ADHD & ADD #29

quote:

Op dinsdag 6 april 2010 10:40 schreef Nadine26 het volgende:
Vanochtend om 9:15 uur had ik samen met mijn zoon een afspraak bij de firma 'Mentrum', en dat liep allemaal een beetje anders dan verwacht

We hadden van tevoren diverse formlieren/vragenlijsten moeten invullen. We hadden een speciale brief gekregen waarin wij met klem werden verzocht vooral OP TIJD te komen (ze kennen hun cliëntèle ), en dus had ik gisteravond al een tas met alle paperassen, verzekeringspassen etc. klaargelegd en natuurlijk hadden wij 3 wekkers gezet.

Uiteraard werd het toch een hele stressbedoeling

We versliepen ons slechts een beetje - een half uur, dat was te overzien. Ik moest nog allerlei last minute dingen doen, zoals het negerhaar van mijn jongste dochter kammen (ze is geen neger, ze heeft alleen blond negerhaar), en mijn andere dochter op de fiets helpen en me aankleden en - nou ja, genoeg om in opperste staat van paniek te geraken. We hadden geen tijd meer om te ontbijten, maar evengoed stonden we om 9:00 uur met onze fietsen in de aanslag. Uiteraard ging op dat moment mijn mobiele telefoon. Ik liet de rinkelende tas aan mijn stuur hangen, en mijn zoon en ik reden vloekend - "Welke sukkel haalt het in z'n kop om op dit uur te bellen?!"- de straat uit. Onderweg ging de telefoon opnieuw. Wij nog harder vloeken Tot ik halverwege de Keizersgracht ineens op mijn remmen ging staan en zei: "Wacht, dit zou wel eens belangrijk kunnen zijn, ik luister toch even de voicemail af."

Het was de firma Mentrum. De psychiater had zich ziek gemeld.

Op zich is het wel een goede grap, om mensen eerst helemaal gek te maken met dreigbrieven over te laat komen en extra kosten en 'U brengt andere mensen in de problemen wanneer u niet op uw afspraak verschijnt'-praatjes, en om het dan zelf te presteren om een kwartier van tevoren af te bellen. Mijn zoon en ik stonden elkaar eerst een minuut aan te kijken: Toch even omschakelen, hè. Toen zei ik: 'Nou ja, andere mensen komen waarschijnlijk helemaal vanuit Appingedam, die hebben al drie bussen en een trein moeten nemen, dus de schade valt mee.'

Maar toch, maar toch. Wat een sukkels

Als ze ons opnieuw 6 weken laten wachten, ga ik de short cut nemen. Ik hoorde over een psychiater die in AD(H)D is gespecialiseerd. Kost een centje, maar dat moet dan maar.

quote:

Op maandag 5 april 2010 16:45 schreef Knuffelzacht het volgende:

[..]

Ik word nogal agressief van binnen als ik mijzelf opgesloten voel in een menigte.... in een discotheek krijg ik dus ook vluchtdrang (heb dus ook angststoornis)
[..]

daar heb ik ook moeite mee

quote:

Op dinsdag 6 april 2010 13:34 schreef DrD00m het volgende:

[..]

Ik heb precies hetzelfde. Ik heb niet echt moeite met veel mensen, maar zodra het bijv. een drukke ikea of supermarkt ed. is waarbij iedereen maar in de weg blijft lopen kan ik ook enorm chagerijnig en event. agressief van binnen worden. Dan loop je met zo'n gevoel rond dat wanneer iemand ook maar tegen je aanstoot en wat verkeerds zegt, je ze zo omgekeerd het zuivelvak in zou sodemieteren.

Zo'n 'vluchtdrang' heb ik ook, al kan ik het niet echt verklaren. Jij wel?

quote:

Op dinsdag 6 april 2010 10:40 schreef Nadine26 het volgende:
Vanochtend om 9:15 uur had ik samen met mijn zoon een afspraak bij de firma 'Mentrum', en dat liep allemaal een beetje anders dan verwacht

We hadden van tevoren diverse formlieren/vragenlijsten moeten invullen. We hadden een speciale brief gekregen waarin wij met klem werden verzocht vooral OP TIJD te komen (ze kennen hun cliëntèle ), en dus had ik gisteravond al een tas met alle paperassen, verzekeringspassen etc. klaargelegd en natuurlijk hadden wij 3 wekkers gezet.

Uiteraard werd het toch een hele stressbedoeling

We versliepen ons slechts een beetje - een half uur, dat was te overzien. Ik moest nog allerlei last minute dingen doen, zoals het negerhaar van mijn jongste dochter kammen (ze is geen neger, ze heeft alleen blond negerhaar), en mijn andere dochter op de fiets helpen en me aankleden en - nou ja, genoeg om in opperste staat van paniek te geraken. We hadden geen tijd meer om te ontbijten, maar evengoed stonden we om 9:00 uur met onze fietsen in de aanslag. Uiteraard ging op dat moment mijn mobiele telefoon. Ik liet de rinkelende tas aan mijn stuur hangen, en mijn zoon en ik reden vloekend - "Welke sukkel haalt het in z'n kop om op dit uur te bellen?!"- de straat uit. Onderweg ging de telefoon opnieuw. Wij nog harder vloeken Tot ik halverwege de Keizersgracht ineens op mijn remmen ging staan en zei: "Wacht, dit zou wel eens belangrijk kunnen zijn, ik luister toch even de voicemail af."

