Ik denk niet dat jij een borderliner (geweest) bent.quote:Op maandag 10 mei 2010 16:56 schreef Lelieblaadje het volgende:
Ja, je moet gewoon zoveel mogelijk dingen doen met andere mensen om je niet 'leeg' te voelen!
Lijkt me goede tip.quote:Op maandag 10 mei 2010 17:18 schreef Satsuma het volgende:
Geen borderliner maar wel andere klachten waardoor ik me ook veel eenzaam en leeg voel. Ik probeer me maar gewoon te realiseren dat als ik me eenzaam voel, dat niet komt omdat ik eenzaam ben, maar omdat ik een 'afwijking' heb waar dat gevoel bij hoort. Op momenten dat het heel hevig is, dan ben ik niet met veel anders bezig dan de eenzaamheid overleven, door gewoon te blijven zitten waar ik zit en de dag voorbij te laten gaan.
Verder ken ik twee borderliners redelijk goed... maar ik heb niet de indruk dat zij geen waarde hecht(t)en aan relaties, integendeel. Het lijkt me eerder alsof ze zich er compleet in storten en zo'n relatie allesoverheersend is. Kan iemand dat uitleggen?
Bedoel je daarmee dat het wisselt hoe ze zich voelen over relaties? Het is me nog niet duidelijk.quote:Op maandag 10 mei 2010 18:01 schreef jantco het volgende:
[..]
Lijkt me goede tip.
Om in te gaan op jouw vraag. Het gaat hier om nog meer kenmerken van de borderliner.
Die vloeien wat mij betreft allemaal voort uit het gebrek aan objectconstantie.
- wispelturigheid: "houd me vast, maar raak me niet aan!"
- snel van stemming wisselen, in seconden tijd soms,
- verlatingsangst én angst om gedomineerd te worden,
- zwart/wit-denken,
en ook:
- wegrakingen, dissociaties (lijkt op dagdromen)
Dit alles is naar de kenmerken volgens DSM -IV.
Ze raken niet van hun symptomen af, deze worden minder naarmate men ouder wordt omdat er meestal iets van stabiliteit in hun leven is (huisje, boompje, beestje).quote:Op maandag 10 mei 2010 17:10 schreef jantco het volgende:
Toch raken veel oudere borderliners van hun symptomen af.
Eenzaamheid is het opvallendste kenmerk.
Die disregulatie van hun emoties is voor een psycholoog een kenmerk.quote:Op maandag 10 mei 2010 18:13 schreef Sandertje23 het volgende:
[..]
Ze raken niet van hun symptomen af, deze worden minder naarmate men ouder wordt omdat er meestal iets van stabiliteit in hun leven is (huisje, boompje, beestje).
Ik ben het niet met je eens over het feit dat eenzaamheid het opvallendste kenmerk is; dat is namelijk de disregulatie van hun emoties. De stoornis is emotioneel een aanslag op zijn of haar leven, en ook hun omgeving.
Wil je hiermee zeggen dat borderliners zelf niet merken dat ze wisselende buien hebben?quote:Op maandag 10 mei 2010 18:33 schreef jantco het volgende:
[..]
Die disregulatie van hun emoties is voor een psycholoog een kenmerk.
Voor de persoon in kwestie niet. Die handelt gewoon naar zijn gevoel. Hij weet niet beter.
Van anderen hoort hij dat hij wisselende buien en zo heeft.
Mijn vraag is vooral een praktische. Hoe los je eenzaamheid op.
En hier betekent eenzaamheid dus dat specifieke gevoel waar veel borderliners zo aan lijden.
Ik vermoed: veel minder dan een omstander.quote:Op maandag 10 mei 2010 18:37 schreef Satsuma het volgende:
[..]
Wil je hiermee zeggen dat borderliners zelf niet merken dat ze wisselende buien hebben?
Ze storten zich erin, omdat ze bang zijn voor eenzaamheid.. Maar erg empathisch zijn ze niet, dus binnen de relatie zijn ze enorm egoistisch en dominant.quote:Op maandag 10 mei 2010 17:18 schreef Satsuma het volgende:
Verder ken ik twee borderliners redelijk goed... maar ik heb niet de indruk dat zij geen waarde hecht(t)en aan relaties, integendeel. Het lijkt me eerder alsof ze zich er compleet in storten en zo'n relatie allesoverheersend is. Kan iemand dat uitleggen?
Naja zeg.. dat jij een nare ervaring hebt met een borderliner wil niet zeggen dat ze allemaal zo zijn.quote:Op dinsdag 11 mei 2010 11:08 schreef Enneacanthus_Obesus het volgende:
[..]
Ze storten zich erin, omdat ze bang zijn voor eenzaamheid.. Maar erg empathisch zijn ze niet, dus binnen de relatie zijn ze enorm egoistisch en dominant.
Ze hechten dus wel aan relaties,uit angst voor eenzaamheid, maar niet aan de partner. Dat kunnen ze niet. Ze zullen je dan ook nooit werkelijk leren kennen, daarvoor zijn ze te druk met zichzelf bezig.
Ze gaan ook rustig vreemd, terwijl ze op jou een onredelijke claim leggen.
Ik was beurtelings de prins op het witte paard en de duivel in eigen persoon. Heel vermoeiend. Ben ook blij dat het voorbij is.
Nou ja, tot zover mijn persoonlijke ervaring, dus..
Er staat toch bij dat het een persoonlijke ervaring is?quote:Op dinsdag 11 mei 2010 11:36 schreef krengetje het volgende:
[..]
Naja zeg.. dat jij een nare ervaring hebt met een borderliner wil niet zeggen dat ze allemaal zo zijn.
Dit is een goede typering van dit gedrag!quote:Op dinsdag 11 mei 2010 11:08 schreef Enneacanthus_Obesus het volgende:
[..]
Ze storten zich erin, omdat ze bang zijn voor eenzaamheid.. Maar erg empathisch zijn ze niet, dus binnen de relatie zijn ze enorm egoistisch en dominant.
Ze hechten dus wel aan relaties,uit angst voor eenzaamheid, maar niet aan de partner. Dat kunnen ze niet. Ze zullen je dan ook nooit werkelijk leren kennen, daarvoor zijn ze te druk met zichzelf bezig.
Ze gaan ook rustig vreemd, terwijl ze op jou een onredelijke claim leggen.
Ik was beurtelings de prins op het witte paard en de duivel in eigen persoon. Heel vermoeiend. Ben ook blij dat het voorbij is.
Nou ja, tot zover mijn persoonlijke ervaring, dus..
Waarom vroeg je het eigenlijk? Studeer je in die richting?quote:Op dinsdag 11 mei 2010 13:49 schreef jantco het volgende:
[..]
Dit is een goede typering van dit gedrag!
Bij de borderliner die ik ken, is het precies hetzelfde. Het komt ook overeen met de beschrijvingen die ik in mijn studieboeken lees.
Maar de borderliner is er zelf niet gelukkig mee. Want er komt nog bij dat de borderliner wispelturig is; niet weet wat hij/zij wil. Bij de borderliner die ik ken zegt zij tegen haar vriend dat zij van de seks genoten heeft, en tegen een ander dat dit juist niet het geval was. Ze weet het zelf niet, en kan het ook niet goed verwoorden.
Dit soort gedrag maakt een serieuze relatie met een borderliner tot een hachelijke zaak.
Tegen eenzaamheid werkt dit gedrag niet echt.
Ik maak geen hatelijke opmerking..quote:Op dinsdag 11 mei 2010 13:51 schreef Chowi het volgende:
8% van de mensen met Borderline pleegt zelfmoord? Wat ontzettend veel!
Als ik dat lees, dan denk ik, ga eens wat doen met je leven.quote:Op maandag 10 mei 2010 16:53 schreef jantco het volgende:
- gebrek aan objectconstantie:dingen worden steeds anders ervaren,
- chronisch gevoel van eenzaamheid en leegte,
- geen waarde kunnen hechten aan relaties,
- onvermogen om lichte gevoelens te ervaren,
- bijgevolg de behoefte aan het ervaren van heftige gevoelens met het bijbehorende -riskante- gedrag.
vandaar dat ook al wordt er altijd wel veel gedreigd door een borderliner om zelfmoord te plegen er daadwerkelijk een redelijk percentage is wat het ook uitvoertquote:Op dinsdag 11 mei 2010 13:51 schreef Chowi het volgende:
8% van de mensen met Borderline pleegt zelfmoord? Wat ontzettend veel!
Tegen wie heb je het? Zie mijn eerste opmerking over verkouden mensen.quote:Op dinsdag 11 mei 2010 13:55 schreef Pietverdriet het volgende:
[..]
Als ik dat lees, dan denk ik, ga eens wat doen met je leven.
En wat is het probleem?quote:Op dinsdag 11 mei 2010 14:08 schreef jantco het volgende:
Ze zijn spontaan ( impulsief), meestal intelligent (jouw te slim af) en creatief (onvoorspelbaar), belust op seks (helaas ook met anderen).
Ik meen toch dat BPS een erfelijke aandoening is.. of vergis ik me?quote:Op dinsdag 11 mei 2010 15:53 schreef grandems het volgende:
En daar draait bordeline ook om, basisbehoeftes die in de vroege jeugd al niet worden voldaan.
Deels erfelijk, deels 'aangeleerd', of hoe je dat moet noemen. Je kunt er dus wel aanleg voor hebben.quote:Op dinsdag 11 mei 2010 15:58 schreef Enneacanthus_Obesus het volgende:
[..]
Ik meen toch dat BPS een erfelijke aandoening is.. of vergis ik me?
iets wat men niet compleet begrijpt wordt meestal benaderd met een (gezonde) hoeveelheid scepsis en onbehouwen, dat is inherent aan het internet...quote:Op dinsdag 11 mei 2010 15:53 schreef grandems het volgende:
ps. Vind het apart hoe mensen op het forum reageren op bordeliners
heb ik iets gemist?
Oowh! op die fiets..quote:Op dinsdag 11 mei 2010 16:14 schreef Re het volgende:
[..]
iets wat men niet compleet begrijpt wordt meestal benaderd met een (gezonde) hoeveelheid scepsis en onbehouwen, dat is inherent aan het internet...
Het grappige is dat ik dat deels wel herken bij mezelf. Tenminste, niet het dominante/egoistische, maar wel het moeilijk hechten aan personen en toch in een relatie storten. Dus dat begrijp ik wel...quote:Op dinsdag 11 mei 2010 11:08 schreef Enneacanthus_Obesus het volgende:
[..]
Ze storten zich erin, omdat ze bang zijn voor eenzaamheid.. Maar erg empathisch zijn ze niet, dus binnen de relatie zijn ze enorm egoistisch en dominant.
Ze hechten dus wel aan relaties,uit angst voor eenzaamheid, maar niet aan de partner. Dat kunnen ze niet. Ze zullen je dan ook nooit werkelijk leren kennen, daarvoor zijn ze te druk met zichzelf bezig.
Ze gaan ook rustig vreemd, terwijl ze op jou een onredelijke claim leggen.
Ik was beurtelings de prins op het witte paard en de duivel in eigen persoon. Heel vermoeiend. Ben ook blij dat het voorbij is.
Nou ja, tot zover mijn persoonlijke ervaring, dus..
Dit heb je heel mooi omschreven, dit is waar. En ik heb zelf afgelopen week een hele zware aanval gehad, en ik heb hem ook aan voelen komen, en zelfs hulp gezocht.. tot dat.. PATS..quote:Op maandag 10 mei 2010 23:18 schreef jantco het volgende:
[..]
Ik vermoed: veel minder dan een omstander.
Want de borderliner reageert (uiteraard) vanuit zijn momentane gevoel. Bij de omstander komt dat over als wisselend.
De borderliner die ik ken, is zich enigszins bewust van de wisselende stemmingen. Maar het beheersen daarvan is een andere zaak. Een poging tot beheersing kan komen te staan op een wegraking. Dat wisselende, lijkt wel een soort energie die zich met kracht naar buiten baant.
Ik ben blij met jouw posts... je hebt een goede kijk erop en duidelijk de juiste ervaring met BPSquote:Op dinsdag 11 mei 2010 14:08 schreef jantco het volgende:
Borderliners zijn geen grijze muizen. Je kan veel plezier met ze hebben.
Ze zijn spontaan ( impulsief), meestal intelligent (jouw te slim af) en creatief (onvoorspelbaar), belust op seks (helaas ook met anderen).
Maar je moet dus wel de gebruiksaanwijzing kennen, anders wordt het ellende.
Is dat zo? Kun je dan ook aangeven op welke manier?quote:Op dinsdag 11 mei 2010 18:49 schreef Autidude het volgende:
Borderline is trouwens te genezen.
volgens mij is het idd niet "echt" te genezen, de meeste borderliners leren uiteindelijk om hun symptomen zodanig te onderkennen en beheersen dat ze gewoon normaal verder kunnen leven, maar voor zover ik het heb begrepen is het niet te genezen, netzo als bijvoorbeeld autisme en schizofreniequote:Op dinsdag 11 mei 2010 19:21 schreef Sandertje23 het volgende:
[..]
Is dat zo? Kun je dan ook aangeven op welke manier?
Ik deel jouw stelling (nog) niet. BPS is een stoornis in de persoonlijkheid. Je persoonlijkheid blijft je hele leven bij je. Dus ik denk niet dat BPS te genezen is, alleen ermee leren leven kan er grotendeels voor zorgen dat de symptomen afnemen en minder worden.
Ja zo is het wel ongeveer.. Maar autisme is iig echt keihard een verkeerd aangesloten hersencircuit vanaf de geboorte, schizofrenie weet ik niet veel van maar wel dat het heel zwaar is.. ik heb een oom die dat heeft. Is eng. Maar ik heb heel veel contact gehad met borderliners en ken dus echt heel erg veel échte ervaringen, en tja.. het is eigenlijk wel zoals jij het omschrijft. Het zal er misschien altijd blijven, ik ben er niet helemaal over uit.. Ik dacht zelf eigenlijk ook behoorlijk genezen te zijn en controlle te hebben. Net als dat ik zeg dat je het aan voelt komen.. Ik voel het echt aankomen, heb het zelfs op Fok gepost.. En dan tochquote:Op dinsdag 11 mei 2010 19:25 schreef Re het volgende:
[..]
volgens mij is het idd niet "echt" te genezen, de meeste borderliners leren uiteindelijk om hun symptomen zodanig te onderkennen en beheersen dat ze gewoon normaal verder kunnen leven, maar voor zover ik het heb begrepen is het niet te genezen, netzo als bijvoorbeeld autisme en schizofrenie
Op 17 miljoen mensen zijn dat 14960 zelfmoorden. Lijkt me een beetje veel niet, met 1400/1500 zelfmoorden per jaar in NL ?quote:Op maandag 10 mei 2010 16:53 schreef jantco het volgende:
Ongeveer 1,1% van de Nederlanders is bekend met borderline-processen. Meestal zijn dit vrouwen.
Het is geen pretje om opgescheept te zitten met een borderline persoonlijkheidsstoornis. Dat is te zien aan het feit dat ongeveer 8% van hen zelfmoord pleegt.
