Even over de sovatrainingen (die heb ik gegeven). Bij ons waren die vanaf ongeveer 7 jaar. Het veralgemeniseren van handelingen is inderdaad heel moeilijk en je kunt natuurlijk maar een beperkt aantal situaties oefenen. Het sterkte kinderen wel heel erg, dat hoorden we ook van ouders terug. Het is dus vooral heel veel oefenen met rollenspelen. Wij hadden dan steeds 8 weken voor 1 vaardigheid, dus dan was er veel ruimte voor veel verschillende situatie. En je merkt dan ook wel, dat ook bij kinderen met ASS, bepaalde handelingen ingesleten raken. Bijvoorbeeld bij 'kennismaken'. Het
aankijken is altijd hetzelfde. Of je iemand al kent of niet, of het een volwassene is of een kind, of het een juf is of een dokter. Aankijken moet altijd.
Of bij nee zeggen. Voor veel kinderen was het zoveel verder om te kunnen zeggen 'ik vind dit niet leuk'. Die zin, en dat hardop en verstaanbaar. Zoiets oefenden we dan in 10 situaties.
En bij iets vragen waren sommige ouders al helemaal blij als we de zin 'mag ik iets drinken' erin kregen. Het wisselde natuurlijk ontzettend per kind, maar ook bij kinderen met ASS was het dus zeker niet onmogelijk om vooruitgang te boeken.
Een persoonlijk hoogtepunt
was een volwassen man met ASS die ontslagen dreigde te worden omdat hij collega's sloeg en schopte. We hebben hem geleerd "IK BEN BOOS" te zeggen en dan stil te blijven staan. Voor collega's een signaal om heeeel snel de chef te roepen. Zo gaaf als je dan hoort dat iemand al 2 weken niemand geslagen heeft. En hij was een jaar of 40.
Nu *vlugvlugvlug* naar een kledingparty
"wat een heerlijke yppiaanse reactie! Vol begrip, nooit veroordelend en zeker niet stekelig! #hulde"
Hoe langer de weg naar de top, hoe mooier het uitzicht!
*OUD heilige*