Het was de firma Mentrum. De psychiater had zich ziek gemeld.

Op zich is het wel een goede grap, om mensen eerst helemaal gek te maken met dreigbrieven over te laat komen en extra kosten en 'U brengt andere mensen in de problemen wanneer u niet op uw afspraak verschijnt'-praatjes, en om het dan zelf te presteren om een kwartier van tevoren af te bellen. Mijn zoon en ik stonden elkaar eerst een minuut aan te kijken: Toch even omschakelen, hè. Toen zei ik: 'Nou ja, andere mensen komen waarschijnlijk helemaal vanuit Appingedam, die hebben al drie bussen en een trein moeten nemen, dus de schade valt mee.'

Maar toch, maar toch. Wat een sukkels

Als ze ons opnieuw 6 weken laten wachten, ga ik de short cut nemen. Ik hoorde over een psychiater die in AD(H)D is gespecialiseerd. Kost een centje, maar dat moet dan maar.

quote:

Op dinsdag 6 april 2010 10:38 schreef Lakai het volgende:
Ik heb nu bijna 2 weken er op zitten met Ritalin (3x daags, 10 gram, 1e week...daarna verminderd tot 5 gram).
Dit op basis van een vermoeden dat ik ADD heb (vragenlijsten etc.)
Ik moet zeggen dat ik los van wat fysieke aspecten weinig merk.
-Soms een hogere hartslag + opgefokt gevoel.
-Soms juist een heel enthousiast gevoel.
-Scherp kijken is soms moeilijk.
-Lezen en studeren gaat soms ook erg moeilijk juist omdat ik veel te vluchtig over te tekst heen raus, wat dus eigenlijk erger maakt wat ik eerst had.

Het ergste vind ik eigenlijk nog, dat ik had verwacht beter en georganiseerder te kunnen nadenken en te gedragen, maar dat is niet zo.
Bovendien weet ik niet eens wat ik nou echt moet en kan verwachten van die medicijnen...

quote:

Op woensdag 7 april 2010 01:07 schreef Mankatans het volgende:
Bij het begin, zei mijn wijze vader altijd.

quote:

Op dinsdag 6 april 2010 13:34 schreef DrD00m het volgende:

[..]

Ik heb precies hetzelfde. Ik heb niet echt moeite met veel mensen, maar zodra het bijv. een drukke ikea of supermarkt ed. is waarbij iedereen maar in de weg blijft lopen kan ik ook enorm chagerijnig en event. agressief van binnen worden. Dan loop je met zo'n gevoel rond dat wanneer iemand ook maar tegen je aanstoot en wat verkeerds zegt, je ze zo omgekeerd het zuivelvak in zou sodemieteren.

Zo'n 'vluchtdrang' heb ik ook, al kan ik het niet echt verklaren. Jij wel?

quote:

Op woensdag 7 april 2010 00:52 schreef littledrummergirl het volgende:
hmm mensen... ik begin steeds meer tegen dingen aan te lopen die volgens mij alleen maar allemaal richting adhd/add wijzen... wat is nou de beste manier om in zon traject te beginnen, waar heb ik het meeste aan. Moet ik naar de huisarts,ggz, of psyq? Ik ben vooral op zoek naar ( als het daadwerkelijk na n test adhd/add blijkt te zijn) praktische hulp, ik hoef er niet urenlang over te praten, ik zoek meer coaching enzo. Waar zou ik het beste mn trajectje kunnen beginnen?

quote:

Op woensdag 7 april 2010 08:10 schreef Knuffelzacht het volgende:

[..]

jij verliest de controle, je probeert je bezig te houden met wat mensen van je denken e.d. dus een overflow van prikkels die je hersenen niet kunnen verwerken

quote:

Op woensdag 7 april 2010 00:52 schreef littledrummergirl het volgende:
hmm mensen... ik begin steeds meer tegen dingen aan te lopen die volgens mij alleen maar allemaal richting adhd/add wijzen... wat is nou de beste manier om in zon traject te beginnen, waar heb ik het meeste aan. Moet ik naar de huisarts,ggz, of psyq? Ik ben vooral op zoek naar ( als het daadwerkelijk na n test adhd/add blijkt te zijn) praktische hulp, ik hoef er niet urenlang over te praten, ik zoek meer coaching enzo. Waar zou ik het beste mn trajectje kunnen beginnen?

quote:

Op woensdag 7 april 2010 00:35 schreef Pistoleke het volgende:
Goeiendag! even een tvptje omdat ik heel veel kenmerken herken behalve eigenlijk dat sociaal introverte; dat is bij mij alleen als ik al op mezelf ben. Niet als ik in een groepssituatie beland.

quote:

Op woensdag 7 april 2010 12:08 schreef DrD00m het volgende:

[..]

