quote:
Op vrijdag 2 april 2010 15:25 schreef ultra_ivo het volgende:[..]
Op een randonneur zitten crossremmen. Naar gelang de bouw van het frame passen er 32 tot 47mm banden onder.
Een achterwiel met de 'verkeerde' cassette is vaak goed pas te krijgen. Soms met wat finetunen van de derailleur, anders met het demonteren van de cassette en het vervangen van de afstandsringen door andere zodat de juiste afstand tussen de kransjes gecreëerd wordt.
Dat verklaart een hoop
Vandaag had ik m'n eerste tijdrit van 't seizoen. Samen met m'n vriendinnetje er naartoe gegaan en onze rugnummers opgehaald. Al gauw kwamen we twee clubgenoten tegen, die ook op eigen gelegenheid kwamen, aangezien onze ploegauto (wat een luxe eigenlijk) in Vlaanderen was/is. Zoals ik wist kon ik van de club een tacx lenen, maar ik had m'n eigen meegenomen. Die twee clubgenoten hadden twee tacxen van de club mee, die m'n vriendin en ik ook maar hebben gebruikt. Het inrijschema kwam goed uit. Als klap op de vuurpijl konden we hun tijdrithelmen ook lenen! Tandje Hoger krijgt veel materiaalsubsidie van een studentensportorganisatie en daar zijn dus oa. tijdrithelmen en tacxen van gekocht, dus we stonden met een groepje lekker op een veranda in te rijden. En omdat ik sinds kort ook m'n eigen dichte achterwiel heb gefabriceerd voelde ik me bijna een prof, lekker wielrennertje spelen
Alleen jammer dat ik per ongeluk mijn startnummer bij m'n vriendin opspeldde
Gelukkig had dit geen gevolgen. Het rondje was erg zwaar, ik ging iets te fanatiek van start en had niet echt lekkere benen. Voor mij was een dame met licentie gestart en ik had 't idee dat ik haar kon inhalen aangezien ze steeds dichterbij kwam. De eerste 2,5 km kwam de wind van opzij. Ik probeerde rond de 44 te rijden, maar dat was echt veel te snel. Ben toen rond de 39 gaan fietsen om mezelf niet op te blazen, ik zag m'n voorgangster nog steeds dichterbij komen. Na de eerste bocht ging het rechtsaf tegen de wind in. Uiteraard zakte het tempo wat, hoewel ik gelukkig wel beschutting van de wind had! Hier kon ik lekker m'n tempo houden en in de stukken uit te wind en vals plat naar beneden een beetje recupereren. Aan het einde van dit stuk ging 't weer de weilanden in en met meer dan vals plat omhoog een dijk op. 't Tempo zakte hier tot 28 (vorig jaar tot 22). De scherpe bocht naar rechts durfde ik niet vol te nemen, maar daarna ben ik op de pedalen gestaan en heb mezelf weer richting de 40 geduwd. Nog één km te gaan met de wind in de rug, helaas wel achter een dijk maar genoeg om ruim boven de 40 te fietsen. De finish was op een klein bergje waar ik m'n benen nog even lekker voelde branden. Achteraf had ik wel 'n redelijk gevoel, ik had niet echt veel harder gekund in deze omstandigheden, maar ik heb me wel eens sterker gevoeld!