Het grote "rammelaars-topic" deel 25

Whaaaaahhh, mijn voormalige mede-zwangeren zijn alweer aan het rammelen

Ikke niet hoor, ik droom er niet eens over

je hebt gelijk, ik pas 'm volgende maand wel aan. Dan hoef ik het maar 1 keer te doen.

Kersjes, gij ook?

Ohhh, met zulke mannetjes kan ik het me goed voorstellen!
Maar met zulke zwangerschappen...

quote:

Op maandag 3 mei 2010 22:49 schreef Memmel het volgende:
Kersjes, gij ook?

Ohhh, met zulke mannetjes kan ik het me goed voorstellen!
Maar met zulke zwangerschappen...

Ik rammel dan ook voor nog een baby, niet voor maandenlange ellende die (in mijn geval) zwangerschap heet
Ruimte genoeg! In mijn hart, mijn schoot en mijn buik is ook al mooi voorgevormd
Helaas zijn er te veel praktische bezwaren. Maar rammelen gaat dwars over gezond verstand heen kennelijk...

Go for it dames .

Mén, ik ben in gedachten gewoon mijn huis al aan het herinrichten... Terwijl vriendlief nog niet eens weet of hij überhaupt wel een kindje wil...
Ik probeer hem er nu al van te overtuigen dat we, als we gaan beginnen met verbouwen/klussen thuis, ook echt een bijkeuken nodig hebben (aangezien de wasmachine nu op het kleine kamertje staat, en dat kamertje had een andere bestemming dan washok, maar dat heb ik niet met zoveel woorden erbij gezegd).
Van de week hebben we tijdens het eten wel al een hoop namen zitten bedenken (met een dikke knipoog dan wel, het was vooral hard lachen), is dat een goed teken?

Kijk nou toch! We waren laatst op kraamvisite, pasgeboren hummels staan me zo goed



Zo raar, zomaar ineens ben ik van een ver verscholen, geheim verlangen gegaan naar niet te negeren, full-blown gerammel En ik heb zelf nog een baby!!
Mijn moeder heeft me laatst vanuit het niets verboden om ooit nog zwanger te raken. Ze heeft ook wel gelijk, ik kan het M. en de jongens niet (weer) aandoen
Dus kom ik jullie hier nu en dan maar even lastigvallen

Raantje, misschien zat DE naam er toch tussen, zou zomaar kunnen

quote:

Op dinsdag 4 mei 2010 11:03 schreef Kersjes het volgende:
Raantje, misschien zat DE naam er toch tussen, zou zomaar kunnen

Dat denk ik ook, we waren het opvallend eens!

quote:

Op dinsdag 4 mei 2010 10:56 schreef Raantje het volgende:
Mén, ik ben in gedachten gewoon mijn huis al aan het herinrichten... Terwijl vriendlief nog niet eens weet of hij überhaupt wel een kindje wil...
Ik probeer hem er nu al van te overtuigen dat we, als we gaan beginnen met verbouwen/klussen thuis, ook echt een bijkeuken nodig hebben (aangezien de wasmachine nu op het kleine kamertje staat, en dat kamertje had een andere bestemming dan washok, maar dat heb ik niet met zoveel woorden erbij gezegd).
Van de week hebben we tijdens het eten wel al een hoop namen zitten bedenken (met een dikke knipoog dan wel, het was vooral hard lachen), is dat een goed teken?

Ik vind namen verzinnen iig wel een heel goed begin om een zaadje mee te planten.

Oh Kersjes, wat schattig! Hier is mijn rammel-oorzaak:

Wij zijn ook regelmatig namen aan het verzinnen! Ook wel met een knipoog, maar ik merk steeds meer aan mn vriend dat het ook echt wel in zijn systeem zit Was eerst toch wel een beetje bang dat hij het niet zo serieus nam allemaal, maar daar had ik mijn kerel echt even onderschat

@Aventura: als ik je zo hoor zou ik ook de volgende pilstrip gewoon laten liggen en mn lijf weer vast laten wennen. En dan kun je beginnen wanneer je wilt
@Kimpossible: als je allebei zo heel graag wilt.... waarom zou je het dan niet doen? Je kunt je baan inderdaad ook verliezen als je kindje er al is, die zekerheid heb je nooit helemaal. Het enige wat je zeker weet is dat een kindje gewenst is

@huuphuup, ik ken het. Mijn meideke is net 10 maanden, maar ik zou het zo niet erg vinden als ik per ongeluk
weer zwanger zou zijn.... En in mijn omgeving zijn 2 meiden die vlak voor mij bevallen zijn, alweer zwanger. Maar mijn moeder vraagt steeds of ik toch niet liever even zou wachten, het gaat al zo snel en met een tweede erbij gaat het alleen maar nog sneller en dan zijn ze groot voor je het weer.... Ja ik weet ook wel dat dat het verstandigste is, maar toch..... rammel rammel rammel (misschien ook wel omdat ik een probleemloze zwangerschap heb gehad en het zo leuk vond om zwanger te zijn én met zwaar rammelende collega's op een kamer zit)
Maar als ik dan eraan denk hoe het zou zijn als ik over 9 maanden twee kleintjes zou hebben, breekt me ook wel weer het angszweet uit.... Heb nu al met J mijn handen vol, en dan kan ze nog niet eens lopen, kruipen of wat dan ook, wat gaat dat geven als ze strax wel op eigen houtje gaat rondbonjouren?!?!?!?!

Ja hoor, daar ga ik weer.
Een van de meiden van de pufclub van Sasha is zwanger, van nummer 2 trouwens, maar toch... Het idee alleen al.

