Verenigde Staten van Amerika - deel 21

quote:

Op donderdag 3 december 2009 18:49 schreef Lyrebird het volgende:

[..]

Ja, hallo, maar niet iedereen werkt bij Stanford. Bij IU verdien je als assistant professor net geen $70k en als associate net geen $80k. Harvard (MGH) zit boven een ton, maar dat is allemaal soft money. Je hebt minstens 2 RO1's nodig om daar te overleven. Continu!

Het punt was dat shivo zei dat de lonen in de VS waarschijnlijk hoger liggen, en in het geval Stanford (_{en McGill, zat toevallig bij mensen van deze twee universiteiten aan tafel}) bleek dat inderdaad zo te zijn.
In Noorwegen verdien je als phd candidate al 60-65kusd/y met de huidige koers, maar het is natuurlijk over het algemeen wat duurder om in Noorwegen te wonen dan de meeste plekken in de VS.

Tja, lonen van verschillende landen zijn moeilijk met elkaar te vergelijken als je geen goed kostenplaatje hebt van de dagelijkse levensonderhoudskosten, en zaken als huur.

De huur van een woning van vergelijkbare grootte is bijv. hier in California ongeveer twee keer zo duur als in Nederland, en dat komt deels omdat de woningbouwverenigingen in Nederland verplicht zijn om een bepaalde huur te vragen, waar het hier echt compleet vrije markt is.

En twee keer zoveel huur, tikt natuurlijk flink aan op een salaris. Verzekeringen zijn ook duurder in de VS, maar belastingen en luxe items zijn weer goedkoper.

Het zal op het eind allemaal niet zoveel schelen als je een normaal (/modaal) inkomen en een relatief nuchtere levensstandaard als uitgangspunt neemt.

Autos zijn trouwens echt extreem goedkoop! Voor wat ik in Noorwegen voor een Skoda Fabia betaald heb (35kusd), zou ik in de VS een behoorlijk dikke auto kunnen rijden.

Ja, daar sta ik nog het meeste van te kijken. Zelfs als je de catalogusprijzen ex belasting vergelijkt is het totaal scheef tussen NL en de US. Ik vraag me af waar die gigantische verschillen vandaan komen. Ook bij auto's die gewoon in Duitsland gemaakt worden.

Ik heb mijn Wrangler ook voor een prijs waar ik in NL misschien net een Yaris van kon kopen.

Even een vraag voor de mensen die geëmigreerd zijn:

Hadden jullie ook al vanaf jong een hele grote aantrekkingskracht tot Amerika zonder dat je er ooit geweest was? Vond je het moeilijk om uiteindelijk de keuze te maken? Het klinkt misschien een beetje raar, maar ik ben heel erg benieuwd in hoeverre jij hebt gedubt vanwege je ouders? Ik heb dus geen broers en zussen, en mijn moeder durft niet te vliegen. Tenzij ze zich daar over zet, zal ze ook nooit kunnen komen. Bij het idee dat ik mijn ouders zo in de steek laat, krijg ik een beetje een schuldgevoel.

Hadden jullie dat ook?

quote:

Op donderdag 3 december 2009 22:21 schreef LeNick het volgende:
Even een vraag voor de mensen die geëmigreerd zijn:

Hadden jullie ook al vanaf jong een hele grote aantrekkingskracht tot Amerika zonder dat je er ooit geweest was? Vond je het moeilijk om uiteindelijk de keuze te maken? Het klinkt misschien een beetje raar, maar ik ben heel erg benieuwd in hoeverre jij hebt gedubt vanwege je ouders? Ik heb dus geen broers en zussen, en mijn moeder durft niet te vliegen. Tenzij ze zich daar over zet, zal ze ook nooit kunnen komen. Bij het idee dat ik mijn ouders zo in de steek laat, krijg ik een beetje een schuldgevoel.

Hadden jullie dat ook?

Ik zit hier in principe tijdelijk, hoewel ik naderhand niet perse terug naar Nederland ga dus ik kan wel mijn mening hier over geven:

Het is jouw eigen toekomst. Als je je weg laat bepalen doordat je moeder niet durft te vliegen lijkt het me dat je daar de rest van je leven spijt van krijgt. En als je moeder jou echt mist overwint ze haar vliegangst wel.
Schuldgevoel zou ik dus niet hebben. Heb ik tot nu toe ook niet trouwens, ik werk hier voor mijn toekomst en ik zal dat soort keuzes ook altijd blijven maken, ook al blijf ik de rest van mijn leven over de grens wonen en werken.

Ik heb van mijn jeugd uit nooit aantrekking gevoeld tot Amerika. Tenminste, niet specifiek. Wel altijd in het buitenland willen wonen/werken.

quote:

Op donderdag 3 december 2009 22:31 schreef Barcaconia het volgende:

[..]

Ik zit hier in principe tijdelijk, hoewel ik naderhand niet perse terug naar Nederland ga dus ik kan wel mijn mening hier over geven:

Het is jouw eigen toekomst. Als je je weg laat bepalen doordat je moeder niet durft te vliegen lijkt het me dat je daar de rest van je leven spijt van krijgt. En als je moeder jou echt mist overwint ze haar vliegangst wel.
Schuldgevoel zou ik dus niet hebben. Heb ik tot nu toe ook niet trouwens, ik werk hier voor mijn toekomst en ik zal dat soort keuzes ook altijd blijven maken, ook al blijf ik de rest van mijn leven over de grens wonen en werken.

Ik heb van mijn jeugd uit nooit aantrekking gevoeld tot Amerika. Tenminste, niet specifiek. Wel altijd in het buitenland willen wonen/werken.

Misschien heb je wel gelijk ja, maar doordat ik geen broers/zussen heb voel ik me misschien wat verantwoordelijker voor mijn ouders.

Je moeder kan natuurlijk ook een cruiseboot nemen. Duurt wat langer, maar het is in ieder geval geen vliegtuig.
Ik had totaal geen schuldgevoel toen ik emigreerde, maar ik heb dan ook ongeveer sinds ik kan praten gezegd dat ik niet in Nederland wilde wonen, dus het kwam niet echt als een schok voor mijn ouders. Mijn ouders waren overigens allang blij dat ik in Europa bleef en niet naar de VS verkaste (want zo zag het er wel naaruit omdat ik een periode zeer regelmatig en vele weken per keer in de VS was).

quote:

Op donderdag 3 december 2009 22:21 schreef LeNick het volgende:
Even een vraag voor de mensen die geëmigreerd zijn:

Hadden jullie ook al vanaf jong een hele grote aantrekkingskracht tot Amerika zonder dat je er ooit geweest was? Vond je het moeilijk om uiteindelijk de keuze te maken? Het klinkt misschien een beetje raar, maar ik ben heel erg benieuwd in hoeverre jij hebt gedubt vanwege je ouders? Ik heb dus geen broers en zussen, en mijn moeder durft niet te vliegen. Tenzij ze zich daar over zet, zal ze ook nooit kunnen komen. Bij het idee dat ik mijn ouders zo in de steek laat, krijg ik een beetje een schuldgevoel.

Hadden jullie dat ook?

Ik heb er heel langzaam naar toe gewerkt, en de keuze was toen deze eenmaal gemaakt werd ook niet moeilijk meer. Mijn vrouw kwam in 1998 naar Nederland (ontmoet in 1997 via internet), en pas vanaf 1997/98 kwam ik pas echt in aanraking met de VS. Ik was er tot 1998 ook nog nooit geweest. In dat jaar dus voor het eerst, en vervolgens ook in 1999 en in 2000. Voor 1998 had ik ook nog nooit nagedacht over emigratie eigenlijk, en was gewoon net als iedere Nederlander in de jonge 20 bezig met het begin van mijn carrière en het opzetten van mijn eerste appartementje.

Omdat ik dus met een Amerikaanse in Nederland woonde is het idee om te verhuizen naar de VS altijd al een gespreksonderwerp geweest, en we hebben de mogelijkheden daartoe ook goed onderzocht. Ik ben in 1999 in Nederland getrouwd, maar dat was niet met reden om naar de VS te verhuizen. Pas in 2001 hebben voor het eerst echt serieus ernaar gekeken, en we hadden geen haast. In 2001 is mijn vrouw ook Nederlandse geworden (3 jaar in NL sinds Feb 1998 en getrouwd, dus dat kon), en we hadden eigenlijk het plan om zo in de loop van 2003 te gaan verhuizen.

Een soort van meerjaren plan dus, waar we gewoon alles op ons gemak gingen uitvoeren.

En toen gebeurde 9/11, en in de weken na de aanslagen gebeurden er een aantal zaken..... ten eerste het verlies van een kennis van mijn schoonmoeder, die aan boord zat van vlucht 11 die zich in het WTC boorde, op weg terug naar huis van Boston naar hier in Los Angeles (Nou ja, OC dus uiteindelijk). Ten tweede realiseerde mijn schoonmoeder zich dat ze niemand had om echt op te leunen met emoties zoals alles rondom 9/11 etc, aangezien mijn schoonvader in 1999 overleed. En als laatste was er de zorg dat de VS de immigratiewetten nu zeer zwaar zouden aanscherpen, en dat ze de grenzen echt dicht zouden gooien. Dus we hebben toen besloten de papieren meteen in te vullen en naar het consulaat te sturen, en de planning veranderde van "ergens in 2003" naar begin 2002. Kortom, een aantal gebeurtenissen, die de beslissing die we eigenlijk al hadden genomen gewoon wat sneller uit te voeren.

Maar we hadden toen al vrede met de beslissing natuurlijk, en we hadden al een hoop nagedacht over planning, we hoefden het alleen allemaal wat sneller uit te voeren.

Mijn ouders hebben het nooit echt superleuk gevonden, maar hebben er wel totale vrede mee. Ze komen gewoon zo af en toe langs, of ik ga langs in Nederland. Mijn ouders kregen sowieso een dubbele klap wat dat betreft, want mijn zusje heeft 3 jaar op Oost Timor gewoond, en alhoewel ze nu weer terug is in Nederland is de kans enorm groot dat ze uiteindelijk weer voor X jaar naar het buitenland verdwijnt.

Ik heb in het maken van de beslissing eigenlijk nooit aan mijn ouders gedacht. Althans, niet als reden om het eventueel niet te doen. Wel hebben we beiden de dubbele nationaliteit, wat het voor ons mogelijk maakt om langer dan een jaar de VS te verlaten zonder de Green Card te verliezen, en als mijn ouders dit voor bepaalde redenen zouden wensen, bijv. in geval van ernstige ziekte etc, dan zou ik zonder problemen terug kunnen willen naar Nederland voor een paar jaar. Het behoud van beide nationaliteiten betekend dat ik in zo'n geval zonder immigratieproblemen weer naar Nederland zou kunnen, en tevens zonder immigratieproblemen weer naar de VS zou kunnen.

Uiteindelijk is de beslissing helemaal niet moeilijk geweest verder. Het heeft ruim een jaar geduurd van het verkrijgen van mijn visum in December 2001, tot uiteindelijk een baan vinden in Oktober 2002, een half jaar NA immigratie, voordat we weer fatsoenlijk op onze benen stonden, maar ik weet 100% zeker dat als we weer voor zo'n besluit staan, dat we ons niet laten tegenhouden door ANDERE mensen, ouders of niet. Ja, ouders waren deels de reden om hier naar toe te gaan, maar het klinkt naar..... maar daaraan komt ook een eind op een gegeven moment, en een kans die je complete toekomst kan bepalen moet je niet vergallen.

Ik weet wel dat mijn leven er waarschijnlijk heel anders had uitgezien als ik geen Amerikaanse tegen het lijf was gelopen.

Whiew, vanmorgen kwam ik buiten om 15 centimeter sneeuw op mijn auto te vinden. Prachtig aanzicht, alleen jammer dat ik natuurlijk helemaal niks had om te krabben en ook geen handschoenen. Met bevroren poten de ruiten schoon proberen te maken met een cd-hoesje om 6.30AM is niet grappig Dadelijk maar even naar Meijer wat spullen halen.

Popolon, hoe ziet het er bij jou uit? Ik ben dan toch wel benieuwd wat 50 miles afstand van het Lake voor verschil is.
Hier heeft het vanaf ongeveer 7 uur gisteravond af gesneeuwd.

[ Bericht 18% gewijzigd door Barcaconia op 04-12-2009 13:43:47 ]

HIer ook, 10/15 cm sneeuw. Nu waardeer ik die garage voor twee auto's extra. Heb geen hekel aan kou of sneeuw, wel aan ruiten krabben.

Ze hadden voor Champaign ook sneeuw voorspeld, maar het is niet gekomen. Wind en -7 was het daarintegen wel vannacht.
De Collonades Club in het Memorial stadium is trouwens geen verkeerde plek om een banquet te houden, ze hadden zelfs een welkomstbericht op het scorebord voor ons (er was geen game)

quote:

Op vrijdag 4 december 2009 14:50 schreef popolon het volgende:
HIer ook, 10/15 cm sneeuw. Nu waardeer ik die garage voor twee auto's extra. Heb geen hekel aan kou of sneeuw, wel aan ruiten krabben.

Ja, een garage inderdaad. Helaas heb ik die niet. Ik heb een remote-start setje voor mijn auto besteld maar die moet nog binnen komen. Standkachels kennen ze hier helaas niet.
Ik vind het wel mooi die sneeuw. Ik ben benieuwd of ik dat over 2/3 maanden nog steeds zeg.

Hier ook sneeuw! Op de bergen..... kan ik het van een afstand bewonderen terwijl ik in korte mouwen buiten loop.

