Het grote "rammelaars-topic" deel 26

quote:

Op woensdag 14 juli 2010 22:48 schreef Jeetjejom het volgende:
Miss, gaat het bij het issue leeftijd over het feit dat het misschien niet meer zo snel zal gaan, of meer dat het broertje of zusje van Senna dan misschien wel erg oude ouders krijgt?
Ik moet zeggen dat ik dat ook altijd vind meespelen, hoe wil je als je op de 50e nog kinderen krijgt enig idee hebben in welke wereld je kind op zijn 18e leeft? De kloof is dan toch veel te groot? Of denk ik alleen maar zo

Ik ben inmiddels al 41, en de kans op complicaties bij een volgend kind of bij mij worden iedere dag bijna groter. En die risico's wllen wij niet nemen. Dat is geen commentaar op mensen die dat wel willen, hoor, maar wij hebben voor onszelf heel duidelijk dat we ten eerste heel blij en gelukkig zijn met het feit dat we toch nog een kind hebben gekregen dat ook nog eens gezond is, en ten tweede zouden we een zwangerschap afbreken als er iet smet het kindje niet in orde is. Om dat niet te hoeven, is het verstandiger het risico niet te nemen.
Bovendien is het idd zo dat het wel weer eens heel lang kan duren voor ik zwanger zou zijn, en ik wil dat niet op mijn 43e of 44e alsnog.

Sommige mensen zullen ons, vooral mij, al te oude ouders vinden, wij denken dat het wel meevalt. We staan allebei midden in eht leven, zijn gezond en Senna houdt ons ook jong. Dus het leeftijdsverschil met nog een kindje, is voor ons geen issue.

quote:

Op donderdag 15 juli 2010 22:36 schreef Chell het volgende:
Ik ben op m'n werk al onderdeel van weddenschappen... de eerstvolgende <insert bedrijfsnaam> baby

@claudia_x: er is wel toekomstperspectief (tenminste dat hoop ik), maar niet echt op korte termijn (wil er hier niet al teveel over kwijt qua details ivm meelezers).

Maar ik ben "al" 31 en heb het gevoel dat het zo langzamerhand allemaal te lang gaat duren en het straks niet meer kan en ik voel me echt de laatste der Mohikanen (al m'n oude schoolvriendinnen zijn vlak achter elkaar moeder geworden)

Naja...en dan heb je gewoon van die dagen dat ik zooo hard rammel dat ik er van moet huilen. Morgen wel weer over (tijd van de maand helpt ook niet mee..lekker labiel)

Ach Chell moeilijk hoor, en jammer idd dat het rammelen niet uitgezet kan worden.

@claudia, ik ben het met je eens dat mannen zich zeker verantwoordelijk voelen, maar Femss gaf aan dat vriendlief bang is dat zijn leven over is, niet dat hij bang is dat hij het niet aan kan, dat vind ik zeker een verschil. Bij ons was manlief ook van mening dat alles eerst op rolletjes moest lopen voordat er over kinderen gedacht werd.

quote:

Op vrijdag 16 juli 2010 13:27 schreef Jeetjejom het volgende:
@claudia, ik ben het met je eens dat mannen zich zeker verantwoordelijk voelen, maar Femss gaf aan dat vriendlief bang is dat zijn leven over is, niet dat hij bang is dat hij het niet aan kan, dat vind ik zeker een verschil. Bij ons was manlief ook van mening dat alles eerst op rolletjes moest lopen voordat er over kinderen gedacht werd.

Misschien is hij wel bang dat zijn leven voorbij zal zijn, juist omdat hij denkt dat hij door de verantwoordelijkheid die hij gaat voelen, veel dingen niet meer zal gaan/kunnen doen. Het hoeft niet per se negatief te zijn, of kinderachtig, dat ben ik zeker met claudia eens

quote:

Op vrijdag 16 juli 2010 13:12 schreef femsss het volgende:

[..]

