De geregiseerde werkelijkheid

Buiten de BUS gebeurt meer dan er in!

Het dorp Durbuy in de Belgische Ardennen had er negen dagen lang een toeristische trekpleister bij: De BUS. 24 uur live met Iwan die lief naar het publiek aan de overzijde van de rivier zwaaide. Toeristen Bianca en Ronald vonden het SBS-programma ook live erg vermakelijk. Bianca: 'Kijk, die cameraman heeft net Iwan geroepen dat hij even op de schommel moet gaan zitten. Nu zijn ze aan het filmen. Ronald: 'Ja, en dat stukje van die twee nieuwe kerels moest overnieuw Ze zaten een hele tijd te schommelen en toen die cameraman terugkwam, stapten ze opnieuw uit de BUS met een kop koffie en op de schommel. Zeker een verkeerde grap gemaakt.
Wat de Nederlandse pers en de ex-passagiers verder ook te mekkeren hebben, de werksfeer op het terrein is ‘toppie'. Het produktieteam, de cameraploeg, de techniek, de regie, de redactie, de bewaking, en de ‘BUSacteurs’ hebben het samen heel gezellig. Een regisseur: 'Dit is zo relaxed. Het is echt vakantie en daar waren de BUS-passagiers dringend aan toe’
Durbuy Adventure had er een heerlijk weekje van gemaakt, met nachtelijke droppings, als beren verklede gekken, riviertochtjes etc. Hoe ziet een dagje BUS er uit vroegen wij ons af. Zo rond een uur of tien 's morgens worden de passagiers opgepikt voor een nieuw onderdeel van het weekprogramma. De camera-apparatuur is dan al ingepakt en het produktieteam staat klaar voor vertrek naar een nieuwe bestemming. Een berg, een dal, een challenge-parcours, een berenjacht, het afdalen van de lokale rots, rafting, mountainbiken, de nachtdropping en de quad. Terwijl het halve team, inclusief bewaking op locatie aan het werk is, trappen de overgebleven medewerkers een balletje. Zo’n beroep wil kennelijk iedereen wel, vandaar de enorme zuigkracht die er van de televisiewereld uitgaat op het gewone werkzame deel van Nederland. Tegen drieën zijn de spelers terug van het rotsklimmen. Tijd voor verveling ontbreekt, want zowel in de BUS als in de tuin wordt hard gewerkt aan goed beeldmateriaal. Na twee maanden zijn de acteurs en de produktie goed op elkaar ingespeeld. De regie stelt een formatie samen en die passagiers moeten dan zolang de opname duurt tegen elkaar aanlullen. Waar nodig wordt de opname overgedaan - so much voor de spontaniteit, maar ach, dat zie je op tv toch niet. Tussen de takes door komt de tuin weer vrij en kunnen de passagiers hun eigen gang weer gaan en kan Antonette even een wasje komen draaien. De geregisseerde opnames gaan tot diep in de avond door en zijn er waarschijnlijk debet aan dat de passagiers op televisie zo onnatuurlijk overkomen. 'Actie!' galmt de kreet van de regie vele malen door het dal, als de Belgen eenmaal doorhebben wat er aan de hand is. De uitzendingen zelf blijken niet chronologisch te zijn, maar in willekeurige volgorde te worden gemonteerd. De 'acteurs' geloven het allemaal wel. Real-life is het allemaal beslist niet en dat hebben ze door de harde noten die er in de pers zijn gekraakt ook goed door, maar berijd van alle karakters in de BUS, hebben de overblijvers tenminste hun handen vrij om er verder een echt schoolreisje van te maken.

[Dit bericht is gewijzigd door Hunter (Datum 20 April 2000).]