Theorie en Praktijk van de Rapley methode deel 6

Haha, lijkt Lente zeker op haar mama!

Ko was een vreselijk smeerpoets met zijn yoghurt, maar nu gaat het zo netjes. Echt leuk om te zien hoe hij steeds preciezer wordt met zijn lepeltje.
Alhoewel ik er gister brinta doorheen had gegooid en dat gaf me toch een bende.

Grappig Vicks, ik stel me dan zo'n hyperende moeder met een doekje in de hand voor die om de kinderstoel heen rent om elk spatje snel op te vegen. En het kind van onder tot boven in folie. Of alleen in een luier en dan meteen het bad in kiepen na het eten.

Ik ook Oeks

Niels, lekker he zelf eten... .

quote:

Op zondag 21 november 2010 21:10 schreef Morretje het volgende:
Overigens, ik heb me wel ingelezen in rapley, maar vond ook dit artikel http://www.mandypijl.nl/weblog/rapleymethode-onverantwoord.html En dan vraag ik me toch wel weer af, wie er gelijk heeft.. Wie van jullie weet daar een zinnig antwoord op?

Wat een interessant stuk! Ik vind de ingezonden brief heel informatief en de punten die aangestipt worden lijken me wel valide. Het probleem met dit soort discussies is dat ze anekdotisch gevoerd worden. Dat zie je ook weer in de reactie van Stefan Kleintjes en hij vermeldt er zelfs bij dat wetenschappelijke onderbouwing niet nodig is.

Waar ik het erg mee eens ben is dat je een kind kansen moet geven om te leren. Een valide vraag is wel vanaf welk moment je dat moet doen. Als je op borstvoeding.com leest waarom je beter met voedselintroductie kunt wachten tot de leeftijd van 6 maanden dan is een van de punten die aangehaald wordt de mondmotoriek. Nu heb ik geen verstand daarvan en kan ik niet beoordelen wanneer de mondmotoriek van een kind klaar is om te beginnen met oefenen. Dat is juist iets voor wetenschappers om te onderzoeken en een mening over te vormen. En daarnaast is het aan de ouder om te kijken of de algemene inzichten en richtlijnen die daaruit voortvloeien toepasbaar zijn op het individuele kind.

Wat me tegenstaat aan voeren is dat de regie bij de ouder ligt. Een kind dat de kans krijgt om zelf met eten te oefenen krijgt alle tijd om ernaar te kijken, eraan te voelen, te ruiken, het in zijn mond te stoppen, eruit te halen. Ik vond dat meteen met 6 maanden al heel fijn en dat vind ik nog steeds. Ivan heeft gister voor het eerst mandarijn gehad en hij vindt het vreemd spul. Hij knijpt erin, stopt het in zijn mond, trekt een zuur gezicht en haalt het er weer uit. Prima! Dan eet hij het (nog) niet. Ik blijf aanbieden, geef ook alternatieven en hoop dat hij zo geleidelijk aan de smaak went.

We hebben ook moeilijkere periodes gehad. Vooral met brood eten heeft Ivan zich vaak verslikt en dat is met fijner eten nog nooit gebeurd. Langzaamaan is hij steeds beter geworden in het eten van brood. Ik denk dat het komt door een combinatie van een zich ontwikkelende mondmotoriek en de gelegenheid krijgen om te oefenen.

niels wat zit jij heerlijk te eten (en jezelf onder te kliederen)

het gaat met minidraak eigenlijk heel erg goed,
ik kan niet zeggen dat ze al super veel binnen krijgt maar ze snapt het principe en eet wat ze lekker vind totdat ze op haar manier aangeeft voldoende te hebben

ze pakt al heel goed een stuk van haar blad en brengt het vaak meteen naar d'r mondje
bij nieuwe smaken trekt ze eerst een vies gezicht, zo van hey ik weet het nog niet
maar ze blijft ontdekken en als ze het lekker vind blijft ze lekker even door eten

boontjes waren het niet, ze heeft nu echt wel wat meer voorkeur voor fruit
meloen net ging heel goed

ik las dat ivan net mandarijn op had? is mandarijn voor wat latere leeftijd?
minidraak pakt het namelijk wel, sabbelt het deels leeg en ik krijg velletjes terug!

Kortom we genieten samen enorm!

Wat heerlijk dat het zo goed gaat met de bijvoeding van draakje
Citrusfruit wordt pas geadviseerd vanaf 9 maanden, er wordt even mee gewacht omdat het prikkelend kan werken op de darmen. Ik gaf het tot voor kort altijd door de helft omdat hij de velletjes nog niet door kon bijten en ik kreeg altijd een leeg gesabbeld hoesje terug inderdaad Sinds een week eet hij het hele partje op.

Niels eet de laatste tijd heel slecht groente. Hij vist de pasta, bonen of aardappel uit zijn bord, en smikkelt daarvan, en smijt de in-de-weg-liggende groenten eruit. Maar als ik de groente fijn snijdt en aan een vorkje prik wil hij het ineens wel, dan voelt hij zich vast groot Het eten duurt wel erg lang zo!
Stukjes vegetarische burger enzo geef ik altijd pas helemaal op het laatst, anders eet hij alleen maar dat.
Hij zit sowieso in een hele nieuwe fase nu. Hij proeft eerst met zijn tong, denkt na en stopt het dan pas in zijn mond of keurt het af. Eerder bleef hij proberen, al trok hij nog zo'n vies gezicht.

Ivan is op dag 2 van het aanbieden mandarijn gaan eten! Ik gaf het goede voorbeeld en ineens ging de knop om. Het was heel bizar om die omslag te zien. Het ene moment stopte hij mandarijn in zijn mond, trok een zuur gezicht en haalde het partje er snel uit; het andere moment propte hij de partjes naar binnen en maakte hij er "ham ham ham"-geluiden bij. De mandarijntjes worden nu probleemloos weggewerkt. (Er komen wel nare vlekken van, trouwens.)

dan toch maar wat minder mandarijn
er is genoeg wat ze ook lekker vind

glibberige dingen wil ze wel afhappen maar niet pakken

en niels wil gewoon met bestek eten ha haha

quote:

Op zaterdag 27 november 2010 12:56 schreef Claudia_x het volgende:
Wat een interessant stuk! Ik vind de ingezonden brief heel informatief en de punten die aangestipt worden lijken me wel valide. Het probleem met dit soort discussies is dat ze anekdotisch gevoerd worden. Dat zie je ook weer in de reactie van Stefan Kleintjes en hij vermeldt er zelfs bij dat wetenschappelijke onderbouwing niet nodig is.

Ik vind het ook zo jammer dat zo'n gesprek dan stopt, niet verder gaat. Gonneke's argumenteren zijn ook heel valide naar mijn idee. De vraag naar bewijs van onderzoek wordt van beide kanten niet ingewilligd wat mij betreft. dat is jammer, want daardoor blijft het bij de ouder die zelf moet ervaren wat wel of niet werkt.

Wat fijn dat Draakje zo lekker eet. Groenten zijn ook hier nog best problematisch. Maar proeven vind ik eigenlijk al belangrijk genoeg.

Niels lust die vegetarische burgers dus wel!
Ko vond ze lekker, daarna niet meer, absoluut niet. En nu had hij laatst zowaar weer eens een piepstukje gegeten ervan.

Grappig he, hoe dat om kan slaan, Claudia. De ene dag is iets het helemaal en de volgende dag wordt het resoluut van tafel geveegd. Dat kan mij wel eens in verwarring achterlaten.

Niels vindt die burgers super lekker Maar hij krijgt altijd maar een heel klein stukje, ze zijn zo zout. Ik vind sowieso kant-en-klare eten, zoals die burgers, veel te zout nu we gewend zijn om (vrijwel) zoutloos met Niels mee te eten. We hebben wel een zoutvaatje op tafel staan, maar gebruiken het bijna niet.

Niels eet zo grappig tortelini Even spammen hoor

niels

wij aten ook tortellini vandaag, dus voor minidraak ook wat pasta gekookt
mw wou tuurlijk haar eigen pasta niet, die lag overal behalve in haar mond
(dus de hond heeft pasta op vandaag)
maar als ik de vulling uit mijn tortellini hapte en de rest bij mw legde ging het met smaak erin!

Niels

Draakje, dat klinkt heel bekend!

lijkt minidraak nu gewoon een beetje op harry

Niels! Wat eet je dat grappig!

Ik kreeg gisteren nog de opmerking op het kdv dat Isabeau zo goed zelf kan eten. Ze is gewoon de snelste eter van alle kinderen in haar (verticale) groep. Of dat nou iets is om blij mee te zijn weet ik niet , maar de leidster begon er zelf over: "Isabeau kreeg toch van die hele stukken? Goh, dat werkt kennelijk wel!"

ik weet even niet hoe ik van hyves het filmpje hier krijg dus doe het maar even zo
hoop dat het werkt!

minidraak aan de oranje meloen

die meloen vindt ze echt geweldg! Totdat de hond rondjes begint te lopen, dan is die natuurlijk intressanter!

Minidraakje! Wat een mooie grote ogen heeft ze.
Ik vind het knap dat ze die glibberdingen al zo goed zelf kan vastpakken!

Minidraakje, smullen he

Haha, wat is Niels toch een schatje!

Zat ik me nog te verwonderen om Ko die zo goed zelf yoghurt eet, gaat Ivan het nu ook doen! Hij begrijpt het schepprincipe en het lukt hem steeds vaker om eten op zijn lepel te krijgen en naar zijn mond te brengen. Ik sta ervan versteld. Vandaag viste hij trouwens de kidneybonen uit zijn eten, zo leuk! Hij geniet echt van het eten. Als hij klaar is krijgt hij een snoetenpoetserdoekje en gaat hij de tafel mee helpen schoonboenen.

Twinkly, wat eet hij dat stoer .

quote:

Op maandag 29 november 2010 12:36 schreef oeke het volgende:

[..]

Ik vind het ook zo jammer dat zo'n gesprek dan stopt, niet verder gaat. Gonneke's argumenteren zijn ook heel valide naar mijn idee. De vraag naar bewijs van onderzoek wordt van beide kanten niet ingewilligd wat mij betreft. dat is jammer, want daardoor blijft het bij de ouder die zelf moet ervaren wat wel of niet werkt.

Mja, snorrie..

Dank je wel Claudia voor je uitgebreide antwoord. Bij mij kwam dus idd ook het gevoel op dat je als ouder maar moet proberen. Dat maakt ook wel dat ik het voor de buitenwereld wat lastiger te verdedigen vind. We doen het wel hoor, maar wij zijn de eersten in veel kringen met een kleintje, en doen al zoveel dingen anders dan 'de norm' die blijkbaar heerst. (Dragen, lang bij ons op de slaapkamer slapen, niet afbouwen met de borstvoeding met 6 maanden.)

Draak, wat doet ze dat keurig! Hier gaat het redelijk, fruit vindt ze erg lekker, maar groente vindt ze zo-zo.. Levert wel leuke blikken op.
Wanneer beseffen ze dat eten ook dient om je buik vol te krijgen? Dat duurt nog wel een flinke tijd, of niet?

Draakje, wat leuk om te zien!

Ik durf het tegenwoordig wel aan om Ivan zelf uit een beker te laten drinken. Met water kan ik het beter niet proberen. Hij vindt water wel lekker maar is er ook snel op uitgekeken. Melk daarentegen is te dierbaar om te verspillen.





Ambidexter.

quote:

Op woensdag 1 december 2010 22:13 schreef Morretje het volgende:
Wanneer beseffen ze dat eten ook dient om je buik vol te krijgen? Dat duurt nog wel een flinke tijd, of niet?

Wat bedoel je hiermee?

Oh, wat drinkt hij netjes zo met die handvaten!
En melk is inderdaad kostbaarder dan water.

Ko drinkt heel af en toe zelf, maar vaak wil hij liever dat ik de beker vasthoud.
Maar soms pakt hij zijn beker vast, zijn oefenbeker in bad bv, zo met zijn handjes eromheen gevouwen, en dat vind ik zo'n vertederend beeld.

Netjes zeg Ivan. Grappig ook die bijna spiegelbeeld foto's . Altijd handig als je het met allebei je handen kan