Ik denk dat dat bij mijn vriend ook het geval is.. Hij vertelde dat hij soort van "bang" was voor wat er dan allemaal veranderd en of ie wel een goede vader zou zijn e.d. ( )

Zo dacht mijn vriend er ook over maar toen Puck zich opeens aandiende was hij eigenlijk zo om. Nu ziet hij het helemaal zitten en zegt dat de echo helemaal het papa gevoel opgeroepen heeft.
Ook twijfelde hij voorheen of hij er al aan toe was en nu is het gewoon zo en vindt hij het leuk om met namen e.d. bezig te zijn en is dat gevoel helemaal niet meer aanwezig.
We hebben heel duidelijk gepraat over wat we verwachten van het leven als Puck er eenmaal is en dat komt nog steeds overheen en is niet drastisch veranderd omdat we nu een kind krijgen.

Dat van een goede papa zijn kan hij zich nog wel druk om maken maar dat is gewoon een stukje onzekerheid. Het blijft nieuw en behalve zijn zus hebben onze vrienden nog geen kinderen. Ik denk dat dit laatste trouwens ook wel een factor is in hoe hij er voorheen over dacht.

Het is inderdaad gewoon onzekerheid.. Hij wil er in ieder geval wel over nadenken dus er is nog hoop ondertussen rammel ik lekker verder

quote:

Op vrijdag 16 juli 2010 13:57 schreef femsss het volgende:
Het is inderdaad gewoon onzekerheid.. Hij wil er in ieder geval wel over nadenken dus er is nog hoop ondertussen rammel ik lekker verder

Hij is nog vrij jong. Dat komt denk ik over een paar jaar vanzelf wel. Zeker als er meer mensen/vrienden in de omgeving kinderen krijgen.
Nog lang geen man overboord inderdaad.

Mijn vriend is 32 en is ook nog erg onzeker over het hele 'kinderen krijgen'. Ik merk dat het heel veel verschil maakt dat een aantal mensen in onze omgeving nu kleine kinderen heeft en hij ziet hoe leuk dat kan zijn en hoeveel je nog kan doen met zo'n kleintje erbij .

[zucht] ik rammel ook weer... Maar we durven niet zo goed....

Alles is goed gegaan bij de geboorte van Thomas. Ik had een keizersnede ivm met een stuitligging. Tijdens de keizersnede mompelde de gynaecoloog iets over twee baarmoeders. Nu blijk ik een uterus bicornis te hebben. Opzich was dat dus blijkbaar geen probleem om een gezonde jongen op de wereld te zetten, maar tijdens de zwangerschap waren er wel complicaties dat hij niet genoeg zou groeien. Nu weet ik dus niet of dit komt omdat hij maar in 1 compartiment zat, of dat het gewoon een klein kindje was. Ook stond mijn baarmoeder mega-strak, en ik ben bang bij een tweede zwangerschap op dat litteken dat wel aankan... Het komt er eigenlijk op neer dat we graag willen weten wat ons te wachten staat... Binnenkort maar eens een afspraak maken met de HA, kan die me mooi doorverwijzen naar een gynaecoloog...

Oh Aoraki, ik kan me je gerammel goed voorstellen! (Well duh, ik ben niet voor niets zwanger...) Maar je onzekerheid kan ik me ook prima indenken. Vanwege mijn medische voorgeschiedenis heb ik gesprekken met de huisarts en gynaecoloog gehad voor ik zwanger probeerde te raken. Ik wilde weten hoe de kansen ervoor stonden en of er mogelijk complicaties voor de baby uit voort konden komen.

Ik heb die gesprekken zo fijn gevonden. De gynaecoloog heeft zelfs in teamverband overleg gevoerd over mijn specifieke situatie en er lag al een behandelplan klaar voor ik zwanger raakte. Ik hoop dat er ook zoiets uit jouw gesprekken voort gaat komen. Het advies gaat zeker zijn om minstens een jaar te wachten voor je weer zwanger raakt, aangezien je een keizersnede hebt gehad?

