Mens, ik ben tegenwoordig blij als ik de boodschappenlijst af krijg!!quote:Op zondag 1 augustus 2010 00:18 schreef Isabeau het volgende:
Heremetiet, wanneer ga je een boek schrijven, Dude
oh, ik ben zelf mans genoegquote:Op zondag 1 augustus 2010 00:07 schreef Duderella het volgende:
[..]
Nou, dat is wel mijn grootste ergernis aan ouders (moeders) denk ik: dat ze zo debiliseren dat ze niet meer normaal doen tegen hun vriend/man. Niet aan jouw adres hoor, want de 'vergissing' snap ik dus inmiddels wel. Maar het gaat soms zo verrekte ver.
Een paar huizen verderop hebben we zo'n buurvrouw. We luisteren op zonnige dagen in de tuin wel eens mee hoe de gesprekken daar gaan (flesje rosé erbij, wat te knabbelen, je kent het wel). De moeder zit in een soort infantiele rol zodra de kinderen erbij zijn en zet ook permanent een kinderlijke stem op.
Laatst sloeg haar zoontje haar kennelijk met een schepje of zo.
"Jij mag mij niet slaan met je schepje niet hè? Nee damagniehè? Wat hadden wij afgesproken? Ik vinnutnieleuk. Ik ga het aan pappa doorvertellen." (- Hier stak ze vást haar tong uit)
Ze loopt naar de keukendeur en we horen haar naar 'pappa, kom eens' roepen. En dan:
"Pappaaaa? Pietje slaat mij!" *huilgeluiden*
En dan moet je even denken aan pa hè, die in de keuken een biertje inschenkt en dit op de drempel aantreft. De vrouw hij ooit in de disco versierde en van wie hij dacht: goeie tieten!
* Muks raapt zichzelf van de vloer van het lachenquote:Op zaterdag 31 juli 2010 23:40 schreef Duderella het volgende:
Een heksentoer is het. Ik sla ook een beetje door in de zorgmodus. Zitten we in de speeltuin, schenk ik drie bekertjes limonade in. Netjes op een rij. Eén voor meisje 1, één voor meisje 2 en één voor het jongetje.
- Mijn man dus. Die heul geen limonade in vrolijke prinsessenbekertjes wil, maar een goede kop koffie. Nog even en hij moet tandenpoetsen en zijn pyama aan om half negen.
Maar dat kan ik me dus voorstellen. Na drie weken al. Kejjenagaan!quote:Op zondag 1 augustus 2010 00:24 schreef debuurvrouw het volgende:
[..]
oh, ik ben zelf mans genoeg
Echt zeg! Dat het nog bestaat. héél erg.
Maar soms sla ik wel door in het" gooi papa en de jongens op een hoop" maar da's vaak als ik moe of onoplettend ben
Nou inderdaad, kinderen banjeren dus totaal over dat soort idioot gedrag heen. De buurvrouw is de hele dag aan het corrigeren, want haar zoon denkt waarschijnlijk ook: die ma van mij is niet helemaal 100.quote:Op zondag 1 augustus 2010 00:27 schreef Muks het volgende:
[..]
* Muks raapt zichzelf van de vloer van het lachen
Meid herkenbaar, dat stuk over de buurvrouw ook, zo doet de achterbuuf hier... en dat nog gek vinden dat die koter niet luistert. Volgens mij vraagt mijn zoon als ik zo iets zeg of ik wel lekker ben.
Geniet nog even van de drukte en ik kan me voorstellen dat je toe bent aan je eigen huis, zonder kids en vakantie !
quote:Op zondag 1 augustus 2010 00:21 schreef Duderella het volgende:
[..]
Mens, ik ben tegenwoordig blij als ik de boodschappenlijst af krijg!!
Wil iemand hier mij plechtig beloven dat hij/zij mij iets aandoet als het zover komt? Ik ben zeer benieuwd naar de blik van dat zoontje (ook naar die van haar man trouwens )quote:Op zondag 1 augustus 2010 00:07 schreef Duderella het volgende:
Nou, dat is wel mijn grootste ergernis aan ouders (moeders) denk ik: dat ze zo debiliseren dat ze niet meer normaal doen tegen hun vriend/man. Niet aan jouw adres hoor, want de 'vergissing' snap ik dus inmiddels wel. Maar het gaat soms zo verrekte ver.
Een paar huizen verderop hebben we zo'n buurvrouw. We luisteren op zonnige dagen in de tuin wel eens mee hoe de gesprekken daar gaan (flesje rosé erbij, wat te knabbelen, je kent het wel). De moeder zit in een soort infantiele rol zodra de kinderen erbij zijn en zet ook permanent een kinderlijke stem op.
Laatst sloeg haar zoontje haar kennelijk met een schepje of zo.
"Jij mag mij niet slaan met je schepje niet hè? Nee damagniehè? Wat hadden wij afgesproken? Ik vinnutnieleuk. Ik ga het aan pappa doorvertellen." (- Hier stak ze vást haar tong uit)
Ze loopt naar de keukendeur en we horen haar 'Pappa, kom eens' roepen. En dan:
"Pappaaaa? Pietje slaat mij!" *huilgeluiden*
En dan moet je even denken aan pa hè, die in de keuken een biertje inschenkt en dit op de drempel aantreft. De vrouw die hij ooit in de disco versierde en van wie hij dacht: goeie tieten!
Dat blijft, alleen als ze 11 zijn en je loopt met zoon van 6 door het winkelcentrum te zingen krijg je alleen maar DOE-NOR-MAAL!! naar je toe gesistquote:Op zondag 1 augustus 2010 10:20 schreef Claudia_x het volgende:
Ach, dat debiliseren hoort erbij. Je moest eens weten wat voor geluiden ik uitstoot als ik mijn zoontje nadoe. Bovendien barst ik op de merkwaardigste momenten uit in een "Dikkertje Dap! Zat op de trap!"
Wat mij opvalt is dat kinderen hele andere dingen 'belangrijk' vinden dan volwassenen, het is moeilijk in te schatten wat er blijft hangen, toen we met een oom en tante zeggertje naar de kinderboerderij waren geweest, hebben we gevraagd wat hij het leukste vond, nou dat was samen een ijsje eten op het terras....quote:Op zaterdag 31 juli 2010 23:16 schreef Duderella het volgende:
[..]
Was ook lief.
En die herinneringen zijn voor ons en vast weer héle andere voor hen. Daar ben ik wel benieuwd naar. Hoe het door hun ogen bekeken allemaal is geweest, straks.
Lol, grappig hoe snel ze het wij en zij hebben opgepakt.quote:Vandaag hadden we een bijeenkomst van alle vakantiekinderen van deze 'shift'. Niet alleen Franse, maar ook uit Bosnië, Engeland, Nederland en Duitsland.
De meiden hadden totaal geen belangstelling voor hun zusters en broeders. Als ze maar samen en bij ons zijn, dan kan de rest doodvallen.
Het lijkt er op dat het weer lekker meewerkt: http://www.buienradar.nl/h.aspx?jaar=-3&soort=loop1uur1x1_bliksemquote:Morgen gaan we met de boot naar Schier en even bezien of we er gaan fietsen (de weersvoorspelling is erg onvriendelijk voor de meiden). Anders met de bus maar wat zien te ondernemen daar. Er is helaas geen Juttersmuseum (vind ik zelf zo leuk op eilanden), maar wel een schelpenmuseum. Nou ach, we zien wel. Ik vermoed dat de boot het hoogtepunt is, en het eiland slechts een hinderlijk intermezzo, wat de dames betreft (als we niet gaan fietsen tenminste).
Drie weken is voor alle partijen dus genoeg.quote:Inmiddels tel ik wel erg de dagen af. Ik ben moe, wil mijn huis terug en op vakantie (ja, dat klinkt wat tegenstrijdig ). Nog een paar dagen doorpakken en dan zwiepen we ze weer de bus in.
En de organisatie wil graag dat ik er coördinator word voor de regio, maar na kort doch rijp beraad met Arty ga ik daar volgend jaar in elk geval nog niet aan beginnen. Het is veel werk (gezinnen bezoeken, zowel hier als in Frankrijk, alles regelen/voorbereiden, én tijdens de vakantie de spin in het web zijn) en je loopt zo maar de kans dat je tijdens het bezoek van de meiden allerlei problemen moet oplossen bij andere gezinnen. Ik kan me nu niet voorstellen hoe ik dat zou kunnen combineren. Wanneer haal ik dan precies adem eigenlijk?
Ja, dat is gekheid toch, hoort er soms bij. Ga jij ook 'huilen' als je kind rottigheid uithaalt? Dan om pappa roepen en het hem laten oplossen?quote:Op zondag 1 augustus 2010 10:20 schreef Claudia_x het volgende:
Ach, dat debiliseren hoort erbij. Je moest eens weten wat voor geluiden ik uitstoot als ik mijn zoontje nadoe. Bovendien barst ik op de merkwaardigste momenten uit in een "Dikkertje Dap! Zat op de trap!"
Tvp.
Ik ookquote:
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |