De Filippijnen #2

quote:

Op dinsdag 20 september 2016 18:12 schreef LeesFoknl het volgende:

[..]

Oppassen in Siquior, daar zitten de heksen !!

Zou kunnen. Ik ben daar van een motorfietsje geflikkerd zonder duidelijke aanleiding (dat ding deed opeens raar). Gelukkig op eigen kracht naar het ziekenhuis kunnen rijden (motortje was krom maar deed het nog) om een paar hechtingen in m'n been te halen. Daarna een week niet kunnen lopen en al die tijd bij een bounty strand in de schaduw gezeten want de schaafwonden mochten niet in de zon

quote:

Op zaterdag 10 september 2016 17:11 schreef kaiserhenk het volgende:
Niemand met tips?

Er staan wat tips van mij verspreid over dit topic Ik vond zelf denk ik Noord Luzon het leukst samen met Bohol en Palawan.

Verder heb ik ook nog wat mazzel gehad dat de vulkaan Mayon net was uitgebarsten. Helaas had ik alleen een brakke 3 megapixel camera dus het plaatje is wat donker... Maar s'avonds kon ik dus met bier vanaf mijn balkon de uitbarsting zien.

Hoe kom ik vanuit Amsterdam Schiphol het snelst op Boracay? Directe vlucht is er geloof ik niet. Wat zijn de opties?

quote:

Op maandag 5 juni 2017 13:57 schreef RobinaHoed het volgende:
Hoe kom ik vanuit Amsterdam Schiphol het snelst op Boracay? Directe vlucht is er geloof ik niet. Wat zijn de opties?

Je vraag is in dit topic uitgebreid besproken: TRV / 3 weken Filipijnen

Was er in 2017 3 maanden. Door omstandigheden veel korter dan mijn "normale" jaarlijkse vakantie in Manila (5-6 maanden).
Het is er veel beter op geworden sinds / door Dutertes aanpak. Het valt dus echt op in bv. Malate en Ermita (waar ik verblijf) dat er flink opgeruimd is.
Waar het voorheen echt vervelend tot link was door meest jeugdigen (wiet, lijm snuiven, bedelen, overvallen, zakkenrollen) kun je nu bijna ongestoord je bewegen. Ze zijn er gewoon niet meer!
Wat krijg je er van mee (van de aanpak van Duterte). Nu, in de straat waar ik woonde bv. kwam zo tegen 7 pm een dozijn politiemannen in uniform, met een officier erbij. Mooi in het gelid. Die kregen dan een pep talk en dan trokken die de buurten in, incl. of voornamelijk de squatter area´s.
Volgens zeggen (op Filipijns nieuws, TV Patroll, Fox enz.) schiet men er iedere nacht een tiental dood. Uit veilgheidsredenen melden zich veel die met drugs van doen hebben uit eigen beweging bij de politie en laten zich opsluiten. dan worden ze tenminste niet gedood. Dat zouden al meer dan 300.000 mensen zijn.
Voor de buitenlandse toerist is het nu dus een stuk rustiger en veiliger geworden! Je moet natuurlijk niets met drugs van doen hebben. Maar dat is sowieso in heel Azie gevaarlijk. Bv. in de Filipijnen kun je de doodstraf krijgen ook bij een klein drugsvergrijp. Die doodstraf is nog altijd maar is door een andere (presidente) opgeschort. Die mensen zitten nu dus levenslang. Duterte wil liefst de doodstraf weer aktief maken.
Overigens, bij het "gewone" volk op straat, taxichauffeurs, tricycle drivers, serveersters enz is Duterte erg populair.
Ook het toerisme boomt. Is in een paar jaren van 3 naar 5 miljoen p. jr. gegaaan. Vergelijk met Thailand 12-14 miljoen p jr.
Een van de redenen is dat de eerste gratis entry tijd is verhoogd van 21 naar 30 dagen. Dat je dan een maand kunt verlengen (was al zo) maar na die tweede maand kunt verlengen met keus of je nog eens 2, 3 of 4 maanden verlengt. Dus de long term toerist heeft minder geloop. Ook gaat het visum verlengen sneller en efficienter. Ga dus zelf altijd in Intramuros (Manila). het is wel allemaal duurder geworden, na 2 maanden moet je bv een ID kopen aan 4000 peso (die dan één jaar geldig is).
Momenteel is de euro tov de peso weer langzaam aam het stijgen. In 2007 van 70 peso voor een euro naar 2014 of zo nog net 50 peso voor een euro en nu weer op ergens tussen 55 en 60.

[ Bericht 2% gewijzigd door LeesFoknl op 08-01-2018 09:29:07 ]

Filipijnen gevaarlijk? Wordt hier wel een paar keer naar gevraagd.
Tja, het is er gevaarlijker dan bv Thailand. Men noemt de Filipijnen ook wel het "wilde oosten". Schietpartijen van 2 chauffeurs om een parkeerplaats. Beiden pistool bij zich, een dood andere zwaar gewond. Word je overvallen, geef je geld. Neem sowieso niet teveel mee, ook geen sieraden, horloges of smartphones. Daar waar veel toeristen / blanken zijn is het relatief veilig.