Lijkt er in ieder geval ook op dat er bij jou iets van een angststoornis aanwezig is, maar harde uitspraken daarover kan ik natuurlijk niet zomaar doen.quote:Op dinsdag 11 mei 2010 20:00 schreef Autidude het volgende:
Maar ik ken dus trouwens wel mensen via borderline forums die er inmiddels eigenlijk vanaf zijn... van de crisis dingen.. dus er heel goed mee om kunnen gaan. Ze blijven apart, maar het uit zich niet meer negatief, op geen enkele wijze.. dus eigenlijk ben je dan genezen.. zo bedoel ik het.
je zou officieel kunnen zeggen dat als de symptomen je kwaliteit van leven niet meer aantasten en dat je functionaliteit er niet onder lijdt dat je dan in een soort remissie bent (of "genezen)quote:Op dinsdag 11 mei 2010 20:00 schreef Autidude het volgende:
Maar ik ken dus trouwens wel mensen via borderline forums die er inmiddels eigenlijk vanaf zijn... van de crisis dingen.. dus er heel goed mee om kunnen gaan. Ze blijven apart, maar het uit zich niet meer negatief, op geen enkele wijze.. dus eigenlijk ben je dan genezen.. zo bedoel ik het.
Scherpquote:Op dinsdag 11 mei 2010 20:03 schreef Handschoen het volgende:
[..]
Op 17 miljoen mensen zijn dat 14960 zelfmoorden. Lijkt me een beetje veel niet, met 1400/1500 zelfmoorden per jaar in NL ?
In hoeverre heb je het idee dat je veel kan met zo'n erkenning? En hoelang heeft het geduurd voordat je wist dat je een borderline persoonlijkheidsstoornis had?quote:Op dinsdag 11 mei 2010 18:49 schreef Autidude het volgende:
Gelukkig heb ik vandaag 200% erkenning gekregen en ben ik in mijn gelijk gesteld, EINDELIJK.. vorige week
nog zware crisis door al die triggers.. en nu is er eindelijk wel eens geluisterd en blijkt dat er inderdaad fouten zijn gemaakt en nu is er duidelijkheid en alles.. Dus mijn crisis is weer over.
nee niet scherp maar het niet goed interpreteren van de data 8% pleegt uiteindelijk zelfmoord, niet 8% van de BPSers per jaar...quote:
Is dat wat ze vroeger niet een hysterische neurose noemden?quote:Op dinsdag 11 mei 2010 20:32 schreef Pulzzar het volgende:
Het probleem zal er in ieder geval niet minder op worden als je jezelf het stempeltje borderline-persoonlijkheidsstoornis geeft. Dan heb je voor jezelf al duidelijk dat je afwijkt van 'normale' mensen en minderwaardig bent. Logisch dat je je chronisch eenzaam voelt.
Dat je zo moeilijk met je gevoelens kan omgaan, is het gevolg dat je je tijdens je ontwikkeling emotioneel gezien niet hebt 'gerijpt'. Klinkt heel cru, maar zo is het niet bedoeld. Als je in je jeugd al tegen diverse problemen aanliep die je niet kon oplossen, ben je vastgelopen in je emotionele ontwikkeling. Daarom zijn je emoties nu zo heftig.
Hier kan je wel wat tegen doen. Er bestaan goede behandelingen voor mensen met borderline. Die behandelingen zijn zwaar, intensief en langdurig, maar als je iemand bent met een beetje verstand, je enigszins kan inleven in andere mensen en bereid bent om dingen anders aan te gaan pakken, heb je meestal veel baat bij zo'n behandeling.
dat dus.. jij hebt volgens mij wel veel verstand van psychologie heh?quote:Op dinsdag 11 mei 2010 20:24 schreef Re het volgende:
[..]
je zou officieel kunnen zeggen dat als de symptomen je kwaliteit van leven niet meer aantasten en dat je functionaliteit er niet onder lijdt dat je dan in een soort remissie bent (of "genezen)
Je leest niet goed. Ik vergelijk alleen het aantal zelfmoorden met het Nederlandse jaarcijfer. Als je d=naar deze getallen kijkt valt je zo op dat het niet echt realistische cijfers zijn. Hoeveel procent van alle zelfmoorden zijn in NL borderline gerelateerd? Zal ook maar een fractie zijn van die 1400/1500 per jaar...quote:Op dinsdag 11 mei 2010 20:29 schreef Re het volgende:
[..]
nee niet scherp maar het niet goed interpreteren van de data 8% pleegt uiteindelijk zelfmoord, niet 8% van de BPSers per jaar...
en dus sluit het het ene uit dan?... 8-10% van de borderliners zal ooit zelfmoord plegenquote:Op zaterdag 15 mei 2010 11:25 schreef Handschoen het volgende:
[..]
Je leest niet goed. Ik vergelijk alleen het aantal zelfmoorden met het Nederlandse jaarcijfer. Als je d=naar deze getallen kijkt valt je zo op dat het niet echt realistische cijfers zijn. Hoeveel procent van alle zelfmoorden zijn in NL borderline gerelateerd? Zal ook maar een fractie zijn van die 1400/1500 per jaar...
Deels inderdaad.quote:Op zondag 16 mei 2010 14:13 schreef Waterhoentje het volgende:
Is die eenzaamheid ook deels het feit dat ze zich onbegrepen voelen?
Er wordt beweerd dat er een genetische factor is die iedereen bezit. Alleen als je er gevoelig voor bent en je bepaalde triggers in je leven krijgt, dan is de kans aanwezig dat je BPS ontwikkelt. De kans is ook groter dat je BPS ontwikkelt als een van de ouders (meestal de moeder) BPS heeft.quote:Op zondag 16 mei 2010 21:18 schreef Keep_Walking het volgende:
Wat veroorzaakt BPS eigenlijk? Dus als je er niet mee geboren wordt, wat moet er dan in je jeugd gebeuren zodat je zoiets krijgt?
Ik heb ook een ASS en ADHD en mede daardoor een beetje rare en fucked up puberteit gehad en belangrijke periode in mijn leven verneukt en daardoor weer BPS en een Dystymische stoornis ontwikkeld.quote:Op maandag 17 mei 2010 18:47 schreef Fredo55 het volgende:
Zelf ben ik anders dan een standaard jongere.
Vier jaar geleden is de diagnose ASS vastgesteld, al heb ik lang gedacht dat ik borderline had.
Ik leef graag in een eigen wereldje, en ik maak moeilijk contact.
Vrienden heb ik wel, al moet ik hun 100% vertrouwen.
Zodra ik merk dat hun over me roddelen oid, hoef ik al gelijk niets meer van hun.
Een handjevol vertrouwde vrienden, daar heb ik eigenlijk wel genoeg aan.
(Al betekend dat niet dat ik voor nieuwe contacten klaar sta)
En over die eenzaamheid: ik voel me vaak eenzaam ja, maar op den duur raak je er aan gewend
en besef je gewoon dat je jezelf er bij neer moet leggen ook al kan dat moeilijk zijn.
edit: en wat waterhoentje zegt herken ik wel, van dat onbegrepen voelen.
Dit zou je ook eens moeten lezen.
Interessante site. Zelf schijn ik een persoonlijkheidsstoornis (alleen nog niet bekend welke) te hebben en ik herken me wel in jouw verhaaltje. Zelf leef ik ook erg in mijn eigen wereld. Is ook een reden waarom ik zougraag dagdroom.quote:Op maandag 17 mei 2010 18:47 schreef Fredo55 het volgende:
Zelf ben ik anders dan een standaard jongere.
Vier jaar geleden is de diagnose ASS vastgesteld, al heb ik lang gedacht dat ik borderline had.
Ik leef graag in een eigen wereldje, en ik maak moeilijk contact.
Vrienden heb ik wel, al moet ik hun 100% vertrouwen.
Zodra ik merk dat hun over me roddelen oid, hoef ik al gelijk niets meer van hun.
Een handjevol vertrouwde vrienden, daar heb ik eigenlijk wel genoeg aan.
(Al betekend dat niet dat ik voor nieuwe contacten klaar sta)
En over die eenzaamheid: ik voel me vaak eenzaam ja, maar op den duur raak je er aan gewend
en besef je gewoon dat je jezelf er bij neer moet leggen ook al kan dat moeilijk zijn.
edit: en wat waterhoentje zegt herken ik wel, van dat onbegrepen voelen.
Dit zou je ook eens moeten lezen.
Ik weet niet of je nou uit eigen ervaring spreekt, maar ik heb heel close contact met een man (29) met borderline, en die weet precies wat er met zijn emoties aan de hand is hoor. Hij weet dondersgoed dat hij van 1 verkeerd woord totaal uit zijn slof kan schieten of van een emotioneel liedje meteen 2 uur als een huilend hoopje mens doorbrengt. Hij probeert daarom ook zoveel mogelijk zulke situaties te ontwijkenquote:Op maandag 10 mei 2010 18:33 schreef jantco het volgende:
[..]
Die disregulatie van hun emoties is voor een psycholoog een kenmerk.
Voor de persoon in kwestie niet. Die handelt gewoon naar zijn gevoel. Hij weet niet beter.
Van anderen hoort hij dat hij wisselende buien en zo heeft.
Jou.quote:Op dinsdag 11 mei 2010 14:08 schreef jantco het volgende:
[..]
Tegen wie heb je het? Zie mijn eerste opmerking over verkouden mensen.
Borderliners zijn geen grijze muizen. Je kan veel plezier met ze hebben.
Ze zijn spontaan ( impulsief), meestal intelligent (jouw te slim af) en creatief (onvoorspelbaar), belust op seks (helaas ook met anderen).
Maar je moet dus wel de gebruiksaanwijzing kennen, anders wordt het ellende.
hoeft niet hoorquote:Op zondag 16 mei 2010 22:52 schreef Autidude het volgende:
dat is best wel waar, daarom is het ook een soort PTSS achtig. Maar het heeft wel met verleden en onverwerkte dingen te maken en een fucked up jeugd en al.
Acceptatieproces idd... de "slechte" of "mindere" kanten in je achterhoofd planten en op het moment dat iets opspeelt altijd even over nadenken. Ik denk dat het geen kwaad kan dat iedereen zo naar zichzelf zou kijken...quote:Op maandag 10 mei 2010 17:18 schreef Satsuma het volgende:
Geen borderliner maar wel andere klachten waardoor ik me ook veel eenzaam en leeg voel. Ik probeer me maar gewoon te realiseren dat als ik me eenzaam voel, dat niet komt omdat ik eenzaam ben, maar omdat ik een 'afwijking' heb waar dat gevoel bij hoort. Op momenten dat het heel hevig is, dan ben ik niet met veel anders bezig dan de eenzaamheid overleven, door gewoon te blijven zitten waar ik zit en de dag voorbij te laten gaan.
Verder ken ik twee borderliners redelijk goed... maar ik heb niet de indruk dat zij geen waarde hecht(t)en aan relaties, integendeel. Het lijkt me eerder alsof ze zich er compleet in storten en zo'n relatie allesoverheersend is. Kan iemand dat uitleggen?
Toch wel denk ik. Het kan zijn dat iemand met borderline op het eerste gezicht een normale jeugd heeft gehad: niet misbruikt of mishandeld en opgegroeid in een gezin waar het huisje boompje beestje is. Maar als je ouders bijvoorbeeld vaak om wat voor reden dan ook hebben gezegd dat je niks kan of iemand bent die altijd voor problemen zorgt, groei je wel op met het idee dat je minderwaardig bent. Het zou logisch zijn dat je beter je best gaat doen als dat telkens tegen je wordt gezegd, maar je voelt je klote erdoor en dat zorgt er juist voor dat het je niet lukt om te doen wat er van je wordt verwacht. Ondertussen zie je dat je leeftijdgenoten tot veel meer in staat zijn dan jij en dan ga je jezelf ook een minderwaardigheidscomplex aanpraten en grijp je op den duur duur naar middelen om jezelf toch enigzins beter te kunnen voelen: geld uitgeven, drank, drugs, gokken, etc. Je leert dan niet om te gaan met je emoties, waardoor je emotionele ontwikkeling stil komt te liggen. En dan zou je dus een borderline-stoornis kunnen krijgen.quote:
Een vroegere kennis van mij heeft borderline en een hele roedel honden. Neemt er af en toe weer eentje die voor even een stukje leegte opvult (ik zeg het wat cru maar hoewel ze dit zelf niet onderkent, komt het daarop neer), maar dat effect is maar van korte duur. En dan wordt de leegte weer groter en pijnlijker. Ze houdt van haar honden, maar ook met al die dieren om zich heen voelt ze zich intens eenzaam.quote:Op dinsdag 11 mei 2010 17:00 schreef jogy het volgende:
Een praktische tip: Kan een huisdier niet helpen?
Je kan er zeker aanleg voor hebben. Je hebt een bepaald karakter waardoor je problemen over jezelf afroept. Wat ik al zei, als je als kind iemand was zoals in dat voorbeeld, ben je een makkelijk slachtoffer voor anderen. Je bent dan niet zo sterk in het verbergen van je zwakke punten.quote:Op zaterdag 22 mei 2010 13:32 schreef Captain_Maximum het volgende:
Dat zou kunnen, maar ik denk wel dat je er ook aanleg voor nodig hebt dat het zo ver gaat. Zelf ben ik op de basisschool door sommige leraren vaak vernederd. Ik zou dom en raar zijn en daardoor heb ik wel een minderwaardigheidscomplex gekregen. Of dat ook wat met mijn persoonlijkheidsstoornis te maken heeft, durf ik niet te zeggen.
Zou je dat willen onderbouwen?quote:Op zondag 23 mei 2010 23:43 schreef Moonah het volgende:
Wat helpt tegen het gevoel van eenzaamheid:
Oprecht van jezelf gaan houden.
Dan moet je wel eerst beseffen dat je niet van jezelf houd, niet echt borderline-gedrag.quote:Op zondag 23 mei 2010 23:43 schreef Moonah het volgende:
Wat helpt tegen het gevoel van eenzaamheid:
Oprecht van jezelf gaan houden.
Goede therapie kan daar uitstekend bij helpen.quote:Op maandag 24 mei 2010 21:26 schreef wachtwoordalweerkwijt het volgende:
[..]
Dan moet je wel eerst beseffen dat je niet van jezelf houd, niet echt borderline-gedrag.
Tja, wat valt er aan te onderbouwen...quote:
Nog maar een keer.quote:Heb zelf Borderline, heb relaties en vrienden gehad, had een goede band met familie, een goede baan een eigen woning, dus zeg maar het traditionele vinexwoning-bonsaiboompje-golden retriever gedoe ik functioneerde "normaal." Voor anderen dan. Maar ik was wel mezelf kwijt, ik was zoals anderen me graag zouden zien. Dat kon, voor mij althans, niet de bedoeling zijn. Dus bleef ik lekker borderliner en tevreden met mezelf. Eenzaamheid geen enkel probleem mee. Ik heb mezelf toch? En daar zul je het in eerste instantie mee moeten doen, met jezelf.
