Ik lees ineens vanalles over gecastreerde beertjes
Iedere dierenarts die ik sprak durfde het niet aan omdat ze vaak de narcose niet overleven. Ik had destijds een nogal oversekste cavia die niet samenkon met een andere omdat hij ieder zeugje verkrachtte en iedere beer dood wou bijten.. Dat deed hij aan het begin niet, maar toen we hem wat langer hadden en hij wat volwassener was geworden bereedt hij ineens alles wat er in zn kooi stond. Een goede vriend van ons is ook een dierenarts en hij wou het wel proberen, want het ging echt niet meer zo. Hij was ook niet gelukkig in zijn eentje.
En uiteindelijk heeft hij het dus ook niet overleefd..
Hij is wel nog vader geworden en er kwam een behoorlijk vreemd beestje uit, gek genoeg ook maar eentje in plaats van de gebruikelijke 2 of 3. Een driekleur gevlekte vader met gladde vacht en een wit met bruine moeder met kruintjes. Wat we uiteindelijk kregen wat een geheel bruin cavia'tje met gladde vacht en voorpootjes die helemaal krom naar binnen zaten gedraait. Hij liep dus op stompjes, en hij zag er heel vreemd uit, maar verder functioneerde hij goed en was er niks mis met hem. Hij was ook superlief en stal al onze harten
Wat ook grappig was, was dat zijn achterpoten meer ontwikkeld waren en hij heel ver kon springen. Hij had wat weg van een kangoeroe
Helaas overleedt zijn moeder aan een longontsteking toen hij 2 weken oud was
Maar hij leek er geen last van te hebben en leefde even opgewekt als altijd door. Na een jaar of 4 was hij ineens dood zonder duidelijke oorzaak. We lieten het er maar bij en begroeven hem in de tuin.
Ik heb nog 1 cavia over nu en dat is Dropje. Hij is van dezelfde moeder als ik hierboven beschreef maar van een andere vader die er precies zo uitziet als hij.
De complete stamboom aan cavia's die ik ooit had zal ik wel een keertje painten. Is wat te ingewikkeld om zo te vertellen
[ Bericht 0% gewijzigd door pasopikbijt op 03-10-2010 14:59:27 ]