Het zou je zo kunnen vergaan:
Vrouw en ik kijken het nieuws, twee Nederlanders zijn op straat overvallen, een is in het hoofd geschoten. IN Cebu city.
Week later later zit ik in een van mijn stambars (G Point) zegt een van de "dames" sir, he is from Holland too. De man wil meteen bij mij komen zitten om te praten. Zijn hoofd is in het verband.
Hij zegt: je raadt nooit wat mij een week geleden in Cebu is overkomen. Dus ik zeg ... jij bent in je hoofd geschoten. Hij kijkt verbaasd en zegt: hoe weet jij dat? IK zeg, was in het nieuws, maar vertel ...
Hij en zijn kameraad, beiden flink wat biertjes op, worden tegen middernacht door 3 mannen overvallen. kameraad met twee in gevecht, derde overvaller neemt hem, zet pistool tegen het hoofd en zegt: je geld of je leven. Hij zegt: you can take my life but never my money, en vecht om los te komen. pang. Wordt wakker in het ziekenhuis. Door het vechten om los te komen had ie slechts een schampschot, was bewusteloos geraakt en ...
Zijn geld was ie kwijt (ruim 100 euro). Ik zeg, maar waarom zei je dat? Tja, ik had nogal veel gedronken. In ieder geval, enkele uren later komt de politie met de 3 mannen, ter identificatie. Ja, zij waren het. Drie junks, die die zelfde middag om 17.00 een verpleegster die net haar diploma had gehaald die week en als kado een smartphone had gekregen hadden doodgeschoten !!! voor die smartphone.

Zo doe ik het; geen juwelen goud, horloge en de oudste second hand phone die ik kan vinden.
Geld ong 40 euro bij mij.
Ik drink nooit alcohol dus altijd nuchter.
Een taser op zak om jeugd mee af te schrikken indien nodig laat ik die wat knetteren.
Een politiefluit om mijn nek en ook weer bij jeugd: I call police, en fluit dan op dat ding. dan zijn die zo weg! (Politie slaat ze verrot)
Ziet het er serieuzer uit, ongure en oudere gozers, dan neem ik een handvol kleinere biljetten (20, 50 100 peso´s speciaal voor dat doel in ee broekzak) en gooi die op de grond en maak dat ik wegkom.
Nog linker, bv stil hoekje of zo, dan zeg ik Paciencia (rustig, geduldig) No violence, I give you everything. En ... ik geef ze alles. Dat het vooral niet escaleert. Want vuurwapens is zeker bij dat soort mensen standaard. IK kan hier nog een tiental soortgelijke verhalen neerzetten. Met goede en met slechte afloop. Nederlandse vriend R. werd ook overvallen. Gaf zijn geld af ( groot bedrag !!). en ze gaven hem 100 peso terug voor een taxi om thuis te komen.

quote:

Op maandag 8 januari 2018 11:37 schreef LeesFoknl het volgende:
Filipijnen gevaarlijk? Wordt hier wel een paar keer naar gevraagd.
Tja, het is er gevaarlijker dan bv Thailand. Men noemt de Filipijnen ook wel het "wilde oosten". Schietpartijen van 2 chauffeurs om een parkeerplaats. Beiden pistool bij zich, een dood andere zwaar gewond. Word je overvallen, geef je geld. Neem sowieso niet teveel mee, ook geen sieraden, horloges of smartphones. Daar waar veel toeristen / blanken zijn is het relatief veilig.

Het zou je zo kunnen vergaan:
Vrouw en ik kijken het nieuws, twee Nederlanders zijn op straat overvallen, een is in het hoofd geschoten. IN Cebu city.
Week later later zit ik in een van mijn stambars (G Point) zegt een van de "dames" sir, he is from Holland too. De man wil meteen bij mij komen zitten om te praten. Zijn hoofd is in het verband.
Hij zegt: je raadt nooit wat mij een week geleden in Cebu is overkomen. Dus ik zeg ... jij bent in je hoofd geschoten. Hij kijkt verbaasd en zegt: hoe weet jij dat? IK zeg, was in het nieuws, maar vertel ...
Hij en zijn kameraad, beiden flink wat biertjes op, worden tegen middernacht door 3 mannen overvallen. kameraad met twee in gevecht, derde overvaller neemt hem, zet pistool tegen het hoofd en zegt: je geld of je leven. Hij zegt: you can take my life but never my money, en vecht om los te komen. pang. Wordt wakker in het ziekenhuis. Door het vechten om los te komen had ie slechts een schampschot, was bewusteloos geraakt en ...
Zijn geld was ie kwijt (ruim 100 euro). Ik zeg, maar waarom zei je dat? Tja, ik had nogal veel gedronken. In ieder geval, enkele uren later komt de politie met de 3 mannen, ter identificatie. Ja, zij waren het. Drie junks, die die zelfde middag om 17.00 een verpleegster die net haar diploma had gehaald die week en als kado een smartphone had gekregen hadden doodgeschoten !!! voor die smartphone.

Zo doe ik het; geen juwelen goud, horloge en de oudste second hand phone die ik kan vinden.
Geld ong 40 euro bij mij.
Ik drink nooit alcohol dus altijd nuchter.
Een taser op zak om jeugd mee af te schrikken indien nodig laat ik die wat knetteren.
Een politiefluit om mijn nek en ook weer bij jeugd: I call police, en fluit dan op dat ding. dan zijn die zo weg! (Politie slaat ze verrot)
Ziet het er serieuzer uit, ongure en oudere gozers, dan neem ik een handvol kleinere biljetten (20, 50 100 peso´s speciaal voor dat doel in ee broekzak) en gooi die op de grond en maak dat ik wegkom.
Nog linker, bv stil hoekje of zo, dan zeg ik Paciencia (rustig, geduldig) No violence, I give you everything. En ... ik geef ze alles. Dat het vooral niet escaleert. Want vuurwapens is zeker bij dat soort mensen standaard. IK kan hier nog een tiental soortgelijke verhalen neerzetten. Met goede en met slechte afloop. Nederlandse vriend R. werd ook overvallen. Gaf zijn geld af ( groot bedrag !!). en ze gaven hem 100 peso terug voor een taxi om thuis te komen.

are you freaking kidding me

Neen hoor, serieus waar, geen letter van gelogen.
Maar nu moet je weg blijven in de Filipijnen, vanwege corona.
Het is er heel erg en de maatregelen zijn dan ook erg streng, met militair op straat!

Manila, schoonzus belde eergisteren. Iedereen moet binnenblijven, behalve de echt belangrijke mensen zoals hier ook, verplegers en zo. Per gezin krijgt er een persoon een pasje en die mag daarmee op vastgestelde tijden en dagen (verpreid zodat er weinig mensen tegelijk op straat komen en in de winkel en op de markten) inkopen gaan doen. Geen taxi's jeepneys enz. Dus heel veel mensen hebben geen inkomsten.

Een keer heeft de regering de armste mensen (is één van je familie in het buitenland, aan het werk of gehuwd, dan krijg je niets) 3000 peso gegeven. Dat is werkelijk een wonder.
En nog een tweede keer per hoofd een zak rijst van 3 of 4 kilo.Maar ja, die dat geld en die rijst moeten verdelen, meest via de barangay(captain) ... daar blijft veel hangen. Een barangay is een wijk zo 2000 tot 4000 bewoners met veel macht en voor kleine vergrijpen zelfs rechtspraak.

Gisteren belden wij met goede vrienden in Cebu, daar is het momenteel het allerergste met de corona besmettingen van de hele Filipijnen. Zelfs rijken worden niet meer geholpen in ziekenhuizen als er ook maar enig vermoeden is van corona. Veel mensen lijden honger maar ook voor de rijken is het niet leuk, al maanden binnen zitten, buiten militair op straat, zelfs helicopters in de lucht. Velen worden depressief. Ook de kinderen zijn thuis, alles ligt stil.

Het is momenteel nergens echt fijn in de wereld om te zijn, en helaas zeker in de Ph. niet.
Daar komt nog bij, veel Pinoy (= filipijnse m + v) zijn in het buitenland, in veel oa Arabische landen, om er te werken. Maar daar ligt ook veel werk stil. In sommige landen doen sommige bazen dan het volgende .... ze brengen hun werknemer (m / v) naar het vliegveld en zetten ze daar uit de auto en zoek het maar uit. Soms met een beetje geld, vaak ook zonder hun geld, eindafrekening of zo. Dus daar ontstaan ook al kleine "vluchtelingen" kampjes waar die mensen proberen te overleven. Dus veel families maken zich in de Filipijnen zorgen over hun familielid die in het buitenland werkt.

[ Bericht 0% gewijzigd door LeesFoknl op 03-07-2020 11:40:57 ]

quote:

Op woensdag 1 juli 2020 15:25 schreef LeesFoknl het volgende:
Neen hoor, serieus waar, geen letter van gelogen.
Maar nu moet je weg blijven in de Filipijnen, vanwege corona.
Het is er heel erg en de maatregelen zijn dan ook erg streng, met militair op straat!

Manila, schoonzus belde eergisteren. Iedereen moet binnenblijven, behalve de echt belangrijke mensen zoals hier ook, verplegers en zo. Per gezin krijgt er een persoon een pasje en die mag daarmee op vastgestelde tijden en dagen (verpreid zodat er weinig mensen tegelijk op straat komen en in de winkel en op de markten) inkopen gaan doen. Geen taxi's jeepneys enz. Dus heel veel mensen hebben geen inkomsten.

Een keer heeft de regering de armste mensen (is één van je familie in het buitenland, aan het werk of gehuwd, dan krijg je niets) 3000 peso gegeven. Dat is werkelijk een wonder.
En nog een tweede keer per hoofd een zak rijst van 3 of 4 kilo.Maar ja, die dat geld en die rijst moeten verdelen, meest via de barangay(captain) ... daar blijft veel hangen. Een barangay is een wijk zo 2000 tot 4000 bewoners met veel macht en voor kleine vergrijpen zelfs rechtspraak.

Gisteren belden wij met goede vrienden in Cebu, daar is het momenteel het allerergste met de corona besmettingen van de hele Filipijnen. Zelfs rijken worden niet meer geholpen in ziekenhuizen als er ook maar enig vermoeden is van corona. Veel mensen lijden honger maar ook voor de rijken is het niet leuk, al maanden binnen zitten, buiten militair op straat, zelfs helicopters in de lucht. Velen worden depressief. Ook de kinderen zijn thuis, alles ligt stil.

Het is momenteel nergens echt fijn in de wereld om te zijn, en helaas zeker in de Ph. niet.
Daar komt nog bij, veel Pinoy (= filipijnse m + v) zijn in het buitenland, in veel oa Arabische landen, om er te werken. Maar daar ligt ook veel werk stil. In sommige landen doen sommige azen dan het volgende .... ze brengen hun werknemer (m / v) naar het vliegveld en zetten ze daar uit de auto en zoek het maar uit. Soms met een beetje geld, vaak ook zonder hun geld, eindafrekening of zo. Dus daar ontstaan ook al kleine "vluhtelingen"kampjes waar die mensen proberen te overleven. Dus veel families maken zich in de Filipijnen zorgen over hun familielid die in het buitenland werkt.

Toevallig woon ik hier, maar zo streng als jij het doet voorkomen is het lang niet overall. Ik woon in Metro Manila, en daar is de lockdown gematigd. Je kan weer naar buiten, restaurants zijn - gedeeltelijk - weer open, en ook kantoren beginnen langzaam weer op te starten. Persoonlijk werk ik al - net als velen - een maand of 3 vanuit huis, en dat blijft nog wel even zo.

Wel is het zo, dat het openbaar vervoer nog stil ligt. Jeepneys mogen sowieso niet rijden, maar dat komt ook omdat men nu eindelijk de plannen wil doorzetten om ze te vervangen door schone electrische wagentjes.

Electrische jeepneys? Dan komt een wensdroom van mij uit!
Ik wil voor "vast" verhuizen naar Manila en dan is daar dus nu een extra reden voor bij gekomen. Eindelijk verlost van de blauwe stank als er zo een langs komt gereden, en dan nog het lawaai.
Maar in de Ph hebben ze vaker goede plannen maar het doorzetten ervan ...
Ben benieuwd wat dan een ritje gaat kosten, in plaats van de 8 peso van toen.
Wat is het starttarief van taxi's momenteel? Veertig peso?
En Solcity (of zou de naam Solarcity owrden?), de nieuwe stad van metro Manila, is men er al aan begonnen?

Wij wonen daar in Manila zelf aan de bay. Ik heb er echt heimwee naar, maar nu eerst corona afwachten. De tweede brug over de Pasay, die de Chinezen geschonken zouden hebben aan Duterte, is men daar al aan begonnen? Woon je al lang in de Filipijnen?

Is LA café open? En de horeca in Burgosstreet, ook open? Zou interessant zijn om te weten.

Natuurlijk, wat Manila betreft, ik ben er niet, gelukkig. Wij moeten mijn 2 schoonzussen, onze zoon, onze schoondochter, onze neven, onze makelaar, een bevriende buurman in het condominium gebouw waar wij wonen, maar geloven. En dat is nogal wat, in de PH.
Maar het valt dus wel mee. Daarom werk jij dus al 3 maanden thuis en blijft dat voorlopig ook zo.

quote:

Op woensdag 1 juli 2020 16:00 schreef LangeTabbetje het volgende:

[..]

Toevallig woon ik hier, maar zo streng als jij het doet voorkomen is het lang niet overall. Ik woon in Metro Manila, en daar is de lockdown gematigd. Je kan weer naar buiten, restaurants zijn - gedeeltelijk - weer open, en ook kantoren beginnen langzaam weer op te starten. Persoonlijk werk ik al - net als velen - een maand of 3 vanuit huis, en dat blijft nog wel even zo.

En dit gebeurde een rijke blanke in Cebu, met corona achtige klachten.
Heeft 8 uren op de stoep gestaan voor het ziekenhuis in Cebu, ze namen hem niet op. Toen Filipijnse ambulance medewerkers stennis maakten stuurde men 4 bewapende guards naar buiten. Men heeft hem niet opgenomen en hij stierf op de stoep.

Lees maar een deel van een email van een goede vriend uit Cebu, over mijn plannen om erheen te gaan ....

Amigo, een voorbeeldje, deze week een Brit, hij werd met de ambulance naar het zieknhuis gebracht wachte 8 uur in de ambulance in front van het ziekenhuis en stierf.
zijn vriend kreeg wel een rekening van 39000 peso dat ging vlugger.
https://newsinfo.inquirer(...)-cebu-city-hospitals

Gelukkig dus dat het meevalt, want wat gaat er gebeuren als het niet meer meevalt? Denk dat dan de tanks door de straten rollen, een stad (Metro Manila) met 16 miljoen mensen waarvan een kwart zelfs in gewone tijden al honger heeft.En dat zijn natuurlijk dan ook degenen die het armst zijn. Die zitten niet in Makati in hun condo gewoon thuis te werken en laten hun maids de boodschappen halen. En die gaan ook niet naar restaurants. Die bedelen voor coins.

Lees ook de eerste reactie van lezers op het artikel .............
We are now the worse in SE Asia for corvid 19 and climbing rapidly!~We must prevent those with corvid 19 entering especially flights from Beijing China which now has 300 cases and getting worse!~

[ Bericht 22% gewijzigd door LeesFoknl op 01-07-2020 18:51:32 ]

quote:

Op woensdag 1 juli 2020 17:16 schreef LeesFoknl het volgende:
Electrische jeepneys? Dan komt een wensdroom van mij uit!
Ik wil voor "vast" verhuizen naar Manila en dan is daar dus nu een extra reden voor bij gekomen. Eindelijk verlost van de blauwe stank als er zo een langs komt gereden, en dan nog het lawaai.
Maar in de Ph hebben ze vaker goede plannen maar het doorzetten ervan ...
Ben benieuwd wat dan een ritje gaat kosten, in plaats van de 8 peso van toen.
Wat is het starttarief van taxi's momenteel? Veertig peso?
En Solcity (of zou de naam Solarcity owrden?), de nieuwe stad van metro Manila, is men er al aan begonnen?

Wij wonen daar in Manila zelf aan de bay. Ik heb er echt heimwee naar, maar nu eerst corona afwachten. De tweede brug over de Pasay, die de Chinezen geschonken zouden hebben aan Duterte, is men daar al aan begonnen? Woon je al lang in de Filipijnen?

Is LA café open? En de horeca in Burgosstreet, ook open? Zou interessant zijn om te weten.

Mwa, de overgang naar electronische jeepneys is een heel mooi - prijzenswaardig - initiatief, maar de investering is voor de gemiddelde driver niet te betalen. Je ziet ze al wel rijden her en der, Quezon City en Manila, maar het zal nog wel even duren eer de overgang daar is. (ik verwacht niet het mee te maken dat alle oude jeepneys zijn uitgefaseerd).

Starttarief van een jeepney is nog immer 8 of 8,5 peso. Taxi is ook nog 40 peso. Maar zoals gezegd, jeepneys rijden niet of nauwelijks, plus hebben te maken met social distancing, dus chargen vast meer per persoon.

Solcity ? Geen idee wat dat is. Bedoel jij entertainment city ? Waar al die casino's zitten in Paranaque ? Dat groeit en bloeit, want veel Chinees kapitaal, zelfde als alle Poco bedrijven die hier zitten.

kroegen en restaurants zijn voorzichtig aan weer open aan het gaan. Zo ook in het Burgos district. Wel aan allerlei regels, dus inclusief disctancing, vaste tafeltjes en gelimiteerd aantal mensen naar binnen.

De meeste drivers huren hun voertuig, voor 24 uur. Weet je meteen waarom die (taxi en jeepney) chauffeurs zo moe zijn. Maken teveel uren om geld te kunnen verdienen. Wij hebben er ooit een jeepney gehad die werd ook per dag verhuurd. Meen 800 peso toen per dag. Dus de eerste 100 klanten zijn voor de huur .... taxi's koten 1200-1600 peso per dag huur. Brandstof moet de huurder dan natuurlijk ook nog betalen.

Tip ... nooit doen, daarin investeren. Verzekeringen heb je daar niet en bij een ongeval kost het je geld. Is er letsel dan heb je vaak ook nog de familie op de stoep. Ook en zelfs als je niet schuld had (of je driver). Bij ons, het huis vol met politie. Want een blanke dan is er geld te halen. Dat geldt altijd !!!

Beleggen in de Ph?
Beleg je boterham goed, gezond en smakelijk, dat is het beste!

