Even voor Ingrid.. (en misschien ook iets voor aderen hier)
Ik had het vorige week met Ingrid over het vroeg uit bed komen van Kim.
De dochter van een vriendin van mij (zonder diagnose maar dat is weer een verhaal apart) deed dat dus ook. Ze kwam ook heel vaak 's nachts uit bed, kroop dan bij haar ouders in bed en weigerde weer in haar eigen te gaan slapen. Als ze wél naar haar bed werd gestuurd dan kreeg ze complete woede uitbarstingen waarbij er geen land meer met haar te bezeilen was. Ze is nu zes. De ouders begonnen er toch wel een klein beetje moe van te worden en echt goed voor hun eigen nachtrust was het ook niet.
Vlak voor haar verjaardag dit jaar vonden we de
It's a clock kinderklok en deze heeft ze dus voor haar verjaardag gehad.
Nu staat het kaartje van het bed in de rand bij 7 uur. Heel vaak als haar moeder 's avonds bij het naar bed gaan nog even bij haar kijkt dan is het licht aan. Dan blijkt dat ze even heeft gekeken of ze al uit bed mocht. En ook als ze bij het bed van haar ouders komt dan vraagt mijn vriendin of het prinsesje al bij het bed is. Niet? Dan weer je eigen bed in..
En ze doet het! Tot nu toe (en dat is zo'n 5 maanden lang al) zonder problemen en geen enkele woede aanval!!
Dit is de versie die zij heeft. Hij is er met een beertje, jongen, eend en dus de prinses.
Maxi,
Midi &
Mini(My) Timing sucks.... Always.
Al lang niet meer aan het ontzwangeren. En nog steeds NIET voor rede vatbaar!