Iedereen is bang voor de LaPo?
Op visiteIk was een jaar of tien en speelde met mijn vriendjes een potje voetbal op het plein. Het was woensdagmiddag en prachtig weer. Buurvrouw kwam naar buiten lopen met een doos in haar handen. Zij was al oud, woonde alleen en hield een beetje toezicht op het pleintje. Ze riep ons bijeen en gaf ons allemaal een waterijsje. We juichten en applaudisseerden voor Buurvrouw.
Zo ging dat. Als we het niet eens waren over een doelpunt of buitenspel, dan belden we bij haar aan en probeerden we haar uit te leggen wat er was gebeurd. Zij was dan onze scheidsrechter en ook al had ze totaal geen verstand van voetbal, haar oordeel was bindend. Ook als we ons bezeerd hadden, kwam zij naar buiten met een pleister of een icepack.
Als tegenprestatie hielpen we haar met klusjes. Haar vuilcontainers aan de straat zetten en weer terug, haar autootje wassen. Wanneer er sneeuw lag, droegen wij haar boodschappen.
Kortom, Buurvrouw en wij pasten een beetje op elkaar.
Ik heb eigenlijk nooit geweten hoe oud Buurvrouw was. Haar papierachtige huid was zo gekreukt, haar haar zo wit. Ze liep heel langzaam, met kleine schuifelstapjes. Toch kon ze het soms niet laten om onze bal een trap te geven. Terwijl wij er dan met zijn allen achteraan renden, lachte ze haar kunstgebit bloot.
Naar mate ik ouder werd, speelde ik natuurlijk steeds minder op het pleintje. Toch bleef ik regelmatig bij Buurvrouw langsgaan.
Ik was achttien geworden en had mijn gymnasiumdiploma gehaald. Ik had potentie, mogelijkheden, maar had geen flauw idee wat ik wilde gaan studeren. Dus ik besloot een jaar te gaan werken en dan wel verder te zien.
De zomer verstreek. Ik realiseerde me dat ik al een poos niet meer bij Buurvrouw op visite was geweest en nam me voor om direct na mijn werk naar haar toe te gaan.
Ik begaf me naar de bloemenstal op de markt en kocht er een bos lelies. Ik had het idee dat ik wat goed te maken had.
Toen ik bij haar huisje aankwam, kreeg ik het gevoel dat er iets niet goed was. Ik belde aan en wachtte even. Er werd open gedaan door een bloed- en blóédmooi meisje.
En nu sta ik haar aan te staren als een halve zool. Totale verbazing. Omdat zij de deur opent en niet Buurvrouw, maar voornamelijk om haar schoonheid. Het doet bijna pijn om naar haar te kijken.
Gitzwart haar, sproetjes en grote grijze ogen. Volle lippen, een slanke bouw en een wit uniform.
Ze voelt zich ongemakkelijk en slaat haar ogen neer. “Kan ik je ergens mee helpen,” vraagt ze. Ik kom direct terug op aarde.
“Ik kom voor Buurvrouw,” antwoord ik en ik realiseer me dat ik nooit heb geweten hoe Buurvrouw eigenlijk heet.
Het meisje glimlacht. “Je bedoelt Petronella.”
Petronella? Heet Buurvrouw Petronella?
“Ik ben van de thuiszorg,” legt het meisje uit. Ze vraagt of ik Petronella’s kleinzoon ben. Ik leg uit dat ik dat niet ben, maar wel een buurjongen die van kleins af aan bij Petronella over de vloer komt. Het meisje vraagt me even te wachten.
Ik hoor hoe ze het woonkamertje binnenloopt en aan Buurvrouw (Petronella!) vraagt of zij mij kent. Dan komt ze terug en laat me binnen. In het woonkamertje schrik ik van wat ik zie. Buurvrouw in haar stoel met een slangetje dat in haar neus verdwijnt. Als ze me ziet, beginnen haar ogen te stralen.
Bezorgd om ik bij haar zitten. “Wat is er gebeurd, Buurvrouw,” vraag ik haar terwijl ik haar hand vastpak. “Ach mijn jongen,” antwoord Buurvrouw moeizaam, “ik word oud.” Ik laat Buurvrouw de lelies zien. Het ontroert haar zichtbaar en ik ben blij dat ik gekomen ben.
Het meisje neemt de bos van me over. “Ik zal ze wel in het water zetten.” Ik kijk haar aan bloos. Als ik Buurvrouw weer aankijk, zie ik dat haar ogen glinsteren. Het meisje verdwijnt het keukentje in.
“Het is een schoon meidje, niet waar,” fluistert Buurvrouw. Ik kan niet anders dan knikken. “Ze is ook echt een lieverd en ze werkt hard. Beter dan die vorige griet, die bakte er niks van. Wat een feeks was dat.” Het schiet me te binnen dat ik Buurvrouw al twee maanden niet heb gezien en ik schaam me voor mijn nalatigheid.
