(ouders van) jonge kinderen met autisme deel 16

goeie OP

Naar dat boek ga ik eens op zoek in de bieb, bedankt voor de tip.
Het is dus een boek wat ook geschikt is voor ouders van pubers en jongvolwassenen?

quote:

Op zondag 3 januari 2010 10:24 schreef Oxymoron het volgende:
Hopelijk is het zo goed?!



En Belana: kunnen jullie niet met de moeder/andere verzorgers van Ian bespreken, hoe jullie één vorm van duidelijkheid-geven kunnen aanhouden?

dat zou wel fijn zijn ja, maar we liggen helaas niet op 1 lijn...
Maar ik denk dat we wel wat hebben aan de tips hier
hand in eigen boezem enzo, en ik ga die boekjes bestellen

Is Geef me de 5 ook goed toepasbaar bij jonge kinderen? Vraagt het niet om een vorm van reflectie op het eigen gedrag dat jonge kinderen nog niet hebben? Ik zal me er eens wat meer in gaan verdiepen.

Livelink het heeft niets met het begrip van de kinderen zelf te maken maar meer hoe jij, als ouder, met ze omgaat.
Ik kan Oxy alleen maar volgen hierin, ik vind het een ongelooflijk goed en duidelijk boek en het heeft ons heel veel geholpen.
Ik heb het boek al een jaar of 3 en pak het regelmatig weer even erbij om te kijken waar ik de mist in ga.

Duidelijk. Dank je wel Lois. Ik zal kijken of ik het boek kan krijgen.

Livelink, ik sluit me helemaal aan bij Lois. Hoe je de dingen uitlegt is natuurlijk wel verschillend per leeftijd, maar WAT je allemaal duidelijk dient te maken is heel helder omschreven. Hoe je dat precies doet is per leeftijd maar ook per kind verschillend, vanzelf zal je erachter komen wat voor jouw kind het beste werkt.

quote:

Op zondag 3 januari 2010 14:46 schreef livelink het volgende:
Duidelijk. Dank je wel Lois. Ik zal kijken of ik het boek kan krijgen.

nu ik de prijs gezien heb ga ik dit ook proberen.

tvp

tvp

quote:

Op maandag 4 januari 2010 00:32 schreef trui het volgende:

[..]

nu ik de prijs gezien heb ga ik dit ook proberen.

Dank je Oxy , wat lief van je.
Ik heb het meteen gereserveerd in de bibliotheek. En "Geef me de 5" heb ik ook maar meteen mee gereserveerd.

Zo te zien aan het aantal posts is het rustig overal.
Ik heb "geef me de vijf" geleend van de ambulant begeleider....
En ook de boekjes "Alle katten hebben asperger" en "Alle honden hebben ADHD". Die zijn erg leuk voor oudere broers en zussen of familieleden. To the point, maar niet te moeilijk.

TOG voor de jongste is afgewezen, maar volgende week naar de kinderpsychiater en als hij de medicatie krijgt, heeft hij 2 punten erbij en krijgt hij hem toch.....

En hij moet misschien een bril..... oh jee, dat wordt elke maand een nieuwe bril, zoals hij met zijn spullen omgaat.....

iemand ervaring met brillen bij kleintjes? (met ass en adhd?)

@Lois... ben je al verder? Al medicatie geprobeerd?

quote:

Op dinsdag 5 januari 2010 15:35 schreef Oxymoron het volgende:
'k Heb een tip! Vooral voor Job (Livelink).

Boekje: Benno heeft een goed hart, geschreven door T. Robberecht en P. Goossens, 10,95 euro.
Over een jongen, die niet kwaad en stout wil zijn, maar het wel is.
Vanaf 4 jaar.

Het leek me wel wat voor Job. Omdat jij, Livelink, schrijft dat hij vaak boos en stout is, maar eigenlijk een lieve jongen. Ook voor klasgenoten, en brusjes geschikt.
En de titel is mooi .

Dat klinkt als een leuk boekje!

Oxymoron

Met name jou wil ik ff heel hartelijk bedanken.
Ik werk momenteel op een middelbare school met een aantal kinderen met autisme.
Ik heb bijna al je posts gelezen en er is veel duidelijk geworden voor me.
Danx nogmaals

Hoeveel informatie en bv. onderzoeksuitslagen delen jullie eigenlijk met school? Is dat echt alles wat betrekking heeft op je kind, of hebben jullie zoiets van niet alle informatie hoeft met school gedeeld te worden? Ik weet dat sommige informatie van belang is voor school, maar naar mijn mening geldt dit niet voor alles. Sommige informatie vind ik erg privé liggen en dat dat dan ergens op school ligt en iedereen dat in kan zien vind ik zelf niet zo'n prettig idee. Hoe gaan jullie hier mee om? Geven jullie zonder nadenken alle informatie, of maken jullie onderscheid tussen wat wel en wat niet van belang is voor school en wat dus uiteindelijk wel en niet wordt doorgespeeld?

