dat dus. ik heb andere redenen maar vooral de eindeloze moeite die het kost om je leven enigszins op de rit te houden brak mij nogal op. en dat was dan al het meest elementaire: huis schoonhouden, eten, werken, genoeg slaap, afentoe iemand zien. sociale dingen zoals kaartjes sturen en aan verjaardagen denken, of een baan op mn eigen niveau dat sluit ik dan nog ff buiten.quote:Op donderdag 28 januari 2010 22:39 schreef Maartel het volgende:
[..]
Ik ben er dan nóg niet aan gegaan, maar om mijn visie te geven:
de moeite om keer op keer jezelf op gang te krijgen (zelfs voor alledaagse dingen), steeds weer te merken dat je alles wat je gepland hebt niet gedaan hebt, het feit dat ik zo onrustig ben dat ik een film doorgaans in porties van hooguit een half uur moet kijken omdat ik daarna niet meer stil kan zitten.. het feit dat ik op deze manier echt niet weet hoe ik ooit een hele studie door moet komen.. het feit dat ik altijd op zoek ben naar uitdaging, dus in banen altijd óf gestresst ben, óf verveeld (en dus weer jobhop).. en zo zijn er vast nog meer punten die het leven toch tamelijk onnodig moeizaam maken.
Waarschijnlijk is dat voor de meeste hier de maatschappelijke druk, de prestatie maatschappij. Ook al zullen de meeste daar niet openlijk voor uitkomen.quote:Op donderdag 28 januari 2010 22:36 schreef TanteC het volgende:
Even een vraag van een niet adhd'er die wel graag wat inzicht wil.
Als ik het lijstje van Cyntiaa zo lees dan denk ik: tja dat zijn karaktereigenschappen waar iemand mee wordt geboren en die bij die persoon horen. Waarom zou je daar medicijnen tegen nemen?
Eigenlijk is mijn vraag dus, wat is de reden dat je (niemand in het bijzonder hoor) aan de medicijnen bent gegaan en hebben de medicijnen je gegeven wat je had verwacht?
Dat zou je denken, maar daar is toch behoorlijke zelfdiscipline/motivatie voor nodig.quote:Op donderdag 28 januari 2010 22:55 schreef TanteC het volgende:
Murmelli als je ADHD hebt dan moet iets als het huishouden toch juist zo gepiept zijn? Zijn allemaal korte klusjes en hoe sneller je die doet, hoe eerder je iets leuks kan doen.
Het is zeker geen noodzaak, maar ik heb tig films die ik dolgraag eens rustig wil kijken, en het lukt me gewoon niet. Als ik niets om films zou geven zou het niet zo erg zijn, maar ik hou er behoorlijk van, en toch lukt het me niet, Hetzelfde met concerten, zelfs van artiesten waar ik enorm groot fan van ben, na een kwartier staan en luisteren ben ik verveeld..quote:Een film niet kunnen kijken, lijkt mij geen noodzakelijk iets (alhoewel ik het idd heerlijk vind om een avondje te hangen).
Ik heb tot nu toe 2 soorten banen gehad: banen die me heel erg aanspraken, daar ging ik 200% voor, met als gevolg dat ik halverwege de dag vaak al uitgeblust was, en binnen enkele weken overspannen, en banen die me niets boeiden. En daar werd de verveling in notime ondraaglijk.quote:En met werk, is het dan niet gewoon verstandig om op zoek te gaan naar een baan die bij je past en waar je dus je onrust in kwijt kan. En dus niet bijv. een baan nemen waarbij je 8 uur per dag achter een bureau zit?
als ik begin, stop ik niet meer nee. maar idd alles uistellen. en het gaat heel langzaam. ik verlies me in de details enzo. maar heb nu een schoonmaakster dus dat probleem is al opgelost.quote:Op donderdag 28 januari 2010 22:55 schreef TanteC het volgende:
Murmelli als je ADHD hebt dan moet iets als het huishouden toch juist zo gepiept zijn? Zijn allemaal korte klusjes en hoe sneller je die doet, hoe eerder je iets leuks kan doen.
Een film niet kunnen kijken, lijkt mij geen noodzakelijk iets (alhoewel ik het idd heerlijk vind om een avondje te hangen).
En met werk, is het dan niet gewoon verstandig om op zoek te gaan naar een baan die bij je past en waar je dus je onrust in kwijt kan. En dus niet bijv. een baan nemen waarbij je 8 uur per dag achter een bureau zit?
dat is m.i. sowieso waar adhd-ers tegenaan lopen: oh dan doe je toch dit, oh dan doe je toch dat? nja en dan doe je dat en vergeet je het gewoon na een paar weken weer.quote:Op donderdag 28 januari 2010 23:05 schreef Maartel het volgende:
[..]
Simpelweg gedacht is het een kwestie van 'gewoon even doen', en voor veel mensen gaat dat ook redelijk van nature/als routine, maar dat is voor ADHD-ers vaak een stuk lastiger.
ehmmm..... hij/zij zal er soms harder zn best voor moeten doen om dat voor elkaar te krijgen. hoewel ik zelf eigenlijk wel redelijk punctueel ben. maar ik vind wel dat ieder zn verantwoordelijkheid moet nemen dus ook een adhd-er die te laat komt. alleen moet iemand die dan die afspraak met die adhd-er heeft misschien zich wel realiseren dat het gewoon lastig is om op tijd te komenquote:Op donderdag 28 januari 2010 23:20 schreef TanteC het volgende:
Dus eigenlijk kan een ADHD'er er niets aan doen dat hij/zij : de tijd vergeet en pas 3 uur later aankomt omdat er eerst nog van alles moet gebeuren (en dat van alles kan dan zijn het opvouwen van een papiertje, computeren etc)?
Om maar ff een ontzettend lelijk cliché van stal te halen, zo zijn we allemaal bijzonder .quote:Op donderdag 28 januari 2010 22:36 schreef TanteC het volgende:
Even een vraag van een niet adhd'er die wel graag wat inzicht wil.
Als ik het lijstje van Cyntiaa zo lees dan denk ik: tja dat zijn karaktereigenschappen waar iemand mee wordt geboren en die bij die persoon horen. Waarom zou je daar medicijnen tegen nemen?
Eigenlijk is mijn vraag dus, wat is de reden dat je (niemand in het bijzonder hoor) aan de medicijnen bent gegaan en hebben de medicijnen je gegeven wat je had verwacht?
Dat lijkt me ook geen geweldig idee. Willen ze kids van 5 jaar een waterpijpje geven dan ofzo.quote:Op vrijdag 29 januari 2010 08:24 schreef RvLaak het volgende:
Hoor net op BNR dat artsen in de VS er aan zitten te denken om kinderen met ADHD te behandelen met cannabis
Huishoudelijke klusjes zo gepiept, was het maar waar....quote:Op donderdag 28 januari 2010 22:55 schreef TanteC het volgende:
Murmelli als je ADHD hebt dan moet iets als het huishouden toch juist zo gepiept zijn? Zijn allemaal korte klusjes en hoe sneller je die doet, hoe eerder je iets leuks kan doen.
Een film niet kunnen kijken, lijkt mij geen noodzakelijk iets (alhoewel ik het idd heerlijk vind om een avondje te hangen).
En met werk, is het dan niet gewoon verstandig om op zoek te gaan naar een baan die bij je past en waar je dus je onrust in kwijt kan. En dus niet bijv. een baan nemen waarbij je 8 uur per dag achter een bureau zit?
Bijbehorend artikel:quote:Op vrijdag 29 januari 2010 08:24 schreef RvLaak het volgende:
Hoor net op BNR dat artsen in de VS er aan zitten te denken om kinderen met ADHD te behandelen met cannabis
quote:Verschillende Amerikaanse scholen met een zero tolerance beleid rond drugs, moeten lijdzaam toezien hoe kinderen met de aandachtstoornis ADHD cannabis krijgen voorgeschreven. Cannabis voor medische doeleinden is ondertussen legaal in veertien Amerikaanse staten.
Niet alle dokters zijn echter overtuigd van het gebruik van cannabis om ADHD te 'behandelen'. "Dit is een van de slechtste ideeën aller tijden", klinkt het in verschillende medische kringen. "Het actieve ingrediënt van cannabis kan de aandacht, het geheugen en de concentratie van kinderen aantasten en laat dat nu net de symptomen van de ziekte zijn." Bijkomend probleem is dat veel scholieren hun voorgeschreven cannabis niet zelf gebruiken, maar gewoon een handeltje in cannabis opzetten.
Beterschap lijkt er voorlopig niet te komen. Het hooggerechtshof van Californië, een van de veertien staten waar cannabis voor medische doeleinden legaal is, heeft vorige week beperkingen op medische marihuana weggestemd. "Iedereen met een voorschrift mag zoveel cannabis kopen of zelf kweken als hij wil voor persoonlijke doeleinden." (sps)
oh grappig dat had ik ook. ik heb toen vantevoren de psychiater gemaild dat ik het niet over drugsgebruik wilde hebben waar mn moeder bij was. en dat deed ie dus ook netjes nietquote:Op vrijdag 29 januari 2010 06:38 schreef northernlight81 het volgende:
Was zelf ook behoorlijk nerveus, mede omdat ik niet wilde dat mijn zus (die mee ging) wat dingen te weten kwam die ik wel wilde vermelden (drugs).
Maar is allemaal goed gekomen natuurlijk.
Succes in ieder geval.
quote:Op vrijdag 29 januari 2010 09:58 schreef Jannuk het volgende:
[..]
Huishoudelijke klusjes zo gepiept, was het maar waar....
Ik neem geen medicatie voor mijn ADHD
Als ik dan een keer iets in het huishouden moet doen, gaat dat ongeveer zo:
- afwassen, aanrecht opruimen en water in de wasbak
- ow de theedoeken moeten ook maar eens in de was
- jeetje, er ligt wel erg veel was, eerst maar eens mn broeken in de was, wasmachine aan
- is er wel plek op mn wasrekje?
- schone was in de wasmand
- hee, telefoon
- ow, jeetje, er moet nog nieuw wc-papier bij de wc
- wc-papier is op, dan maar even naar de winkel
- boodschappen doen, met alles terugkomen, behalve het wc-papier (ondanks briefje)
- laat ik nu maar even de hond uitlaten
- even zitten nu, het lijkt wel of ik hartstikke veel gedaan heb
- zou de wasmachine al klaar zijn? Nee, ow dan kan ik nog even zitten.
Zo gaat het dus alleen nog maar met de afwas doen, die dus na een uur of 5 nog niet gedaan is (bovenstaand lijstje is nog beknopt, meestal gebeurt er nog veel meer). Puur omdat ik me op dat moment niet kan focussen op wat ik aan het doen ben en ALLES in één keer wil en moet doen.
Misschien handig als hij een diagnose laat uitvoeren. Weten jullie tenminste "officieel" dat het AD(H)D is, of niet.quote:Op vrijdag 29 januari 2010 13:45 schreef TanteC het volgende:
[..]
Ik mag nu vast niet heel hard gaan lachen maar oooooooooo wat herkenbaar!!!!! En nee niet bij mijzelf maar wel bij mijn vriend. In het begin snapte ik daar dus echt helemaaaaal niets van. Hij heeft namelijk officieel geen ADHD maar zijn kind wel en zover ik begrepen heb kan het erfelijk zijn. En ja ik herken heel veel van hem in jullie verhalen. Wat er weer voor zorgt dat ik er niet meer boos om wordt (uit onbegrip). Ik kijk echt af en toe vól verbazing hoe hij een klusje probeert te doen.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |