Zo even een grote update van mijn kant: ik heb dus wel een complicatie gehad van de Gastric Bypass, 3 jaar na dato
Het verhaal: 3 jaar geleden een GBP gehad van dr. Dillemans met fantastisch resultaat. Ongeveer een jaar geleden (9 weken zwanger) kreeg ik buikpijn aanvallen. Bij de spoedpost hebben ze een echo gemaakt en er was niets op te zien. Ze stuurden me naar huis met de mededeling dat het waarschijnlijk obstipatie was.
Vlak voordat ik was uitgerekend (14 februari) kreeg ik weer hele heftige buikpijn. De pijn zat links bovenin, net onder mijn ribbenboog. Op een gegeven moment kon ik niet meer eten en drinken omdat het telkens direct een aanval opleverde tot braken aan toe. Na enkele keren op de spoedpost te zijn geweest hebben ze me opgenomen met uitdrogingsverschijnselen en is er besloten om de bevalling in te leiden. De artsen dachten toen aan een heftige buikgriep. Ik heb de dag na de bevalling nog weer een aanval gehad en daarna is ben ik een hele tijd aanval-vrij geweest.
Wel heb ik al sinds de geboorte van mijn kindje (die overigens 100% gezond is) een zeurende buikpijn/rugpijn en kon ik eigenlijk niets om mijn middel verdragen. Er is toen een dunne darm passage onderzoek geweest, maar daar waren geen bijzonderheden op te zien.
Ongeveer een maand geleden begonnen de aanvallen weer. Ik was net weer aan het werk na mijn zwangerschapsverlof. In een paar weken heb ik een keer of 4 een tripje gemaakt naar de spoedpost omdat ik het niet meer trok. De pijn was afschuwelijk, erger dan wat dan ook. Ik kon niet liggen of zitten, kroop over de grond en wilde dood. De dames en heren huisartsvervangers gooiden het op een geirriteerde maag of een spastische darm
Ondertussen mijn klachten voorgelegd aan dr. Dillemans (zijn assistent) en die adviseerde me om naar Brugge te komen. Ik had daar een afspraak gemaakt voor een CT scan en verder onderzoek, maar die afspraak heb ik helaas niet gehaald. Het weekend ervoor werd de situatie onhoudbaar en hebben ze me opgenomen in het ziekenhuis hier in Almere.
Hier heb ik ongeveer een week gelegen, een aantal echo's gehad, röntgenfoto's, gastroscopie, colonoscopie, en een CT. Op de CT bleek dat ik vocht in mijn buik had zitten. Eindelijk een bevestiging dat er daadwerkelijk iets niet goed zat. Van dat vocht is een punctie gemaakt, maar ze konden er niet echt wijs uit.
De week in het ziekenhuis ben ik doorgekomen met veel morfine en vooral buscopan (een gladde-spierverslapper). Uiteindelijk heeft de MDL arts opgezocht wat er mogelijke complicaties zouden kunnen zijn van de GBP en kreeg een vermoeden. Zij heeft dit overlegd met de arts in Brugge en die hebben bevestigd dat het inderdaad zo kon zijn.
Zaterdag zijn we dan in overleg toch maar naar Brugge vertrokken, alwaar ik zondagochtend geopereerd ben. Ik had een zogenaamde Peterson's hernia. Het venster in het membraam om je darmen heen heeft een gat waar ze de darmen doorheen hebben getrokken. Toen ik zo veel was afgevallen is er ruimte ontstaan in mijn buikholte en de darmen zijn toen gaan draaien. Omdat er bij de zwangerschap weer meer druk op de buikholte kwam te staan, zijn er scheurtjes in dat membraam gekomen en zijn zowel de dunne darm als de dikke darm telkens in die Peterson's ruimte vast komen te zitten. Dat waren de aanvallen dus.
Het darmweefsel was op sommige plekken al grijs en ik heb dus geluk gehad dat ik niet een afgestorven stuk darm heb gehad. Ze hebben tijdens de operatie die gaten in het membraam dichtgemaakt en de darmen weer teruggelegd zoals ze horen. Helaas is het ze niet gelukt om het laparoscopisch te doen, en is het een open ingreep geworden. Nu ben ik sinds gisteren weer thuis en ik kan helemaal niets. Ik kan mijn dochtertje niet tillen voor 2 maanden en ben na het douchen al weer afgepeigerd. Verder heb ik praktisch niets gegeten in bijna 3 weken waardoor ik ben afgevallen tot 64 kilo. Ik heb in het ziekenhuis in Nederland overigens nog een paar dagen sondevoeding gehad om wat aan te sterken.
Mijn pouch is nu volgens mij weer gekrompen tot het formaat net na de GBP, want ik kan maar heel weinig eten. Nu is het dus een kwestie van weer opbouwen en aansterken. De afgelopen maand was een hel, maar nu heb ik in het vooruitzicht dat ik geen buikpijn meer heb (als de operatiepijn weg is)
Dat maakt een hoop goed. Ik heb nu ook eens gegoogled en lees dat het best een bekende lange-termijn complicatie is van de Gastric Bypass. Ik had er in ieder geval nog nooit van gehoord en was er dus ook totaal niet op bedacht. Ik heb wel geleerd dat ik bij dergelijke pijn in de buik meteen contact op moet nemen met de specialisten in Brugge, want -hoe modern het ziekenhuis hier ook is- ze weten er hier gewoon te weinig van af.