Maandag 12 juli; Amsterdam – VaduzEindelijk is het zover: Het tweede grote dobbelsteenavontuur is klaar voor de start. Costadibalkoni en ik hebben de avond ervoor en na de WK-finale afgesproken om rond 10.00 uur te vertrekken. Een mooie tijd om te beginnen.
Echter, 's morgens loop ik al tegen een probleem aan: M'n kat heeft gevochten met een andere kat en die heeft zijn oor doorgebeten. De wond is ontstoken en ik moet (geen dobbelsteenoptie) met hem naar de dierenarts, die pas om 10.00 uur op de praktijk is. Vijf voor tien staat Costa voor de deur en gelijk rijden we met Blauwe Binkie (ik heb die naam niet bedacht) naar de praktijk. Zes minuten en ¤ 61 later loop ik weer de deur uit met Blauwe Binkie en een doosje pillen. MissBliss die tijdens het dobbelsteenavontuur voor hem zorgt, stel ik gelijk op de hoogte van de nieuwe pillen die ze hem moet geven bovenop de normale pillen die hij al krijgt.
Om 10.30 uur vertrekken we dan echt. De tripmeter zetten we op nul zodra we wegrijden. Vorig jaar reden we 4000 km, ik schat het dit jaar iets lager in. Ergens tussen de 3500 en 4000 km is mijn schatting. Costa schat nog iets lager. Onderwijl start Costa de muziek van z'n iPhone op. Een nieuwe plaat van de Zuid Afrikaanse rapband
Die Antwoord met het geweldige nummer
Enter The Ninja. De rest van de trip kunnen we de tekst
I am a ninja, a modderfokking ninja niet uit ons hoofd krijgen.
Via Arnhem, Keulen en Frankfurt rijden we naar het zuiden. Bij een tankstation tussen Würzberg en Ulm pak ik de kaart er nog eens bij. Over 150 km is er een splitsing van de snelweg in twee. De één leidt naar Liechtenstein, de ander naar Neuschwanstein. Beiden goede plekken om te overnachten voordat we daadwerkelijk Oostenrijk binnenrijden. We dobbelen erom:
Dit filmpje laat gelijk zien hoe we ons hotel toegewezen krijgen door de dobbelsteen in Vaduz, maar daarvoor hadden we natuurlijk wel onze vignetten gekocht voor Oostenrijk en Zwitserland (waar we ongeveer 10 km over de snelweg reden). Kosten: ¤ 7,90 voor 10 dagen Oostenrijk en ¤ 25 voor 10 km in Zwitserland.
Gelukkig hebben we wat foto's erbij:
Costa met het vignet van Oostenrijk.
En hier het vignet van Zwitserland. Een heel jaar geldig, wat handig is als je 10 km snelweg door Zwitserland neemt.
Na het dobbelen voor ons hotel bij het bord (zie filmpje) lopen we naar hotel Residence:
Alwaar we een mooie kamer krijgen:
Met een opvallende douche, waarbij Costa hier een demonstratie geeft van hoe wij geacht worden in de ochtend te douchen:
Ietwat apart wel.
Gezien de stortregens die net begonnen zijn, besluiten we in het restaurant van het hotel te eten. Beiden dobbelen een zomersalade als voorafje. Als hoofdgerecht dobbel ik een biefstuk en Costa de tarbot. Na prima gerechten laat ik het dobbelen voor een nagerecht over aan Costa, wat ons halbflüssiger chocokuchen oplevert.
Als we klaar zijn, is de regen opgehouden en maken Costa en ik een klein rondje door Vaduz. Veel banken en kennelijk zeer populair voor postzegelverzamelaars is deze hoofdstad van Liechtenstein. En ze hebben een echt Zwitsers 1001-dingen-mes voor maar 1200 Zwitserse franken. Na het rondje drinken we nog wat in de hotelbar, alwaar een zeer
zwierige
Nathalie
ons bedient. Waarschijnlijk was ze ballerina in een vorige carrière.
En dat was dag 1 van het dobbelsteenavontuur van 2010.