Buurvrouw lijkt mijn gedachten te lezen. “Het geeft niet jongen, de andere jongens komen ook zo nu en dan. Ik snap ook wel dat jullie het druk hebben.”
Het meisje komt terug met de lelies netjes geschikt in een glazen vaas. Ze zet ze op de salontafel, zodat Buurvrouw ze veel kan zien.
“Wil je wat drinken…” vroeg het meisje afwachtend.
“Job,” antwoord ik en ik steek mijn hand uit.
“Fien,” zegt zij en beantwoordt mijn gebaar. Iets te lang houden we elkaars hand vast en iets te lang kijken we elkaar in de ogen. Intrigerend grijs, die ogen.
“Ja graag,” zeg ik snel, “iets fris alsjeblieft.” Een beetje van haar stuk gebracht loopt Fien weer terug naar de keuken. Ik hoor haar twee glazen pakken en deze volschenken. Buurvrouw heeft nog thee, zie ik.
Ik vraag aan Buurvrouw hoe het met haar gaat. Al gauw zitten we te keuvelen over koetjes en kalfjes. Fien was bij ons komen zitten en kletste gezellig mee. Ze bleek het heel goed met Buurvrouw te kunnen vinden.
Het wordt later en later en Fiens dienst zit er op. Ze noteert haar tijden en activiteiten in een map en doet haar schort af. Er wordt aangebeld. Fiens aflossing komt binnen. Deze stevige tante zal Buurvrouw naar bed helpen en nog wat afrondende klusjes in huis doen.
Het is al donker buiten en ik vraag waar Fien naartoe moet. Ze blijkt in het centrum te wonen en ik bied aan om haar thuis te brengen. Dat vindt ze goed. Dit doe ik niet alleen omdat ik vind dat je een meisje niet alleen door het donker laat fietsen, maar ook omdat ik zo lang mogelijk naar haar wil kijken.
Onderweg vertelt ze dat ze bij de thuiszorg een vakantiebaantje heeft en dat ze na de zomer verpleegkunde gaat studeren. Ik luister naar haar lieve stem en maak veel grapjes. Als ze lacht is ze nog mooier en ik rij bijna de tramrail in.
“Daar bij de stoplichten rechtsaf en dan zijn we er,” wijst Fien. Shit, waarom woont ze niet nog verder weg? We slaan de hoek om en stappen af. Haar fiets maakt ze vast aan een lantaarnpaal.
“Bedankt voor het meefietsen,” zegt ze zachtjes.
“Graag gedaan.”
Ze kijkt me aan met haar grote grijze ogen en we zeggen niets meer. Het is duidelijk dat we allebei ergens op wachten.
Dan doet ze een stap naar voren en werpt zich tegen me aan. Ik laat mijn fiets vallen en omhels haar. Dan drukt ze haar lippen op de mijne. Fien zoent goddelijk. Haar lippen smaken zo zoet.
Ze heeft mijn stropdas vast en terwijl we zoenen, leidt ze me naar een voordeur. Ze graait in haar tas en duikt haar sleutels op. Snel opent ze de deur, trekt me naar binnen en smijt hem weer dicht.
In de hal zoenen we weer, iets rustiger nu. De spanning is om te snijden. We trekken tegelijkertijd onze jassen uit en laten ze op de grond vallen. Ik trap mijn schoenen uit. Fien sjort mijn overhemd uit mijn broek en begint aan de knoopjes te frunniken. Dit gaat me niet snel genoeg. Mijn colbert laat ik ook op de grond vallen en mijn overhemd trek ik uit als een T-shirt. Fien bijt op haar lip bij het zien van mijn blote bovenlijf.
De blik in haar ogen is veranderd van begeerte naar totale geilheid. Ik voel een erectie opkomen. Fien ontdoet zich van haar uniform. Er blijkt onder dat niet-neukbare thuiszorgpakje een wit kanten setje schuil te gaan. Sexy. Ik hou het bijna niet meer, maar wil ook niet te snel gaan.
Fien komt naar me toe en zoent me weer. Ze moet op haar tenen staan en ik moet een beetje bukken. Mijn handen glijden af naar haar billen. Dan til ik haar op. Zij slaat haar benen om mijn heupen en ik draag haar naar de bank. Daar leg ik haar neer.
Ik kom bij haar zitten en bekijk haar nog eens goed. Ze heeft relatief flinke borsten en een prachtig zandloperfiguur. Ik zoek onder haar rug en open de sluiting van haar beha. Ik laat de bandjes van haar schouders glijden en verwijder het kledingstuk.
Fien trekt zelf haar slipje uit en dan ligt ze volledig naakt op de bank. Ze pakt mijn hand en positioneert deze tussen haar benen. Mijn middelvinger verdwijnt in haar warmte. Al gauw ligt ze te kronkelen op de bank. Kleine snikjes en kreetjes ontsnappen over haar lippen. Met mijn duim stimuleer ik nu ook zachtjes haar clitoris.
