Slachtoffer beroving Veenendaal spreekt

quote:

Slachtoffer beroving spreekt: ,,Ik mocht alleen mijn sokken aanhouden"

dinsdag 23 maart 2010 10:41
VEENENDAAL - VeenendaalseKrant.nl had zaterdag een gesprek met één van de slachtoffers en zijn ouders van de berovingen van afgelopen weekend. Het gesprek met de nog steeds zichtbaar aangeslagen jongeman werd door hen aangegaan om de bevolking te wijzen op de gevaren. Maar ook op de tekortkomingen door onze bureaucratie. Een aantal details wordt om het recherche onderzoek en de bewijslast niet te verstoren in dit artikel niet weergegeven.

door Aart Aalbers

De 21-jarige P. werkt in het Veenendaalse centrum als kok. Na het afronden van zijn werk, vorige week zaterdag, heeft hij nog even een biertje gedronken om daarna richting zijn ouderlijk huis te vertrekken. Hij fietst door de Duivenweide, langs de Kastanjelaan richting de Rembrandtlaan. P. hierover: ,,Toen ik bij de tunneltjes fietste zag ik een jongen wegduiken en het volgende moment werd ik van mijn fiets afgetrapt waarna ik op de grond viel en probeerde op te staan om weg te rennen. Ik werd echter getackeld en kreeg direct spray in mijn ogen gespoten. Vier personen met verschillende stemmen, die spraken met een accent, omringden mij."

De kok is direct zo overbluft dat hij niet meer om hulp kan schreeuwen. Direct wordt zijn portemonnee uit zijn kontzak gegrist waarna twee daders het hazenpad kiezen om, zoals achteraf bleek, snel bij de pinautomaat in de Ellekoot te komen. De andere twee sjorren en schoppen P. het talud op. Bovenaan het talud aangekomen werken ze hem over een laag hekje heen en nemen hem mee de spoorbaan over.

Helemaal uitgekleed
P. vertelt verder: ,,Toen we daar aankwamen moest ik me met behulp van de schoppende en met stokken slaande daders uitkleden. Ik moest, op mijn sokken na, alles uittrekken."

Totaal denkt het slachtoffer ongeveer twintig minuten op de spoorbaan te zijn geweest. In die tijd blijven ze hem slaan en schoppen totdat hij zijn pincode afgeeft, maar ook vertelt had waar hij woont en wat zijn naam is. Tijdens ons gesprek heeft het slachtoffer moeite om zijn emoties te onderdrukken omdat het afschuwelijke tafereel weer als een film hem voor ogen draait. ,,Toen één van de daders een telefoontje kreeg dat het pinnen gelukt was, hield men op met mij te slaan. Ze spoten me toen weer spray in de ogen en drukten mij op het hart dat ik de eerste tien minuten op deze plek moest blijven liggen."

P. vertrekt daarna geheel naakt van de plek die in zijn verdere leven in zijn geheugen gegrift zal staan. Hij vindt verderop zijn koksbroek terug die hij in zijn tas had zitten en trekt die aan. Hij gaat te voet via het Goeie Spoor richting Veenendaal-West. Onderweg komt hij enkele voorbijgangers op een fiets tegen, en ook automobilisten. Echter niemand reageert op zijn hulpgeroep waardoor de verwonde P. helemaal te voet naar Veenendaal-West moet lopen.

Vader L.: ,,We sliepen toen er op onze ramen werd gebonkt. We troffen beneden onze halfnaakte zoon aan die compleet in een shock verkeerde. We hebben onmiddellijk de politie en de ambulance gebeld, maar gelukkig waren de verwondingen dusdanig dat hij niet met spoed naar het ziekenhuis hoefde." Even later wordt de politie weggeroepen voor wederom een beroving, nu aan de Kanaalweg. De ouders van P. gaan nog diezelfde nacht op zoek naar de kleding, sleutels, portemonnee, rijbewijs, ID-kaart en fiets. Maar ze treffen niets meer aan. Alles is spoorloos verdwenen.

Complimenten voor de politie
Vader L. is vol lof over de politie: ,,Nog diezelfde nacht zorgde de politie ervoor dat alle sloten van onze woning en die van de schuur werden vervangen. Ook de wijze van verhoren was uiterst positief. Ik mocht als vader ook steeds de verhoren bijwonen en ook daar hebben we goede herinneringen aan, zover je natuurlijk over goed kunt spreken." Ook heeft het gezin goede ervaringen met de Bureau Slachtofferhulp opgedaan.

Ook doet zich nog een incident voor in het gemeentehuis, waar P. een nieuw rijbewijs wil aanvragen. Vader L. hierover: ,,Daar aangekomen bleek dat we een verkeerd proces-verbaal hadden en moest mijn beroofde zoon, toen we wel met de juiste papieren kwamen, een boete betalen van twintig euro. Burgemeester Ties Elzenga belde even later om zijn excuses aan te bieden. Het gaat ons niet om die twintig euro, maar om na zo'n shockerende ervaring van je eigen gemeente ook nog een boete te krijgen... Dat is de wereld op z'n kop."

De gemeente Veenendaal heeft inmiddels laten weten dat de boete niet betaald hoeft te worden. ,,Nee klopt, in dit specifieke geval wordt een uitzondering gemaakt", reageert voorlichter Krijn Weeda namens de burgemeester. ,,Onze medewerkers hebben gewoon de procedure gevolgd. Het is heel vervelend dat het zo gelopen is, maar de burgemeester heeft ook meteen zijn excuses overgebracht."

De burgemeester is ook langs geweest bij het slachtoffer. ,,En ook met de andere twee slachtoffers is contact geweest", gaat Weeda verder. ,,Er is uitgebreid gesproken, de gevoelens zijn gedeeld. Het is belangrijk om dat te doen, om er als burgervader te zijn."

Meerdere frustraties
Niet alleen het ambtelijk apparaat werkt frustrerend, ook in het ziekenhuis verloopt niet alles op rolletjes. Vader L.: ,,We zaten zondagmiddag urenlang in het ziekenhuis voor een medisch onderzoek naar onze zoon. We hadden ook een medische verklaring nodig voor de politie, maar dit kon de arts ons niet geven en hij meldde dat dit moet worden opgehaald bij het secretariaat voor chirurgie dat op zondag gesloten is. De arts zelf had zelf geen mandaat om deze benodigde verklaring af te geven. De balie bij de spoedeisende dienst zou zorg dragen dat de verklaring de andere dag bij de administratie zou zijn. Mij is niet bekend of dit ook gebeurd is, maar deze wijze van handelen van het ziekenhuis kan de snelheid van het politie onderzoek ernstig vertragen."

,,Ook camerabeelden bij pinautomaten kunnen pas na langere tijd worden afgegeven", gaat L. verder. ,,Buitenlandse daders zijn de douane op Schiphol al dagenlang gepasseerd alvorens de beelden worden vrijgegeven. Dit moet toch allemaal niet kunnen voorkomen. Hier wordt niemand wijzer van en zo kunnen er nog meer slachtoffers vallen omdat het onderzoek hierdoor wordt vertraagd."

Ook laat vader L. op de website van Veenendaalse Krant een reactie achter omdat hij zich mateloos ergert aan vele reacties die compleet zinloos zijn. Vader L. ,,Er zijn ook goede Marokkanen en wij willen niet dat er knokploegen richting Veenendaal komen. Dit dient de zaak in het geheel niet."

Onheilsplek
Slachtoffer P. heeft samen met zijn vader en een rechercheur de onheilsplek bezocht. ,,En dan vraag ik me toch af", zegt de vader, ,,waarom daar tussen de beide tunnels geen hoge hekken staan zodat toegang tot het spoor niet mogelijk is en men zich ook niet verdekt kan opstellen. Kleine kinderen kunnen ook erg gemakkelijk op de spoorbaan terecht komen. Wij hopen dat we met dit interview nieuwe slachtoffers in de toekomst kunnen voorkomen en dat er iets gedaan wordt aan hetgeen waarover wij de afgelopen week gefrustreerd zijn geraakt. Dat zou ons al een lief ding waard zijn. En u zult begrijpen dat we onze kinderen niet meer op de late avond alleen door Veenendaal laten fietsen."

Gemeentevoorlichter Weeda benadrukt dat hier wel degelijk wat aan gedaan wordt. ,,De struiken zijn al meteen gesnoeid. Natuurlijk denken we over meer maatregelen na, maar daar kan ik nu nog niet op ingaan. Het is echter niet alleen nu, maar altijd onze taak in te staan voor de veiligheid. En daar werken we dan ook continu aan. Dat is een taak die we serieus nemen, ook nu."

Pijnstillers
Zoon P.: ,,Ik slik nog steeds pijnstillers, ik ben ook erg angstig en mijn hoofd is nog gezwollen. Ik heb de eerste vier dagen weinig tot niet kunnen slapen, maar vannacht (vrijdag op zaterdag, red.) heb ik weer redelijk kunnen slapen." Zijn moeder vult aan: ,,We moesten hem de eerste twee nachten om de twee uur wakker maken om te kijken of hij geen nadelige gevolgen heeft van de opgelopen hersenschudding. Mijn zoon is zo angstig dat hij de gehele week in zijn eentje het huis niet uit geweest is. Wel gaat hij regelmatig voelen of de deur wel op slot zit."

Vader en moeder besluiten met: ,,We hopen dat niemand meer hoeft mee te maken wat onze zoon heeft meegemaakt en wat wij de afgelopen week hebben moeten doorstaan."

quote:

Op dinsdag 23 maart 2010 19:44 schreef fransbreda het volgende:
Jammer dat het weer buitenlanders zijn.

quote:

Op dinsdag 23 maart 2010 19:56 schreef JoPiDo het volgende:
tja, ik weet niet of ik 's nachts een schreeuwende, halfnaakte man zou helpen?