R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
Zo zeldzaam is borderline ook weer niet hoor, ik ken 2 meiden die ook borderline hebben buiten mij om.
Je hoort het best wel vaak tegenwoordig.
Je hoort het best wel vaak tegenwoordig.
echt klinisch gediagnoseerde BPS?... wat ik wel zie is dat veel mensen zeggen dat ze het hebben, maar goed dat is nu niet het onderwerp van gesprekquote:Op woensdag 11 augustus 2010 22:40 schreef formerjellybean het volgende:
Zo zeldzaam is borderline ook weer niet hoor, ik ken 2 meiden die ook borderline hebben buiten mij om.
Je hoort het best wel vaak tegenwoordig.
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Oh jammerquote:
[..]
echt klinisch gediagnoseerde BPS?... wat ik wel zie is dat veel mensen zeggen dat ze het hebben, maar goed dat is nu niet het onderwerp van gesprek
Heel even dan, alles wat ik hier in de afgelopen 1`0 jaar voorbij heb zien komen als zgn Borderline is inderdaad totale bullshit en aandachttrekkerij in tegenstelling tot een klinisch gediagnosticeerde BPS.
Raar en toch vormde dat mijn beeld over BPS, de "verhalen" van de users hier.
De rauwe werkelijkheid is namelijk 100% anders.
Dawast
Yvonne riep ergens: Static is gewoon Static, je leeft met hem of niet.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
Nou, dat is kort door de bocht,quote:
[..]
Bovendien blijkt dat borderliners heel erg slecht zijn in liegen.
laten we het anders zeggen, ze maken een andere waarheid.
Yvonne riep ergens: Static is gewoon Static, je leeft met hem of niet.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
Ja degene hebben er zelfs ook voor in behandeling gezeten.quote:Op donderdag 12 augustus 2010 09:00 schreef Re het volgende:
[..]
echt klinisch gediagnoseerde BPS?... wat ik wel zie is dat veel mensen zeggen dat ze het hebben, maar goed dat is nu niet het onderwerp van gesprek
nou ja ok, topic gaat inmiddels idd over borderline in het algemeen.quote:
[..]
Oh jammer
Heel even dan, alles wat ik hier in de afgelopen 1`0 jaar voorbij heb zien komen als zgn Borderline is inderdaad totale bullshit en aandachttrekkerij in tegenstelling tot een klinisch gediagnosticeerde BPS.
Raar en toch vormde dat mijn beeld over BPS, de "verhalen" van de users hier.
De rauwe werkelijkheid is namelijk 100% anders.
Dawast
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Nee dat was nou ook niet de bedoelingquote:Op donderdag 12 augustus 2010 09:19 schreef Re het volgende:
[..]
nou ja ok, topic gaat inmiddels idd over borderline in het algemeen.
Ik koop wel een dagboek
Yvonne riep ergens: Static is gewoon Static, je leeft met hem of niet.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
Dat van andere waarheid klopt wel, sommige situaties zijn bij mij iets negatiever gekleurd , doordat ik het zo ervaar, maar vaak blijkt dan dat ik het door de emotie heftiger ervaar.
De tussenlijn is dan helemaal zoek, gelukkig aangeleerd om dan eerst even rustig aan te doen voor te reageren en niet meteen te veel schepen achter me te verbranden.
Dat is wel dan ook iets wat je net moet geleerd hebben en ook het besef van hebben.
Er komt bij andere ook weleens psychoses voor tijdens de borderline en dat maakt het soms ook moeilijker.
Gelukkig heb ik dat niet gehad.
De tussenlijn is dan helemaal zoek, gelukkig aangeleerd om dan eerst even rustig aan te doen voor te reageren en niet meteen te veel schepen achter me te verbranden.
Dat is wel dan ook iets wat je net moet geleerd hebben en ook het besef van hebben.
Er komt bij andere ook weleens psychoses voor tijdens de borderline en dat maakt het soms ook moeilijker.
Gelukkig heb ik dat niet gehad.
Kun je daar iets meer over vertellen Yvonne?quote:Op donderdag 12 augustus 2010 09:04 schreef yvonne het volgende:
[..]
Oh jammer
Heel even dan, alles wat ik hier in de afgelopen 1`0 jaar voorbij heb zien komen als zgn Borderline is inderdaad totale bullshit en aandachttrekkerij in tegenstelling tot een klinisch gediagnosticeerde BPS.
Raar en toch vormde dat mijn beeld over BPS, de "verhalen" van de users hier.
De rauwe werkelijkheid is namelijk 100% anders.
Dawast
Intelligent, but fucked up.
Wat mij betreft (maar ik weet, mijn mening is hier geen reet waard) wel... Het is toch juist prettig wanneer je ergens gewoon een echt informatief topic hebt over iets wat de gemoederen blijkbaar bezig houdt?quote:Op donderdag 12 augustus 2010 09:20 schreef yvonne het volgende:
[..]
Nee dat was nou ook niet de bedoeling
Ik koop wel een dagboek
Intelligent, but fucked up.
dat is ook prettig, alleen was dat niet het doel met dit topicquote:Op donderdag 12 augustus 2010 11:32 schreef Fortune_Cookie het volgende:
[..]
Wat mij betreft (maar ik weet, mijn mening is hier geen reet waard) wel... Het is toch juist prettig wanneer je ergens gewoon een echt informatief topic hebt over iets wat de gemoederen blijkbaar bezig houdt?
en dat moet in de gaten worden gehouden
A man's got to do what a man's got to do
Nee, dan open je een nieuwe en dan is het weer alweer een topic over borderliners.
Je moet het administratieve proces niet boven het doel van het proces plaatsen. Dan blijf je namelijk zitten met 3x niks IMO.
Maar genoeg
Je moet het administratieve proces niet boven het doel van het proces plaatsen. Dan blijf je namelijk zitten met 3x niks IMO.
Maar genoeg
Intelligent, but fucked up.
we zijn al eentijdje af van het principe dat er alleen maar centraal gepost mag worden hoor, dus een topic specifiek over borderline is altijd welkom. Dit topic gaat in principe over een gedeelte daarvanquote:
Nee, dan open je een nieuwe en dan is het weer alweer een topic over borderliners.
Je moet het administratieve proces niet boven het doel van het proces plaatsen. Dan blijf je namelijk zitten met 3x niks IMO.
Maar genoeg
04-08-11, 02-02-12, 20-06-14, 13-08-15
Okee... Misschien dat ik er daar nog maar eens eentje van aanmaak dan. Mijn excuses voor eventuele overlast 
Intelligent, but fucked up.
Je moet ook niet een internetforum als referentiepunt nemen, en helemaal niet een onserieus forum als FOK!quote:Op donderdag 12 augustus 2010 09:04 schreef yvonne het volgende:
[..]
Oh jammer
Heel even dan, alles wat ik hier in de afgelopen 1`0 jaar voorbij heb zien komen als zgn Borderline is inderdaad totale bullshit en aandachttrekkerij in tegenstelling tot een klinisch gediagnosticeerde BPS.
Raar en toch vormde dat mijn beeld over BPS, de "verhalen" van de users hier.
De rauwe werkelijkheid is namelijk 100% anders.
Dawast
.
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Ik zou toch nooit van anderen willen zeggen dat ze "totale bullshit en aandachttrekkerij" van zich geven.
Ik wel na 10 jaar FOK! ervaring.quote:
Ik zou toch nooit van anderen willen zeggen dat ze "totale bullshit en aandachttrekkerij" van zich geven.
Yvonne riep ergens: Static is gewoon Static, je leeft met hem of niet.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
Ik goktequote:
Op
Yvonne riep ergens: Static is gewoon Static, je leeft met hem of niet.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
Geen verborgen agenda's, trouw, grote muil, lief hartje, bang voor bloed, scheld FA's graag uit voor lul.
Op dinsdag 26 oktober 2021 16:46 schreef Elan het volgende:
Hier sta ik dan weer niet van te kijken Zelfs het virus is bang voor jou.
4 reacties, alles in borderline topiques.. verdacht.quote:Op donderdag 12 augustus 2010 23:30 schreef Terrorizing_Cookie het volgende:
[..]
Typische google translate zin
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Ja?quote:Op donderdag 12 augustus 2010 23:34 schreef Maanvis het volgende:
[..]
4 reacties, alles in borderline topiques.. verdacht.
Vertel
Intelligent, but fucked up.
klinkt als een reclamebot!quote:
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Volgens mij kan je reacties van mensen op internet niet vergelijken met de reacties in het echte leven.quote:Op donderdag 12 augustus 2010 22:45 schreef yvonne het volgende:
[..]
Ik wel na 10 jaar FOK! ervaring.
Daarmee bedoel ik dat mensen die reageren omdat ze ervaring hebben met een borderliner heel andere dingen meemaken dan mensen die hier als borderliner rondwandelen.
Maar misschien bedoel je iets anders.
De borderliners die ik ken hebben echt wel een achterliggende reden voor hun borderline gedrag.
En ook een diagnose als je het graag wilt weten.
En betreft dat liegen, voor aandachttrekkerij kan je natuurlijk het beste liegen want anders krijg je geen aandacht en als je dat nergens krijgt kan je dat toch altijd op internet halen want niemand kan je verhaal toch checken. Dus wat dat betreft kan ik je mening goed volgen.
Even een minder dagje en topic is beetje van toepassing.
Ik baal op het moment gewoon heel erg van borderline, juist omdat je dan soms gewoon aan wisselende stemmingen onderhevig bent en verwerken duurt door borderline vaak wat langer.
Juist in die periodes merk je even extra heftig hoe anders je bent dan anderen , en hoeveel onbegrip erover is.
Ik kan soms gewoon anders reageren door borderline en even heftiger en dat kan soms voor mensen toch iets zijn wat eng is omdat het anders is.
Het lastige is dan ook dat ze je soms ook niet voor vol aanzien en juist hoewel je met je leven waarin je borderline hebt omgaat , word er ook nog eens op je neer gekeken omdat je dan Borderline hebt en dat is soms gewoon even moeilijk.
Het is frustrerend om steeds uit te moeten leggen , he ik heb Borderline , verwerken van dingen duurt langer.
Echt op sommige momenten voel je door wat je hebt soms gewoon een freak omdat er soms zoveel onbegrip is.
En op dat soort momenten kan ik gewoon echt zeggen, ik haat borderline
Ik baal op het moment gewoon heel erg van borderline, juist omdat je dan soms gewoon aan wisselende stemmingen onderhevig bent en verwerken duurt door borderline vaak wat langer.
Juist in die periodes merk je even extra heftig hoe anders je bent dan anderen , en hoeveel onbegrip erover is.
Ik kan soms gewoon anders reageren door borderline en even heftiger en dat kan soms voor mensen toch iets zijn wat eng is omdat het anders is.
Het lastige is dan ook dat ze je soms ook niet voor vol aanzien en juist hoewel je met je leven waarin je borderline hebt omgaat , word er ook nog eens op je neer gekeken omdat je dan Borderline hebt en dat is soms gewoon even moeilijk.
Het is frustrerend om steeds uit te moeten leggen , he ik heb Borderline , verwerken van dingen duurt langer.
Echt op sommige momenten voel je door wat je hebt soms gewoon een freak omdat er soms zoveel onbegrip is.
