LIF Lifestyle
Alles over gezondheid, uiterlijke verzorging, mode, kleding, make-up, tabak, etc.
Ik ga nu weer afvallen plaspillen FTW 
Verder gaat het goed eten gaat steeds beter ik eet dingen die ik nooit meer voor mogelijk had gehouden
Verder gaat het goed eten gaat steeds beter ik eet dingen die ik nooit meer voor mogelijk had gehouden
Heerlijk toch?
Ik ben net terug van 3 weken vakantie en heb "gevreten" (nergens nar gekeken....en best wel eens wat gesnoept, ijsjes, snoepje etc.) en woog bij terugkomst een ons minder dan ij vertrek
Heb aan de andere kant ook 3 weken NIET getraind met mn loopschema dus dat pak ik na vandaag weer op. 10-10-2010 komt dichterij nl.
Ik ben net terug van 3 weken vakantie en heb "gevreten" (nergens nar gekeken....en best wel eens wat gesnoept, ijsjes, snoepje etc.) en woog bij terugkomst een ons minder dan ij vertrek
Heb aan de andere kant ook 3 weken NIET getraind met mn loopschema dus dat pak ik na vandaag weer op. 10-10-2010 komt dichterij nl.
Liever één keer met Sneeuwwitje, dan zeven keer met de dwergen.
Bij mij stopte het afvallen zeer abrupt, zo'n 9 maanden na de operatie. Helaas, want ik had er nog graag wat kilo's af willen hebben, maar ik mag vooralsnog niet klagen Ik merk nu wel dat mijn lijf erg gewend is geraakt aan mijn gewijzigde eetpatroon en ik veel moet laten staan, veel meer dan voor de operatie, om er nog wat gewicht af te krijgen. Ik ben inmiddels weer 4 kilo kwijt sinds begin juli, maar vraag me niet hoe 
Toch maar eens mijn luie donder naar die sportschool schoppen i know..
Ik merk nu wel dat mijn lijf erg gewend is geraakt aan mijn gewijzigde eetpatroon en ik veel moet laten staan, veel meer dan voor de operatie, om er nog wat gewicht af te krijgen. Ik ben inmiddels weer 4 kilo kwijt sinds begin juli, maar vraag me niet hoe Toch maar eens mijn luie donder naar die sportschool schoppen i know..
Bij mij stopte het al 7 maanden na de operatie...maar volgens het ziekenhuis was dat volkomen normaal. Mensen staan vaak lang(er) stil op het gewicht dat ze wogen, voordat ze extreem zwaar werden. Bovendien vallen de eerste 30 tot 50 kilo er nogal snel af...door de operatie. daarna komt het op discipline aan: dieet, eten, sporten etc.
Ik ben stabiel tussen de 89 en 91 al 2 maanden, ik loop 3 keer per week hard, ik squash 2 x pr week en fitnes minimaal eens pr week.
Ik ben stabiel tussen de 89 en 91 al 2 maanden, ik loop 3 keer per week hard, ik squash 2 x pr week en fitnes minimaal eens pr week.
Liever één keer met Sneeuwwitje, dan zeven keer met de dwergen.
Respect hoor Joers1!! Jij pakt het lekker rigoreus aan 
Ik heb een moeilijke periode achter de rug en nam het niet meer zo nauw wat betreft snoepen met als gevolg dat mijn gewicht iedere week weer iets toenam. Nu ben ik daar gelukkig uitgeklommen en is de knop weer om. Toch is het enorm schrikken als je gewicht weer toeneemt, ook al schijnt het er wel bij te horen na zo'n enorme afvalperiode.
Ik heb een moeilijke periode achter de rug en nam het niet meer zo nauw wat betreft snoepen met als gevolg dat mijn gewicht iedere week weer iets toenam. Nu ben ik daar gelukkig uitgeklommen en is de knop weer om. Toch is het enorm schrikken als je gewicht weer toeneemt, ook al schijnt het er wel bij te horen na zo'n enorme afvalperiode.
Bij mij stopte het afvallen na zo'n 3-4 maanden al, maar goed bij mij ging het niet normaal 
Vandaag een grote mijlpaal trouwens voor het eerst sinds jaren een boterham kunnen eten zonder problemen
Vandaag een grote mijlpaal trouwens voor het eerst sinds jaren een boterham kunnen eten zonder problemen
Jullie zullen denken wat doet Rian zo laat of vroeg achter de computer. Kan even niet slapen. Straks op vakantie 
Dr Luijten heeft gister gebeld en al mijn bloedwaardes zijn goed.
Dr Luijten heeft gister gebeld en al mijn bloedwaardes zijn goed.
Mooi toch?
Fijne vakantie.
Ik slik inmiddels sinds 3 weken ijzertabletten....bloedwaardes zijn super, maar alleen mijn ijzer is te laag (schijnt normaal te zijn)
Fijne vakantie.
Ik slik inmiddels sinds 3 weken ijzertabletten....bloedwaardes zijn super, maar alleen mijn ijzer is te laag (schijnt normaal te zijn)
Liever één keer met Sneeuwwitje, dan zeven keer met de dwergen.
Ja ben er ook blij mee. Ik weet nu ook ik moet blijven eten wat ik nu eet. Ik eet 3 mini broodjes op een dag dat moest ik van de dietiste van het NOK naar 2 brengen want dan zou ik 's avonds meer groente en aardappelen kunnen eten NOT DUS. Maar nu dat blijkt dat alles goed is blijkt toch dat ik ook goed eet zoals ik nu doe. Maar ja die dietiste van het NOK zegt wel meer stomme dingen. Ook zoals je met kinderbestek zou moeten eten. Terwijl ik voor en nu langzaam eet ik kan niet snel eten ivm slikproblemen door de spierziekte haar al meerdere malen gezegt.
Zo even een grote update van mijn kant: ik heb dus wel een complicatie gehad van de Gastric Bypass, 3 jaar na dato 
Het verhaal: 3 jaar geleden een GBP gehad van dr. Dillemans met fantastisch resultaat. Ongeveer een jaar geleden (9 weken zwanger) kreeg ik buikpijn aanvallen. Bij de spoedpost hebben ze een echo gemaakt en er was niets op te zien. Ze stuurden me naar huis met de mededeling dat het waarschijnlijk obstipatie was.
Vlak voordat ik was uitgerekend (14 februari) kreeg ik weer hele heftige buikpijn. De pijn zat links bovenin, net onder mijn ribbenboog. Op een gegeven moment kon ik niet meer eten en drinken omdat het telkens direct een aanval opleverde tot braken aan toe. Na enkele keren op de spoedpost te zijn geweest hebben ze me opgenomen met uitdrogingsverschijnselen en is er besloten om de bevalling in te leiden. De artsen dachten toen aan een heftige buikgriep. Ik heb de dag na de bevalling nog weer een aanval gehad en daarna is ben ik een hele tijd aanval-vrij geweest.
Wel heb ik al sinds de geboorte van mijn kindje (die overigens 100% gezond is) een zeurende buikpijn/rugpijn en kon ik eigenlijk niets om mijn middel verdragen. Er is toen een dunne darm passage onderzoek geweest, maar daar waren geen bijzonderheden op te zien.
Ongeveer een maand geleden begonnen de aanvallen weer. Ik was net weer aan het werk na mijn zwangerschapsverlof. In een paar weken heb ik een keer of 4 een tripje gemaakt naar de spoedpost omdat ik het niet meer trok. De pijn was afschuwelijk, erger dan wat dan ook. Ik kon niet liggen of zitten, kroop over de grond en wilde dood. De dames en heren huisartsvervangers gooiden het op een geirriteerde maag of een spastische darm
Ondertussen mijn klachten voorgelegd aan dr. Dillemans (zijn assistent) en die adviseerde me om naar Brugge te komen. Ik had daar een afspraak gemaakt voor een CT scan en verder onderzoek, maar die afspraak heb ik helaas niet gehaald. Het weekend ervoor werd de situatie onhoudbaar en hebben ze me opgenomen in het ziekenhuis hier in Almere.
Hier heb ik ongeveer een week gelegen, een aantal echo's gehad, röntgenfoto's, gastroscopie, colonoscopie, en een CT. Op de CT bleek dat ik vocht in mijn buik had zitten. Eindelijk een bevestiging dat er daadwerkelijk iets niet goed zat. Van dat vocht is een punctie gemaakt, maar ze konden er niet echt wijs uit.
