Eenzaamheid bij borderliners

Vind het een wel een goede vraag.
Eenzaamheid is niet alleen een probleem van BPSers.
En ja hoe pak je het aan?

Bij ouderen en kinderen met een verstandelijkebeperking, hebben ze nu ook Buddy's projecten.
Maar bij deze mensen licht het veel dieper.

De functie van eenzaamheid
Eenzaamheid is, net als pijn, een signaal van het lichaam dat er iets niet in orde is. Bij eenzaamheid gaat het om de ervaring van alleen zijn, een gevaarlijke situatie voor een mens. Het is een signaal om op zoek te gaan naar 'de anderen', om zo niet alleen te staan in het leven. Ieder mens leert in de vroege jeugd omgaan met eenzaamheid. Als dat leerproces niet goed verloopt, bijvoorbeeld door een verstoring in de jeugd, kan een levenslang zoeken naar het vermijden van eenzaamheid het gevolg zijn. Elke verstoring van patronen kan dan aanleiding zijn tot gevoelens van eenzaamheid.

En daar draait bordeline ook om, basisbehoeftes die in de vroege jeugd al niet worden voldaan.

ps. Vind het apart hoe mensen op het forum reageren op bordeliners
heb ik iets gemist?

[ Bericht 10% gewijzigd door grandems op 11-05-2010 15:58:56 ]

quote:

Op dinsdag 11 mei 2010 15:53 schreef grandems het volgende:


En daar draait bordeline ook om, basisbehoeftes die in de vroege jeugd al niet worden voldaan.

Ik meen toch dat BPS een erfelijke aandoening is.. of vergis ik me?

quote:

Op dinsdag 11 mei 2010 15:58 schreef Enneacanthus_Obesus het volgende:

[..]

Ik meen toch dat BPS een erfelijke aandoening is.. of vergis ik me?

Deels erfelijk, deels 'aangeleerd', of hoe je dat moet noemen. Je kunt er dus wel aanleg voor hebben.

quote:

Op dinsdag 11 mei 2010 15:53 schreef grandems het volgende:

ps. Vind het apart hoe mensen op het forum reageren op bordeliners
heb ik iets gemist?

iets wat men niet compleet begrijpt wordt meestal benaderd met een (gezonde) hoeveelheid scepsis en onbehouwen, dat is inherent aan het internet...

quote:

Op dinsdag 11 mei 2010 16:14 schreef Re het volgende:

[..]

iets wat men niet compleet begrijpt wordt meestal benaderd met een (gezonde) hoeveelheid scepsis en onbehouwen, dat is inherent aan het internet...

Oowh! op die fiets..

Een praktische tip: Kan een huisdier niet helpen? Helpt bij iedereen dus waarom niet bij iemand met borderline? Een beest dat onvoorwaardelijk van je houdt, op de schoot gaat liggen (in het geval van een kat) etc etc etc. Daar haal je de bron niet mee weg maar verminder je in ieder geval het eenzaamheidsgevoel.

quote:

Op dinsdag 11 mei 2010 11:08 schreef Enneacanthus_Obesus het volgende:

[..]

Ze storten zich erin, omdat ze bang zijn voor eenzaamheid.. Maar erg empathisch zijn ze niet, dus binnen de relatie zijn ze enorm egoistisch en dominant.
Ze hechten dus wel aan relaties,uit angst voor eenzaamheid, maar niet aan de partner. Dat kunnen ze niet. Ze zullen je dan ook nooit werkelijk leren kennen, daarvoor zijn ze te druk met zichzelf bezig.
Ze gaan ook rustig vreemd, terwijl ze op jou een onredelijke claim leggen.

Ik was beurtelings de prins op het witte paard en de duivel in eigen persoon. Heel vermoeiend. Ben ook blij dat het voorbij is.

Nou ja, tot zover mijn persoonlijke ervaring, dus..

Het grappige is dat ik dat deels wel herken bij mezelf. Tenminste, niet het dominante/egoistische, maar wel het moeilijk hechten aan personen en toch in een relatie storten. Dus dat begrijp ik wel...

Een meisje was idd heel dominant en manipulatief. En ze wist het ook. Ze vond ook gewoon dat ze het recht had om hem te claimen, hij moest maar gewoon luisteren, dat zei ze dan ook. Ze heeft 'm eens knock-out geslagen, maar dat mocht, want hij luisterde niet naar haar. Heel apart. En toch had ik ergens het idee dat ze zelf ook wel wist dat het zo niet werkte.

Vind het jammer dat ze er niet meer is, ik praatte graag met haar. Vind het zo eeuwig zonde, want ze was heel intelligent en werkte keihard, maar ze had bijna alles tegen.

Het vreemde was dat ze ook zo onzeker was over zichzelf. Iemand die haar niet wat beter kende, zou dat nooit gedacht hebben. Ze kwam over als een bitch met enorm ego, maar dat was ze dus helemaal niet. Het was echt een schild.

Maar ergens vind ik het wel prettig dit topic te lezen, zodat ik haar wat beter kan begrijpen achteraf, en waarom ze er blijkbaar niet meer tegenkon.

[ Bericht 16% gewijzigd door Satsuma op 11-05-2010 18:32:13 ]

quote:

Op maandag 10 mei 2010 23:18 schreef jantco het volgende:

[..]

Ik vermoed: veel minder dan een omstander.
Want de borderliner reageert (uiteraard) vanuit zijn momentane gevoel. Bij de omstander komt dat over als wisselend.

De borderliner die ik ken, is zich enigszins bewust van de wisselende stemmingen. Maar het beheersen daarvan is een andere zaak. Een poging tot beheersing kan komen te staan op een wegraking. Dat wisselende, lijkt wel een soort energie die zich met kracht naar buiten baant.

Dit heb je heel mooi omschreven, dit is waar. En ik heb zelf afgelopen week een hele zware aanval gehad, en ik heb hem ook aan voelen komen, en zelfs hulp gezocht.. tot dat.. PATS..



En het is zo uitgebreid, en zo diep. En net als met Autisme zoveel onwetendheid of onbegrip. Op Fok valt er eigenlijk niet over te praten. Het is erg 80/20 hier. En dat het wordt afgewimmpeld als aanstellerij of aandachtrekkerij etc etc.. dat kan ook nog eens heel zwaar triggeren en maakt het extra lastig om er over te lezen of praten op Fok. Want het is geen aandachttrekkerij, bij mij niet igg. het is pure frustratie en woede en ook geen aanstellerij want mijn god wat zou ik graag een real life soap willen hebben.
De problemen waar ik tegen aan bots en die mij triggeren zijn niet alleen absurd, maar ook voor best wel veel mensen herkenbaar. Alleen veel mensen hebben daar geen ervaring mee.

Gelukkig heb ik vandaag 200% erkenning gekregen en ben ik in mijn gelijk gesteld, EINDELIJK.. vorige week
nog zware crisis door al die triggers.. en nu is er eindelijk wel eens geluisterd en blijkt dat er inderdaad fouten zijn gemaakt en nu is er duidelijkheid en alles.. Dus mijn crisis is weer over.

Borderline is trouwens te genezen. Het is het onbegrip en de problemen die je in het genezingsproces tegenkomt die triggerend werken en wat het weer lastig maakt. Fluwelen handschoentjes zijn ook niet nodig. Maar slap uit je nek lullen, over 1 kam scheren, lollig doen, zwart maken, etc is ook niet nodig.
Negeer het dan gewoon.

quote:

Op dinsdag 11 mei 2010 14:08 schreef jantco het volgende:

Borderliners zijn geen grijze muizen. Je kan veel plezier met ze hebben.
Ze zijn spontaan ( impulsief), meestal intelligent (jouw te slim af) en creatief (onvoorspelbaar), belust op seks (helaas ook met anderen).

Maar je moet dus wel de gebruiksaanwijzing kennen, anders wordt het ellende.

Ik ben blij met jouw posts... je hebt een goede kijk erop en duidelijk de juiste ervaring met BPS

Alleen hoeft het allemaal niet met fluwelen handschoenen en bijna elke borderliner weet zich uiteindelijk zelf wel te redden omdat je het toch zelf moet doen. Maar onbegrip, pesten, ontkennen, zwart maken, dat helpt niet mee.

Want wat jij schrijft klopt echt.

quote:

Op dinsdag 11 mei 2010 18:49 schreef Autidude het volgende:
Borderline is trouwens te genezen.

Is dat zo? Kun je dan ook aangeven op welke manier?

Ik deel jouw stelling (nog) niet. BPS is een stoornis in de persoonlijkheid. Je persoonlijkheid blijft je hele leven bij je. Dus ik denk niet dat BPS te genezen is, alleen ermee leren leven kan er grotendeels voor zorgen dat de symptomen afnemen en minder worden.

quote:

Op dinsdag 11 mei 2010 19:21 schreef Sandertje23 het volgende:

[..]

Is dat zo? Kun je dan ook aangeven op welke manier?

Ik deel jouw stelling (nog) niet. BPS is een stoornis in de persoonlijkheid. Je persoonlijkheid blijft je hele leven bij je. Dus ik denk niet dat BPS te genezen is, alleen ermee leren leven kan er grotendeels voor zorgen dat de symptomen afnemen en minder worden.

volgens mij is het idd niet "echt" te genezen, de meeste borderliners leren uiteindelijk om hun symptomen zodanig te onderkennen en beheersen dat ze gewoon normaal verder kunnen leven, maar voor zover ik het heb begrepen is het niet te genezen, netzo als bijvoorbeeld autisme en schizofrenie

quote:

Op dinsdag 11 mei 2010 19:25 schreef Re het volgende:

[..]

volgens mij is het idd niet "echt" te genezen, de meeste borderliners leren uiteindelijk om hun symptomen zodanig te onderkennen en beheersen dat ze gewoon normaal verder kunnen leven, maar voor zover ik het heb begrepen is het niet te genezen, netzo als bijvoorbeeld autisme en schizofrenie

Ja zo is het wel ongeveer.. Maar autisme is iig echt keihard een verkeerd aangesloten hersencircuit vanaf de geboorte, schizofrenie weet ik niet veel van maar wel dat het heel zwaar is.. ik heb een oom die dat heeft. Is eng. Maar ik heb heel veel contact gehad met borderliners en ken dus echt heel erg veel échte ervaringen, en tja.. het is eigenlijk wel zoals jij het omschrijft. Het zal er misschien altijd blijven, ik ben er niet helemaal over uit.. Ik dacht zelf eigenlijk ook behoorlijk genezen te zijn en controlle te hebben. Net als dat ik zeg dat je het aan voelt komen.. Ik voel het echt aankomen, heb het zelfs op Fok gepost.. En dan toch
inene.. PATS.. na ruim 1 jaar, incl AM en naja.. het was even lastig. Het ligt ook heel dicht tegen PTSS aan.
Ingewikkeld, maar zeker geen nep stempeltje of aanstellerij.. Ik kan er heel goed over praten, ik kan ook heel goed proberen te voorkomen. Toch ging het vorige week weer fout, maar ik heb dan ook nog steeds heel veel spanningen en lopende zaken, waarvan de oplossing en dat alles geregeld is steeds dichterbij komt..

Ik zit nu aan de diazepam, puur voor de rust. Ik had een gemiddelde hartslag van 130 per minuut, kreeg geen hap meer door mijn keel, en de rest zal ik jullie besparen

Maar ik ken dus trouwens wel mensen via borderline forums die er inmiddels eigenlijk vanaf zijn... van de crisis dingen.. dus er heel goed mee om kunnen gaan. Ze blijven apart, maar het uit zich niet meer negatief, op geen enkele wijze.. dus eigenlijk ben je dan genezen.. zo bedoel ik het.

quote:

Op maandag 10 mei 2010 16:53 schreef jantco het volgende:
Ongeveer 1,1% van de Nederlanders is bekend met borderline-processen. Meestal zijn dit vrouwen.
Het is geen pretje om opgescheept te zitten met een borderline persoonlijkheidsstoornis. Dat is te zien aan het feit dat ongeveer 8% van hen zelfmoord pleegt.

Op 17 miljoen mensen zijn dat 14960 zelfmoorden. Lijkt me een beetje veel niet, met 1400/1500 zelfmoorden per jaar in NL ?

quote:

Op dinsdag 11 mei 2010 20:00 schreef Autidude het volgende:
Maar ik ken dus trouwens wel mensen via borderline forums die er inmiddels eigenlijk vanaf zijn... van de crisis dingen.. dus er heel goed mee om kunnen gaan. Ze blijven apart, maar het uit zich niet meer negatief, op geen enkele wijze.. dus eigenlijk ben je dan genezen.. zo bedoel ik het.

Lijkt er in ieder geval ook op dat er bij jou iets van een angststoornis aanwezig is, maar harde uitspraken daarover kan ik natuurlijk niet zomaar doen.

Ik begrijp wat je bedoelt met 'genezen', maar het is niet zo. Iemand met kanker in het lichaam die er verder geen last (meer) van heeft is per definitie ook niet genezen (misschien even extreem voorbeeld, maar je kunt vast mijn standpunt ook begrijpen).

Ze zijn misschien van de crisis'dingen' af en kunnen er misschien goed mee omgaan, maar het zit er nog wel degelijk.

quote:

Op dinsdag 11 mei 2010 20:00 schreef Autidude het volgende:
Maar ik ken dus trouwens wel mensen via borderline forums die er inmiddels eigenlijk vanaf zijn... van de crisis dingen.. dus er heel goed mee om kunnen gaan. Ze blijven apart, maar het uit zich niet meer negatief, op geen enkele wijze.. dus eigenlijk ben je dan genezen.. zo bedoel ik het.

je zou officieel kunnen zeggen dat als de symptomen je kwaliteit van leven niet meer aantasten en dat je functionaliteit er niet onder lijdt dat je dan in een soort remissie bent (of "genezen)

quote:

Op dinsdag 11 mei 2010 20:03 schreef Handschoen het volgende:

[..]

Op 17 miljoen mensen zijn dat 14960 zelfmoorden. Lijkt me een beetje veel niet, met 1400/1500 zelfmoorden per jaar in NL ?

Scherp

quote:

Op dinsdag 11 mei 2010 18:49 schreef Autidude het volgende:
Gelukkig heb ik vandaag 200% erkenning gekregen en ben ik in mijn gelijk gesteld, EINDELIJK.. vorige week
nog zware crisis door al die triggers.. en nu is er eindelijk wel eens geluisterd en blijkt dat er inderdaad fouten zijn gemaakt en nu is er duidelijkheid en alles.. Dus mijn crisis is weer over.

In hoeverre heb je het idee dat je veel kan met zo'n erkenning? En hoelang heeft het geduurd voordat je wist dat je een borderline persoonlijkheidsstoornis had?

quote:

Op dinsdag 11 mei 2010 20:25 schreef Pietverdriet het volgende:

[..]

Scherp

nee niet scherp maar het niet goed interpreteren van de data 8% pleegt uiteindelijk zelfmoord, niet 8% van de BPSers per jaar...

Het probleem zal er in ieder geval niet minder op worden als je jezelf het stempeltje borderline-persoonlijkheidsstoornis geeft. Dan heb je voor jezelf al duidelijk dat je afwijkt van 'normale' mensen en minderwaardig bent. Logisch dat je je chronisch eenzaam voelt.

Dat je zo moeilijk met je gevoelens kan omgaan, is het gevolg dat je je tijdens je ontwikkeling emotioneel gezien niet hebt 'gerijpt'. Klinkt heel cru, maar zo is het niet bedoeld. Als je in je jeugd al tegen diverse problemen aanliep die je niet kon oplossen, ben je vastgelopen in je emotionele ontwikkeling. Daarom zijn je emoties nu zo heftig.

Hier kan je wel wat tegen doen. Er bestaan goede behandelingen voor mensen met borderline. Die behandelingen zijn zwaar, intensief en langdurig, maar als je iemand bent met een beetje verstand, je enigszins kan inleven in andere mensen en bereid bent om dingen anders aan te gaan pakken, heb je meestal veel baat bij zo'n behandeling.

quote:

Op dinsdag 11 mei 2010 20:32 schreef Pulzzar het volgende:
Het probleem zal er in ieder geval niet minder op worden als je jezelf het stempeltje borderline-persoonlijkheidsstoornis geeft. Dan heb je voor jezelf al duidelijk dat je afwijkt van 'normale' mensen en minderwaardig bent. Logisch dat je je chronisch eenzaam voelt.

Dat je zo moeilijk met je gevoelens kan omgaan, is het gevolg dat je je tijdens je ontwikkeling emotioneel gezien niet hebt 'gerijpt'. Klinkt heel cru, maar zo is het niet bedoeld. Als je in je jeugd al tegen diverse problemen aanliep die je niet kon oplossen, ben je vastgelopen in je emotionele ontwikkeling. Daarom zijn je emoties nu zo heftig.

Hier kan je wel wat tegen doen. Er bestaan goede behandelingen voor mensen met borderline. Die behandelingen zijn zwaar, intensief en langdurig, maar als je iemand bent met een beetje verstand, je enigszins kan inleven in andere mensen en bereid bent om dingen anders aan te gaan pakken, heb je meestal veel baat bij zo'n behandeling.

Is dat wat ze vroeger niet een hysterische neurose noemden?

Ik heb ook wel gehoord dat mensen na verloop van tijd ietwat inzicht krijgen in hun problematiek, dat schijnt heel erg te helpen. Of dat hetzelfde is als genezen, weet ik niet.
Ook heb ik weleens gehoord dat borderliners vaak na hun 35ste iets rustiger worden.
Dus er is hoop voor sommigen, oh ja, als ik tekeer ga over borderliners, trek het je niet aan. Het gaat om een traumatische ervaring met een creatuur dat gelukkig nu mijn ex is, en dat heeft niets met andere mensen te maken.

Het is sowieso een feit dat je er mee om moet leren gaan en dat dat op den duur ook lukt.
Ik denk ook dat je het heel erg moet vergelijken met PTSS.
Het is ook geen aangeboren iets, al kan je wel geboren worden met aanleg.
Maar het is heel diep en ik ben veel te bezopen om het mooi uit te diepen, maar met bovenstaande
gedachtegang durf ik te spreken over "genezing" .. links naar triggers zuller er altijd blijven, maar de "black out" komt er niet meer bij.. dat is wat ik van mensen heb gehoord.

Bij mij ligt het ook nog anders ivm mijn autisme en beelddenken.. want ik zit momenteel heerlijk in min vel ondanks vorige week en ben totaal niet depri of met AM bezig.. maar je ziet een reclamebord scheermesjes, en toch was er ff die link van snijden.. maar niet negatief.. gewoon beelddenken. Maar dat heeft bij mij andere oorzaken dan BPS denk ik wel.

En er was ook iemand die vroeg naar de 200% erkenning, maar dat ging ook over iets anders.. ik had veel problemen en stress met een bepaalde zaak die buiten mijn schuld om fout ging.. en daardoor had ik vorige week ook een bps aanval met AM en alles erop en eraan.. Maar uiteindelijk was die zaak dus opgelost en kreeg ik mijn volle erkenning dat het niet mijn fout was, en dat was een belangrijk dingetje voor mij.

quote:

Op dinsdag 11 mei 2010 20:24 schreef Re het volgende:

[..]

je zou officieel kunnen zeggen dat als de symptomen je kwaliteit van leven niet meer aantasten en dat je functionaliteit er niet onder lijdt dat je dan in een soort remissie bent (of "genezen)

dat dus.. jij hebt volgens mij wel veel verstand van psychologie heh?

quote:

Op dinsdag 11 mei 2010 20:29 schreef Re het volgende:

[..]

nee niet scherp maar het niet goed interpreteren van de data 8% pleegt uiteindelijk zelfmoord, niet 8% van de BPSers per jaar...

Je leest niet goed. Ik vergelijk alleen het aantal zelfmoorden met het Nederlandse jaarcijfer. Als je d=naar deze getallen kijkt valt je zo op dat het niet echt realistische cijfers zijn. Hoeveel procent van alle zelfmoorden zijn in NL borderline gerelateerd? Zal ook maar een fractie zijn van die 1400/1500 per jaar...

quote:

Op zaterdag 15 mei 2010 11:25 schreef Handschoen het volgende:

[..]

Je leest niet goed. Ik vergelijk alleen het aantal zelfmoorden met het Nederlandse jaarcijfer. Als je d=naar deze getallen kijkt valt je zo op dat het niet echt realistische cijfers zijn. Hoeveel procent van alle zelfmoorden zijn in NL borderline gerelateerd? Zal ook maar een fractie zijn van die 1400/1500 per jaar...

en dus sluit het het ene uit dan?... 8-10% van de borderliners zal ooit zelfmoord plegen

Btw, vraagje aan de TS: Wat is jouw relatie met Borderline?
Maw, waar komt de interesse vandaan?