En op dat soort momenten kan ik gewoon echt zeggen, ik haat borderline
Dit komt dus heel vaak voor met borderline. Op de betere momenten heb je minder last van dingen en kan je normaal meekomen in alles en voel je geen (tot weinig)verschil.quote:Op donderdag 26 augustus 2010 19:04 schreef formerjellybean het volgende:
Even een minder dagje en topic is beetje van toepassing.
Ik baal op het moment gewoon heel erg van borderline, juist omdat je dan soms gewoon aan wisselende stemmingen onderhevig bent en verwerken duurt door borderline vaak wat langer.
Juist in die periodes merk je even extra heftig hoe anders je bent dan anderen , en hoeveel onbegrip erover is.
Ik kan soms gewoon anders reageren door borderline en even heftiger en dat kan soms voor mensen toch iets zijn wat eng is omdat het anders is.
Het lastige is dan ook dat ze je soms ook niet voor vol aanzien en juist hoewel je met je leven waarin je borderline hebt omgaat , word er ook nog eens op je neer gekeken omdat je dan Borderline hebt en dat is soms gewoon even moeilijk.
Het is frustrerend om steeds uit te moeten leggen , he ik heb Borderline , verwerken van dingen duurt langer.
Echt op sommige momenten voel je door wat je hebt soms gewoon een freak omdat er soms zoveel onbegrip is.
En op dat soort momenten kan ik gewoon echt zeggen, ik haat borderline
Maar die omslag kan dus heel heftig zijn, en vooral voor buitenstaanders is dit moeilijk te begrijpen, voor directe naasten is dit wat minder moeilijk.
En door de onwetenheid reageren mensen nogal vervelend.
En borderliners kunnen soms angst opwekken, gebeurde bij mij wel eens met mijn neef, maar het probleem is dat wanneer ze zo(agresief) reageren dit niet bedoeld is tegen de pesoon, maar juist door de fase waar ze inzitten. En dat schrikt zeer veel mensen af.
Verder tja, sterkte met deze periode!
Bij mij is het gelukkig niet met agressie , maar wat meer met huilen en dan duurt het ook wel even, maar is dan gewoon even heftig, omdat het soms wat feller en wat intenser is. Ik kan dan even het uitknopje niet vinden zeg maar.quote:Op donderdag 26 augustus 2010 19:59 schreef francis998 het volgende:
[..]
Dit komt dus heel vaak voor met borderline. Op de betere momenten heb je minder last van dingen en kan je normaal meekomen in alles en voel je geen (tot weinig)verschil.
Maar die omslag kan dus heel heftig zijn, en vooral voor buitenstaanders is dit moeilijk te begrijpen, voor directe naasten is dit wat minder moeilijk.
En door de onwetenheid reageren mensen nogal vervelend.
En borderliners kunnen soms angst opwekken, gebeurde bij mij wel eens met mijn neef, maar het probleem is dat wanneer ze zo(agresief) reageren dit niet bedoeld is tegen de pesoon, maar juist door de fase waar ze inzitten. En dat schrikt zeer veel mensen af.
Verder tja, sterkte met deze periode!
Het is bij mij ook meer intern, het frustrerende dat mensen je emoties en je gevoelens niet begrijpen.
Ik wil er vaak ook niet over praten dan even voor mezelf rust nemen , maar neemt niet weg dat ik baal van die gevoelens en soms toch wat meer begrip zou willen hebben.
En dat is juist het moeilijke want iemand die geen borderline heeft weet niet hoe het voelt en wat voor impact het heeft op je leven.
Dat is zowieso het lastige bij psychische stoornissen wat voor soort dan ook. Als je het niet hebt, kan je je een idee/beeld vormen, maar exact weten hoe het is, kan alleen als je het zelf hebt.quote:Op donderdag 26 augustus 2010 20:04 schreef formerjellybean het volgende:
[..]
Bij mij is het gelukkig niet met agressie , maar wat meer met huilen en dan duurt het ook wel even, maar is dan gewoon even heftig, omdat het soms wat feller en wat intenser is. Ik kan dan even het uitknopje niet vinden zeg maar.
Het is bij mij ook meer intern, het frustrerende dat mensen je emoties en je gevoelens niet begrijpen.
Ik wil er vaak ook niet over praten dan even voor mezelf rust nemen , maar neemt niet weg dat ik baal van die gevoelens en soms toch wat meer begrip zou willen hebben.
En dat is juist het moeilijke want iemand die geen borderline heeft weet niet hoe het voelt en wat voor impact het heeft op je leven.
En datzelfde feit maakt het lastiger voor omstaanden, die kunnen er alleen mee leren omgaan.
En als de borderliner zelf niet zo praatgraag is of het zelf niet snapt en er daardoor niet over wil/kan praten maakt het alleen lastiger.
Hoe ga je om met eenzaamheid...Ik overleef het doordat ik weet dat het van tijdelijke aard is. Mijn emoties zijn nooit gematigd. Als ik me heel eenzaam voel ben ik soms uren aan het huilen, schrijven, net zo lang tot ik me leeg en afgestompt voel. Ik wil dan ook niemand zien, schaam me dan voor mezelf en wil dan de buitenwereld vooral buiten houden. Andere momenten ben ik zo blij als een kind vanwege de kleinste dingen en voel ik me dankbaar voor alles om me heen..
Ik heb een aantal mensen om me heen, niet veel vrienden, maar iig 1 vriendin en een vriend, waar ik heel blij mee ben. Vooral mijn vriend helpt me enorm.
Nu voel ik me vaak een te zware belasting voor hem. We zijn anderhalf jaar samen, maar mijn gedrag en gedachten wordt steeds negatiever. In het begin was ik zo vrolijk. Nu komen de typerende gedachten die er altijd waren weer langzaam terug. Ik wil niet dat hij me helpt, want ik moet mezelf helpen. Ik denk er soms over om met de relatie te stoppen, zodat ik voor hem geen last meer kan zijn.