De week in het ziekenhuis ben ik doorgekomen met veel morfine en vooral buscopan (een gladde-spierverslapper). Uiteindelijk heeft de MDL arts opgezocht wat er mogelijke complicaties zouden kunnen zijn van de GBP en kreeg een vermoeden. Zij heeft dit overlegd met de arts in Brugge en die hebben bevestigd dat het inderdaad zo kon zijn.
Zaterdag zijn we dan in overleg toch maar naar Brugge vertrokken, alwaar ik zondagochtend geopereerd ben. Ik had een zogenaamde Peterson's hernia. Het venster in het membraam om je darmen heen heeft een gat waar ze de darmen doorheen hebben getrokken. Toen ik zo veel was afgevallen is er ruimte ontstaan in mijn buikholte en de darmen zijn toen gaan draaien. Omdat er bij de zwangerschap weer meer druk op de buikholte kwam te staan, zijn er scheurtjes in dat membraam gekomen en zijn zowel de dunne darm als de dikke darm telkens in die Peterson's ruimte vast komen te zitten. Dat waren de aanvallen dus.
Het darmweefsel was op sommige plekken al grijs en ik heb dus geluk gehad dat ik niet een afgestorven stuk darm heb gehad. Ze hebben tijdens de operatie die gaten in het membraam dichtgemaakt en de darmen weer teruggelegd zoals ze horen. Helaas is het ze niet gelukt om het laparoscopisch te doen, en is het een open ingreep geworden. Nu ben ik sinds gisteren weer thuis en ik kan helemaal niets. Ik kan mijn dochtertje niet tillen voor 2 maanden en ben na het douchen al weer afgepeigerd. Verder heb ik praktisch niets gegeten in bijna 3 weken waardoor ik ben afgevallen tot 64 kilo. Ik heb in het ziekenhuis in Nederland overigens nog een paar dagen sondevoeding gehad om wat aan te sterken.
Mijn pouch is nu volgens mij weer gekrompen tot het formaat net na de GBP, want ik kan maar heel weinig eten. Nu is het dus een kwestie van weer opbouwen en aansterken. De afgelopen maand was een hel, maar nu heb ik in het vooruitzicht dat ik geen buikpijn meer heb (als de operatiepijn weg is)
Dat maakt een hoop goed. Ik heb nu ook eens gegoogled en lees dat het best een bekende lange-termijn complicatie is van de Gastric Bypass. Ik had er in ieder geval nog nooit van gehoord en was er dus ook totaal niet op bedacht. Ik heb wel geleerd dat ik bij dergelijke pijn in de buik meteen contact op moet nemen met de specialisten in Brugge, want -hoe modern het ziekenhuis hier ook is- ze weten er hier gewoon te weinig van af.
Het verhaal: 3 jaar geleden een GBP gehad van dr. Dillemans met fantastisch resultaat. Ongeveer een jaar geleden (9 weken zwanger) kreeg ik buikpijn aanvallen. Bij de spoedpost hebben ze een echo gemaakt en er was niets op te zien. Ze stuurden me naar huis met de mededeling dat het waarschijnlijk obstipatie was.
Vlak voordat ik was uitgerekend (14 februari) kreeg ik weer hele heftige buikpijn. De pijn zat links bovenin, net onder mijn ribbenboog. Op een gegeven moment kon ik niet meer eten en drinken omdat het telkens direct een aanval opleverde tot braken aan toe. Na enkele keren op de spoedpost te zijn geweest hebben ze me opgenomen met uitdrogingsverschijnselen en is er besloten om de bevalling in te leiden. De artsen dachten toen aan een heftige buikgriep. Ik heb de dag na de bevalling nog weer een aanval gehad en daarna is ben ik een hele tijd aanval-vrij geweest.
Wel heb ik al sinds de geboorte van mijn kindje (die overigens 100% gezond is) een zeurende buikpijn/rugpijn en kon ik eigenlijk niets om mijn middel verdragen. Er is toen een dunne darm passage onderzoek geweest, maar daar waren geen bijzonderheden op te zien.