Zo... en nu gaat het hele idee van nr. 3 weer terug de koel- zo niet ijskast in.

*weg is...

maar goed, keizersnee, jaar wachten enzo.... maar zo'n klein mannetje smaakt wel naar meer! Ik geniet volop en juist daarom zie ik een tweede wel weer zitten. Maar we wachten zeker nog een half jaar en Marky twijfelt hier en daar nog wel dus rustig aan. Maar voor Daan was een 2e uberhaupt niet im Frage dus dat hij nu waarschijnlijk toch wil, maakt het rammelen niet minder zeg maar

Ik tvp hier even

Al ben ik al weer in het 'wachten op het tweede streepje' te vinden.

rammel tvp

Hier ook een rammel tvp. Al een maandje aan het rammelen en verdwaald tussen gevoel, rationaliteit, wijsheid en aaaaahhhhgrggrrgrgrgrgrrrrr

HappyMe, moest jij na de ks een jaar wachten? Mijn gyn deelde me na 6 weken vrolijk mee dat ik best wel weer zwanger mocht worden (de loljurk)

quote:

Op donderdag 6 mei 2010 10:06 schreef Jeetjejom het volgende:
HappyMe, moest jij na de ks een jaar wachten? Mijn gyn deelde me na 6 weken vrolijk mee dat ik best wel weer zwanger mocht worden (de loljurk)

Ja, dat werd idd gezegd ivm de wond die dan kon scheuren. Bij voorkeur een jaar maar in ieder geval een half jaar wachten.

*rammmmmmelllllll!*

Heeeeul hard!

quote:

Op donderdag 6 mei 2010 10:32 schreef happyme28 het volgende:

[..]

Ja, dat werd idd gezegd ivm de wond die dan kon scheuren. Bij voorkeur een jaar maar in ieder geval een half jaar wachten.

Wat een verschil dan zeg...... Mijn VK zei wel, toen ik haar vertelde wat de gyn had gezegd, dat ze het me aanraadde om toch zeker 9 maanden te wachten ivm ontzwangeren, maar het zou gewoon voor mijn hormoonhuishouding beter zijn. Maakt ook niet uit verder, half jaar heb ik sowieso al gehaald, denk dat ik het jaar ook wel ga halen..... Moet ook zeggen dat ik mijn gyn toen echt ontzettend raar heb aangekeken, alsof ik na 6 weken weer zin had om weer een kind te krijgen

Oh Chell!

Volgens mij boek ik vooruitgang met betrekking tot vriendje

Vorig jaar rond maart heb ik voor het eerst aan hem vertelt over mijn gerammel (dat toen al sinds een jaartje op was komen zetten)
Daarna heb ik hem lang 'met rust' gelaten, om hem een beetje te laten wennen. Een paar maanden later waren vrienden van ons zwanger. Toen is het onderwerp een beetje terug gekomen en hebben we er een paar keer even kort over gepraat. Toen het babietje was geboren, heb ik hem nog even voorzichtig duidelijk gemaakt dat ik nog steeds erg rammel.

Maar nu sinds een paar weken grijp ik elke gelegenheid aan om hem te vertellen dat we wat mij betreft best een babietje kunnen gaan maken. Zo zachtjes in zijn oor als we op straat lopen en we zien een baby. Toen ik laatst een lieve meet&greet had met een enorm schattig meisje van 8 maanden. Natuurlijk sinds ik allemaal lieve babykleertjes maak. En deze week hebben we het babietje van die vrienden twee keer gezien en beide keren heb ik een beetje lopen 'zeuren' bij hem. Elke keer lachte hij dan lief naar me, of zei iets in de richting van: jaja, rustig aan. Of: ja, dat komt wel. Toen gooide ik maar eens in de groep dat mij over anderhalve maand wel een mooi moment leek om te beginnen. En een paar dagen later zei ik: hmm misschien kunnen we gewoon al wel eens zonder condoom oefenen, zonder verder te letten op vruchtbare dagen enzo. (We hebben sindsdien nog niet gevreeën, dus wat ie daar helemaal precies van vindt weet ik nog niet haha) Dezelfde dag had ik hem nog vertelt dat het al meer dan een jaar terug was dat ik hem voor het eerst over mijn gerammel vertelde en dat ik hem toen best lang met rust had gelaten, maar dat ik het voor mijn gevoel nu gewoon echt niet meer hou en dat ik daarom nu een beetje aan het doorzeuren was. Dat begreep ie goed en hij vond het ook prettig dat ik hem eerder wel met rust had gelaten zodat ie er voor zichzelf over na kon denken.
En gisteren toen ik nog eens zei toen we naast de kinderwagen met baby van die vrienden stonden: zullen we ook een baby gaan maken? Toen zei hij gewoon overtuigt: ja!

Wow, hij zei gewoon ja!

We zagen toen ook die vriend van ons zijn dochtertje het flesje geven, en mijn vriendje zat er naast. Hij ging het babietje aaien over haar voetje en zei: Ik moet er gewoon aanzitten, zo schattig
Nu ja, volgens mij begint bij hem dus nu ook echt echt echt het idee te komen dat ie wel een papa wil gaan worden! Gisteren toen hij 'ja' zei, was alleen niet het geschikte moment om het er verder over te hebben. Maar reken maar dat ik de komende dagen/weken maar even door blijf zetten in deze aanpak

Spannend ja!

Klinkt goed bellelena!!!

Nouja, met die kleertjes die jij maakt moet het ook wel gaan kriebelen natuurlijk...