Volgens mij bij je zelf ook zwakzinnig.quote:Op zondag 6 juni 2010 01:05 schreef jazz2007 het volgende:
Hallo goofy goofer mischien een beetje snel gereageerd,om mijn antwoord te corrigeren komt het er op neer dat in heftige tijden hij behoefte had aan een wat sterkere factor waar hij hou vast aan had,ik kon dat niet bieden.
Het zwart denken komt dan ook om het hoekje,het hoekje meer wegen leiden naar rome is er dan niet.
Uiteindelijk is dat ook gebeurt hoor,alleen op een andere manier dan ik had gedacht toen die tijd!:-)
Dat heb ik aan den lijve ondervonden helaas en dat heeft mijn zelfvertrouwen toch wel aardig beschadigd, al die keren dat je het ene moment de liefste van de hele wereld bent en het andere moment een ontiegelijke klootzak die het verdient om verlaten te worden. Maar ik ben enigszins verbitterd omdat mijn ex ook niet wil toegeven dat ze ongelijk had. Ik heb hier nooit een excuus voor gehad. 'Tja, zo ben ik nu éénmaal. Je wist waar je mee in zee ging.'quote:Op zondag 6 juni 2010 00:53 schreef jazz2007 het volgende:
Hai,
Omdat een onderdeel van het stoornis borderline ook inhoudt,dat je in fases verafgod wordt en op andere momenten niet.
Het voelde voor haar waarschijnlijk ook zo dat je een ontiegelijke klootzak was. De gevoelens zijn voor iemand met borderline heel echt, alleen niet altijd passend bij de grootte van het 'conflict'.quote:Op zondag 6 juni 2010 02:22 schreef goofy_goober het volgende:
[..]
Dat heb ik aan den lijve ondervonden helaas en dat heeft mijn zelfvertrouwen toch wel aardig beschadigd, al die keren dat je het ene moment de liefste van de hele wereld bent en het andere moment een ontiegelijke klootzak die het verdient om verlaten te worden. Maar ik ben enigszins verbitterd omdat mijn ex ook niet wil toegeven dat ze ongelijk had. Ik heb hier nooit een excuus voor gehad. 'Tja, zo ben ik nu éénmaal. Je wist waar je mee in zee ging.'
Geen idee, maar het wordt toch sneller herkend bij meisjes geloof ik. Of meiden worden sneller bestempeld als borderline.quote:Op zondag 6 juni 2010 10:37 schreef jazz2007 het volgende:
et voelde voor haar waarschijnlijk ook zo dat je een ontiegelijke klootzak was. De gevoelens zijn voor iemand met borderline heel echt, alleen niet altijd passend bij de grootte van het 'conflict'.
-Strawberry-: [PM] [Profiel] [Quote]
Precies:-)
Mag ik jou wat vragen,ze zeggen dat als meisjes een borlinestoornis hebben het heftiger tot uiting komt dan bij jongens,is dat zo of zijn dat weer van die praatjes?
De heftigheid varieert per persoon, maar is tussen mannen en vrouwen niet zoveel verschillend qua omvang. Bij mannen komt het (meestal) anders naar buiten; door bijvoorbeeld vechtpartijen, regeloverschrijdend gedrag vertonen en de kroeg in duiken en het daar op een zuipen zetten.quote:Op zondag 6 juni 2010 10:37 schreef
Precies:-)
Mag ik jou wat vragen,ze zeggen dat als meisjes een borlinestoornis hebben het heftiger tot uiting komt dan bij jongens,is dat zo of zijn dat weer van die praatjes?
Dat denk ik ook.quote:Op zondag 6 juni 2010 11:53 schreef -Strawberry- het volgende:
Of meiden worden sneller bestempeld als borderline.
Dat heeft als ik het goed heb begrepen te maken met het feit dat je leven dan wat rustiger wordt.quote:Op zondag 6 juni 2010 12:43 schreef jazz2007 het volgende:
okee,en het stukje dat tussen de dertig en het veertigste jaar de pieken milder of minder worden?
Ze plegen toch niet allemaal op hetzelfde moment zelfmoord.quote:Op dinsdag 11 mei 2010 20:03 schreef Handschoen het volgende:
[..]
Op 17 miljoen mensen zijn dat 14960 zelfmoorden. Lijkt me een beetje veel niet, met 1400/1500 zelfmoorden per jaar in NL ?
Dank wel voor de tip,ik ben er nog niet echt hoe eem post het makkelijkst te plaatsen is:-)quote:Op zondag 6 juni 2010 13:07 schreef GimmeGore het volgende:
jazz2007: het is wat overzichtelijker als je de quote knop bij een bericht gebruikt,
[..]
Dat heeft als ik het goed heb begrepen te maken met het feit dat je leven dan wat rustiger wordt.
Dat grens overschrijdend gedrag wat hier boven bij mannen genoemd wordt herken ik heel goed.
Ik zie dat heel regelmatig terug.
Inderdaad,dat is wat helderder gerormuleerd,het oorzaak/gevolgquote:Op zondag 6 juni 2010 14:16 schreef Maanvis het volgende:
Ik kan me best voorstellen dat Borderliners zich eenzaam voelen, en dit gevoel is denk ik niet een onderdeel van de stoornis maar eerder een gevolg. Want door hun stoornis en het gedrag dat daarmee gepaard gaat jagen ze iedereen om zich heen weg, met eenzaamheid tot gevolg.
Eens. Al zeggen ze wel dat borderliners zich zelfs in een groep mensen en vrienden zich eenzaam kunnen voelen.quote:Op zondag 6 juni 2010 14:16 schreef Maanvis het volgende:
Ik kan me best voorstellen dat Borderliners zich eenzaam voelen, en dit gevoel is denk ik niet een onderdeel van de stoornis maar eerder een gevolg. Want door hun stoornis en het gedrag dat daarmee gepaard gaat jagen ze iedereen om zich heen weg, met eenzaamheid tot gevolg.
ja precies het zijn net players...quote:Op zondag 6 juni 2010 14:26 schreef goofy_goober het volgende:
Maar borderliners trekken mensen ook net zo snel weer aan als dat ze ze afstoten.
Niet altijd, maar bepaalde aandachtsgeile typjes wel ja. Net als narcisten. Er zijn ook borderliners die heel erg moeilijk nieuwe contacten aangaan.quote:Op zondag 6 juni 2010 14:26 schreef goofy_goober het volgende:
Maar borderliners trekken mensen ook net zo snel weer aan als dat ze ze afstoten.
dit stukje herken ook wel,ik had altijd het idee dat het in fase kwam en ging en dat het afhankelijk is van hoe je zelf erop reageert op zo'n moment.quote:Op zondag 6 juni 2010 16:11 schreef goofy_goober het volgende:
Ik dacht in het begin ook dat mijn ex een vrij zelfverzekerd, spontaan en een tikkeltje arrogant type was. Daar is op den duur niks van waar gebleken (ze was juist heel onzeker, schuchter en zocht constant bevestiging van Jan en alleman dat ze gewild en populair was), maar zo presenteerde ze zichzelf naar de buitenwereld. Ze durfde zich niet breekbaar op te stellen, want dat was, zoals ze zelf zei, een teken van zwakte waar mensen graag misbruik van willen maken.
Dat lijkt mijn moeder ook te beschrijven .quote:Op dinsdag 27 juli 2010 @ 02:35 schreef Terrorizing_Cookie het volgende:
Is borderline erfelijk? Want zoals ik het lees heeft mijn moeder er heel erg veel last van. Ze denkt dat iedereen haar wil toppen, schiet zomaar uit haar slof, zegt altijd dat ze er alleen voor staat, wilt graag domineren, zwaar egocentrisch, voor de buitenwereld perfect etc. etc. etc.
En stiekem herken ik mezelf er gedeeltelijk in.
Maar hoe heftig?quote:Op dinsdag 27 juli 2010 02:48 schreef VASND het volgende:
[..]
Dat lijkt mijn moeder ook te beschrijven .
Genoeg om op te vallen.quote:
Je nickname says it allquote:Op maandag 26 juli 2010 17:25 schreef In4aRide het volgende:
Interessant topic.
Zelf sinds enige tijd in een beginnend iets verwikkeld met een borderliner. Dat gaat zeker niet makkelijk worden, maar ik ga het er zeker op wagen. Ik ben namelijk nog nooit iemand tegen gekomen waar ik zo goed dingen mee kan delen volgens mij, maar ik ben me bewust van het feit dat dit kan veranderen, snel kan veranderen.
Heel intelligent, mooi en lief meisje, en de sex is idd heftig. Maar niet alleen dat, het hele gevoel is dat een beetje. Ik hou me vast aan het feit dat ze er zelf actief mee bezig is (therapie, en ze geeft duidelijk aan dat ze behoefte heeft aan een rustpunt wanneer de spanning zich opbouwt).
Geen idee waar dit gaat eindigen, maar ik reken nergens op. Ben mezelf flink aan het inlezen over de problematiek en ik hoop dat we met openheid, communicatie en rust waar nodig een eind komen.
Ook zij doet aan AM, en ergens kan ik het wel bevatten. Ben zelf ook niet altijd emotioneel stabiel geweest, maar heb zelf een vrij stormachtige ontwikkeling meegemaakt, ten goede. Anders had het sowieso absoluut geen kans verdiend ook.
Ben op het (bijna) ergste voorbereid. Time will tell
Dit meisje komt op mij over als een redelijk meisje die ook genoeg inzicht heeft in haar stoornis, dat maakt het voor beiden ook makkelijker omdat ze dan haar grenzen ook aan kan geven.quote:Op maandag 26 juli 2010 17:25 schreef In4aRide het volgende:
Interessant topic.
Zelf sinds enige tijd in een beginnend iets verwikkeld met een borderliner. Dat gaat zeker niet makkelijk worden, maar ik ga het er zeker op wagen. Ik ben namelijk nog nooit iemand tegen gekomen waar ik zo goed dingen mee kan delen volgens mij, maar ik ben me bewust van het feit dat dit kan veranderen, snel kan veranderen.
Heel intelligent, mooi en lief meisje, en de sex is idd heftig. Maar niet alleen dat, het hele gevoel is dat een beetje. Ik hou me vast aan het feit dat ze er zelf actief mee bezig is (therapie, en ze geeft duidelijk aan dat ze behoefte heeft aan een rustpunt wanneer de spanning zich opbouwt).
Geen idee waar dit gaat eindigen, maar ik reken nergens op. Ben mezelf flink aan het inlezen over de problematiek en ik hoop dat we met openheid, communicatie en rust waar nodig een eind komen.
Ook zij doet aan AM, en ergens kan ik het wel bevatten. Ben zelf ook niet altijd emotioneel stabiel geweest, maar heb zelf een vrij stormachtige ontwikkeling meegemaakt, ten goede. Anders had het sowieso absoluut geen kans verdiend ook.
Ben op het (bijna) ergste voorbereid. Time will tell
oej dat lijkt me moeilijk, dat heb ik gelukkig niet. Maar is dat voor jou ook haalbaar , je moet jezelf namelijk niet wegcijferen als partner van een borderliner.quote:Op dinsdag 27 juli 2010 11:45 schreef GimmeGore het volgende:
Bij mijn vriend is het zo dat ik hem met rust moet laten, maar wel in de buurt moet blijven.
Als ik wegga neemt de verlatingsangst over en die is erger dan de woede om een ruzie bijvoorbeeld.
Kloptquote:
Dat snap ik. Ik hou rekening met de ergste dingen, maar weet ook dat ze echt ervaren veel van me zal vragen. Wat ik nu eerst moet doen, is een juiste balans vinden in de benadering. Zeker over haar probleem praten en blijven praten, maar ondertussen toch ook vooral leuk samen ouwehoeren, dingen doen, etc.quote:Hoogtepunten met een borderliner zijn echt hoog, maar dieptepunten kunnen veel verder gaan dan je ooit had verwacht
Die ruimte gaat ze ook krijgen. Ik denk dat dat sowieso gezond is, anders kan het nog wel eens iets te heftig worden. Maar zolang zij duidelijk aangeeft hoe en wat (voor de boel escaleert) dan kan ze ruimte en steun krijgen. Zij weet beter wat ze nodig heeft dan ik nu, al doe ik m'n best het zoveel mogelijk te gaan begrijpen.quote:Op dinsdag 27 juli 2010 11:42 schreef formerjellybean het volgende:
[..]
Dit meisje komt op mij over als een redelijk meisje die ook genoeg inzicht heeft in haar stoornis, dat maakt het voor beiden ook makkelijker omdat ze dan haar grenzen ook aan kan geven.
Een tip kan ik wel geven wat een hele belangrijke is, als ze haar grens aangeeft van even niet ofzo, dan haar ook de ruimte daarin te geven.
Het is namelijk dat iemand met borderline dat doet , ze juist echt die ruimte nodig heeft om de boel niet te laten escaleren .
Dan doet ze het namelijk niet alleen voor haarzelf maar voor beiden. Het koste mij in het begin namelijk heel veel moeite om die grens te kennen (later juist beter) en ik heb juist situaties beter kunnen maken door mezelf rust en inzicht te gunnen , in plaats het te laten escaleren.
Hoe stom het ook klinkt bij een borderliner is in een ruzie soms een time out gewenst en dat kan even bizar zijn , maar snap dan ook dat het voor beiden bestwil is.
Dat is iets wat duidelijk moet borderliners , je moet niet mee laten zuigen in haar wereldje (dat zeg ik zelf als borderliner al )quote:Op dinsdag 27 juli 2010 13:13 schreef Lastpost het volgende:
Ik werd echt helemaal simpel van de borderliner uit m'n vriendenkring, ik heb altijd voor haar gezorgd alsof het familie van me was, voor een groot deel doordat ze borderline had, maar op een gegeven moment heb ik moeten zeggen, tot hier en niet verder en dan kun je wel raden hoe ze reageerde, impulsief, kwaad en de rest van de ongein en dan even later komt het rationale weer naar boven en deed ze alsof er niets gebeurd was.
Je moet er maar mee om kunnen gaan, ik kon dat op een gegeven moment zeker niet meer.
En die eenzaamheid heb ik bij haar zeker gemerkt, een dag geen vrienden om d'r heen en ze zocht alweer allerlei vluchtwegen, een keer een woordenwisseling betekende op dat moment het doorsnijden van alle banden en gewoon niets leek langdurig te werken, zoveel qua werk, hobbies als relaties.
Dat maakte het voor mij wel een stuk lastiger om de boel definitief af te kappen, maar je moet ook aan jezelf denken.
Mijn ex is ook borderliner...quote:Op dinsdag 27 juli 2010 13:13 schreef Lastpost het volgende:
Ik werd echt helemaal simpel van de borderliner uit m'n vriendenkring, ik heb altijd voor haar gezorgd alsof het familie van me was, voor een groot deel doordat ze borderline had, maar op een gegeven moment heb ik moeten zeggen, tot hier en niet verder en dan kun je wel raden hoe ze reageerde, impulsief, kwaad en de rest van de ongein en dan even later komt het rationale weer naar boven en deed ze alsof er niets gebeurd was.
Je moet er maar mee om kunnen gaan, ik kon dat op een gegeven moment zeker niet meer.
En die eenzaamheid heb ik bij haar zeker gemerkt, een dag geen vrienden om d'r heen en ze zocht alweer allerlei vluchtwegen, een keer een woordenwisseling betekende op dat moment het doorsnijden van alle banden en gewoon niets leek langdurig te werken, zoveel qua werk, hobbies als relaties.
Dat maakte het voor mij wel een stuk lastiger om de boel definitief af te kappen, maar je moet ook aan jezelf denken.
Zoals?quote:Op woensdag 28 juli 2010 10:37 schreef Olle. het volgende:
En ondertussen bedroog ze mij overal mee en loog ze me vanalles voor
zoals?quote:Op woensdag 28 juli 2010 11:14 schreef In4aRide het volgende:
[..]
Zoals?
Ik weet ook niet zo goed wat ik moet geloven en wat niet. Ik doe het ook rustig aan en laat mezelf niet zomaar verliefd worden. Aan de ene kant reken ik er gewoon een beetje op, aan de andere kant heb ik een paar ontboezemingen voor mn kiezen gekregen die dan weer niet in het plaatje van een geraffineerde leugenaar zouden passen.
Geen idee dus. Ik neem het voorlopig zoals het komt.
het is ook wel te begrijpen dat je er op bepaald moment doorheen zit bij personen met die stoornis. Zelf heb ik dat probleem soms met mijn neef, maar doordat ik niet met hem hoef samen te leven valt het wel mee.quote:Op woensdag 28 juli 2010 10:37 schreef Olle. het volgende:
[..]
Mijn ex is ook borderliner...
die heeft me helemaal leeg gezogen qua energie.
En ondertussen bedroog ze mij overal mee en loog ze me vanalles voor
vervelend als je het hebt, maar ik heb er helemaal niets meer mee.
Een relatie met een borderliner ben ik aangegaan omdat ik er niet bekent mee was en odmat ik haar neit zomaar wilde laten vallen ivm gevoelens.quote:Op woensdag 28 juli 2010 11:23 schreef francis998 het volgende:
[..]
het is ook wel te begrijpen dat je er op bepaald moment doorheen zit bij personen met die stoornis. Zelf heb ik dat probleem soms met mijn neef, maar doordat ik niet met hem hoef samen te leven valt het wel mee.
Maar een relatie met een borderliner, lijkt me lastig en heel zwaar
Was ze onder behandeling voor haar klachten?quote:Op woensdag 28 juli 2010 11:21 schreef Olle. het volgende:
[..]
zoals?
ondertussen met andere jongens het bed delen.
Drankverslaafd zijn, en maar gewoon dom mee door gaan, terwijl ze zou stoppen
Niet op komen dagen bij afspraken, omdat mevrouw dan nog in bed lag te slapen (had ze weer teveel gezopen de nacht ervoor)
zelf pijnigen, ook niet mee stoppen.
mja ach het heeft een half jaar geduurd, maar kan er wel een boek overschijven
nee neit in behandeling maar wilde ze wel alleen deed ze nooitquote:Op woensdag 28 juli 2010 13:33 schreef In4aRide het volgende:
[..]
Was ze onder behandeling voor haar klachten?
Tsja... Heb er de laatste dagen veel over gelezen, het klinkt me nu al bekend in de oren allemaal
Mijn ervaringen tot op heden zijn goed. Maarja, we zijn hooguit een maandje bezig. Het positieve is dat ik tot nu toe aardig wat vertrouwen heb gekregen in een moeilijke situatie, zonder dat er al te vreemde dingen zijn gezegd of gebeurd.
Maar zodra we definitief besluiten er voor te gaan zullen er hele duidelijke afspraken gemaakt moeten worden.
Ik kan me voorstellen dat als het helemaal uit de hand is gelopen, je niet nog een keer kiest voor een dergelijk avontuur. Maar naar wat ik begrijp is het sowieso kansloos wanneer je niet voorbereid aan de start verschijnt.
Ga niet te veel af op ervaringen van anderen , maar kijk naar hoe het meisje is.quote:Op woensdag 28 juli 2010 11:14 schreef In4aRide het volgende:
[..]
Zoals?
Ik weet ook niet zo goed wat ik moet geloven en wat niet. Ik doe het ook rustig aan en laat mezelf niet zomaar verliefd worden. Aan de ene kant reken ik er gewoon een beetje op, aan de andere kant heb ik een paar ontboezemingen voor mn kiezen gekregen die dan weer niet in het plaatje van een geraffineerde leugenaar zouden passen.
Geen idee dus. Ik neem het voorlopig zoals het komt.
wees er voorzichtig mee...quote:Op woensdag 28 juli 2010 13:46 schreef formerjellybean het volgende:
[..]
Ga niet te veel af op ervaringen van anderen , maar kijk naar hoe het meisje is.
Er zijn nogal verschillend tussen de ene borderliner en de andere.
Er kunnen er tussen zitten die losbandig zijn , maar er zijn er ook tussen die het niet zijn.
En zoals ik las komt zij me over als iemand die beseft wat die heeft , er ook mee om wil gaan en gemotiveerd is om bepaalde dingen toch mee om te leren gaan.
Afspraken die overboord zullen worden gegooid zodra je in één van die diepe dalen terecht komt.quote:Op woensdag 28 juli 2010 13:33 schreef In4aRide het volgende:
[..]
Was ze onder behandeling voor haar klachten?
Tsja... Heb er de laatste dagen veel over gelezen, het klinkt me nu al bekend in de oren allemaal
Mijn ervaringen tot op heden zijn goed. Maarja, we zijn hooguit een maandje bezig. Het positieve is dat ik tot nu toe aardig wat vertrouwen heb gekregen in een moeilijke situatie, zonder dat er al te vreemde dingen zijn gezegd of gebeurd.
Maar zodra we definitief besluiten er voor te gaan zullen er hele duidelijke afspraken gemaakt moeten worden.
Ik kan me voorstellen dat als het helemaal uit de hand is gelopen, je niet nog een keer kiest voor een dergelijk avontuur. Maar naar wat ik begrijp is het sowieso kansloos wanneer je niet voorbereid aan de start verschijnt.
dat kloptquote:Op woensdag 28 juli 2010 13:51 schreef goofy_goober het volgende:
[..]
Afspraken die overboord zullen worden gegooid zodra je in één van die diepe dalen terecht komt.
Ja maar uit jouw stukje las ik onbehandeld , en dat kan een hele hoop schelen, maar wat ik probeer te zeggen is dat er verschillen gradaties zijn.quote:Op woensdag 28 juli 2010 13:48 schreef Olle. het volgende:
[..]
wees er voorzichtig mee...
Iemand die officieel borderline heeft, heeft dat niet zomaar..
Bij mij kwam ze ook over als iemand die wist waar ze stond en wat ze had. Alleen het is moeilijk om daar boven te staan voor zo'n iemand.
Begrijp ik. Maar je moet ergens beginnen he? Ik doe ook hard m'n best om niet alle horrorverhalen op haar te projecterenquote:Op woensdag 28 juli 2010 13:46 schreef formerjellybean het volgende:
[..]
Ga niet te veel af op ervaringen van anderen , maar kijk naar hoe het meisje is.
Er zijn nogal verschillend tussen de ene borderliner en de andere.
Er kunnen er tussen zitten die losbandig zijn , maar er zijn er ook tussen die het niet zijn.
En zoals ik las komt zij me over als iemand die beseft wat die heeft , er ook mee om wil gaan en gemotiveerd is om bepaalde dingen toch mee om te leren gaan.
je moet daar geregd zijn om te lezen -> KUTFORUMquote:Op woensdag 28 juli 2010 14:04 schreef goofy_goober het volgende:
Goed forum voor mensen met borderline en voor omstanders: http://www.belevenissenborderline.nl/
En waarvoor zou dat nou moeten? Slome.quote:Op woensdag 28 juli 2010 15:49 schreef Maanvis het volgende:
[..]
je moet daar geregd zijn om te lezen -> KUTFORUM
Dat zien we dan wel weer.quote:Op woensdag 28 juli 2010 13:51 schreef goofy_goober het volgende:
[..]
Afspraken die overboord zullen worden gegooid zodra je in één van die diepe dalen terecht komt.
Ik heb je gewaarschuwd. Lees eerst maar eens wat verhalen van omstanders alvorens je zo zeker aan een relatie begint. Kan je wellicht ook wel helpen hoe je moet reageren wanneer je vriendinnetje zo'n bui krijgt.quote:
om te lezen, zeg ik tochquote:Op woensdag 28 juli 2010 15:52 schreef goofy_goober het volgende:
[..]
En waarvoor zou dat nou moeten? Slome.
dan ben je te laatquote:
Zij was te laat, en jij was te laat.quote:
spreek je wel weer als je verliefd bent op iemand, dan geef je zoiets niet zo snel opquote:Op woensdag 28 juli 2010 16:30 schreef In4aRide het volgende:
[..]
Zij was te laat, en jij was te laat.
Je geeft zelf al aan dat ze niet onder behandeling ging. Daar had het eindpunt al moeten liggen, zou ik persoonlijk dan denken.
Maar zoals ik al zei: time will tell
quote:Op vrijdag 28 december 2007 11:42 schreef mgerben het volgende:
[..]
Dan lees je vrij selectief. Geeft niet, je bent verliefd.
[..]
Afspraken met een borderliner
Ik kan je een tip geven: Vertrouw niet teveel op haar betreffende het zich houden aan die afspraken. De weg naar de hel is geplaveid met goede bedoelingen. Van die afspraken blijft geen spaan heel als ze zich onzeker en onbegrepen voelt.
Maar goed, zelf weten. Mijn advies is: Trek je eigen grenzen en wees er bij als ze overschreden worden.
quote:Op vrijdag 28 december 2007 14:53 schreef releaze het volgende:
afspraken zijn theoretisch, en makkelijk te maken. aan afspraken houden echter is een heel ander ding. jij mag nog zo je best doen, borderliners zijn van de hak op de tak, zullen vaak beweren dat een afspraak helemaal niet gemaakt is of dat ze het niet zo geinterpreteerd hebben, etc. het is enorm complex, energie en tijdrovend, maar als jij dat over hebt voor fucks, then cool.
ik weet in ieder geval dat ik nooooooit meer wat met iemand met een persoonlijkheids of ontwikkelingsstoornis meer wat wil hebben. je stopt er zoveel in en wat je terugkrijgt is een vorm van liefde die in de dagelijkse praktijk weinig voeten in aarde heeft. Het is volledig uit balans en ik persoonlijk word daar kriegel van, alsof ik voor twee mensen een leven aan het leiden ben. het sloopte me, voor mij hoeft het niet meer.
Tsja... Als ik die links van je doorlees zie ik een hoop zaken staan die wetenschappelijk gezien gewoon geen hout snijden. Ook zijn er mensen die juist beweren dat het wel mogelijk is. Wellicht is dat omdat de ene borderliner de andere niet is.quote:Op woensdag 28 juli 2010 16:36 schreef goofy_goober het volgende:
Altijd mooi als iemand adviezen in de wind slaat en het zelf beter denkt te weten dan mensen (niet gezegd dat ik dan ben overigens) die er wel ervaring mee hebben.
[..]
[..]
Wist je eigenlijk van te voren dat ze bps heeft. Om eerlijk te zijn vind ik dit nogal een moeilijk onderwerp, omdat ik het zelf vanuit een ander perspectief bekijk. Als ik jouw bericht zo lees, komen er bij allemaal gevoelens en gedachtes op.quote:Op maandag 26 juli 2010 17:25 schreef In4aRide het volgende:
Interessant topic.
Zelf sinds enige tijd in een beginnend iets verwikkeld met een borderliner. Dat gaat zeker niet makkelijk worden, maar ik ga het er zeker op wagen. Ik ben namelijk nog nooit iemand tegen gekomen waar ik zo goed dingen mee kan delen volgens mij, maar ik ben me bewust van het feit dat dit kan veranderen, snel kan veranderen.
Heel intelligent, mooi en lief meisje, en de sex is idd heftig. Maar niet alleen dat, het hele gevoel is dat een beetje. Ik hou me vast aan het feit dat ze er zelf actief mee bezig is (therapie, en ze geeft duidelijk aan dat ze behoefte heeft aan een rustpunt wanneer de spanning zich opbouwt).
Geen idee waar dit gaat eindigen, maar ik reken nergens op. Ben mezelf flink aan het inlezen over de problematiek en ik hoop dat we met openheid, communicatie en rust waar nodig een eind komen.
Ook zij doet aan AM, en ergens kan ik het wel bevatten. Ben zelf ook niet altijd emotioneel stabiel geweest, maar heb zelf een vrij stormachtige ontwikkeling meegemaakt, ten goede. Anders had het sowieso absoluut geen kans verdiend ook.
Ben op het (bijna) ergste voorbereid. Time will tell
Ja inderdaad , maar denk wel dat je dit in ogen moet houden , hoe gaat zij met haar borderline om , valt er mee te leven, werkt ze er aan.quote:Op woensdag 28 juli 2010 15:46 schreef In4aRide het volgende:
[..]
Begrijp ik. Maar je moet ergens beginnen he? Ik doe ook hard m'n best om niet alle horrorverhalen op haar te projecteren
Losbandig is ze zeker, alleen of ze dat ook in relaties is, dat weet ik simpelweg niet.
Uiteindelijk is het in de kern heel simpel en heb je daar helemaal gelijk in: ik heb te maken met haar persoon, niet met 'de borderliner' of whatever. Maar bps is wel een facet van die persoon.
quote:Op woensdag 28 juli 2010 19:09 schreef Captain_Maximum het volgende:
[..]
Wist je eigenlijk van te voren dat ze bps heeft. Om eerlijk te zijn vind ik dit nogal een moeilijk onderwerp, omdat ik het zelf vanuit een ander perspectief bekijk. Als ik jouw bericht zo lees, komen er bij allemaal gevoelens en gedachtes op.
Maar goed, ik denk dat de relatie zelf niet eens zo probleem hoeft te zijn. Het uitmaken, iets waar je liever nu nog niet aan denkt, kan een heel ander verhaal zijn. Succes ermee en sorry voor mijn warrige verhaal.
Ja, dat wist ik. AM he? Dus dan kom je daar op een gegeven moment op.quote:Op woensdag 28 juli 2010 19:09 schreef Captain_Maximum het volgende:
[..]
Wist je eigenlijk van te voren dat ze bps heeft. Om eerlijk te zijn vind ik dit nogal een moeilijk onderwerp, omdat ik het zelf vanuit een ander perspectief bekijk. Als ik jouw bericht zo lees, komen er bij allemaal gevoelens en gedachtes op.
Maar goed, ik denk dat de relatie zelf niet eens zo probleem hoeft te zijn. Het uitmaken, iets waar je liever nu nog niet aan denkt, kan een heel ander verhaal zijn. Succes ermee en sorry voor mijn warrige verhaal.
Ik denk dat het vooral belangrijk is om haar als persoon te behandelen en niet als een borderlinder.quote:Op woensdag 28 juli 2010 21:13 schreef In4aRide het volgende:
[..]
[..]
Ja, dat wist ik. AM he? Dus dan kom je daar op een gegeven moment op.
Wat fjb zegt is wel waar trouwens. Ik moet er eigenlijk ook geen issue van maken nog. Te veel verdiepen in het hele gebeuren kan ook wel eens een averechts effect hebben.