Voel me eenzaam, terwijl ik dat reëel gezien niet hoef te zijn. Voel me schuldig omdat ik snel ongeduldig of sachrijnig ben. Voel me vaak lelijk en dik terwijl ik dat rationeel gezien niet ben. Heb constant behoefte aan de bevestiging dat ik goed genoeg ben. Ondertussen overheerst dit zo elke dag mijn gedachten dat ik moe wordt van mezelf. Ik vind goed genoeg namelijk niet goed, ik vind alleen perfect goed.
Ik ga binnenkort naar een psycholoog, maar ajb heeft iemand tips om me te leren hoe ik genoeg van mezelf kan houden en mezelf goed genoeg kan vinden, waardoor ik mijn vriend niet meer hoef lastig te vallen en hem gelukkig kan maken en ik me niet meer depressief hoef te voelen..?
Ik heb een aantal mensen om me heen, niet veel vrienden, maar iig 1 vriendin en een vriend, waar ik heel blij mee ben. Vooral mijn vriend helpt me enorm.
Nu voel ik me vaak een te zware belasting voor hem. We zijn anderhalf jaar samen, maar mijn gedrag en gedachten wordt steeds negatiever. In het begin was ik zo vrolijk. Nu komen de typerende gedachten die er altijd waren weer langzaam terug. Ik wil niet dat hij me helpt, want ik moet mezelf helpen. Ik denk er soms over om met de relatie te stoppen, zodat ik voor hem geen last meer kan zijn.
Voel me eenzaam, terwijl ik dat reëel gezien niet hoef te zijn. Voel me schuldig omdat ik snel ongeduldig of sachrijnig ben. Voel me vaak lelijk en dik terwijl ik dat rationeel gezien niet ben. Heb constant behoefte aan de bevestiging dat ik goed genoeg ben. Ondertussen overheerst dit zo elke dag mijn gedachten dat ik moe wordt van mezelf. Ik vind goed genoeg namelijk niet goed, ik vind alleen perfect goed.
Ik ga binnenkort naar een psycholoog, maar ajb heeft iemand tips om me te leren hoe ik genoeg van mezelf kan houden en mezelf goed genoeg kan vinden, waardoor ik mijn vriend niet meer hoef lastig te vallen en hem gelukkig kan maken en ik me niet meer depressief hoef te voelen..?
met panceta!
Dat zegt ze toch ook? Ze wil juist tips om dat te kunnen bewerkstelligen.quote:Op donderdag 26 augustus 2010 22:32 schreef Captain_Maximum het volgende:
Ik denk dat het belangrijker is dat je eerst jezelf gelukkig maakt.
why didn't the kid see the pirate movie? because it was rated Aarrh!
Oh sorry, niet goed gelezen.quote:Op donderdag 26 augustus 2010 23:23 schreef goofy_goober het volgende:
[..]
Dat zegt ze toch ook? Ze wil juist tips om dat te kunnen bewerkstelligen.
signatuurloos
Ik heb hier niet echt veel tips voor ofzo, maar zat deels in hetzelfde schuitje alleen zonder borderline.quote:Op donderdag 26 augustus 2010 20:38 schreef pannenkoekenpanpannenkoek het volgende:
Hoe ga je om met eenzaamheid...Ik overleef het doordat ik weet dat het van tijdelijke aard is. Mijn emoties zijn nooit gematigd. Als ik me heel eenzaam voel ben ik soms uren aan het huilen, schrijven, net zo lang tot ik me leeg en afgestompt voel. Ik wil dan ook niemand zien, schaam me dan voor mezelf en wil dan de buitenwereld vooral buiten houden. Andere momenten ben ik zo blij als een kind vanwege de kleinste dingen en voel ik me dankbaar voor alles om me heen..
Ik heb een aantal mensen om me heen, niet veel vrienden, maar iig 1 vriendin en een vriend, waar ik heel blij mee ben. Vooral mijn vriend helpt me enorm.
Nu voel ik me vaak een te zware belasting voor hem. We zijn anderhalf jaar samen, maar mijn gedrag en gedachten wordt steeds negatiever. In het begin was ik zo vrolijk. Nu komen de typerende gedachten die er altijd waren weer langzaam terug. Ik wil niet dat hij me helpt, want ik moet mezelf helpen. Ik denk er soms over om met de relatie te stoppen, zodat ik voor hem geen last meer kan zijn.
Voel me eenzaam, terwijl ik dat reëel gezien niet hoef te zijn. Voel me schuldig omdat ik snel ongeduldig of sachrijnig ben. Voel me vaak lelijk en dik terwijl ik dat rationeel gezien niet ben. Heb constant behoefte aan de bevestiging dat ik goed genoeg ben. Ondertussen overheerst dit zo elke dag mijn gedachten dat ik moe wordt van mezelf. Ik vind goed genoeg namelijk niet goed, ik vind alleen perfect goed.
Ik ga binnenkort naar een psycholoog, maar ajb heeft iemand tips om me te leren hoe ik genoeg van mezelf kan houden en mezelf goed genoeg kan vinden, waardoor ik mijn vriend niet meer hoef lastig te vallen en hem gelukkig kan maken en ik me niet meer depressief hoef te voelen..?
Maar probeer anders iedere dag een paar positieve punten vanjezelf te noteren en iedere dag minimaal 1 nieuwe te verzinnen. En jezelf gewoon soepel bekijken..(kan het niet beter uitleggen) en vooral negatieve punten proberen positief te bekijken.
Bijvoorbeeld ik ben gigantisch eigenwijs dat kan heel negatief zijn maar het positieve is weer doordat ik zo eigenwijs ben is het soms lastig me een kat in de zak te geven. En vooral dingen doen die je positief doen voelen..ook al vinden anderen het stom/kinderachtig of wat dan ook.
