de zuster geweest, heeft een pagina uit het boek gescheurd en gedumpt in een auto van iemand die niets met de zaak te maken heeft. Blijkbaar was de pagina belangrijk genoeg om in een geheime zak in zijn broekzak te bewaren.. Ik begrijp er ook de ballen van. Misschien heeft die Alfred Boxell er wel niets mee te maken, en was die zuster gewoon een pretentieuze slet in de oorlog die aan iedereen met wie ze het bed deelde een 13e eeuws poëzieboek gafquote:Op maandag 27 september 2010 14:08 schreef Harajuku. het volgende:
[..]
Joa, we weten alleen dat iemand die op de zaak zat haar ooit Mrs Thompson noemde. Maar ze zeggen verder dat het niet werd verteld omdat ze nu getrouwd was en als je naam dan in verbinding komt met een dode man en een Alfred Bowell.. Ik kan me wel voorstellen dat je dan niet je naam bekend wil hebben, zeker in die tijd.
Dus. De code kwam uit het boek dat op de achterbank van een onbekende man is gevonden. In dat boek stond ook het telefoonnummer van de retired zuster, die overigens daarvoor een army nurse (!) was. En wat ze verder alleen bij haar vandaan hebben gehaald is dat zij ook een boek had, en die aan Bowell gaf die dat nog intact in zijn bezit had.
Ik zie de link echt niet
De code stond nog in het boek, alleen Taman Shud was eruit gescheurd toch?
Ja, grote kans dat ze er niets mee te maken hebben, maar dat haar telefoon in boek 1 staat en zij boek 2 ooit had maar die aan Bowell gaf, ik vind dat best toevallig.
Ja, grote kans dat ze er niets mee te maken hebben, maar dat haar telefoon in boek 1 staat en zij boek 2 ooit had maar die aan Bowell gaf, ik vind dat best toevallig
.
I liked it. I was good at it. It made me feel alive.
quote:Na ondervraging gaf ze toe dat ze ooit een versie van 'The Rubaiyat' in haar bezit had gehad maar deze tijdens de oorlog aan een man genaamd 'Alfred Boxall' had gegeven. Deze man werd opgespoord en zijn versie van het boek werd intact teruggevonden.
Nu
Ik zie het (nuquote:Op maandag 27 september 2010 14:20 schreef Harajuku. het volgende:
[..]
Ik zei dat net, dat heb je nog gequote
)
Nu
Years after the burial, flowers began appearing on the grave. Police questioned a woman seen leaving the cemetery but she claimed she knew nothing of the man.
Dat is ook wel een beetje raar.
Heeft iemand dit al gezien? Ga ik straks wel even kijken denk ik
Dat is ook wel een beetje raar.
Heeft iemand dit al gezien? Ga ik straks wel even kijken denk ik
I liked it. I was good at it. It made me feel alive.
Bizar. Hier volg ik even. 
U heeft de issues, ik heb de tissues.
Your shit's weak! My shit will fuck you up son! YEAH BUDDY!
Your shit's weak! My shit will fuck you up son! YEAH BUDDY!
Misschien was het wel een meneer die het leven niet meer zag zitten maar enorm van detectiveverhalen hield, en daarom als laatste wens nog een groot mysterie wilde creëren. 
zit wat in wat sommige mensen doen er alles aan om een soort groot mogelijke 'nalatenschap'erop na te houden
Yvonne schreef op maandag 31 oktober 2011 @
13:59:43 in DEF SC #282 aan AchJa & Co
Vanaf hier en nu stopt het in DEF én op FOK!
Ik wil hier een normale SC zonder gebitch!
13:59:43 in DEF SC #282 aan AchJa & Co
Vanaf hier en nu stopt het in DEF én op FOK!
Ik wil hier een normale SC zonder gebitch!
En hoe kan het dan dat er niemand hem heeft kunnen identificeren? Ik bedoel, je hebt dan toch familie/vrienden die je herkennen en zoiets hebben van 'ja het was sowieso een vreemde gast'.quote:Op maandag 11 oktober 2010 11:33 schreef rubje het volgende:
zit wat in wat sommige mensen doen er alles aan om een soort groot mogelijke 'nalatenschap'erop na te houden
Een spion.
Zijn er ook foto's van deze man beschikbaar?
Zijn er ook foto's van deze man beschikbaar?
Het WikiLeaks insurance.rar password is: _____
OP heel erg veranderd met mijn uitgebreide versie, en kijk ook even hier Behoor jij tot die 2%?
I liked it. I was good at it. It made me feel alive.
Ja hoor, van zijn lijk.quote:Op zondag 28 november 2010 01:47 schreef Trava het volgende:
Een spion.
Zijn er ook foto's van deze man beschikbaar?
I liked it. I was good at it. It made me feel alive.
Zijn er de afgelopen tijd nog opmerkelijke nieuwtjes over de zaak bij gekomen?
Het WikiLeaks insurance.rar password is: _____
Het belangrijkste aanknopingspunt is de oren. Men weet nog niet heel lang van die oren, en dat ze dus bijzonder zijn. Veel nieuwtjes zijn er niet te vinden, men komt geen stap verder. Zo gauw er eindelijk een nieuwtje komt komt de oplossing ook dichtbij denk ik.
I liked it. I was good at it. It made me feel alive.
|
|