Ongeveer een maand geleden begonnen de aanvallen weer. Ik was net weer aan het werk na mijn zwangerschapsverlof. In een paar weken heb ik een keer of 4 een tripje gemaakt naar de spoedpost omdat ik het niet meer trok. De pijn was afschuwelijk, erger dan wat dan ook. Ik kon niet liggen of zitten, kroop over de grond en wilde dood. De dames en heren huisartsvervangers gooiden het op een geirriteerde maag of een spastische darm
Ondertussen mijn klachten voorgelegd aan dr. Dillemans (zijn assistent) en die adviseerde me om naar Brugge te komen. Ik had daar een afspraak gemaakt voor een CT scan en verder onderzoek, maar die afspraak heb ik helaas niet gehaald. Het weekend ervoor werd de situatie onhoudbaar en hebben ze me opgenomen in het ziekenhuis hier in Almere.
Hier heb ik ongeveer een week gelegen, een aantal echo's gehad, röntgenfoto's, gastroscopie, colonoscopie, en een CT. Op de CT bleek dat ik vocht in mijn buik had zitten. Eindelijk een bevestiging dat er daadwerkelijk iets niet goed zat. Van dat vocht is een punctie gemaakt, maar ze konden er niet echt wijs uit.
De week in het ziekenhuis ben ik doorgekomen met veel morfine en vooral buscopan (een gladde-spierverslapper). Uiteindelijk heeft de MDL arts opgezocht wat er mogelijke complicaties zouden kunnen zijn van de GBP en kreeg een vermoeden. Zij heeft dit overlegd met de arts in Brugge en die hebben bevestigd dat het inderdaad zo kon zijn.
Zaterdag zijn we dan in overleg toch maar naar Brugge vertrokken, alwaar ik zondagochtend geopereerd ben. Ik had een zogenaamde Peterson's hernia. Het venster in het membraam om je darmen heen heeft een gat waar ze de darmen doorheen hebben getrokken. Toen ik zo veel was afgevallen is er ruimte ontstaan in mijn buikholte en de darmen zijn toen gaan draaien. Omdat er bij de zwangerschap weer meer druk op de buikholte kwam te staan, zijn er scheurtjes in dat membraam gekomen en zijn zowel de dunne darm als de dikke darm telkens in die Peterson's ruimte vast komen te zitten. Dat waren de aanvallen dus.
Het darmweefsel was op sommige plekken al grijs en ik heb dus geluk gehad dat ik niet een afgestorven stuk darm heb gehad. Ze hebben tijdens de operatie die gaten in het membraam dichtgemaakt en de darmen weer teruggelegd zoals ze horen. Helaas is het ze niet gelukt om het laparoscopisch te doen, en is het een open ingreep geworden. Nu ben ik sinds gisteren weer thuis en ik kan helemaal niets. Ik kan mijn dochtertje niet tillen voor 2 maanden en ben na het douchen al weer afgepeigerd. Verder heb ik praktisch niets gegeten in bijna 3 weken waardoor ik ben afgevallen tot 64 kilo. Ik heb in het ziekenhuis in Nederland overigens nog een paar dagen sondevoeding gehad om wat aan te sterken.
Mijn pouch is nu volgens mij weer gekrompen tot het formaat net na de GBP, want ik kan maar heel weinig eten. Nu is het dus een kwestie van weer opbouwen en aansterken. De afgelopen maand was een hel, maar nu heb ik in het vooruitzicht dat ik geen buikpijn meer heb (als de operatiepijn weg is)
Dat maakt een hoop goed. Ik heb nu ook eens gegoogled en lees dat het best een bekende lange-termijn complicatie is van de Gastric Bypass. Ik had er in ieder geval nog nooit van gehoord en was er dus ook totaal niet op bedacht. Ik heb wel geleerd dat ik bij dergelijke pijn in de buik meteen contact op moet nemen met de specialisten in Brugge, want -hoe modern het ziekenhuis hier ook is- ze weten er hier gewoon te weinig van af.
Rewimo
Nederduitse/Mevrouw qltel
Hee octo, wat een verhaal joh. Gelukkig dat ze de oorzaak nu gevonden hebben. Ik hoop dat je je nu snel beter gaat voelen!
