quote:
Het is weer begonnen!
Politieke crises, interlandvoetbal, het is enkele dagen herfst, kortom: hel en verdoemenis in ons koude boerenkikkerlandje. Gelukkig was er één klein lichtpuntje in ons inktzwarte bestaan, wat zeg ik...een helder baken in deze gitzwarte tijden. Jullie raden het waarschijnlijk al, ik heb het natuurlijk over de eerste aflevering van Boer Zoekt Vrouw. Immers, wat er ook gebeurt in ons land, er blijven altijd wel een stel maffe boeren die geen vrouw kunnen vinden. En wie zijn wij om ons daarover te verkneukelen? Juist, de alleswetende modelburgers waarbij altijd alles op rolletjes loopt.
Vandaag was het weer zover. Heel Nederland verheugde zich op de aanblik van tien wanhopige boeren, arme drommels die al jaren niet meer de warme geneugtes van de vrouw hebben mogen ondervinden. Hardwerkende plattelandsmannen, die elke dag om 5.00u opstaan om Clara 12 te melken. Maar Clara 12 praat niet terug, Clara 12 zet geen koffie en met Clara 12 is het al helemaal lastig kinderen maken. De boeren willen warmte, een 'vrouwelijke vrouw', die 'van lachen houdt', ofwel: ze willen gewoon weer eens een keertje neuken. Want die laatste keer in 1987 met Gerda in die hooiberg was heerlijk, maar ook zo...lang geleden.
Lang geleden, vervlogen tijden. Boeren vreten geen teriyaki van Knorr of een ander gek gerecht uit China, boeren eten gewoon geprakte aardappelen. En die maken ze niet klaar in een kitchenette met keramische kookplaten of al die moderne onzin, maar gewoon in een 19e eeuwse keuken. Op een vuurtje. En boeren hebben al helemaal geen tijd om op zaterdag in de boer'ndisco een chickie te playen, want ook op zondagochtend dient Clara 12 gemolken te worden. En die 4800 andere Clara's ook, trouwens.
Gelukkig is er de blonde messias, de redder in nood, de vrouw-die-uitkomst-biedt: Yvon Jaspers. Ze praat dan wel tegen je alsof je een kleine kleuter bent, en ze heeft altijd zo'n vervelend brave bloemetjesjurk aan, maar ze regelt het wel allemaal. De vrouw van je dromen, nooit meer zelf koffie zetten, nooit meer even schalks wegdromen tegen de warme vacht van Clara, maar pure liefde tussen boer en vrouw. Tien boeren, hoewel, negen. Negen boeren, en één boerin. Vandaag begon voor hun de kans op een fantastisch liefdevol leven.
Althans, voor vijf dan. Want de vijf met de meeste reacties gaan door naar 'de volgende ronde' en worden, tenminste voor een half jaar, bekende Nederlanders. De andere vijf blijven waarschijnlijk hun hele leven single en slijten hun dagen alsnog in eenzaamheid. Maar ja, boeiend, niet ons probleem, wij willen gewoon mooie televisie! En dat krijgen we, want wat waren het toch weer een karakteristieke types allemaal.
Een zekerheidje wat in ieder geval door gaat is Gijsbert, een aantrekkelijke boer-van-de-wereld, 35 jaar, en op het eerste gezicht niet contactgestoord. Kortom, de droom van iedere vrouw-met-kinderwens-waarbij-de-kritieke-jaren-bijna-komen. Voor de categorie daaronder hebben we nog Frank, een boer met krulletjes. Boeren met krulletjes doen het altijd goed, zeker als ze 26 zijn. Maar verder? Spanning en sensatie!
Een noviteit in deze jaargang is dat er ook een homoseksuele boer meedoet. Leuk voor de kijkcijfers, moet de redactie gedacht hebben. Boer Maurits, paarse blouse, hippe bril, perenboer. Klein detail: Maurits weet het zelf nog niet. Hij zegt op zoek te zijn naar een leuke vrouw, terwijl bij iedereen in de huiskamer de gaydar zo hard af ging dat het olijke gekwebbel van Yvon nauwelijks te horen was. Hoe mooi zou het zijn, straks over een aantal maanden, dat Yvon bij hem thuiskomt en zegt: "Maurits, ik heb goed nieuws en slecht nieuws! Het goede nieuws is dat je 452 brieven hebt gekregen! Het slechte nieuws is dat 97% van mannen afkomstig is." Mooie tv.
Verder nog enkele interessante boeren. Drie broers, allemaal op zoek naar een vrouw. Of toch in ieder geval iemand die het huishouden doet, want daar houden ze niet zo van. De oudste heet Gradus. Gradus. Dan mag je wel single zijn op je 56e, met de naam Gradus heb je altijd een streepje voor. Gradus wil volgens de KRO-website later 'iets lekkers' voor zijn vrouw koken. Goed zo Gradus, dat willen vrouwen horen! Vrouwen houden namelijk niet zo van smerig eten. En waar kan hij altijd voor worden wakkergemaakt? "Iets lekkers". Gradus, ouwe geilneef!
Verder hebben we nog Richard, een boer die zoooo langzaaaam praaaattttt, maar wel een knappe boerendochter heeft. Moet dus door. Boer Gerhard heeft een wijngaard en zal dus wel vrouwen aantrekken die 'geleefd hebben'. Met vrouwen die geleefd hebben bedoel ik natuurlijk vrouwen die in hun leven veel teveel hebben gezopen, en nu nog denken twintig jaar gratis te kunnen sjampoepelen. Boerin Annemarie is een vrouw, met heuse borsten, en zal dus wel duuzend-en-één brieven krijgen van wanhopige mannen. Vrouwen en mannen, schrijven maar!
Het goede nieuws: het gaat weer beginnen. Het slechte nieuws? Het duurt nog máánden voordat we de eerste pijnlijke Wietse-achtige kennismakingsgesprekjes zien, de botte opmerkingen, het gesmijt met percentages, en misschien wel de ontluikende liefde waar onze sympathieke boeren al jarenlang naar op zoek zijn. Laten we hopen dat Maurits zijn droomman tegenkomt, Adriaan het ontbrekende stukje van zijn Nachtwacht-puzzel vindt, en dat Annemarie haar favoriete kaaskop tegen het lijf loopt.
Nog een paar maandjes doorbijten.