Een huis kan je niet kopen als buitenlander, maar een condo wel. Of je dat moet doen is de vraag. Denk eraan, kopen zeker als je cash hebt is makkelijk. Verkopen gaat toch heel anders. Ken je het hypotheek systeem bv in de Ph?.
Verder is het erg risicovol om in de PH een zaak te beginnen. Wie droomt er niet van een klein gezellig barretje, en hoeveel lukt het om dat langer dan een jaar open te houden en er ook nog wat aan te verdienen. Heel veel gruwelverhalen van de betrokken mensen zelf (NL, Dui, Belgen) die dat daar geprobeerd hebben, aangehoord. Of een sari sari store, een kleine cantina, 5 to 6, pandjeshuis, telefoon en load winkel, Een tweede hands westerse kleding zaak, ben even de naam kwijt, zo een leuke typisch Filipijnse naam. Joekie Joekie of zo iets. Als mijn vrouw binnenkomt zal ik het haar vragen en het hier erbij zetten. Ook een leuk iets om te beginnen ....
Bijna altijd gaan al die bezigheden en ondernemingetjes via de Filipijnse echtgenote, vriendin, en haar familie. In 99 % ben je je investering kwijt. Geloof me!


ps. vrouw is terug: de- tweede hands kleding uit het westen - handel heet ukay ukay (ukay ukay betekent grabbelen, graven, spitten). Er ligt gewoon een kubieke meter kleding op tafels op een stand, of op de stoep naast de kerk of in een hal in een mall.

[ Bericht 7% gewijzigd door LeesFoknl op 03-07-2020 12:48:10 ]

Mijn ervaring is dat het in de grote, beruchte bars wat betref vechtpartijen het veiligst is. Neem het beruchte LA café, tegenwoordig Manila Bay café genaamd. in de MH del Pilarstreet op de grens van Malate en Ermita. Mensen hebben vaak angst om erheen te gaan, maar binnen is het veilig. Als er geruzie ontstaat zie je dat er opvallend veel mannelijk personeel een paar meter vandaan afwachtend staat, kijken of ze moeten ingrijpen. Misschien leuk over de reputatie ervan iets te schrijven. Ik was er dus ook stamgast. 7x24 uur open, ook Kerst enz. Ben ieder uur van de dag er geweest. Want de sfeer is nogal verschillend afhankelijk welk tijdstip je er bent. De zaak heeft 4 gedeeltes, bij binnenkomst een bar met krukken en hoge tafels met krukken. Daarachter een deel met 2 billiards en een eigen bar. Als je binnenkomt rechts is er een soort overloop naar een andere zaal, geen bar, wel biljart. Hier ligt ook de keuken. Je kunt héél goed eten aan bijna westerse prijzen. Op die overloop kun je via een trap naar boven, daar is een bar, een grote ruimte, vaak een lifeband en ook weer eten. Voor boven betaal je entree. Meestal worden vooral de Koreanen en Chinezen hierheen gedirigeerd. Ook veel vrouwen gaan daar heen. De vrouwen zijn allen free lancers zoals men, en zij zichzelf, hier noemen. Dat betekent ze werken voor eigen rekening en je hoeft dus geen barfine aan de bar te betalen als je met haar ergens anders heen wilt; andere bar, je hotel of je condo. Al dit soort bars moet natuurlijk allerlei instanties "ondersteunen" om oa hun vergunning te behouden, de burgemeester, de politie enz. Krijg je opeens verhoging en je weigert die als bar dan krijg je dus problemen.
Dus een ochtend lees ik ... LA Café inval, 204 sex slavinnen bevrijd, waarvan 16 minderjarig. Neergelegen van het lachen bij het woord slavinnen. Ik zag het al helemaal voor me, die 204 meiden allen vast geketend aan de bar. Het tegendeel is waar, vaak moeten de free lancers 20 peso geven om überhaupt binnen te mogen, of ze moeten verplicht een consumptie kopen. Dus, ondanks de naar reële schatting 4000 (vierduizend uur) die ik daar ben geweest BINNEN eigenlijk nooit iets echt gevaarlijks meegemaakt. Het meest gevaarlijke was een moment dat het er stampevol was en een blanke iets fout ging met betaling met een credit card en een serveerstertje (gewoon foutje geen oplichting, hij had te weinig betaald) en die begon te schelden en toen meteen maar op heel de Filipijnen stond te foeteren. Toen was het dus wel echt link. Want pas op, z zijn zo nationalistisch als de pest. Zeg niets negatiefs over de Filipijnen of over de mensen. Oplossing toen, dat moment... een Arabier voelde de situatie goed aan, zei tegen die blanke, maak dat je wegkomt en hij betaalde het biertje van die man.