Het lijkt wel wat op mijn verhaal, maar bij mij kwam (komt ) de pijn van verklevingen, mijn dunne darm en buikwand waren verkleefd. Ben al sinds Pasen ziek thuis. Inmiddels 3x in het ziekenhuis gelegen en geopereerd aan de verklevingen, maar het gaat nog niet echt beter. Het lastigste is dat ik niet lang kan zitten. Het duurt lang allemaal
Het lijkt wel wat op mijn verhaal, maar bij mij kwam (komt
) de pijn van verklevingen, mijn dunne darm en buikwand waren verkleefd. Ben al sinds Pasen ziek thuis. Inmiddels 3x in het ziekenhuis gelegen en geopereerd aan de verklevingen, maar het gaat nog niet echt beter. Het lastigste is dat ik niet lang kan zitten. Het duurt lang allemaal
Most people don't listen with the intention to understand, they listen with the intention to reply.
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
Dan wens ik je, octo, heel veel succes en sterkte!! Kop op meid!!
Liever één keer met Sneeuwwitje, dan zeven keer met de dwergen.
Beetje deaud hier...?
Helaas...ik woog mezelf vanmorgen, voor het eerst in 4 weken...en was ineens 3.9 kilo zwaarder....stevig balen dus. Ik weet echter hoe het komt (dat scheelt). Ik heb me niet goed gehouden aan de adviezen en he veel gesnoept.
Daar ga ik dus nu ook direct weer mee stoppen
Helaas...ik woog mezelf vanmorgen, voor het eerst in 4 weken...en was ineens 3.9 kilo zwaarder....stevig balen dus. Ik weet echter hoe het komt (dat scheelt). Ik heb me niet goed gehouden aan de adviezen en he veel gesnoept.
Daar ga ik dus nu ook direct weer mee stoppen
Liever één keer met Sneeuwwitje, dan zeven keer met de dwergen.
Rewimo
Nederduitse/Mevrouw qltel
Goed dat je het in de gaten houdt Joers Het blijft nodig om op te letten wat je eet hè.
Hier nog steeds problemen met mijn buik, ben inmiddels wel een paar uur aan het werk maar zitten is nog steeds een probleem
Over 2 weken ga ik weer naar Schweitzer, voor mijn bloedcontroles en een ijzerinfuus.
Het blijft nodig om op te letten wat je eet hè. Hier nog steeds problemen met mijn buik, ben inmiddels wel een paar uur aan het werk maar zitten is nog steeds een probleem
Over 2 weken ga ik weer naar Schweitzer, voor mijn bloedcontroles en een ijzerinfuus.
Most people don't listen with the intention to understand, they listen with the intention to reply.
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
<a href="http://bijenzonderzorgen.nl/" target="_blank" rel="nofollow">http://bijenzonderzorgen.nl/</a> beslist geen BIJ-zaak!
Hier gaat het goed ik ben nu 32 kilo kwijt. Vandaag weer voor het eerst een rokje aangehad.
En ik moet zeggen ik snoep meer als voor de operatie
ik snoepte voor de operatie nooit.
En ik moet zeggen ik snoep meer als voor de operatie
ik snoepte voor de operatie nooit.
quote:Dat is helemaal topOp zaterdag 23 oktober 2010 18:47 schreef Riann het volgende:
Hier gaat het goed ik ben nu 32 kilo kwijt. Vandaag weer voor het eerst een rokje aangehad.
En ik moet zeggen ik snoep meer als voor de operatie
Is de sla bij de Mac nog steeds het moeilijkste te eten voor je?
quote:Goed voor je lever enzo...Op zaterdag 23 oktober 2010 18:47 schreef Riann het volgende:
Hier gaat het goed ik ben nu 32 kilo kwijt. Vandaag weer voor het eerst een rokje aangehad.
En ik moet zeggen ik snoep meer als voor de operatie
quote:Sla kan ik niet eten. Dat is 2 happen en ik zit vol. Bij de mac pak ik altijd 6 kipnuggets met zoetzure saus en 5 frietjes van mijn moeder en dan zit ik volOp zaterdag 23 oktober 2010 19:41 schreef Sarabi het volgende:
[..]
Dat is helemaal top
Is de sla bij de Mac nog steeds het moeilijkste te eten voor je?
quote:Denk dat het komt omdat we van jou alleen nog maar berichten hier op fok zien over ongezond eten sinds de operatie
[..]
Ik voel hier een ondertoon
af en toe salmiak hagel moet toch kunnen.
6 kipnuggets vind ik ook nogal wat als ik hoor hoe weinig vet anderen nog maar binnen kunnen krijgem