Ik weet dat mijn ouders echt niet alles ook naar school hebben gedaan, volgens mij is er een slechts een klein gedeelte richting school gegaan, omdat het de school voornamelijk gaat om het stempeltje an sich.

Maarja, dat is ook alweer zoveel jaar geleden natuurlijk!

Ik ben zelf ook leerkracht. Misschien maakt het dat voor mij anders.....

Ik geef gewoon het hele verslag aan school. Ook omdat ik weet dat voor school alles belangrijk is. Juist ook hoe een kind thuis is kan school helpen.
Je kunt er natuurlijk voor kiezen om iets niet te vermelden. Dat is wel je goed recht.

quote:

Op maandag 11 januari 2010 09:12 schreef wendytje het volgende:
En hij moet misschien een bril..... oh jee, dat wordt elke maand een nieuwe bril, zoals hij met zijn spullen omgaat.....

iemand ervaring met brillen bij kleintjes? (met ass en adhd?)

Toevallig werk ik ook nog eens met blinden/slechtzienden en geef regelmatig adviezen voor brilgewenning. Ervaring genoeg dus hier Het is heel wisselend hoe kinderen reageren op een bril; soms verwacht je nauwelijks problemen en blijkt het dragen van een bril een hels karwei te zijn voor een kind. Soms ben je op alles voorbereid en heb je een uitgebreid stappenplan klaarliggen en zet je het kind de bril op en wil hij/zij deze het liefst niet meer afzetten!
Weet je wat de brilsterkte is? Moet de bril de hele dag gedragen gaan worden?

Ik heb de school het totale verslag gegeven. Daar stonden ook wel zaken in over de thuissituatie, maar ik vind het veel te ingewikkeld om te moeten gaan afwegen wat wel of niet naar school zou moeten.
Ik ga ervan uit dat ze geen misbruik zullen maken van de informatie en dat elk beetje informatie ook wel helpt om Job te helpen. Als je eenmaal in het traject zit ontkom je er niet aan om je bloot te geven is mijn ervaring.

Ik geef zoveel mogelijik informatie maar niet alles. Bij de diagnose stond de hele medische geschiedenis van Jeroen, mij en onze ouders vermeld, dat gaat ze dan weer niets aan vind ik.

Wendytje, Eva heeft ook al jaren een brilletje. Mijn advies is altijd: krasvaste glazen, niet te duur montuurtje met bij voorkeur flexipootjes (van die scharniertjes die alle kanten op kunnen) en verder maar bidden dat hij heel blijft. Moet eerlijk zeggen dat het aanwennen van de bril geweldig ging bij Eva, ze zag er zoveel meer mee dat ze hem graag ophad, en dat hadden we toch heel wat duisterder voorgesteld
De keren dat de bril is gesneuveld is dat kindjes op het dagverblijf de bril wel erg mooi vonden en hem aftrokken en vrolijk doormidden braken....
Ze heeft lange tijd zo'n koordje erom gehad, zodat hij niet zo makkelijk afkon, en tegenwoordig heeft ze hele kekke hulpstukjes aan de brillepootjes die zorgen dat de bril achter de oortjes vastzit.

quote:

Op dinsdag 12 januari 2010 18:02 schreef Yvonnetje het volgende:

[..]

Toevallig werk ik ook nog eens met blinden/slechtzienden en geef regelmatig adviezen voor brilgewenning. Ervaring genoeg dus hier Het is heel wisselend hoe kinderen reageren op een bril; soms verwacht je nauwelijks problemen en blijkt het dragen van een bril een hels karwei te zijn voor een kind. Soms ben je op alles voorbereid en heb je een uitgebreid stappenplan klaarliggen en zet je het kind de bril op en wil hij/zij deze het liefst niet meer afzetten!
Weet je wat de brilsterkte is? Moet de bril de hele dag gedragen gaan worden?

Vandaag de orthoptist gehad en het was minder erg dan de meting die de ggd had gedaan. Gelukkig.... maandag moet hij druppelen en dan naar de oogarts. Allebei de ogen zagen evenveel, ik geloof dat ze zei 5 an de 9?????
We zullen zien....

Krasvast klinkt goed!

Voor de oudste heeft school oordo[[en aanbevolen. Iemand daar al ervaring mee? Ben naar een gehoorwinkel gegaan en die raden aan het audiologisch centrum te bellen voor advies.
Dat gaan we morgen dan maar doen.

En idd Lois, medische informatie over anderen dan het kind zou ik ook weglaten, maar dat stond in de rapporten van mijn kids niet.