Het echte gevaar bij dit soort gelegenheden is buiten, alles wat daar rondhangt deugt voor geen meter. Zakkenrollers, bedelaars (vaak samenwerkend!) Taxichauffeurs die je gigantisch rippen enz. Pas op dat je niet dronken en alleen bent! Ik woon daar in die straat.
Amzonia ligt er schuin tegenover maar die is helaas dicht. Wat een heerlijke tijd daar in Amazonia gehad. Derde is G Point tegenwoordig Gimmick Bar ligt in de Padre Faura street, paar honderd meter verder. Kleinere bar, heel gezellig, altijd life music na 10 pm, als je taxi neemt zeg er bij, Padre Faura tegenover Jollibee corner Mabini street.
Ook daar, speciaal op die hoek, is het buiten gevaarlijk. Wat daar rondhangt is een grote groep van bedelaars zakkenrollers en erger.
Voorbeeld? Iemand van de Amerikaanse ambassade (ligt er vlakbij) schold op een zeer beledigende en agressieve toon een bedelend meisje (kind) uit, zo rond middernacht. Hij is toen doodgestoken.

[ Bericht 7% gewijzigd door LeesFoknl op 03-07-2020 13:29:30 ]

Als ik deze verhalen zo lees, waarom zou je er dan willen wonen?

quote:

Op vrijdag 3 juli 2020 13:38 schreef MaJo het volgende:
Als ik deze verhalen zo lees, waarom zou je er dan willen wonen?

Nou, ik werk hier, en de verhalen zijn in mijn ogen e'en tikkeltje overdreven....

quote:

Op vrijdag 3 juli 2020 13:38 schreef MaJo het volgende:
Als ik deze verhalen zo lees, waarom zou je er dan willen wonen?

Ja, als je de (ongeschreven) regels en normen van daar kent en je houdt je eraan, of je doet er zelfs je voordeel mee, kun je er goed leven. Daar komt dan bij dat je geld veel meer waard is dan hier, en het zijn de tropen. Lekker warm, ik kan niet meer tegen de kou, en tegen de warmte heb je airco. Ieder dag van 6 am tot 6 pm dag licht. Leven aan de zee.
En ... RESPECT Respect is daar oh zo belangrijk. Gezichtsverlies is er nagenoeg het ergste dat je iemand kunt aandoen. En ik ben respectvol van aard. Dus dan krijg je dubbel en dik respect en vriendelijkheid terug. En de mensen zijn daar zo positief ingesteld. Ze zijn heel positief en vrolijk van aard. Ook als ze oud worden bv. 65 plus. Verder de gemiddelde leeftijd is er 26 jaar, je zit er dus tussen jong volk, die jou dan ook nog respectvol benaderen, behandelen. Vrouwen zijn heel vriendelijk, ook als je ouder bent. Maak je een vrouw een complimentje in West Europa, kijken ze eerst of je wel goed genoeg en of knap genoeg bent en dus haar een compliment mag geven. Anders wordt het vaak opgevat als een belediging. Daar wordt ieder compliment van iedereen, gewoon ook opgevat als een compliment, met minimaal een glimlach terug. Ze spreken er allemaal Engels, al is het vaak koeterwaals, maar je komt er héél ver mee. Het percentage Christenen, is 90% dus als je daar leeft heb je net als hier een Kerstseizoen, en dan wel het langste vermoedelijk van de hele wereld, zo vanaf eind september. Dus óók daar heb je in de wintermaanden (haha, die zijn dan 26-30 graden "koud") toch dat ritme van feestdagen die je in NL ook gewend bent. Kerst en Pasen enz.

Dan het serviceniveau. Wat een armzalig gedoe hier overal. Als ik of mijn vrouw of de maid daar inkopen doen in de supermarkt, dan loopt een jongen of jongeman met de winkelwagen achter je aan jou de boodschappen naar de taxi brengen, en thuis worden die dan overgenomen door de guards en naar je appartement / condo / flat / studio gebracht.
Kocht ooit een bed met matras en al. Levertijd 3 dagen, moest vanuit het magazijn komen. Kijk de manager aan en zeg,m oet ik nou 3 dagen op de grond liggen. Okay, demo bed afgebroken, en 5 jongemannen achter ons aan met bed, matrassen en alles naar ons thuis en daar meteen opzetten. Baas blij want flinke aankoop, mannen allen een euro gegeven die dolblij en wij lekker slapen.
Auto? Waarom? Ik rij daar uitsluitend taxi, gemiddeld 4 ritjes per dag gemiddeld 1 euro per rit. Afgerond 5 euro per dag. Ga eens een auto kopen, tanken onderhoud en vooral parkeren.

Ik ga wandelen, om 7am langs Manila Bay (Roxas Boulevard) Staan ze tai chi te doen. Of te dansen, zumba. Lessen dus. Je betaalt 30 cent en je kunt twee uurtjes meedoen. Ik ga daar aan de Bay aan een tafeltje zitten komt een omaatje bij mij zitten, lacht heel vriendelijk en haalt uit haar plastic zakje 1 sneetje droog wit brood, diagonaal doormidden gesneden, en biedt mij een van die halve sneetjes aan. Of ik mee wil eten. Ik bedank vriendelijk maar zeg, ik had al ontbijt. Dan haalt ze een klein bekertje ranja uit haar zakje, en biedt mij ook daarvan aan. Die ongelooflijke vriendelijkheid en gastvrijheid van de gewone mensen daar.
Zelfs wij, ik, blank, in condo wonend, niet gekleed als toerist (geen kort broek slip slops aan de voeten en zo, dat zijn alleen de armen of toeristen die zo gekleed gaan), ga er eens wandelen, wat rondhangen en rondkijken. Koop je eieren bij je op de hoek, en de liempo (gegrild buikspek) en wat fruit (mango) je krant, flesje fris, bukko = kokossap en meriendo (snack, tusendoortje) of een strengetje gevlochten bloemetjes voor thuis om je Santa Ninjo beeld. Dus in jouw eigen buurtje. En laat ze je dan een paar peso meer berekenen dan dat ze een ander zouden berekenen. Binnen weken kennen ze je, en ben je rustig en respectvol naar hen en niet al te kuripot (= gierig, dus geef een paar cent fooi bij het afrekenen) hoor je eral snel bij bij als gewaardeerd lid van hun buurtje.
In Malate zijn er heel veel stoepbewoners. Om de hoek bij ons woonde een oud omaatje, nog 2 tanden in de mond. We noemen haar Nanai (moeder) Ze had een klein tafeltje 1x1 mtr., een stoel en een kleine parasol. Dat was haar thuis, huis. Op de tafel een gigantisch Santa Ninjo beeld (kindje Jezus met kroon, mooie kleren en vaak wereldbol) en wat snoepjes die ze los verkoopt. Mijn vrouw of wij beiden, soms ik alleen, zochten haar wel dagelijks op, praatje, portie rijst met goulash van ons eten, eens 5 peso, kleding van mijn vrouw (oude fleurige zomerblouse). We merkten dat ze erg slecht zag, dus gewoon de sterkste leesbril gekocht die we vonden en haar gegeven. Ze was zo blij en trots, ze nam een klein bijbeltje en las voor, om ons te laten zien dat ze kon lezen!
En dat alles wordt gadegeslagen door al die mensen die daar op de stoep wonen, (is voor Malate church, schat in total daar 100 mensen, veel gezinnen met kinderen) en je wordt beoordeeld.
Als je de bedelaars en verkopers niet uitfoetert en als je niets geeft gewoon zegt ... patawaran po (po is respect en patawad betekent ik geef niets) dus alweer met respect, dus zonder gezichtsverlies voor de bedelaar. Dan hoor je bij het buurtje en letten ze ook nog een beetje erop dat je niets overkomt.

Dat zijn enkele redenen om daar te willen wonen. Heb ik het nog niet eens gehad over de vele mooie vrouwen waarvan er een groot aantal in je geïnteresseerd zijn, als mens, als lover (toch interessant eens zo een witte) en ook graag als asawa (partner for life, echtgenoot).

[ Bericht 1% gewijzigd door LeesFoknl op 07-07-2020 14:06:25 ]

quote:

Op zaterdag 4 juli 2020 04:15 schreef LangeTabbetje het volgende:

[..]

Nou, ik werk hier, en de verhalen zijn in mijn ogen e'en tikkeltje overdreven....

Tja, een van mijn Nederlandse kameraden woont in Makati, die vindt het ook akelig en erg vies in Ermita en Malate. En ik heb in Makati dan weer zoiets van, dan kan ik net zo goed in een stad in het westen zijn ipv de Filipijnen. Maar iedereen zijn keus. Als je maar blij bent met je keuze.

[ Bericht 0% gewijzigd door LeesFoknl op 07-07-2020 14:07:18 ]

In mijn "area" is altijd wel wat loos. Denk nu extra veel vanwege de armoede die nog eens extra door Corona veroorzaakt wordt. Maar onderstaand vind ik dan weer iets met een reukje aan. De vrouwen laten ze met rust, de chauffeur slepen ze 50 meter mee? Voor 'n paar cellphones?

Stond vandaag in de krant "Manila Bulletin"
https://mb.com.ph/2020/07(...)wn-in-ermita-manila/

In november/december op Tablas geweest. Eiland waar om de dag een vliegtuig kwam (op dit moment geen vluchten zie ik). Ik vond het fantastisch hoe vriendelijk de mensen zijn en hoe mooi het land is. Het eten vind ik niet fantastisch maar te doen. Ik wil snel meer Filipijnen zien/ervaren. Wat de user hierboven schrijft die er woont kan ik mij helemaal voorstellen. Ik heb ook flink wat filmpjes gekeken van Harald Badr een vlogger van een jaar of 40 die rondreist en daar met een Amerikaan die er woont op stap was. Leuk om te kijken om je een (heel beperkt neem ik aan) beeld te vormen