Het nadeel daarvan is dat je als persoon in kwestie die grens moeilijk kunt vinden/voelen/zien. Zeker als je net in behandeling bent.quote:Op woensdag 28 juli 2010 19:36 schreef formerjellybean het volgende:
Als een goede behandeling uiteindelijk aanslaat is het verhaal dat zij haar borderline beheerst en niet dat het borderline haar beheerst omdat dat vaak ook het geval kan zijn.
Hoe zit dat eigenlijk want ik heb al heel wat "ervaring" met borderline gedrag van een ander maar op de een of andere manier kan ik er maar niet bij waarom dat nou zo moeilijk is voor een borderliner.quote:Op woensdag 28 juli 2010 13:52 schreef Olle. het volgende:
[..]
dat klopt
afspraken zijn erg breekbaar
Ik, zelf werkend in de ondersteunende dienst voor behandelaren in de ggz en ook in bezit van enige cluster-B trekken, kan je hier helemaal gelijk in geven. Een zorgmijder is o.a. iemand zonder ziekte-inzicht hierdoor ook zz niet inziet en niet inziet wat zij/hij fout doet en wat hij/zij wel inziet is totaal . Kortom ga er maar aan staan, als je je net wat hebt losgemaakt van je ouders en vollop in je geestelijke volwassen worden ontwikkeling zit. Dat is zonder hulp niet te doen kan ik je bevestigen. uitzondering daargelaten, maar dan is de partner vast een Natuurtalentquote:Op woensdag 28 juli 2010 16:30 schreef In4aRide het volgende:
[..]
Zij was te laat, en jij was te laat.
Je geeft zelf al aan dat ze niet onder behandeling ging. Daar had het eindpunt al moeten liggen, zou ik persoonlijk dan denken.
Maar zoals ik al zei: time will tell
Ik merk aan mijn vriend vaak dat hij dingen heel anders beleeft dan ik. Ook als het op afspraken aankomt.quote:Op zaterdag 31 juli 2010 00:16 schreef goofy_goober het volgende:
Geen grenzen kunnen stellen 'in the heat of the moment'. Dan flappen ze alles eruit wat ze op hun lever hebben. Nadenken over de consequenties doen ze pas later. Op zulke momenten draait het alleen nog om (het gevoel van) de borderliner en als deze niet wordt beantwoord... berg je maar dan. Waar mensen op verhitte momenten nog rationeel na kunnen denken, kan de borderliner dat op dat moment niet.
Sorry maar is het dan wel een gelijke relatie ??? Het lijkt me zo meer dat je dan in een hulpverlenersrol zit en dat moet je ook niet willen in een relatie.quote:Op zaterdag 31 juli 2010 11:02 schreef GimmeGore het volgende:
[..]
Ik merk aan mijn vriend vaak dat hij dingen heel anders beleeft dan ik. Ook als het op afspraken aankomt.
Hij had beloofd niet meer te drinken, omdat zijn emoties dan echt alle kanten (en meestal de verkeerde) opvliegen en later zegt hij dat hij het idee had dat hij van mij moest stoppen.
Dan verbaas ik me eventjes over hoe zijn brein ook alweer werkt en dan leg ik maar weer uit waarom hij wou stoppen met drinken.
(of ik leg dus uit waarom we een andere afspraak hebben gemaakt)
LOL, zover zijn we nog niet maar het lijkt toch wel de serieuze kant op te gaan langzaam aan.quote:Op zaterdag 31 juli 2010 09:45 schreef zusterclivia het volgende:
[..]
Ik, zelf werkend in de ondersteunende dienst voor behandelaren in de ggz en ook in bezit van enige cluster-B trekken, kan je hier helemaal gelijk in geven. Een zorgmijder is o.a. iemand zonder ziekte-inzicht hierdoor ook zz niet inziet en niet inziet wat zij/hij fout doet en wat hij/zij wel inziet is totaal . Kortom ga er maar aan staan, als je je net wat hebt losgemaakt van je ouders en vollop in je geestelijke volwassen worden ontwikkeling zit. Dat is zonder hulp niet te doen kan ik je bevestigen. uitzondering daargelaten, maar dan is de partner vast een Natuurtalent
Ik wens jullie een leuk leven
Het is niet dat mijn vriend continu "slechte buien" heeft ofzo.quote:Op zaterdag 31 juli 2010 11:43 schreef formerjellybean het volgende:
[..]
Sorry maar is het dan wel een gelijke relatie ??? Het lijkt me zo meer dat je dan in een hulpverlenersrol zit en dat moet je ook niet willen in een relatie.
Maar dan moet je zelf wel erg sterk in je schoenen staan (en erg veel van die persoon houden), wil je dat aankunnen.quote:Op zaterdag 31 juli 2010 13:43 schreef GimmeGore het volgende:
[..]
Het is niet dat mijn vriend continu "slechte buien" heeft ofzo.
Het is meestal al ver van te voren te merken als er echt een "aanval" aan zit te komen, dus dan hou ik daar rekening mee. (als in: hij is 's ochtends al uit zijn doen, 's avonds gaat het echt mis)
Het is vooral dat je het gevoel met de realiteit minder wordt. Dat kan zowel voor de persoon in kwestie als de omgeving nogal eng zijn. Het is wel opvallend dat er op internet vaak een stereotype beeld van een borderliner wordt geplaatst. Een persoon kan die emoties en gevoelens ook op zichzelf afreageren.quote:Op zaterdag 31 juli 2010 00:16 schreef goofy_goober het volgende:
Geen grenzen kunnen stellen 'in the heat of the moment'. Dan flappen ze alles eruit wat ze op hun lever hebben. Nadenken over de consequenties doen ze pas later. Op zulke momenten draait het alleen nog om (het gevoel van) de borderliner en als deze niet wordt beantwoord... berg je maar dan. Waar mensen op verhitte momenten nog rationeel na kunnen denken, kan de borderliner dat op dat moment niet.
Dat is waarom ik me altijd verzet tegen begripvol zijn op momenten waarop ik er helemaal geen zin in heb maar ja dat is natuurlijk aas voor een borderliner.quote:Op zaterdag 31 juli 2010 11:43 schreef formerjellybean het volgende:
[..]
Sorry maar is het dan wel een gelijke relatie ??? Het lijkt me zo meer dat je dan in een hulpverlenersrol zit en dat moet je ook niet willen in een relatie.
Dat verschilt per persoon, ik zelf heb geen moeite met afspraken maken of houden.quote:Op zaterdag 31 juli 2010 22:51 schreef wachtwoordalweerkwijt het volgende:
[..]
Dat is waarom ik me altijd verzet tegen begripvol zijn op momenten waarop ik er helemaal geen zin in heb maar ja dat is natuurlijk aas voor een borderliner.
Dus als zelfbescherming zeker geen verkeerde reacties denk ik.
Wat ik dus lastig vind (ik las hierboven de reacties) is dat op een moeilijk of verhit moment begrijp ik een andere reactie dan besproken. Maar wat ik vreselijk irritant en zelfs onbegrijpbaar vind is dat op een rustig moment, geen stress of andere zorgen iemand keihard iets anders doet dan afgesproken.
Kan iemand dat gewoon niet aan, volhouden op zo'n moment? Of is de borderliner op dat moment niet gewend zich uberhaupt aan een afspraak te houden? Of iets heel anders?
hmm, hier ben ik het wel mee eens, maar het is en blijft lastig, en iedere borderliner is weer anders en reageert dus ook anders. Heb dit wel bij mijn neef gezien, die heeft ook ziets van anderen hebben de schuld, en hij reageert slecht op kritiek of als je hem met zijn fouten confronteerd.quote:Op zaterdag 31 juli 2010 23:18 schreef formerjellybean het volgende:
[..]
Dat verschilt per persoon, ik zelf heb geen moeite met afspraken maken of houden.
Ergens door jouw verhaal heb ik een beetje het idee , dat die een boel verantwoordelijkheden bij jou legt en daar moet je oppassen , leer ook eens zeggen he , dit is mijn verantwoordelijkheid niet maar de jouwe.
Door je steeds aan te passen en hem zijn eigen verantwoordelijkheid te nemen help je hem veel meer.
En als het steeds blijft voorkomen , moet je voor jezelf nadenken wil ik wel in deze relatie nog wel zitten.
Het is heel hard om te moeten zeggen een boel dingen zijn bij een borderliner zijn eigen verantwoordelijkheid en juist door steeds begripvol te zijn help je degene niet echt . Leer ook voor jezelf te zeggen nee , dit wil ik niet en handel er ook naar.
Dat is ook het lastige in een relatie met een borderliner, je moet weten waneer je zelf de helpende hand kan bieden maar je moet dit ook kunnen overlaten aan anderen(hulpverlening).quote:Op zaterdag 31 juli 2010 23:51 schreef formerjellybean het volgende:
Ondersteunen ja, maar bij bepaalde dingen moet je ook even afstand juist van nemen zodat je zelf niet in hulpverlenerrol veranderd.
Dat is soms heel moeilijk bij iemand met borderline.
Wat misschien soms heel hard is om te zeggen bij bepaalde dingen kunnen mensen niet helpen , en moet je toch kunnen zeggen van hier ga ik niet over maar hierbij kun je beter spreken met hulpverlening.
Juist omdat jezelf ook in bescherming moet nemen en het helpt het contact ook beter, als je mensen hebt die juist kunnen helpen en hun eventueel beter kunnen begeleiden, in plaats van dat jezelf vanalles gaat doen om de ander te ontzien en het contact juist niet ten goede komt en soms ook totaal het verkeerde is van watje in zo'n situatie doet.
Nou, laat die toevoeging maar..quote:Op maandag 9 augustus 2010 11:17 schreef marcellux het volgende:
Ik wil ook toch even iets toevoegen aan deze discussie. Allereerst dat de borderliner niet bestaat.
Dat klopt , maar doordat in de media heel erg aandacht een specifiek type borderline pint men daaraan een boel aan vast .quote:Op maandag 9 augustus 2010 11:20 schreef yvonne het volgende:
[..]
Nou, laat die toevoeging maar..
Verder is iedere borderliner uniek, én complex,
een gedragsmodule voor "de "Borderliner is dan ook niet te maken.
Hoezo? Het was toch een goeie toevoeging? Je bevestigt het zelf nog.quote:
Precies...dat zijn van die vage vooroodelen. Natuurlijk zullen bepaalde borderliners wel heel aandachtsgeil zijn en daarom sneller vreemdgaan, maar zeker niet allemaal.quote:Op maandag 9 augustus 2010 11:36 schreef marcellux het volgende:
Ik vermelde die toevoeging omdat er te algemeen over borderliners werd gesproken hier. Alsof ze per definitie ontrouw zouden zijn. Ik snap niet helemaal waarom je schrijft: laat die toevoeging maar....
Ik dacht dat juist het accepteren/respecteren van elkaars mening ertoe bijdraagt begrip voor elkaar op te brengen en de gewenste discussie gaande houd.
Nee, ik zeg dat de Borderliner wel degelijk bestaat edoch uniek is. "De" borderliner bestaat niet, wat fyb ook zegtquote:Op maandag 9 augustus 2010 11:36 schreef -Strawberry- het volgende:
[..]
Hoezo? Het was toch een goeie toevoeging? Je bevestigt het zelf nog.
Veel mensen hebben een bepaald stereotype beeld van borderliners wat gewoon niet klopt.
sorrie maar soms klopt het wel. Hier heb ik zelf ervaringen meequote:Op maandag 9 augustus 2010 11:36 schreef -Strawberry- het volgende:
[..]
Hoezo? Het was toch een goeie toevoeging? Je bevestigt het zelf nog.
Veel mensen hebben een bepaald stereotype beeld van borderliners wat gewoon niet klopt.
Ik heb geen idee waar deze post over gaatquote:Op dinsdag 10 augustus 2010 21:37 schreef Juspol het volgende:
Volgens uitermate deskundigen is het een van de ernstigste geestesstoornissen, borderline.
Dat komt ook al omdat het -overlapt- met andere beelden.
De kenmerken genoemd in DSM zijn niet dekkend. Totaal verkeerd beleid gevoerd in Nederland.
Met name geven van gezag over kinderen klakkeloos. En iedere keer weer komen er meer gevallen van kindermishandeling voor onder die categorie omdat ze al geen gezag hadden mogen kunnen krijgen bij geboorte al niet.
Familierechters dienen niet langer in valkuilen te trappen en omstanders (ouders van, partners van en ex-partners van ook niet).
Vele ouders gaan mee in handel en wandel en ik ken nu zat zaken waarbij ouders van gewoonweg valsheid in geschrifte plegen ook nog eens.
Liegen, bedriegen, verdraaien en vele duizenden kinderen de klos.
Schande. bpdcentral.com Aanpakken en voor gepleegde feiten veroordelen, oppakken die lui en afvoeren.
Enige manier.
Daar sluit ik me helemaal bij aan.quote:Op dinsdag 10 augustus 2010 21:40 schreef yvonne het volgende:
[..]
Ik heb geen idee waar deze post over gaat
Ik begrijp wel waar je het over hebt, maar jouw opmerking past niet in deze discussie. Jij hebt het over het rechtssysteem, dat niet naar de werkelijkheid kijkt bij de echtscheiding, maar uitsluitend naar juridische aspecten. Daarmee wordt veel onnodige schade aangericht bij mensen. Dat borderliners dan maar afgevoerd moeten worden, volgt niet uit de gestelde onkunde van de rechters.quote:Op dinsdag 10 augustus 2010 21:37 schreef Juspol het volgende:
Volgens uitermate deskundigen is het een van de ernstigste geestesstoornissen, borderline.
Dat komt ook al omdat het -overlapt- met andere beelden.
De kenmerken genoemd in DSM zijn niet dekkend. Totaal verkeerd beleid gevoerd in Nederland.
Met name geven van gezag over kinderen klakkeloos. En iedere keer weer komen er meer gevallen van kindermishandeling voor onder die categorie omdat ze al geen gezag hadden mogen kunnen krijgen bij geboorte al niet.
Familierechters dienen niet langer in valkuilen te trappen en omstanders (ouders van, partners van en ex-partners van ook niet).
Vele ouders gaan mee in handel en wandel en ik ken nu zat zaken waarbij ouders van gewoonweg valsheid in geschrifte plegen ook nog eens.
Liegen, bedriegen, verdraaien en vele duizenden kinderen de klos.
Schande. bpdcentral.com Aanpakken en voor gepleegde feiten veroordelen, oppakken die lui en afvoeren.
Enige manier.
ik denk dat hij bedoelt dat veel kinderen ontrecht die diagnose krijgen en te gemakkelijk uit de samenleving worden gehalld?... of iets dergelijksquote:Op dinsdag 10 augustus 2010 21:40 schreef yvonne het volgende:
[..]