Als iemand dan dat antwoord heeft.. Dan lees ik graag even mee!quote:Op donderdag 26 augustus 2010 20:38 schreef pannenkoekenpanpannenkoek het volgende:
Hoe ga je om met eenzaamheid...Ik overleef het doordat ik weet dat het van tijdelijke aard is. Mijn emoties zijn nooit gematigd. Als ik me heel eenzaam voel ben ik soms uren aan het huilen, schrijven, net zo lang tot ik me leeg en afgestompt voel. Ik wil dan ook niemand zien, schaam me dan voor mezelf en wil dan de buitenwereld vooral buiten houden. Andere momenten ben ik zo blij als een kind vanwege de kleinste dingen en voel ik me dankbaar voor alles om me heen..
Ik heb een aantal mensen om me heen, niet veel vrienden, maar iig 1 vriendin en een vriend, waar ik heel blij mee ben. Vooral mijn vriend helpt me enorm.
Nu voel ik me vaak een te zware belasting voor hem. We zijn anderhalf jaar samen, maar mijn gedrag en gedachten wordt steeds negatiever. In het begin was ik zo vrolijk. Nu komen de typerende gedachten die er altijd waren weer langzaam terug. Ik wil niet dat hij me helpt, want ik moet mezelf helpen. Ik denk er soms over om met de relatie te stoppen, zodat ik voor hem geen last meer kan zijn.
Voel me eenzaam, terwijl ik dat reëel gezien niet hoef te zijn. Voel me schuldig omdat ik snel ongeduldig of sachrijnig ben. Voel me vaak lelijk en dik terwijl ik dat rationeel gezien niet ben. Heb constant behoefte aan de bevestiging dat ik goed genoeg ben. Ondertussen overheerst dit zo elke dag mijn gedachten dat ik moe wordt van mezelf. Ik vind goed genoeg namelijk niet goed, ik vind alleen perfect goed.
Ik ga binnenkort naar een psycholoog, maar ajb heeft iemand tips om me te leren hoe ik genoeg van mezelf kan houden en mezelf goed genoeg kan vinden, waardoor ik mijn vriend niet meer hoef lastig te vallen en hem gelukkig kan maken en ik me niet meer depressief hoef te voelen..?
Ik kon bovenstaande wel geschreven hebben, zit wel in een iets andere situatie maar toch..
Ik ben afgelopen week bij een psycholoog geweest maar aangezien bij mij officieel nog niet is aangetoond dat ik borderline hebt, word ik nu alweer doorverwezen naar de GGZ waarschijnlijk.. Maar bovenstaande is heel herkenbaar!
-Veel mensen kijken over het kleine geluk heen, terwijl ze met wazige ogen naar het grote zitten uit te kijken-
Had mijn nieuwe meissie kunnen zijn die dit schrijft... Maar mijn (nog matig geinformeerde) tip: denk niet voor je vriend. Denk voor jezelf. Hij is niet voor niets bij je!quote:Op donderdag 26 augustus 2010 20:38 schreef pannenkoekenpanpannenkoek het volgende:
Hoe ga je om met eenzaamheid...Ik overleef het doordat ik weet dat het van tijdelijke aard is. Mijn emoties zijn nooit gematigd. Als ik me heel eenzaam voel ben ik soms uren aan het huilen, schrijven, net zo lang tot ik me leeg en afgestompt voel. Ik wil dan ook niemand zien, schaam me dan voor mezelf en wil dan de buitenwereld vooral buiten houden. Andere momenten ben ik zo blij als een kind vanwege de kleinste dingen en voel ik me dankbaar voor alles om me heen..
Ik heb een aantal mensen om me heen, niet veel vrienden, maar iig 1 vriendin en een vriend, waar ik heel blij mee ben. Vooral mijn vriend helpt me enorm.
Nu voel ik me vaak een te zware belasting voor hem. We zijn anderhalf jaar samen, maar mijn gedrag en gedachten wordt steeds negatiever. In het begin was ik zo vrolijk. Nu komen de typerende gedachten die er altijd waren weer langzaam terug. Ik wil niet dat hij me helpt, want ik moet mezelf helpen. Ik denk er soms over om met de relatie te stoppen, zodat ik voor hem geen last meer kan zijn.
Voel me eenzaam, terwijl ik dat reëel gezien niet hoef te zijn. Voel me schuldig omdat ik snel ongeduldig of sachrijnig ben. Voel me vaak lelijk en dik terwijl ik dat rationeel gezien niet ben. Heb constant behoefte aan de bevestiging dat ik goed genoeg ben. Ondertussen overheerst dit zo elke dag mijn gedachten dat ik moe wordt van mezelf. Ik vind goed genoeg namelijk niet goed, ik vind alleen perfect goed.
Ik ga binnenkort naar een psycholoog, maar ajb heeft iemand tips om me te leren hoe ik genoeg van mezelf kan houden en mezelf goed genoeg kan vinden, waardoor ik mijn vriend niet meer hoef lastig te vallen en hem gelukkig kan maken en ik me niet meer depressief hoef te voelen..?
Dus blijkbaar is hij gelukkig met je zoals je bent!
Intelligent, but fucked up.
Ik ben gaan doen wat ik wilde. Slechte relatie beeindigd, verhuisd.
De eenzaamheid en de leegte is niet weg, hij zit er nog steeds van binnen. Maar doordat ik dingen om me heen heb waar ik blij mee ben is het meestal te handelen.
Maar hoe je van die leegheid afkomt, dat weet ik ook niet. Het is nog steeds een soort van ballon die in m'n buik zweeft...
Ik heb de laatste weken, merk ik, wel steeds meer behoefte aan bevestiging van bijv. mijn vriend. Ik voel het wantrouwen tegenover de wereld en ook tegenover m'n vriend weer opkomen.
Nou heb ik het een en ander meegemaakt wat daar (mede)oorzaak van is, wat ook het 'borderlineprobleem' versterkt heeft. Ik weet niet zo goed wat ik daaraan moet doen. Probeer me voor te houden dat mijn vriend samen met me een huis wil kopen, dus dat hij echt wat voor me voelt, dat ik goed genoeg ben, mooi genoeg. Dat hij geen behoefte heeft aan iemand die beter is dan ik. Maar soms lijkt die positieve gedachte niet genoeg te zijn om de negatieve gedachte weg te houden.
Het ging een klein jaar best heel erg lekker met me. Heb alleen achter in me hoofd het stemmetje dat zegt dat ik weer achteruit ga. Vind mezelf weer ontzettend lelijk, mijn eetgedrag gaat daardoor weer achteruit.
Opstaan wordt weer steeds ietsjes zwaarder.
Ik weet niet zo goed wat ik moet, of ik (weer) ergens aan de bel moet trekken, of dat het vanzelf overwaait?
[ Bericht 58% gewijzigd door Lonaa op 27-08-2010 10:32:20 ]
De eenzaamheid en de leegte is niet weg, hij zit er nog steeds van binnen. Maar doordat ik dingen om me heen heb waar ik blij mee ben is het meestal te handelen.
Maar hoe je van die leegheid afkomt, dat weet ik ook niet. Het is nog steeds een soort van ballon die in m'n buik zweeft...
Ik heb de laatste weken, merk ik, wel steeds meer behoefte aan bevestiging van bijv. mijn vriend. Ik voel het wantrouwen tegenover de wereld en ook tegenover m'n vriend weer opkomen.
Nou heb ik het een en ander meegemaakt wat daar (mede)oorzaak van is, wat ook het 'borderlineprobleem' versterkt heeft. Ik weet niet zo goed wat ik daaraan moet doen. Probeer me voor te houden dat mijn vriend samen met me een huis wil kopen, dus dat hij echt wat voor me voelt, dat ik goed genoeg ben, mooi genoeg. Dat hij geen behoefte heeft aan iemand die beter is dan ik. Maar soms lijkt die positieve gedachte niet genoeg te zijn om de negatieve gedachte weg te houden.
Het ging een klein jaar best heel erg lekker met me. Heb alleen achter in me hoofd het stemmetje dat zegt dat ik weer achteruit ga. Vind mezelf weer ontzettend lelijk, mijn eetgedrag gaat daardoor weer achteruit.
Opstaan wordt weer steeds ietsjes zwaarder.
Ik weet niet zo goed wat ik moet, of ik (weer) ergens aan de bel moet trekken, of dat het vanzelf overwaait?
[ Bericht 58% gewijzigd door Lonaa op 27-08-2010 10:32:20 ]
Sterkheidsbaas van alles.
Als ik jouw was , zou ik toch weer even aan de bel trekken, baat het niet dan schaad het niet .quote:Op vrijdag 27 augustus 2010 10:26 schreef Lonaa het volgende:
Ik ben gaan doen wat ik wilde. Slechte relatie beeindigd, verhuisd.
De eenzaamheid en de leegte is niet weg, hij zit er nog steeds van binnen. Maar doordat ik dingen om me heen heb waar ik blij mee ben is het meestal te handelen.
Maar hoe je van die leegheid afkomt, dat weet ik ook niet. Het is nog steeds een soort van ballon die in m'n buik zweeft...
Ik heb de laatste weken, merk ik, wel steeds meer behoefte aan bevestiging van bijv. mijn vriend. Ik voel het wantrouwen tegenover de wereld en ook tegenover m'n vriend weer opkomen.
Nou heb ik het een en ander meegemaakt wat daar (mede)oorzaak van is, wat ook het 'borderlineprobleem' versterkt heeft. Ik weet niet zo goed wat ik daaraan moet doen. Probeer me voor te houden dat mijn vriend samen met me een huis wil kopen, dus dat hij echt wat voor me voelt, dat ik goed genoeg ben, mooi genoeg. Dat hij geen behoefte heeft aan iemand die beter is dan ik. Maar soms lijkt die positieve gedachte niet genoeg te zijn om de negatieve gedachte weg te houden.
Het ging een klein jaar best heel erg lekker met me. Heb alleen achter in me hoofd het stemmetje dat zegt dat ik weer achteruit ga. Vind mezelf weer ontzettend lelijk, mijn eetgedrag gaat daardoor weer achteruit.
Opstaan wordt weer steeds ietsjes zwaarder.
Ik weet niet zo goed wat ik moet, of ik (weer) ergens aan de bel moet trekken, of dat het vanzelf overwaait?
Bij mij is de hulpverlening qua behandelen helemaal weg (bedoel ik riagg mee) omdat ze vonden dat ik er klaar voor was , maar heb nazorg qua vrijwilligerswerk wat gespecifiek aangepast is voor mensen uit de psychiatrie en als ik even moeilijk heb dan heb ik iemand waar ik mee kan praten en als het echt nodig is en iets is wat toch even langer duurt dan bel ik ook even.
Het is namelijk toch even fijn om te praten met mensen die toch wel een beetje weten waar ze het over hebben en daardoor belast ik ook veel minder de andere contacten.
Het is toch prettig even je ei kwijt te kunnen.
Dat klopt. Alleen ben ik daar nu ruim een half jaar weg. Mijn vaste therapeut werd overgeplaatst, toen kreeg ik een nieuwe. Het eerste gesprek dat ik daar had, heb ik aangegeven dat ik het fijn vind mijn ei kwijt te kunnen als het nodig is, om iemand te hebben om tegen te praten.quote:Op vrijdag 27 augustus 2010 10:44 schreef formerjellybean het volgende:
[..]
Als ik jouw was , zou ik toch weer even aan de bel trekken, baat het niet dan schaad het niet .
Bij mij is de hulpverlening qua behandelen helemaal weg (bedoel ik riagg mee) omdat ze vonden dat ik er klaar voor was , maar heb nazorg qua vrijwilligerswerk wat gespecifiek aangepast is voor mensen uit de psychiatrie en als ik even moeilijk heb dan heb ik iemand waar ik mee kan praten en als het echt nodig is en iets is wat toch even langer duurt dan bel ik ook even.
Het is namelijk toch even fijn om te praten met mensen die toch wel een beetje weten waar ze het over hebben en daardoor belast ik ook veel minder de andere contacten.
Het is toch prettig even je ei kwijt te kunnen.
Toen kreeg ik als antwoord: Iedereen vindt het prettig ergens zijn ei kwijt te kunnen, maar we vinden het niet erg genoeg om je hier in behandeling te houden, daar hebben we het te druk voor...
Sterkheidsbaas van alles.
Oei dat maakt het moeilijker, maar denk dat dit toch iets is waar je toch meer begeleiding bij nodig hebt omdat het toch weer minder is of denk je dat het even periode is ??quote:Op vrijdag 27 augustus 2010 10:50 schreef Lonaa het volgende:
[..]
Dat klopt. Alleen ben ik daar nu ruim een half jaar weg. Mijn vaste therapeut werd overgeplaatst, toen kreeg ik een nieuwe. Het eerste gesprek dat ik daar had, heb ik aangegeven dat ik het fijn vind mijn ei kwijt te kunnen als het nodig is, om iemand te hebben om tegen te praten.
Toen kreeg ik als antwoord: Iedereen vindt het prettig ergens zijn ei kwijt te kunnen, maar we vinden het niet erg genoeg om je hier in behandeling te houden, daar hebben we het te druk voor...
Als het namelijk toch iets is waar je echt toch van denkt hier heb ik meer begeleiding bij nodig zou ik het toch doen, er zijn namelijk zat mensen die in een periode van terugval weer iemand nodig hebben.
Luister naar dit lied:quote:Op donderdag 26 augustus 2010 20:38 schreef pannenkoekenpanpannenkoek het volgende:
Hoe ga je om met eenzaamheid...Ik overleef het doordat ik weet dat het van tijdelijke aard is. Mijn emoties zijn nooit gematigd. Als ik me heel eenzaam voel ben ik soms uren aan het huilen, schrijven, net zo lang tot ik me leeg en afgestompt voel. Ik wil dan ook niemand zien, schaam me dan voor mezelf en wil dan de buitenwereld vooral buiten houden. Andere momenten ben ik zo blij als een kind vanwege de kleinste dingen en voel ik me dankbaar voor alles om me heen..
Ik heb een aantal mensen om me heen, niet veel vrienden, maar iig 1 vriendin en een vriend, waar ik heel blij mee ben. Vooral mijn vriend helpt me enorm.
Nu voel ik me vaak een te zware belasting voor hem. We zijn anderhalf jaar samen, maar mijn gedrag en gedachten wordt steeds negatiever. In het begin was ik zo vrolijk. Nu komen de typerende gedachten die er altijd waren weer langzaam terug. Ik wil niet dat hij me helpt, want ik moet mezelf helpen. Ik denk er soms over om met de relatie te stoppen, zodat ik voor hem geen last meer kan zijn.
Voel me eenzaam, terwijl ik dat reëel gezien niet hoef te zijn. Voel me schuldig omdat ik snel ongeduldig of sachrijnig ben. Voel me vaak lelijk en dik terwijl ik dat rationeel gezien niet ben. Heb constant behoefte aan de bevestiging dat ik goed genoeg ben. Ondertussen overheerst dit zo elke dag mijn gedachten dat ik moe wordt van mezelf. Ik vind goed genoeg namelijk niet goed, ik vind alleen perfect goed.
Ik ga binnenkort naar een psycholoog, maar ajb heeft iemand tips om me te leren hoe ik genoeg van mezelf kan houden en mezelf goed genoeg kan vinden, waardoor ik mijn vriend niet meer hoef lastig te vallen en hem gelukkig kan maken en ik me niet meer depressief hoef te voelen..?
En imiteer deze cabaretier:
En dit nummer gebruik ik om me vrolijk te voelen:
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Mja, het maakt het zeker moeilijker. De gedachte dat het allemaal wel meeviel en dat ik me aanstelde is heel lang weggeweest, maar komt door dit soort opmerkingen wel weer terug.quote:Op vrijdag 27 augustus 2010 10:55 schreef formerjellybean het volgende:
[..]
Oei dat maakt het moeilijker, maar denk dat dit toch iets is waar je toch meer begeleiding bij nodig hebt omdat het toch weer minder is of denk je dat het even periode is ??
Als het namelijk toch iets is waar je echt toch van denkt hier heb ik meer begeleiding bij nodig zou ik het toch doen, er zijn namelijk zat mensen die in een periode van terugval weer iemand nodig hebben.
Ik heb alles in periodes. Ze wisten/weten ook nog steeds niet of ik nou de "Borderlinestempel" of de "manisch-depressiefstempel" verdien.
Sterkheidsbaas van alles.
En gelukkig ben ik opgegroeid met bassie en adriaan.
Leer van ze!
http://www.adriaan-homepa(...)chter_de_wolken.html
Leer van ze!
http://www.adriaan-homepa(...)chter_de_wolken.html
En zing mee!quote:Achter de wolken schijnt de zon,
en na de regen komt weer zonneschijn
Achter de wolken schijnt de zon,
die verdrijft problemen groot en klein
Laat zorgen jou een zorg zijn,
na regen komt weer zonneschijn.
Soms trap je zwaar een berg omhoog en dat valt echt niet mee,
maar als je eenmaal boven bent, aat het makklijk naar bene
Zo zie je maar ook zo'n probleem dat gaat een keer voorbij
Dus blijf altijd een optimist en zet je zorg opzij.
Achter de wolken schijnt de zon,
en na de regen komt weer zonneschijn
Achter de wolken schijnt de zon,
die verdrijft problemen groot en klein
Laat zorgen jou een zorg zijn,
na regen komt weer zonneschijn.
Je zit voor een examen en je weet de vragen niet.
Zit dan niet bij de pakken neer, veel helpen doet dat niet.
Je ziet de toekomst donker in en denkt dat wordt een flop.
Maar dan opeens daar is de zon en klaart de lucht weer op
Achter de wolken schijnt de zon,
en na de regen komt weer zonneschijn
Achter de wolken schijnt de zon,
die verdrijft problemen groot en klein
Laat zorgen jou een zorg zijn,
na regen komt weer zonneschijn.
Achter de wolken schijnt de zon,
en na de regen komt weer zonneschijn
Achter de wolken schijnt de zon,
die verdrijft problemen groot en klein
Laat zorgen jou een zorg zijn,
na regen komt weer zonneschijn.
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Kortom; ik zeg altijd tegen dat soort mensen: Je bent niet depressief, je luistert naar de verkeede muziek!
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Dit vind ik niet terecht. Ik heb 2 jaar een relatie met een borderliner gehad, al is het nooit door een arts vastgesteld tijdens mijn relatie. Ik heb boeken over borderline gelezen (die had zij in de kast staan. Waarom??), zij heeft zelf boeken erover gelezen en ze studeerde psychologie (wat ook een kenmerk is volgens een Pools onderzoek, 30% van de psychologie studenten heeft zelf een psychysche stoornis). Het onderwerp borderline kwam tijdens haar studie ook uitgebreid aan bod en zij herkende zichzelf in zo goed als alle kenmerken, ze kwam dagelijks huilend thuis.quote:Op donderdag 12 augustus 2010 09:04 schreef yvonne het volgende:
[..]
Oh jammer
Heel even dan, alles wat ik hier in de afgelopen 1`0 jaar voorbij heb zien komen als zgn Borderline is inderdaad totale bullshit en aandachttrekkerij in tegenstelling tot een klinisch gediagnosticeerde BPS.
Raar en toch vormde dat mijn beeld over BPS, de "verhalen" van de users hier.
De rauwe werkelijkheid is namelijk 100% anders.
Dawast
Als puntje bij paaltje kwam wilde ze alleen geen hulp zoeken. In het verleden had ze wel medicijnen gehad maar daar zou 'de studie mee worden verpest', aldus de ouders. Dus zat ik met een ontzettend blije/emotionele/extreem boze/extreem lieve/extreem rare vriendin en hele normale vriendin opgescheept. Ik kan je zeggen, dit hou je best even vol. Maar na 2 jaar word je er zelf echt helemaal gestoord van...het ging dus ook uit (gelukkig, al was ze soms ook wel weer heel lief...).
Als je zoveel kenmerken herkent, je goed hebt ingelezen, de vrouw in kwestie het zelf herkent (en boeken heeft) en de ouders het niet willen erkennen (zou een schande in de familie zijn), kun je dan nog niet spreken van borderline?
En ja, heel dat gebeuren van toen zit me na 5 jaar nog steeds dwars...
Da's het nadeel van borderline hequote:Op vrijdag 27 augustus 2010 11:05 schreef leolinedance het volgende:
[..]
Dit vind ik niet terecht. Ik heb 2 jaar een relatie met een borderliner gehad, al is het nooit door een arts vastgesteld tijdens mijn relatie. Ik heb boeken over borderline gelezen (die had zij in de kast staan. Waarom??), zij heeft zelf boeken erover gelezen en ze studeerde psychologie (wat ook een kenmerk is volgens een Pools onderzoek, 30% van de psychologie studenten heeft zelf een psychysche stoornis). Het onderwerp borderline kwam tijdens haar studie ook uitgebreid aan bod en zij herkende zichzelf in zo goed als alle kenmerken, ze kwam dagelijks huilend thuis.
Als puntje bij paaltje kwam wilde ze alleen geen hulp zoeken. In het verleden had ze wel medicijnen gehad maar daar zou 'de studie mee worden verpest', aldus de ouders. Dus zat ik met een ontzettend blije/emotionele/extreem boze/extreem lieve/extreem rare vriendin en hele normale vriendin opgescheept. Ik kan je zeggen, dit hou je best even vol. Maar na 2 jaar word je er zelf echt helemaal gestoord van...het ging dus ook uit (gelukkig, al was ze soms ook wel weer heel lief...).
Als je zoveel kenmerken herkent, je goed hebt ingelezen, de vrouw in kwestie het zelf herkent (en boeken heeft) en de ouders het niet willen erkennen (zou een schande in de familie zijn), kun je dan nog niet spreken van borderline?
En ja, heel dat gebeuren van toen zit me na 5 jaar nog steeds dwars...
. Een high en een low wisselen elkaar in rap tempo af. En als je zo'n high hebt, wie maakt je dan wat? Hulp zoeken? neeeeeee 
Trots lid van het 👿 Duivelse Viertal 👿
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
Een gedicht over Maanvis
Het ONZ / [KAMT] Kennis- en Adviescentrum Maanvis Topics , voor al je vragen over mijn topiques!
ga eens elders leuk doenquote:Op vrijdag 27 augustus 2010 11:00 schreef Maanvis het volgende:
Kortom; ik zeg altijd tegen dat soort mensen: Je bent niet depressief, je luistert naar de verkeede muziek!
Intelligent, but fucked up.
|
|
