WF Hermans

Nou, De donkere kamer is wel zijn magnum epos en het kan lastig worden iets te vinden dat dit evenaard, maar als je een snel te lezen boek van W.F. Hermans zoekt, kan je inderdaad wel voor "Nooit meer slapen" gaan.
Ik zou in ieder geval latere werken zoals "Het evangelie van O. Dapper Dapper" en "Ruisend gruis" mijden omdat die voor velen nogal te surrealistisch zijn.

Als je juist twee stijlen (die beiden makkelijk te lezen/snel en toegankelijk zijn) wilt vergelijken kun je misschien "Het behouden huis" nemen, een novelle.

Succes in ieder geval!

Hoezo is De Donkere Kamer van Damokles snel te lezen?

Ik zeg Au Pair. Misschien niet zo spannend, maar wel interessant.

"Tranen der Acacia's" is ook wel een aanrader.

Au Pair vond ik een afknapper.

Nooit meer slapen of Dagboek Herinneringen van een engelbewaarder.

[ Bericht 10% gewijzigd door Lienekien op 31-12-2009 13:25:01 ]

Uit talloos veel miljoenen is leuk als contrast, lekker met een glaasje azijn bij het haardvuur. Of Onder professoren. Maar dat zijn eigenlijk niet écht goede boeken, in elk geval niet Hermans' beste.

Herinneringen van een engelbewaarder, dat vond ik heel mooi.

"Arne houdt op met snurken. Ik kijk naar hem om. Ook hij heeft zijn ogen open.
- Misschien worden we er in het hiernamaals zwaar voor gestraft, zegt hij.
-Of ze ons hier nog niet genoeg straffen. Wat een schepping die erop ingericht is dat miljarden wezens er alleen in leven kunnen blijven door andere wezens bloed uit te zuigen. Ik heb dorst."

"-Niet zelden denk ik aan de mogelijkheid dat de mensen er wat hun rang in de schepping betreft, totaal verkeerde denkbeelden op na houden. Staat er niet geschreven : de eersten zullen de laatsten zijn?
Mogelijk worden we in het hiernamaals ontvangen door een leger van muggen die daar de functie van minister uitoefenen. En op een hoge troon zit, scepter in de hand, het mond-en klauwzeervirus dat de baas over alles blijkt te zijn."

Hermans maakt er met dit boek een groot spektakel van. Al op de eerste pagina worden we geconfronteerd met de meest wonderlijke wezens. Ik beeld me voor hoe Hermans achter zijn bureau, helemaal content met zichzelf, deze blinden met anderhalve vinger bedenkt. Dat hij zulke gekkigheden nodig heeft om zijn verhaal sjeu te geven, vind ik gratuit. Wanneer hij vervolgens zijn hoofdpersoon laat eten en dat in pure ernst beschrijft met: "Het is een mooi restaurant. Geweest." weet ik dat dit boek voor andere mensen geschreven is.

Bron?

'Onder Professoren'.
Persoonlijke favoriet.

quote:

Op vrijdag 1 januari 2010 22:42 schreef Lavenderr het volgende:
'Onder Professoren'.
Persoonlijke favoriet.

Die heb ik recentelijk gelezen. Goed boek, inderdaad. Maar ook Nooit meer slapen is zeker de moeite van het lezen waard. Dat is toch wel een van mijn favoriete boeken.

quote:

Op vrijdag 1 januari 2010 22:42 schreef Lavenderr het volgende:
'Onder Professoren'.
Persoonlijke favoriet.

Zegt het meest over Hermans zelf idd

En als polemist. Brieven van Bijkaart en Malle Hugo.

Onder Professoren en Ik Heb Altijd Gelijk geven mijns inziens wel een mooi beeld van hoe Hermans als persoon was, voor zover mij bekend is, en anders inderdaad Nooit Meer Slapen .

Het is natuurlijk heel gevaarlijk om de persoon van de schrijver af te leiden uit de romans of de personages die die romans bevolken. Al kom je daar tegenwoordig gemakkelijk mee weg.

quote:

Op zaterdag 2 januari 2010 10:56 schreef Ringo het volgende:
Het is natuurlijk heel gevaarlijk om de persoon van de schrijver af te leiden uit de romans of de personages die die romans bevolken. Al kom je daar tegenwoordig gemakkelijk mee weg.

Jawel, kijk maar naar Kluun.
Al is die niet te vergelijken met W.F.Hermans natuurlijk.

quote:

Op zaterdag 2 januari 2010 11:59 schreef Lavenderr het volgende:

[..]

Jawel, kijk maar naar Kluun.
Al is die niet te vergelijken met W.F.Hermans natuurlijk.

Er is een hoop volk dat boeken waardeert op basis van herkenbaarheid: wie is de schrijver en kan ik me met hem/haar identificeren? Die identificatie vindt plaats middels de boeken en de personages. Een slecht of immoreel personages komt in zo'n geval rechtstreeks op het bord van de schrijver terecht: "Hoe kun je zoiets nou doen?" Niet schrijven maar doen. Het onderscheid tussen de geest van de schrijver en de handelingen van diens personages is bij veel lezers nauwelijks meer aanwezig. Dat is een heel kwalijke ontwikkeling, het is een vermiddeleeuwisering van het literair bewustzijn. De moraal van het knollenvolk: Je bent wie je schrijft. Charlatan Kluun, die het woord SCHRIJVER nog als een ezelsbord om zijn nek zou hangen als hem dat geld opleverde, maakt daar handig gebruik van.

[ Bericht 0% gewijzigd door Ringo op 02-01-2010 12:30:47 ]

quote:

Op zaterdag 2 januari 2010 12:24 schreef Ringo het volgende:

[..]

Er is een hoop volk dat boeken waardeert op basis van herkenbaarheid: wie is de schrijver en kan ik me met hem/haar identificeren? Die identificatie vindt plaats middels de boeken en de personages. Een slecht of immoreel personages komt in zo'n geval rechtstreeks op het bord van de schrijver terecht: "Hoe kun je zoiets nou doen?" Niet schrijven maar doen. Het onderscheid tussen de geest van de schrijver en de handelingen van diens personages is bij veel lezers nauwelijks meer aanwezig. Dat is een heel kwalijke ontwikkeling, het is een vermiddeleeuwisering van het literair bewustzijn. De moraal van het knollenvolk: Je bent wie je schrijft. Charlatan Kluun, die het woord SCHRIJVER nog als een ezelsbord om zijn nek zou hangen als hem dat geld opleverde, maakt daar handig gebruik van.

Je omschrijft het precies goed.
En ja, Kluun maakt hier handig gebruik van.

quote:

Op zaterdag 2 januari 2010 12:39 schreef Lavenderr het volgende:

[..]

Je omschrijft het precies goed.
En ja, Kluun maakt hier handig gebruik van.

Misschien als je de werken van Kluun als literatuur ziet en zijn lezerspubliek als intellectueel. Zo niet, dan is er niets veranderd.

Heb overigens vandaag Au pair aangeschaft, direct gaan lezen. Wat een heerlijke zuurheid weer. Hermans' visie op onze multiculturele maatschappij is twintig jaar na dato verrassend actueel. Een held in barre tijden, WF.

quote:

Op zondag 3 januari 2010 23:45 schreef Ringo het volgende:
Heb overigens vandaag Au pair aangeschaft, direct gaan lezen. Wat een heerlijke zuurheid weer. Hermans' visie op onze multiculturele maatschappij is twintig jaar na dato verrassend actueel. Een held in barre tijden, WF.

Niet mijn favoriete werk, maar het kent wel een prachtige, welhaast orgastische apotheose.

quote:

Op zondag 3 januari 2010 23:39 schreef El_Bassie het volgende:

[..]

Misschien als je de werken van Kluun als literatuur ziet en zijn lezerspubliek als intellectueel. Zo niet, dan is er niets veranderd.

Nee, ik zie de werken van Kluun niet als literatuur.
Ik zie het als hap-snapboeken. Vergelijkbaar met een big-mac.

quote:

Op zaterdag 16 januari 2010 13:11 schreef Gewas het volgende:
Ik heb gister het boek Paranoia geleend bij de bibliotheek. Kent iemand dit boek? Is een wat onbekendere van hem dacht ik. (Het is mijn eerste boek van deze schrijver, dus ben benieuwd.)

Heb het gelezen, en vond alleen het verhaal over Lotte(ben de achternaam vergeten) goed.

Als je voor het eerst Hermans gaat lezen lijkt Paranoia mij niet echt de beste keuze. Maar dat is persoonlijke mening natuurlijk.

quote:

Op zaterdag 16 januari 2010 13:11 schreef Gewas het volgende:
Ik heb gister het boek Paranoia geleend bij de bibliotheek. Kent iemand dit boek? Is een wat onbekendere van hem dacht ik. (Het is mijn eerste boek van deze schrijver, dus ben benieuwd.)

Ik vind Hermans' verhalen vaak ondoorgrondelijk, moeilijk te lezen. Gesloten droomwerelden. Zijn romans (althans, veel daarvan) staan dichter bij het hier en nu, zijn laag-bij-de-grondser. Het is maar waar je naar op zoek bent.