Ze is ontzettend nat. Ik staak mijn bezigheden om mijn overige kleding uit te trekken. Als Fien ziet wat ik doe, komt ze overeind. Rustig dwingt ze me om op de bank te gaan zitten. Dan komt ze in amazone over me heen zitten. Langzaam glijdt ze over mijn erectie. Ze voelt erg klein en al gauw moet ik mijn best doen om me in te houden.
En terwijl ze me berijdt, grijp ik haar billen vast, zoen haar lippen. Ik zit onderuit en heb een prachtig uitzicht op haar dansende borsten en wiegende heupen. Ze heeft haar ogen gesloten en is volledig in extase.
Dan sla ik mijn arm om haar hen en zonder de penetratie te onderbreken, leg ik haar weer op haar rug op de bank. Dan begin ik te stoten. Blijkbaar kan ze zich zo beter ontspannen, want ze slaakt gilletjes en kreunt. Ze zet haar nagels in mijn bil. Het is prachtig haar zo te zien genieten.
Ik voel hoe haar bekkenbodemspieren schokkend aanspannen en dan komt ze half overeind. Ze klampt zich aan me vast. Sidderend, met een kort kreuntje komt ze klaar.
Ik beweeg niet meer, laat haar bijkomen. Voor mezelf was het op het nippertje. Ik ben blij dat ik mijn eigen orgasme heb kunnen uitstellen.
Wanneer Fien enigszins is gekalmeerd, verlaat ik haar warmte. Ze komt overeind en gaat op haar knieën op de bank zitten. Haar ellebogen rusten op de rugleuning. Ze kijkt me aan met een blik die me duidelijk maakt dat ze nog lang geen genoeg heeft gehad. Natuurlijk geef ik gehoor aan haar uitnodiging. Ik kom achter haar staan, glij bij haar naar binnen en pak haar heupen stevig beet. Als ik weer begin te stoten, zijn de kreuntjes, snikjes en gilletjes ook weer terug. Ze lijkt me te smeken om vooral niet te stoppen.
“Harder, harder,” kreunt ze en ik doe wat mij gevraagd wordt. Ze gilt en weer voel ik haar spieren zich aanspannen. Ze schokt wat na en probeert weer op adem te komen. Ze zoekt steun op de rugleuning.
Het duurt nu iets langer voordat ze gekalmeerd is. Als ze me weer aankijkt, zie ik een rode blos op haar wangen en nog steeds die geile blik in haar ogen.
Fien komt vlak voor me op de bank zitten en neemt mijn geslacht in haar mond. Ze blijkt geen last te hebben van de kokhalsreflex. Haar orale vaardigheden blijken uitmuntend. Met zorgvuldige likjes wast ze haar eigen oestervocht van mijn penis. Dan staat ze op en zoent mij. Ik proef haar. Ondertussen speelt ze met me, ze plaagt me, daagt me uit. Kom op, dan. Ze weet dat ik nog meer wil.
Ik hou het niet meer vol! Ik pak haar beet en gooi haar op de bank. Ze giechelt. Mijn dwingende gedrag blijkt ze wel leuk te vinden, dus. Ik positioneer haar op handen en knieën op de bank en neem haar. Hard en ruig. Ik hoor aan haar dat ze dit lekker vindt.
Ik kijk naar beneden, zie haar voor me zitten. Zie hoe ze naar me omkijkt. Hoor hoe ze geniet. Ik geef haar een klets op haar bil, iets harder dan bedoeld. Het schijnt haar niet te deren.
“Dit is zó lekker,” kreunt ze hees.
En dan hou ik het niet meer. Mijn orgasme lijkt uit mijn tenen te komen, zo heftig, zo lang. Ik moet me inhouden om het niet uit te schreeuwen.
Uitgeput laat ik me naast Fien neervallen op de bank. Ze krult zich tegen me aan. Ik krijg een kusje op mijn wang.
Als ik ben bijgekomen, zie ik op de klok dat het al middernacht is. Ik besef me dat ik morgen weer moet werken en baal als een stekker. Ik sta op en begin mijn kleding bij elkaar te zoeken. Fien blijft naakt en zoekt met me mee.
Bij de voordeur zoenen we nog even. Ik krijg een tikje tegen mijn penis. Ze kijkt me nog een keer aan met die uitdagende blik van haar. Dan laat ze me uit.
Buiten duurt het even voordat ik me realiseer wat ik zojuist beleefd heb. Wat was ze opgewonden, wat is ze lekker!
Dan kom ik tot de ontdekking dat mijn fiets niet meer ligt waar ik hem had neergekletterd. Shit. Gejat…
[ Bericht 0% gewijzigd door Poem op 20-06-2012 18:59:48 ]