Deck in de sneeuw:

quote:

Op vrijdag 4 december 2009 18:40 schreef wonderer het volgende:
Ik vermoed van niet

Sneeuw is heerlijk om op te zoeken..... Ik kan het zien op de bergen, en als ik twee uur rijd sta ik midden in een ski-resort met ver-Amerikaanste Tiroler huisjes en zo, en een pak sneeuw. Ik vlieg ook nog wel eens naar Canada (en Michigan) in de winter, en dan is sneeuw ook altijd leuk.

Maar om nou om de zoveel tijd je oprit te moeten schoon schuiven, of als je van je werk naar de auto loopt er in die 8 uur weer genoeg sneeuw is gevallen dat er ook weer gekrabt moet worden..... Nou nee. En je kan niet eens meer even in korte broek en slippers aan even naar de winkel..... er moeten dan weer schoenen aangetrokken worden, en op de parkeerplaats van je favoriete winkel hebben ze dan weer met zout gestrooid, en is alles smerig.......

Nee. Doe mij dan maar gewoon lekker een zachte 20 graden overdag, en 5 graden 's nachts..... dat is koud genoeg voor de open haard 's avonds.

Wie houdt er een online foto album bij? Of heeft dit gedaan?
Zelf gemaakte foto's vanuit Amerika vind ik zo nicee.

Link?

Het ergste is inderdaad dat krabben 's ochtends. Dat verveelt vlug...
Ik parkeer op een openbare parkeerplaats bij mijn condominium dus er wordt voor mij geschoven, 's ochtends om 5 uur dus als ik om half 7 buiten kom is alles netjes schoon. Voor mijn auto komt er nog een remote start, dus dat scheelt ook een beetje in het krabben.
Ik vind het wel lachen om lekker alle kanten in te glijden met mijn Jeep Heerlijke auto voor in de sneeuw!
En het is gewoon mooi, zo'n witte omgeving.

Edit: @LeNick, ik vind deze foto mooi

quote:

Op vrijdag 4 december 2009 20:22 schreef Barcaconia het volgende:
Het ergste is inderdaad dat krabben 's ochtends. Dat verveelt vlug...
Ik parkeer op een openbare parkeerplaats bij mijn condominium dus er wordt voor mij geschoven, 's ochtends om 5 uur dus als ik om half 7 buiten kom is alles netjes schoon. Voor mijn auto komt er nog een remote start, dus dat scheelt ook een beetje in het krabben.
Ik vind het wel lachen om lekker alle kanten in te glijden met mijn Jeep Heerlijke auto voor in de sneeuw!
En het is gewoon mooi, zo'n witte omgeving.

Edit: @LeNick, ik vind deze foto mooi
[ afbeelding ]

Haha, die is zeker grappig. Zo'n Wrangler (die had jij toch?) is echt tof inderdaad, had hem even gegoogled.

Ook nog sneeuwfoto's?

quote:

Op vrijdag 4 december 2009 20:28 schreef LeNick het volgende:

[..]

Haha, die is zeker grappig. Zo'n Wrangler (die had jij toch?) is echt tof inderdaad, had hem even gegoogled.

Ook nog sneeuwfoto's?

Komt nog wel, sneeuw ligt er pas sinds vandaag. Ik heb een 5drs Wrangler inderdaad. Ik heb geen fotoalbum op internet maar wel wat leuke foto's om te laten zien. Als ik vanavond thuis ben zal ik eens kijken wat ik kan uploaden

quote:

Op vrijdag 4 december 2009 20:29 schreef Barcaconia het volgende:

[..]

Komt nog wel, sneeuw ligt er pas sinds vandaag. Ik heb een 5drs Wrangler inderdaad. Ik heb geen fotoalbum op internet maar wel wat leuke foto's om te laten zien. Als ik vanavond thuis ben zal ik eens kijken wat ik kan uploaden

Het is echt net een Hummer, ontzettend mooi!

Ik houd dit topic nauwlettend in de gaten!

quote:

Op vrijdag 4 december 2009 20:32 schreef LeNick het volgende:

[..]

[ afbeelding ]

Het is echt net een Hummer, ontzettend mooi!

Ik houd dit topic nauwlettend in de gaten!

Wel een andere kleur hoor En niet zo'n Sjonniegrille.

quote:

Op vrijdag 4 december 2009 20:35 schreef Barcaconia het volgende:

[..]

Wel een andere kleur hoor En niet zo'n Sjonniegrille.

Ja, haha van die andere kleur was ik wel uitgegaan!

quote:

Op vrijdag 4 december 2009 20:32 schreef LeNick het volgende:
[ afbeelding ]

Het is echt net een Hummer, ontzettend mooi!

Ik houd dit topic nauwlettend in de gaten!

Hotlink probleempje

verhuis dat plaatje even naar elders