Ik heb geen idee waar deze post over gaat
mja succes omdat opzij te zetten als je verliefd bent op zo'n iemand...quote:Op woensdag 11 augustus 2010 00:12 schreef goofy_goober het volgende:
Maar het is vaak die verraderlijke andere helft van de borderliner die iemand op den duur opvreet. Voor hulpverlener spelen in een relatie is sowieso al dubieus. Dan had je er je beroep van moeten maken.
nee sorrie, al moet ik zeggen ben er maar op 1 verliefd gewordenquote:Op woensdag 11 augustus 2010 09:30 schreef GimmeGore het volgende:
Jij hebt zeker maar ervaring met 1 borderliner, Olle?
Je bent wel redelijk bezig met alle borderliners over 1 kam te scheren anders.quote:Op woensdag 11 augustus 2010 09:31 schreef Olle. het volgende:
[..]
nee sorrie, al moet ik zeggen ben er maar op 1 verliefd geworden
Nou ja omdat mijn ervaringen erg negatief zijn. En de borderliners die ik ken die steken zo in elkaar en voldoen wel aan het stereotype beeld.quote:Op woensdag 11 augustus 2010 09:43 schreef GimmeGore het volgende:
[..]
Je bent wel redelijk bezig met alle borderliners over 1 kam te scheren anders.
Ze zijn niet allemaal aandachtsgeil en ze voldoen ook niet allemaal aan het stereotype beeld
en het is sorry....
weet niet of je daar op zit te wachten, want mijn ervaringen zijn niet echt positief te noemenquote:Op woensdag 11 augustus 2010 09:48 schreef Fortune_Cookie het volgende:
vertel er eens wat meer over als je wil
duidelijkquote:Op woensdag 11 augustus 2010 09:54 schreef Re het volgende:
topic gaat over eenzaamheid bij borderliners... een algemene discusie over aspecten van borderliners kan ook wel ergens opgestart worden (al zijn er topics in overvloed)
nou zou zeggen laat het testenquote:Op woensdag 11 augustus 2010 12:26 schreef wesleyb91 het volgende:
vraag me af of ik borderliner hep.. bij mij is het ook vaak alles of niets, en ik heb een nogal lage eigenwaarde niet ten opzichte van andere mensen, maar meer van wat ik van mezelf zou verwachten
Beetje onzin... Veruit de meeste problemen vallen namelijk terug te voeren op dezelfde kern, en die hangt in zeer grote mate samen met het hele probleem van onverdraagzaamheid qua eenzaamheid, verlatingsangst, etc.quote:Op woensdag 11 augustus 2010 09:54 schreef Re het volgende:
topic gaat over eenzaamheid bij borderliners... een algemene discusie over aspecten van borderliners kan ook wel ergens opgestart worden (al zijn er topics in overvloed)
Waren het allemaal vrouwen?quote:Op woensdag 11 augustus 2010 09:31 schreef Olle. het volgende:
[..]
nee sorrie, al moet ik zeggen ben er maar op 1 verliefd geworden
Ja en ik ben er ook voor in behandeling bij een deeltijd therapie.quote:Op woensdag 11 augustus 2010 21:16 schreef Fortune_Cookie het volgende:
Captain_Maximum, jij hebt zelf bps? Zoiets dacht ik ergens opgepikt te hebben.
Mag ik je een PM sturen?quote:Op woensdag 11 augustus 2010 21:18 schreef Captain_Maximum het volgende:
[..]
Ja en ik ben er ook voor in behandeling bij een deeltijd therapie.
Ja hoor, maar ik ga morgen wel op vakantie.quote:Op woensdag 11 augustus 2010 21:20 schreef Fortune_Cookie het volgende:
[..]
Mag ik je een PM sturen?
Geen vunzigheid, wel een vraag. Misschien wel twee
Het kan in de familie zittenquote:Op woensdag 11 augustus 2010 21:13 schreef Captain_Maximum het volgende:
[..]
Ik vind het sowieso al bijzonder dat je meerdere mensen met bps kent, aangezien het niet zo heel vaak voor komt.
echt klinisch gediagnoseerde BPS?... wat ik wel zie is dat veel mensen zeggen dat ze het hebben, maar goed dat is nu niet het onderwerp van gesprekquote:Op woensdag 11 augustus 2010 22:40 schreef formerjellybean het volgende:
Zo zeldzaam is borderline ook weer niet hoor, ik ken 2 meiden die ook borderline hebben buiten mij om.
Je hoort het best wel vaak tegenwoordig.
Oh jammerquote:Op donderdag 12 augustus 2010 09:00 schreef Re het volgende:
[..]
echt klinisch gediagnoseerde BPS?... wat ik wel zie is dat veel mensen zeggen dat ze het hebben, maar goed dat is nu niet het onderwerp van gesprek
Nou, dat is kort door de bocht,quote:Op dinsdag 10 augustus 2010 22:17 schreef jantco het volgende:
[..]
Bovendien blijkt dat borderliners heel erg slecht zijn in liegen.
Ja degene hebben er zelfs ook voor in behandeling gezeten.quote:Op donderdag 12 augustus 2010 09:00 schreef Re het volgende:
[..]
echt klinisch gediagnoseerde BPS?... wat ik wel zie is dat veel mensen zeggen dat ze het hebben, maar goed dat is nu niet het onderwerp van gesprek
nou ja ok, topic gaat inmiddels idd over borderline in het algemeen.quote:Op donderdag 12 augustus 2010 09:04 schreef yvonne het volgende:
[..]
Oh jammer
Heel even dan, alles wat ik hier in de afgelopen 1`0 jaar voorbij heb zien komen als zgn Borderline is inderdaad totale bullshit en aandachttrekkerij in tegenstelling tot een klinisch gediagnosticeerde BPS.
Raar en toch vormde dat mijn beeld over BPS, de "verhalen" van de users hier.
De rauwe werkelijkheid is namelijk 100% anders.
Dawast
Nee dat was nou ook niet de bedoelingquote:Op donderdag 12 augustus 2010 09:19 schreef Re het volgende:
[..]
nou ja ok, topic gaat inmiddels idd over borderline in het algemeen.
Kun je daar iets meer over vertellen Yvonne?quote:Op donderdag 12 augustus 2010 09:04 schreef yvonne het volgende:
[..]
Oh jammer
Heel even dan, alles wat ik hier in de afgelopen 1`0 jaar voorbij heb zien komen als zgn Borderline is inderdaad totale bullshit en aandachttrekkerij in tegenstelling tot een klinisch gediagnosticeerde BPS.
Raar en toch vormde dat mijn beeld over BPS, de "verhalen" van de users hier.
De rauwe werkelijkheid is namelijk 100% anders.
Dawast
Wat mij betreft (maar ik weet, mijn mening is hier geen reet waard) wel... Het is toch juist prettig wanneer je ergens gewoon een echt informatief topic hebt over iets wat de gemoederen blijkbaar bezig houdt?quote:Op donderdag 12 augustus 2010 09:20 schreef yvonne het volgende:
[..]
Nee dat was nou ook niet de bedoeling
Ik koop wel een dagboek
dat is ook prettig, alleen was dat niet het doel met dit topic en dat moet in de gaten worden gehoudenquote:Op donderdag 12 augustus 2010 11:32 schreef Fortune_Cookie het volgende:
[..]
Wat mij betreft (maar ik weet, mijn mening is hier geen reet waard) wel... Het is toch juist prettig wanneer je ergens gewoon een echt informatief topic hebt over iets wat de gemoederen blijkbaar bezig houdt?
we zijn al eentijdje af van het principe dat er alleen maar centraal gepost mag worden hoor, dus een topic specifiek over borderline is altijd welkom. Dit topic gaat in principe over een gedeelte daarvanquote:Op donderdag 12 augustus 2010 11:37 schreef Fortune_Cookie het volgende:
Nee, dan open je een nieuwe en dan is het weer alweer een topic over borderliners.
Je moet het administratieve proces niet boven het doel van het proces plaatsen. Dan blijf je namelijk zitten met 3x niks IMO.
Maar genoeg
Je moet ook niet een internetforum als referentiepunt nemen, en helemaal niet een onserieus forum als FOK! .quote:Op donderdag 12 augustus 2010 09:04 schreef yvonne het volgende:
[..]
Oh jammer
Heel even dan, alles wat ik hier in de afgelopen 1`0 jaar voorbij heb zien komen als zgn Borderline is inderdaad totale bullshit en aandachttrekkerij in tegenstelling tot een klinisch gediagnosticeerde BPS.
Raar en toch vormde dat mijn beeld over BPS, de "verhalen" van de users hier.
De rauwe werkelijkheid is namelijk 100% anders.
Dawast
Ik wel na 10 jaar FOK! ervaring.quote:Op donderdag 12 augustus 2010 22:39 schreef marcellux het volgende:
Ik zou toch nooit van anderen willen zeggen dat ze "totale bullshit en aandachttrekkerij" van zich geven.
Ik goktequote:
quote:
4 reacties, alles in borderline topiques.. verdacht.quote:Op donderdag 12 augustus 2010 23:30 schreef Terrorizing_Cookie het volgende:
[..]
Typische google translate zin
Ja?quote:Op donderdag 12 augustus 2010 23:34 schreef Maanvis het volgende:
[..]
4 reacties, alles in borderline topiques.. verdacht.
klinkt als een reclamebot!quote:
Volgens mij kan je reacties van mensen op internet niet vergelijken met de reacties in het echte leven.quote:Op donderdag 12 augustus 2010 22:45 schreef yvonne het volgende:
[..]
Ik wel na 10 jaar FOK! ervaring.
Dit komt dus heel vaak voor met borderline. Op de betere momenten heb je minder last van dingen en kan je normaal meekomen in alles en voel je geen (tot weinig)verschil.quote:Op donderdag 26 augustus 2010 19:04 schreef formerjellybean het volgende:
Even een minder dagje en topic is beetje van toepassing.
Ik baal op het moment gewoon heel erg van borderline, juist omdat je dan soms gewoon aan wisselende stemmingen onderhevig bent en verwerken duurt door borderline vaak wat langer.
Juist in die periodes merk je even extra heftig hoe anders je bent dan anderen , en hoeveel onbegrip erover is.
Ik kan soms gewoon anders reageren door borderline en even heftiger en dat kan soms voor mensen toch iets zijn wat eng is omdat het anders is.
Het lastige is dan ook dat ze je soms ook niet voor vol aanzien en juist hoewel je met je leven waarin je borderline hebt omgaat , word er ook nog eens op je neer gekeken omdat je dan Borderline hebt en dat is soms gewoon even moeilijk.
Het is frustrerend om steeds uit te moeten leggen , he ik heb Borderline , verwerken van dingen duurt langer.
Echt op sommige momenten voel je door wat je hebt soms gewoon een freak omdat er soms zoveel onbegrip is.
En op dat soort momenten kan ik gewoon echt zeggen, ik haat borderline
Bij mij is het gelukkig niet met agressie , maar wat meer met huilen en dan duurt het ook wel even, maar is dan gewoon even heftig, omdat het soms wat feller en wat intenser is. Ik kan dan even het uitknopje niet vinden zeg maar.quote:Op donderdag 26 augustus 2010 19:59 schreef francis998 het volgende:
[..]
Dit komt dus heel vaak voor met borderline. Op de betere momenten heb je minder last van dingen en kan je normaal meekomen in alles en voel je geen (tot weinig)verschil.
Maar die omslag kan dus heel heftig zijn, en vooral voor buitenstaanders is dit moeilijk te begrijpen, voor directe naasten is dit wat minder moeilijk.
En door de onwetenheid reageren mensen nogal vervelend.
En borderliners kunnen soms angst opwekken, gebeurde bij mij wel eens met mijn neef, maar het probleem is dat wanneer ze zo(agresief) reageren dit niet bedoeld is tegen de pesoon, maar juist door de fase waar ze inzitten. En dat schrikt zeer veel mensen af.
Verder tja, sterkte met deze periode!
Dat is zowieso het lastige bij psychische stoornissen wat voor soort dan ook. Als je het niet hebt, kan je je een idee/beeld vormen, maar exact weten hoe het is, kan alleen als je het zelf hebt.quote:Op donderdag 26 augustus 2010 20:04 schreef formerjellybean het volgende:
[..]
Bij mij is het gelukkig niet met agressie , maar wat meer met huilen en dan duurt het ook wel even, maar is dan gewoon even heftig, omdat het soms wat feller en wat intenser is. Ik kan dan even het uitknopje niet vinden zeg maar.
Het is bij mij ook meer intern, het frustrerende dat mensen je emoties en je gevoelens niet begrijpen.
Ik wil er vaak ook niet over praten dan even voor mezelf rust nemen , maar neemt niet weg dat ik baal van die gevoelens en soms toch wat meer begrip zou willen hebben.
En dat is juist het moeilijke want iemand die geen borderline heeft weet niet hoe het voelt en wat voor impact het heeft op je leven.
Dat zegt ze toch ook? Ze wil juist tips om dat te kunnen bewerkstelligen.quote:Op donderdag 26 augustus 2010 22:32 schreef Captain_Maximum het volgende:
Ik denk dat het belangrijker is dat je eerst jezelf gelukkig maakt.
Oh sorry, niet goed gelezen.quote:Op donderdag 26 augustus 2010 23:23 schreef goofy_goober het volgende:
[..]
Dat zegt ze toch ook? Ze wil juist tips om dat te kunnen bewerkstelligen.
Ik heb hier niet echt veel tips voor ofzo, maar zat deels in hetzelfde schuitje alleen zonder borderline.quote:Op donderdag 26 augustus 2010 20:38 schreef pannenkoekenpanpannenkoek het volgende:
Hoe ga je om met eenzaamheid...Ik overleef het doordat ik weet dat het van tijdelijke aard is. Mijn emoties zijn nooit gematigd. Als ik me heel eenzaam voel ben ik soms uren aan het huilen, schrijven, net zo lang tot ik me leeg en afgestompt voel. Ik wil dan ook niemand zien, schaam me dan voor mezelf en wil dan de buitenwereld vooral buiten houden. Andere momenten ben ik zo blij als een kind vanwege de kleinste dingen en voel ik me dankbaar voor alles om me heen..
Ik heb een aantal mensen om me heen, niet veel vrienden, maar iig 1 vriendin en een vriend, waar ik heel blij mee ben. Vooral mijn vriend helpt me enorm.
Nu voel ik me vaak een te zware belasting voor hem. We zijn anderhalf jaar samen, maar mijn gedrag en gedachten wordt steeds negatiever. In het begin was ik zo vrolijk. Nu komen de typerende gedachten die er altijd waren weer langzaam terug. Ik wil niet dat hij me helpt, want ik moet mezelf helpen. Ik denk er soms over om met de relatie te stoppen, zodat ik voor hem geen last meer kan zijn.
Voel me eenzaam, terwijl ik dat reëel gezien niet hoef te zijn. Voel me schuldig omdat ik snel ongeduldig of sachrijnig ben. Voel me vaak lelijk en dik terwijl ik dat rationeel gezien niet ben. Heb constant behoefte aan de bevestiging dat ik goed genoeg ben. Ondertussen overheerst dit zo elke dag mijn gedachten dat ik moe wordt van mezelf. Ik vind goed genoeg namelijk niet goed, ik vind alleen perfect goed.
Ik ga binnenkort naar een psycholoog, maar ajb heeft iemand tips om me te leren hoe ik genoeg van mezelf kan houden en mezelf goed genoeg kan vinden, waardoor ik mijn vriend niet meer hoef lastig te vallen en hem gelukkig kan maken en ik me niet meer depressief hoef te voelen..?
Als iemand dan dat antwoord heeft.. Dan lees ik graag even mee!quote:Op donderdag 26 augustus 2010 20:38 schreef pannenkoekenpanpannenkoek het volgende:
Hoe ga je om met eenzaamheid...Ik overleef het doordat ik weet dat het van tijdelijke aard is. Mijn emoties zijn nooit gematigd. Als ik me heel eenzaam voel ben ik soms uren aan het huilen, schrijven, net zo lang tot ik me leeg en afgestompt voel. Ik wil dan ook niemand zien, schaam me dan voor mezelf en wil dan de buitenwereld vooral buiten houden. Andere momenten ben ik zo blij als een kind vanwege de kleinste dingen en voel ik me dankbaar voor alles om me heen..
Ik heb een aantal mensen om me heen, niet veel vrienden, maar iig 1 vriendin en een vriend, waar ik heel blij mee ben. Vooral mijn vriend helpt me enorm.
Nu voel ik me vaak een te zware belasting voor hem. We zijn anderhalf jaar samen, maar mijn gedrag en gedachten wordt steeds negatiever. In het begin was ik zo vrolijk. Nu komen de typerende gedachten die er altijd waren weer langzaam terug. Ik wil niet dat hij me helpt, want ik moet mezelf helpen. Ik denk er soms over om met de relatie te stoppen, zodat ik voor hem geen last meer kan zijn.
Voel me eenzaam, terwijl ik dat reëel gezien niet hoef te zijn. Voel me schuldig omdat ik snel ongeduldig of sachrijnig ben. Voel me vaak lelijk en dik terwijl ik dat rationeel gezien niet ben. Heb constant behoefte aan de bevestiging dat ik goed genoeg ben. Ondertussen overheerst dit zo elke dag mijn gedachten dat ik moe wordt van mezelf. Ik vind goed genoeg namelijk niet goed, ik vind alleen perfect goed.
Ik ga binnenkort naar een psycholoog, maar ajb heeft iemand tips om me te leren hoe ik genoeg van mezelf kan houden en mezelf goed genoeg kan vinden, waardoor ik mijn vriend niet meer hoef lastig te vallen en hem gelukkig kan maken en ik me niet meer depressief hoef te voelen..?
Had mijn nieuwe meissie kunnen zijn die dit schrijft... Maar mijn (nog matig geinformeerde) tip: denk niet voor je vriend. Denk voor jezelf. Hij is niet voor niets bij je!quote:Op donderdag 26 augustus 2010 20:38 schreef pannenkoekenpanpannenkoek het volgende:
Hoe ga je om met eenzaamheid...Ik overleef het doordat ik weet dat het van tijdelijke aard is. Mijn emoties zijn nooit gematigd. Als ik me heel eenzaam voel ben ik soms uren aan het huilen, schrijven, net zo lang tot ik me leeg en afgestompt voel. Ik wil dan ook niemand zien, schaam me dan voor mezelf en wil dan de buitenwereld vooral buiten houden. Andere momenten ben ik zo blij als een kind vanwege de kleinste dingen en voel ik me dankbaar voor alles om me heen..
Ik heb een aantal mensen om me heen, niet veel vrienden, maar iig 1 vriendin en een vriend, waar ik heel blij mee ben. Vooral mijn vriend helpt me enorm.
Nu voel ik me vaak een te zware belasting voor hem. We zijn anderhalf jaar samen, maar mijn gedrag en gedachten wordt steeds negatiever. In het begin was ik zo vrolijk. Nu komen de typerende gedachten die er altijd waren weer langzaam terug. Ik wil niet dat hij me helpt, want ik moet mezelf helpen. Ik denk er soms over om met de relatie te stoppen, zodat ik voor hem geen last meer kan zijn.
Voel me eenzaam, terwijl ik dat reëel gezien niet hoef te zijn. Voel me schuldig omdat ik snel ongeduldig of sachrijnig ben. Voel me vaak lelijk en dik terwijl ik dat rationeel gezien niet ben. Heb constant behoefte aan de bevestiging dat ik goed genoeg ben. Ondertussen overheerst dit zo elke dag mijn gedachten dat ik moe wordt van mezelf. Ik vind goed genoeg namelijk niet goed, ik vind alleen perfect goed.
Ik ga binnenkort naar een psycholoog, maar ajb heeft iemand tips om me te leren hoe ik genoeg van mezelf kan houden en mezelf goed genoeg kan vinden, waardoor ik mijn vriend niet meer hoef lastig te vallen en hem gelukkig kan maken en ik me niet meer depressief hoef te voelen..?
Als ik jouw was , zou ik toch weer even aan de bel trekken, baat het niet dan schaad het niet .quote:Op vrijdag 27 augustus 2010 10:26 schreef Lonaa het volgende:
Ik ben gaan doen wat ik wilde. Slechte relatie beeindigd, verhuisd.
De eenzaamheid en de leegte is niet weg, hij zit er nog steeds van binnen. Maar doordat ik dingen om me heen heb waar ik blij mee ben is het meestal te handelen.
Maar hoe je van die leegheid afkomt, dat weet ik ook niet. Het is nog steeds een soort van ballon die in m'n buik zweeft...
Ik heb de laatste weken, merk ik, wel steeds meer behoefte aan bevestiging van bijv. mijn vriend. Ik voel het wantrouwen tegenover de wereld en ook tegenover m'n vriend weer opkomen.
Nou heb ik het een en ander meegemaakt wat daar (mede)oorzaak van is, wat ook het 'borderlineprobleem' versterkt heeft. Ik weet niet zo goed wat ik daaraan moet doen. Probeer me voor te houden dat mijn vriend samen met me een huis wil kopen, dus dat hij echt wat voor me voelt, dat ik goed genoeg ben, mooi genoeg. Dat hij geen behoefte heeft aan iemand die beter is dan ik. Maar soms lijkt die positieve gedachte niet genoeg te zijn om de negatieve gedachte weg te houden.
Het ging een klein jaar best heel erg lekker met me. Heb alleen achter in me hoofd het stemmetje dat zegt dat ik weer achteruit ga. Vind mezelf weer ontzettend lelijk, mijn eetgedrag gaat daardoor weer achteruit.
Opstaan wordt weer steeds ietsjes zwaarder.
Ik weet niet zo goed wat ik moet, of ik (weer) ergens aan de bel moet trekken, of dat het vanzelf overwaait?
Dat klopt. Alleen ben ik daar nu ruim een half jaar weg. Mijn vaste therapeut werd overgeplaatst, toen kreeg ik een nieuwe. Het eerste gesprek dat ik daar had, heb ik aangegeven dat ik het fijn vind mijn ei kwijt te kunnen als het nodig is, om iemand te hebben om tegen te praten.quote:Op vrijdag 27 augustus 2010 10:44 schreef formerjellybean het volgende:
[..]
Als ik jouw was , zou ik toch weer even aan de bel trekken, baat het niet dan schaad het niet .
Bij mij is de hulpverlening qua behandelen helemaal weg (bedoel ik riagg mee) omdat ze vonden dat ik er klaar voor was , maar heb nazorg qua vrijwilligerswerk wat gespecifiek aangepast is voor mensen uit de psychiatrie en als ik even moeilijk heb dan heb ik iemand waar ik mee kan praten en als het echt nodig is en iets is wat toch even langer duurt dan bel ik ook even.
Het is namelijk toch even fijn om te praten met mensen die toch wel een beetje weten waar ze het over hebben en daardoor belast ik ook veel minder de andere contacten.
Het is toch prettig even je ei kwijt te kunnen.
Oei dat maakt het moeilijker, maar denk dat dit toch iets is waar je toch meer begeleiding bij nodig hebt omdat het toch weer minder is of denk je dat het even periode is ??quote:Op vrijdag 27 augustus 2010 10:50 schreef Lonaa het volgende:
[..]
Dat klopt. Alleen ben ik daar nu ruim een half jaar weg. Mijn vaste therapeut werd overgeplaatst, toen kreeg ik een nieuwe. Het eerste gesprek dat ik daar had, heb ik aangegeven dat ik het fijn vind mijn ei kwijt te kunnen als het nodig is, om iemand te hebben om tegen te praten.
Toen kreeg ik als antwoord: Iedereen vindt het prettig ergens zijn ei kwijt te kunnen, maar we vinden het niet erg genoeg om je hier in behandeling te houden, daar hebben we het te druk voor...
Luister naar dit lied:quote:Op donderdag 26 augustus 2010 20:38 schreef pannenkoekenpanpannenkoek het volgende:
Hoe ga je om met eenzaamheid...Ik overleef het doordat ik weet dat het van tijdelijke aard is. Mijn emoties zijn nooit gematigd. Als ik me heel eenzaam voel ben ik soms uren aan het huilen, schrijven, net zo lang tot ik me leeg en afgestompt voel. Ik wil dan ook niemand zien, schaam me dan voor mezelf en wil dan de buitenwereld vooral buiten houden. Andere momenten ben ik zo blij als een kind vanwege de kleinste dingen en voel ik me dankbaar voor alles om me heen..
Ik heb een aantal mensen om me heen, niet veel vrienden, maar iig 1 vriendin en een vriend, waar ik heel blij mee ben. Vooral mijn vriend helpt me enorm.
Nu voel ik me vaak een te zware belasting voor hem. We zijn anderhalf jaar samen, maar mijn gedrag en gedachten wordt steeds negatiever. In het begin was ik zo vrolijk. Nu komen de typerende gedachten die er altijd waren weer langzaam terug. Ik wil niet dat hij me helpt, want ik moet mezelf helpen. Ik denk er soms over om met de relatie te stoppen, zodat ik voor hem geen last meer kan zijn.
Voel me eenzaam, terwijl ik dat reëel gezien niet hoef te zijn. Voel me schuldig omdat ik snel ongeduldig of sachrijnig ben. Voel me vaak lelijk en dik terwijl ik dat rationeel gezien niet ben. Heb constant behoefte aan de bevestiging dat ik goed genoeg ben. Ondertussen overheerst dit zo elke dag mijn gedachten dat ik moe wordt van mezelf. Ik vind goed genoeg namelijk niet goed, ik vind alleen perfect goed.
Ik ga binnenkort naar een psycholoog, maar ajb heeft iemand tips om me te leren hoe ik genoeg van mezelf kan houden en mezelf goed genoeg kan vinden, waardoor ik mijn vriend niet meer hoef lastig te vallen en hem gelukkig kan maken en ik me niet meer depressief hoef te voelen..?
Mja, het maakt het zeker moeilijker. De gedachte dat het allemaal wel meeviel en dat ik me aanstelde is heel lang weggeweest, maar komt door dit soort opmerkingen wel weer terug.quote:Op vrijdag 27 augustus 2010 10:55 schreef formerjellybean het volgende:
[..]
Oei dat maakt het moeilijker, maar denk dat dit toch iets is waar je toch meer begeleiding bij nodig hebt omdat het toch weer minder is of denk je dat het even periode is ??
Als het namelijk toch iets is waar je echt toch van denkt hier heb ik meer begeleiding bij nodig zou ik het toch doen, er zijn namelijk zat mensen die in een periode van terugval weer iemand nodig hebben.
En zing mee!quote:Achter de wolken schijnt de zon,
en na de regen komt weer zonneschijn
Achter de wolken schijnt de zon,
die verdrijft problemen groot en klein
Laat zorgen jou een zorg zijn,
na regen komt weer zonneschijn.
Soms trap je zwaar een berg omhoog en dat valt echt niet mee,
maar als je eenmaal boven bent, aat het makklijk naar bene
Zo zie je maar ook zo'n probleem dat gaat een keer voorbij
Dus blijf altijd een optimist en zet je zorg opzij.
Achter de wolken schijnt de zon,
en na de regen komt weer zonneschijn
Achter de wolken schijnt de zon,
die verdrijft problemen groot en klein
Laat zorgen jou een zorg zijn,
na regen komt weer zonneschijn.
Je zit voor een examen en je weet de vragen niet.
Zit dan niet bij de pakken neer, veel helpen doet dat niet.
Je ziet de toekomst donker in en denkt dat wordt een flop.
Maar dan opeens daar is de zon en klaart de lucht weer op
Achter de wolken schijnt de zon,
en na de regen komt weer zonneschijn
Achter de wolken schijnt de zon,
die verdrijft problemen groot en klein
Laat zorgen jou een zorg zijn,
na regen komt weer zonneschijn.
Achter de wolken schijnt de zon,
en na de regen komt weer zonneschijn
Achter de wolken schijnt de zon,
die verdrijft problemen groot en klein
Laat zorgen jou een zorg zijn,
na regen komt weer zonneschijn.
Dit vind ik niet terecht. Ik heb 2 jaar een relatie met een borderliner gehad, al is het nooit door een arts vastgesteld tijdens mijn relatie. Ik heb boeken over borderline gelezen (die had zij in de kast staan. Waarom??), zij heeft zelf boeken erover gelezen en ze studeerde psychologie (wat ook een kenmerk is volgens een Pools onderzoek, 30% van de psychologie studenten heeft zelf een psychysche stoornis). Het onderwerp borderline kwam tijdens haar studie ook uitgebreid aan bod en zij herkende zichzelf in zo goed als alle kenmerken, ze kwam dagelijks huilend thuis.quote:Op donderdag 12 augustus 2010 09:04 schreef yvonne het volgende:
[..]
Oh jammer
Heel even dan, alles wat ik hier in de afgelopen 1`0 jaar voorbij heb zien komen als zgn Borderline is inderdaad totale bullshit en aandachttrekkerij in tegenstelling tot een klinisch gediagnosticeerde BPS.
Raar en toch vormde dat mijn beeld over BPS, de "verhalen" van de users hier.
De rauwe werkelijkheid is namelijk 100% anders.
Dawast
Da's het nadeel van borderline he . Een high en een low wisselen elkaar in rap tempo af. En als je zo'n high hebt, wie maakt je dan wat? Hulp zoeken? neeeeeeequote:Op vrijdag 27 augustus 2010 11:05 schreef leolinedance het volgende:
[..]
Dit vind ik niet terecht. Ik heb 2 jaar een relatie met een borderliner gehad, al is het nooit door een arts vastgesteld tijdens mijn relatie. Ik heb boeken over borderline gelezen (die had zij in de kast staan. Waarom??), zij heeft zelf boeken erover gelezen en ze studeerde psychologie (wat ook een kenmerk is volgens een Pools onderzoek, 30% van de psychologie studenten heeft zelf een psychysche stoornis). Het onderwerp borderline kwam tijdens haar studie ook uitgebreid aan bod en zij herkende zichzelf in zo goed als alle kenmerken, ze kwam dagelijks huilend thuis.
Als puntje bij paaltje kwam wilde ze alleen geen hulp zoeken. In het verleden had ze wel medicijnen gehad maar daar zou 'de studie mee worden verpest', aldus de ouders. Dus zat ik met een ontzettend blije/emotionele/extreem boze/extreem lieve/extreem rare vriendin en hele normale vriendin opgescheept. Ik kan je zeggen, dit hou je best even vol. Maar na 2 jaar word je er zelf echt helemaal gestoord van...het ging dus ook uit (gelukkig, al was ze soms ook wel weer heel lief...).