Rammelen. Het is en blijft erg.
Miss-Sly, ook jij kan het rammelen niet zo maar uitzetten.
Ondertussen mogen wij het gaan proberen de pil is de deur uit.
En nu maar kijken naar een goede cyclus....en verder posten in wachten op...

Jolene

Jolene, de gouwe ouwe?

quote:

Op vrijdag 16 juli 2010 16:45 schreef Claudia_x het volgende:
Het advies gaat zeker zijn om minstens een jaar te wachten voor je weer zwanger raakt, aangezien je een keizersnede hebt gehad?

De gyaecoloog heeft het niet over een bepaalde periode gehad dat ik niet zwanger mag zijn. Dus ik ga er vooralsnog vanuit dat dat het probleem niet is. Ik vraag me alleen af wat de invloed is van die afwijkende baarmoeder op een volgende zwangerschap, zeker nu in een van de twee compartimenten een litteken zit.
Als zo'n advies bestaat om te wachten met een tweede zwangerschap, moeten ze dat wel van te voren vertellen...

quote:

Op vrijdag 16 juli 2010 16:57 schreef Aoraki het volgende:

Als zo'n advies bestaat om te wachten met een tweede zwangerschap, moeten ze dat wel van te voren vertellen...

Ja, dat lijkt me ook! Ik dacht dat het een standaardavies was (minstens 6 maanden, het liefst 1 jaar wachten), maar het kan ook heel goed zo zijn dat ik ernaast zit.

Ik dacht eerst ook dat je minstens een jaar moest wachten na een KS, maar toen mijn gyn me na 6 weken al vertelde dat ik best wel weer zwanger zou mogen worden, had ik het idee dat dus bij iedereen anders is. Ik persoonlijk heb wel mijn 9 maanden ontzwangeren echt heel hard nodig gehad. Maar een vriendin was na 3 maanden 'hormonaal' al weer de oude, dus dat is ook bij iedereen anders.

ahum, kuch, kuch. Laten we het er op houden dat de eerste afspraak met de fertiliteitsafdeling weer gemaakt is. Maar eerst nog even rammelen en alles op een rijtje zetten met de gyn en dan kijken we weer verder.

Sproet-je, veel succes alvast en rammelze nog even!

Mijn zus heeft een keizersnede gehad en kreeg ook te horen dat ze het best een jaar kon wachten... Vreemd al die verschillende adviezen!

Vanavond gaf mijn vriend een flesje aan ons 8 maanden oude neefje. Zó aandoenlijk .

Hier advies minstens jaar wachten (wat ik braaf gedaan heb), maar liever nog anderhalf jaar wachten (want ik 'moet' waarschijnlijk nu weer een ks, want minder dan 2 jaar tussen beide bevallingen, is wel in Kanada, daar doen ze helemaal een beetje klinisch enzo).

Vriendin van me rammelt, maar timing is een beetje erg ongemakkelijk. Collega: dan neem je toch een hond....

Was het maar zo gemakkelijk....

@zuster87: Oei da's wel heel snel achter elkaar.. Ik kende een familie met 4 kinderen, op dat moment waren de kinderen 6, 7, 8 en 10!

echt stom die tegenstrijdige adviezen. Nou ja. Ik hoor het wel wat de gynaecologen er hier van gaan vinden (ben inmiddels verhuisd). En als we tot 1 jaar moeten wachten is ook niet het einde, nog 4 maanden. Beter dan dat er straks complicaties optreden waar niks meer aan te veranderen is...

Das waar ze hadden altijd wel lol. Alleen als het vechten werd ging het lang door want ze waren ongeveer even sterk

quote:

Op vrijdag 16 juli 2010 16:52 schreef miss_sly het volgende:
Jolene, de gouwe ouwe?

Ja ,ik ben het...
Iets met wachtwoord en geen idee wat mijn oude emailadres was...

quote:

Op dinsdag 20 juli 2010 12:49 schreef Winnik het volgende:

[..]

Ja ,ik ben het...
Iets met wachtwoord en geen idee wat mijn oude emailadres was...

Je hebt PM.