De psych die over de medicatie ging, probeerde dat bij mij als oorzaak van alle symptomen op af te schuiven

quote:

Op woensdag 7 april 2010 12:59 schreef Crapbag het volgende:

[..]

Naar de ha voor een verwijzing, psyq kan, ik heb er zelf goede ervaringen mee. Ik ben zelf ook niet van het urenlang er over praten en zaniken en ben met mijn psych gestart met cognitieve gedragstherapie wat heel goed werkt. Heb echt het idee dat het werkt voor mij. Daarnaast ben ik nu een traject gestrart bij een andere psych (in opleiding) mbt tot mijn eeuwige perfectionisme (anti-perfectionisme training) en na 3 sessies heb ik ook echt het idee dat ik er iets mee kan. Nu moet ik zeggen dat het ook heel goed klikt met deze 2 psychologen, dus daar heb ik dan weer geluk mee denk ik, ik hoor ook genoeg verhalen dat psyq voor anderen bagger is.

quote:

Op woensdag 7 april 2010 14:41 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:

[..]

Mijn ervaring met Psyq is dat ze een standaardbehandeling hebben en dat het daar ook ophoudt. Als je met die behandeling toe kan dan is dat prima en zal je veel aan ze hebben.

Ik kon dat helaas niet en mij werd haast een schuldgevoel aangepraat omdat ik niet in hun plaatje paste. Heb ze de middelvinger gegeven en een andere behandelaar gezocht. Ik heb nu ook cognitieve gedragstherapie en ben er heel blij en tevreden over. Lekker concreet aan de slag zonder gezever en geen gepush dat ik medicijnen moet nemen.

quote:

Op woensdag 7 april 2010 15:22 schreef Crapbag het volgende:

[..]

Ja dat bedoel ik dus, voor mij werkt het bij deze instelling, voor jou niet. Als je je ergens niet op je plaats voelt, werkt het sowieso ook niet en je moet je er wel goed bij voelen.
Mag ik vragen waarom jij geen meds slikt? Zul je vast wel al in een eerder topic hebben geplaatst, maar heb ik dan overheen gelezen . Ben je absoluut tegen medicijnen of heb je het geprobeerd en beviel het niet?

quote:

Op woensdag 7 april 2010 16:01 schreef Mevrouw_voor_jou het volgende:

[..]

Ik heb het een paar topics geleden wel gemeld, toen ik bij Psyq zat heb ik ritalin geprobeerd en dat ging toen goed mis, ik werd er erg depressief van. Omdat rond dezelfde tijd bij mij het vertrouwen in Psyq weg was heb ik toen geen andere medicatie geprobeerd.

Mijn huidige psychiater vind het niet nodig. Zij vertelde dat ze terughoudend is met medicatie voorschrijven en vind dat je pas ritalin o.i.d. moet gaan slikken als je anders echt niet kunt functioneren. De instantie waar ik nu bij zit heeft ook een heel andere insteek. Ze kijken naar hoe je bent als persoon en waar je tegenaan loopt (de diagnose ADHD staat bijvoorbeeld nog maar we hebben het er nooit over).

Ik krijg nu concreet advies over hoe ik met bepaalde dingen om kan gaan op sociaal vlak. Een voorbeeld is dat ik altijd best onzeker ben geweest over 'of ik het wel goed doe' omdat ik veel dingen net een beetje anders doe omdat het anders niet werkt. Inmiddels ben ik zover dat ik niet meer zo bezig ben met bedenken dat anderen het wel stom zullen vinden, of iets zelf stom vind. Want voor mij werkt het en ik val een ander er niet mee lastig.

Ook in het voor mezelf opkomen en eisen stellen aan mezelf heb ik een stuk geleerd; dat deed ik nooit omdat ik eigenlijk vond dat ik alles net zoals iedereen zou moeten kunnen doen.

Dus ook gewoon toetsen maken in een volle klas, boodschappen bij de AH XL en een telefoonnummer even snel onthouden. Omdat ik nu weet welke dingen ik minder goed kan eis ik ook veel minder van mezelf op die punten. Dus ik maak de toetsen nu in een aparte klas met extra tijd, doe meestal bij de buurtsuper boodschappen en heb altijd wel een kladblok bij me en vraag mensen ook even te wachten zodat ik iets op kan schrijven.

Het fijne vind ik dat het in de behandeling niet om ADHD gaat maar om mezelf en hoe ik met de wereld om kan gaan op een manier die voor mij werkt en die voor de wereld werkt. Ik voel me ook geen 'patiënt' ofzo.

Edit: conclusie: maar om terug te komen op je vraag, ik ben niet tegen medicatie, ik kan me echter vinden in de mening van mijn psychiater.