Als je zoveel kenmerken herkent, je goed hebt ingelezen, de vrouw in kwestie het zelf herkent (en boeken heeft) en de ouders het niet willen erkennen (zou een schande in de familie zijn), kun je dan nog niet spreken van borderline?
En ja, heel dat gebeuren van toen zit me na 5 jaar nog steeds dwars...
ga eens elders leuk doenquote:Op vrijdag 27 augustus 2010 11:00 schreef Maanvis het volgende:
Kortom; ik zeg altijd tegen dat soort mensen: Je bent niet depressief, je luistert naar de verkeede muziek!
Is natuurlijk afhankelijk naar wat voor een muziek je luistert.quote:Op vrijdag 27 augustus 2010 11:00 schreef Maanvis het volgende:
Kortom; ik zeg altijd tegen dat soort mensen: Je bent niet depressief, je luistert naar de verkeede muziek!
Maar ze zijn begonnen met het luisteren naar die muziek OMDAT ze depressief zijn, niet andersom.quote:Op vrijdag 27 augustus 2010 11:00 schreef Maanvis het volgende:
Kortom; ik zeg altijd tegen dat soort mensen: Je bent niet depressief, je luistert naar de verkeede muziek!
Ik ben serieus . Muziek heeft invloed op de gemoedstoestand van mensen, dat is wetenschappelijk bewezen. Waarom zou je aan de seroxat gaan als een lekker melodietje van Bassie en Adriaan of K3 hetzelfde effect bereikt?quote:
Waarom zou je zoveel waarde hechten aan een label, als zij toch weigerde hulp te zoeken. Sowieso moet je oppassen met dat soort studies, omdat veel mensen zich al die symptomen op zichzelf betrekken. Het zou best kunnen dat ze BPS of een andere PS heeft, maar dan is het alsnog verstandiger om daarvoor naar een psychiater te gaan.quote:Op vrijdag 27 augustus 2010 11:05 schreef leolinedance het volgende:
[..]
Dit vind ik niet terecht. Ik heb 2 jaar een relatie met een borderliner gehad, al is het nooit door een arts vastgesteld tijdens mijn relatie. Ik heb boeken over borderline gelezen (die had zij in de kast staan. Waarom??), zij heeft zelf boeken erover gelezen en ze studeerde psychologie (wat ook een kenmerk is volgens een Pools onderzoek, 30% van de psychologie studenten heeft zelf een psychysche stoornis). Het onderwerp borderline kwam tijdens haar studie ook uitgebreid aan bod en zij herkende zichzelf in zo goed als alle kenmerken, ze kwam dagelijks huilend thuis.
Als puntje bij paaltje kwam wilde ze alleen geen hulp zoeken. In het verleden had ze wel medicijnen gehad maar daar zou 'de studie mee worden verpest', aldus de ouders. Dus zat ik met een ontzettend blije/emotionele/extreem boze/extreem lieve/extreem rare vriendin en hele normale vriendin opgescheept. Ik kan je zeggen, dit hou je best even vol. Maar na 2 jaar word je er zelf echt helemaal gestoord van...het ging dus ook uit (gelukkig, al was ze soms ook wel weer heel lief...).
Als je zoveel kenmerken herkent, je goed hebt ingelezen, de vrouw in kwestie het zelf herkent (en boeken heeft) en de ouders het niet willen erkennen (zou een schande in de familie zijn), kun je dan nog niet spreken van borderline?
En ja, heel dat gebeuren van toen zit me na 5 jaar nog steeds dwars...
Denk je niet dat het per persoon verschilt? Bij mij hoef je met 'vrolijke' muziek niet aan te komen in ieder geval.quote:Op vrijdag 27 augustus 2010 13:11 schreef Maanvis het volgende:
[..]
Ik ben serieus . Muziek heeft invloed op de gemoedstoestand van mensen, dat is wetenschappelijk bewezen. Waarom zou je aan de seroxat gaan als een lekker melodietje van Bassie en Adriaan of K3 hetzelfde effect bereikt?
Als ik me zwaar klote voel, ga ik echt niet naar zwaarmoedige muziek luisteren en om eerlijk te zijn betwijfel ik of het luisteren naar dat soort muziek wel positieve effect heeft.quote:Op vrijdag 27 augustus 2010 12:56 schreef -Strawberry- het volgende:
[..]
Maar ze zijn begonnen met het luisteren naar die muziek OMDAT ze depressief zijn, niet andersom.
Wat voor muziek luister jij dan? Ik zou alleen nog maar agressiever worden door het gejank van bijvoorbeeld The Cure.quote:Op vrijdag 27 augustus 2010 13:16 schreef Fortune_Cookie het volgende:
[..]
Denk je niet dat het per persoon verschilt? Bij mij hoef je met 'vrolijke' muziek niet aan te komen in ieder geval.
want je zwelgt er liever in dan dat je het oplost?quote:Op vrijdag 27 augustus 2010 13:16 schreef Fortune_Cookie het volgende:
[..]
Denk je niet dat het per persoon verschilt? Bij mij hoef je met 'vrolijke' muziek niet aan te komen in ieder geval.
Echt zo ongeveer alles. Ik heb natuurlijk wel m'n voorkeuren, maar ik heb een hele brede smaak qua muziek.quote:Op vrijdag 27 augustus 2010 13:22 schreef Captain_Maximum het volgende:
[..]
Wat voor muziek luister jij dan?
Sommige nummers van the cure vind ik erg goed, het meeste hoeft voor mij ook niet.quote:Ik zou alleen nog maar agressiever worden door het gejank van bijvoorbeeld The Cure.
Wut?quote:Op vrijdag 27 augustus 2010 13:27 schreef Maanvis het volgende:
[..]
want je zwelgt er liever in dan dat je het oplost?
Dat kan. Ik ga zelf liever een paar afleveringen van The Simpsons kijken.quote:Op vrijdag 27 augustus 2010 13:31 schreef Fortune_Cookie het volgende:
[..]
Wut?
Wie heeft het over zwelgen? En wie zegt dat zwelgen en oplossen niet naast elkaar kunnen bestaan?
Vrolijke muziek raakt me gewoon totaal niet.
Ik voel me de laatste tijd niet zo vaak meer somber. Maar als ik me somber voel... Beetje opzwepende muziek. Ouderwetse hardcore, of nog oudere muziek van dezelfde stempel... Of andere stevige muziek. Maar 'vrolijke' muziek... Nee.quote:Op vrijdag 27 augustus 2010 13:38 schreef Captain_Maximum het volgende:
[..]
Dat kan. Ik ga zelf liever een paar afleveringen van The Simpsons kijken.
Alles met Chevy Chasequote:Op vrijdag 27 augustus 2010 13:38 schreef Captain_Maximum het volgende:
[..]
Dat kan. Ik ga zelf liever een paar afleveringen van The Simpsons kijken.
maar het werkt dus wel, muziek!quote:Op vrijdag 27 augustus 2010 13:40 schreef Fortune_Cookie het volgende:
[..]
Ik voel me de laatste tijd niet zo vaak meer somber. Maar als ik me somber voel... Beetje opzwepende muziek. Ouderwetse hardcore, of nog oudere muziek van dezelfde stempel... Of andere stevige muziek. Maar 'vrolijke' muziek... Nee.
Ik heb geen borderline btw
Ouderwetse hardcore? Bedoel je de punk- of gabberversie.quote:Op vrijdag 27 augustus 2010 13:40 schreef Fortune_Cookie het volgende:
[..]
Ik voel me de laatste tijd niet zo vaak meer somber. Maar als ik me somber voel... Beetje opzwepende muziek. Ouderwetse hardcore, of nog oudere muziek van dezelfde stempel... Of andere stevige muziek. Maar 'vrolijke' muziek... Nee.
Ik heb geen borderline btw
Maar ik heb voor zover ik weet dan ook geen serieuze persoonlijkheidsstoornisquote:Op vrijdag 27 augustus 2010 13:41 schreef Maanvis het volgende:
[..]
maar het werkt dus wel, muziek!
En dat is dus inderdaad voor iedereen anders. Toch jammer dat er meteen naar praten of pillen gegrepen wordt, terwijl muziek ook heel goed kan helpen!
Hehehe, gabber. Maar old skool punk is ook lekkerquote:Op vrijdag 27 augustus 2010 13:41 schreef Captain_Maximum het volgende:
[..]
Ouderwetse hardcore? Bedoel je de punk- of gabberversie.
Verder kan natuurlijk iedereen zich somber voelen.
Gabberzooi kan ik ook wel waarderen. Zowel de echte hardcore als de happy hordcore.quote:Op vrijdag 27 augustus 2010 13:42 schreef Fortune_Cookie het volgende:
[..]
Hehehe, gabber. Maar old skool punk is ook lekker
Ik beperk mezelf tot het betere ramwerk... Heerlijk. Als ik 40 ben luister ik die zooi volgens mij nog steeds wel eensquote:Op vrijdag 27 augustus 2010 13:44 schreef Captain_Maximum het volgende:
[..]
Gabberzooi kan ik ook wel waarderen. Zowel de echte hardcore als de happy hordcore.
Als je je daar beter door gaat voelen, waarom ook niet. Speedcore vind ik ook gaaf, maar dat ga ik niet luisteren als ik me down voel. Dan gaat mijn voorkeur toch eerder naar muziek zoals Dune. Of Italo disco.quote:Op vrijdag 27 augustus 2010 13:45 schreef Fortune_Cookie het volgende:
[..]
Ik beperk mezelf tot het betere ramwerk... Heerlijk. Als ik 40 ben luister ik die zooi volgens mij nog steeds wel eens
Ik wel, om toch een soort gevoel van 'ik ben niet de enige' te creëren ofzo.quote:Op vrijdag 27 augustus 2010 13:19 schreef Captain_Maximum het volgende:
[..]
Als ik me zwaar klote voel, ga ik echt niet naar zwaarmoedige muziek luisteren en om eerlijk te zijn betwijfel ik of het luisteren naar dat soort muziek wel positieve effect heeft.
Maar goed, dat is voor iedereen natuurlijk anders.
Daar ben je meisje voorquote:Op vrijdag 27 augustus 2010 13:50 schreef Captain_Maximum het volgende:
[..]
Als je je daar beter door gaat voelen, waarom ook niet. Speedcore vind ik ook gaaf, maar dat ga ik niet luisteren als ik me down voel. Dan gaat mijn voorkeur toch eerder naar muziek zoals Dune. Of Italo disco.
Ik ben geen borderlinder maar heb er wel ervaring mee, en hier komt het wel ongeveer op neer. Je komt er NIET mee weg door te zeggen "Ik heb borderline dus jullie moeten me maar accepteren zoals ik ben". Het overgrote deel van de mensen heeft hier gewoon geen zin in. En dat betekent dat je als borderliner gewoon veel meer je best moet doen om je gedrag sociaal acceptabel te houden. Dus niet enorm gaan claimen, en niet zwaar pissig worden als een 'vriend' je een keer iets verteld wat je niet wil horen.quote:Op maandag 10 mei 2010 17:10 schreef jantco het volgende:
Ik denk niet dat jij een borderliner (geweest) bent.
Jouw advies gaat over symptomen. Zoiets als tegen een verkouden iemand zeggen, dat hij moet stoppen met hoesten.
Borderline moet nooit een excuus zijn, je moet wel leren zelf met de stoornis om te gaan. Soms maakt het alleen wel moeilijk want je stuit op een hoop onbegrip.quote:Op vrijdag 27 augustus 2010 15:14 schreef Catbert het volgende:
[..]
Ik ben geen borderlinder maar heb er wel ervaring mee, en hier komt het wel ongeveer op neer. Je komt er NIET mee weg door te zeggen "Ik heb borderline dus jullie moeten me maar accepteren zoals ik ben". Het overgrote deel van de mensen heeft hier gewoon geen zin in. En dat betekent dat je als borderliner gewoon veel meer je best moet doen om je gedrag sociaal acceptabel te houden. Dus niet enorm gaan claimen, en niet zwaar pissig worden als een 'vriend' je een keer iets verteld wat je niet wil horen.
Het is nieteens zozeer onbegrip, maar borderliners zijn gewoon als ze zelf geen moeite doen om hun neigingen te onderdrukken gewoon hele moeilijke mensen om mee om te gaan. Of je bent hun beste vriend, waar ze alles mee willen delen en dat ook doen, of je bent hun ergste vijand. Er zit nauwelijks een nuance tussen. En dan vinden een hoop mensen zo'n vriendschap al snel te veel energie kosten.quote:Op vrijdag 27 augustus 2010 15:20 schreef formerjellybean het volgende:
Borderline moet nooit een excuus zijn, je moet wel leren zelf met de stoornis om te gaan. Soms maakt het alleen wel moeilijk want je stuit op een hoop onbegrip.
Mij is de nuance altijd redelijk gebleven, heb wel dat ik soms genoeg heb van bepaalde mensen , maar nooit echt als vijanden gezien.quote:Op vrijdag 27 augustus 2010 15:22 schreef Catbert het volgende:
[..]
Het is nieteens zozeer onbegrip, maar borderliners zijn gewoon als ze zelf geen moeite doen om hun neigingen te onderdrukken gewoon hele moeilijke mensen om mee om te gaan. Of je bent hun beste vriend, waar ze alles mee willen delen en dat ook doen, of je bent hun ergste vijand. Er zit nauwelijks een nuance tussen. En dan vinden een hoop mensen zo'n vriendschap al snel te veel energie kosten.
Dat is met alle stoornissen zo. De maatschappij past zich niet aan jou aan, jij moet je aan de maatschappij aanpassen. Anders kan iedereen wel zijn of haar karakter de schuld geven van bepaald gedrag in plaats van zelf verantwoording te nemen en proberen een beter persoon te zijn.quote:Op vrijdag 27 augustus 2010 15:14 schreef Catbert het volgende:
[..]
Ik ben geen borderlinder maar heb er wel ervaring mee, en hier komt het wel ongeveer op neer. Je komt er NIET mee weg door te zeggen "Ik heb borderline dus jullie moeten me maar accepteren zoals ik ben". Het overgrote deel van de mensen heeft hier gewoon geen zin in. En dat betekent dat je als borderliner gewoon veel meer je best moet doen om je gedrag sociaal acceptabel te houden. Dus niet enorm gaan claimen, en niet zwaar pissig worden als een 'vriend' je een keer iets verteld wat je niet wil horen.
Goed dat je naar een psycholoog gaat. Als je de juiste therapie hebt, zul je gaandeweg leren van jezelf te gaan houden. maar dat kost tijd.quote:Op donderdag 26 augustus 2010 20:38 schreef pannenkoekenpanpannenkoek het volgende:
Ik ga binnenkort naar een psycholoog, maar ajb heeft iemand tips om me te leren hoe ik genoeg van mezelf kan houden en mezelf goed genoeg kan vinden, waardoor ik mijn vriend niet meer hoef lastig te vallen en hem gelukkig kan maken en ik me niet meer depressief hoef te voelen..?
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |