.... en we zijn weer terug (TT kan weer aangepast worden).
De weken in Guam waren hemels, maar het geld voor onze huwelijksreis raakte op, en ik kreeg ook wel weer erg veel zin om onderzoek te doen en les te geven.
De situatie in Tochigi is vergeleken met 3 weken terug verbeterd. Benzine is weer overal verkrijgbaar, de bus reed over de snelweg ipv B-wegen en de winkels zijn weer open, zonder lege schappen. Mensen zijn ook weer wat relaxter dan voorheen; toen we vertrokken hing er een spanning die nu helemaal verdwenen is. Het enige verschil dat ik tot nu toe gezien heb, is dat er minder lichten aan zijn om het electriciteitsverbruik te verlagen.
Hoe gaan we met de verhoogde radioactiviteit om? Mijn indruk is dat de situatie in Fukushima nog steeds ernstig is, maar dat deze wel onder controle is, in die zin dat het niet veel erger zal worden, voordat het beter wordt. We wonen hemelsbreed meer dan 150 km van de centrale af. Grootste "gevaar" voor ons nu is radioactieve besmetting van voedingsmiddelen. Dat valt reuze mee, maar om het thuisfront niet nodeloos ongerust te maken, hebben we wel een
plan de campagne.
Wij eten thuis meestal Nederlands-Koreaans eten, dwz Koreaans dat aan de Nederlandse smaak is aangepast, dus niet Koreaans scherp, zodat je je tong niet een uur in bak ijswater hoeft te hangen nadat je een Koreaans hapje hebt genomen. Mijn vrouw (jawel
) heeft het niet zo op de Japanse keuken, en mijn schoonmoeder ook niet, dus voorheen kregen we iedere maand twee flinke dozen met groente en fruit uit mijn schoenmoeder d'r tuin en Koreaanse noodles. Die pakketten blijven komen, en dat is nu helemaal handig.
Binnenkort meer.
Good intentions and tender feelings may do credit to those who possess them, but they often lead to ineffective — or positively destructive — policies ... Kevin D. Williamson