F&S Films & Series
Flitsende films en spannende series, bespreek het hier met elkaar!
wat een negativiteit hier.
♥ "Sans toi, les émotions d'aujourd'hui ne seraient que la peau morte des émotions d'autrefois.."
Welkom op FOK!quote:
.
"I'm interested in anything about revolt, disorder, chaos, especially activity that appears to have no meaning.
It seems to me to be the road toward freedom. - Jim Morrison"
It seems to me to be the road toward freedom. - Jim Morrison"
Ja, dankje. hehe.
♥ "Sans toi, les émotions d'aujourd'hui ne seraient que la peau morte des émotions d'autrefois.."
Ook ik heb mij vanmiddag aangesloten bij het kuddevolk en ben naar Pathé geweest.Na het boek een keer of zes te hebben gelezen,en elke keer aan het einde bij het 'Luna neemt afscheid' moment in janken uit te barsten was ik benieuwd.Ik ben wél en niet tevreden.Ik vond,wat iemand hier eerder ook zei,dat het te gejaagd was.'Hallo ik ben Stijn uit Breda.Ik ben Carmen uit Amsterdam.' Dan de trouwscéne,de scéne waarin Luna al drie is.Dan het reisje van Stijn naar LA,en als hij terugkomt staat er een betraande Carmen te vertellen dat het niet goed is met haar borst.Waarom niet een stukje waarin de kanker groeit? Een stukje van 'Hé,er zit iets niet goed in mn borst,misschien moet ik naar een dokter?' Dit allemaal in een tijdsbestek van 15 minuten hooguit 
Ook de rest van de film blijft in dit tempo doorjagen.De film wordt er letterlijk doorheen gejaagd.Carmen is ineens schoon,een week later is ze uitbehandeld 
En ook Roos zie je lang niet zo veel..Achteraf heeft Anna Drijver een bijrol..
De vrienden inderdaad,ook een minpunt.Want waar the fuck waren Thomas&Anne? De moeder van Carmen? Natasja? Waar was die hele club borstkanker lotgenoten van Carmen? Waar was Toos?
En dan de seks,en het véle,véle bloot.Ik hou van functioneel bloot,toevallig tijdens aan scéne een blote borst.Maar nu..Stijn&Carmen bloot in een koren/maisveld,Stijn&Roos de godszalige tijd bloot.Ik wist niet dat Stijn en Carmen nudistische trekjes hadden?
Maar ook ik,heb netals het kuddevolk moeten huilen.Vooral bij de scéne in de tunnel,die kwam goed binnen.Het afscheid van Luna was ook emotioneel.Maar waar was de sterfbed scéne? Je hebt niemand afscheid zien nemen van Carmen.Toen de film afgelopen was vond ik ook de muziek van Kane,die ik thuis nog niet passend vond ineens vreselijk emotioneel.En met mij liepen er dan ook veel mensen beduusd,met vochtige ogen de zaal uit..
Ook de rest van de film blijft in dit tempo doorjagen.De film wordt er letterlijk doorheen gejaagd.Carmen is ineens schoon,een week later is ze uitbehandeld En ook Roos zie je lang niet zo veel..Achteraf heeft Anna Drijver een bijrol..De vrienden inderdaad,ook een minpunt.Want waar the fuck waren Thomas&Anne? De moeder van Carmen? Natasja? Waar was die hele club borstkanker lotgenoten van Carmen? Waar was Toos?
En dan de seks,en het véle,véle bloot.Ik hou van functioneel bloot,toevallig tijdens aan scéne een blote borst.Maar nu..Stijn&Carmen bloot in een koren/maisveld,Stijn&Roos de godszalige tijd bloot.Ik wist niet dat Stijn en Carmen nudistische trekjes hadden?
Maar ook ik,heb netals het kuddevolk moeten huilen.Vooral bij de scéne in de tunnel,die kwam goed binnen.Het afscheid van Luna was ook emotioneel.Maar waar was de sterfbed scéne? Je hebt niemand afscheid zien nemen van Carmen.Toen de film afgelopen was vond ik ook de muziek van Kane,die ik thuis nog niet passend vond ineens vreselijk emotioneel.En met mij liepen er dan ook veel mensen beduusd,met vochtige ogen de zaal uit..
So, here is the truth about the truth. It hurts, and so we lie.
Zeg dat wel...quote:Op vrijdag 27 november 2009 19:01 schreef Purdey het volgende:
Vooral bij de scéne in de tunnel,die kwam goed binnen.
Die scene heeft het meeste indruk op mij gemaakt ..
En natuurlijk het afscheid van Carmen, Luna en Stijn op het bed.. pff.
♥ "Sans toi, les émotions d'aujourd'hui ne seraient que la peau morte des émotions d'autrefois.."
How can you know what things are worth if your hands don`t move `till you do a day`s work?
Ich veul mich net enne klok, want ich tik neet richtig
Ich veul mich net enne klok, want ich tik neet richtig
Blegh ja,dat heb ik ook gehad.En nu dus ook weer.Je krijgt ineens zo'n 'Dit is zo oneerlijk' gevoelquote:Op zaterdag 28 november 2009 09:39 schreef karoltje het volgende:
Van 'Simon' was ik een week depressief, ik denk dat ik maar niet naar deze film ga.
So, here is the truth about the truth. It hurts, and so we lie.
Deze is 10x erger dan Simon... Hier wordt het slopende proces van de ziekte gerekt over anderhalf uur tijdquote:Op zaterdag 28 november 2009 09:39 schreef karoltje het volgende:
Van 'Simon' was ik een week depressief, ik denk dat ik maar niet naar deze film ga.
Op vrijdag 7 november 2008 08:54 schreef santax het volgende:
[..]
Blij dat er nog mensen hier zijn waar ik me wel in herken.
U, meneer MikeyMo, bent mijn nieuwe FOK!-held _O_
[..]
Blij dat er nog mensen hier zijn waar ik me wel in herken.
U, meneer MikeyMo, bent mijn nieuwe FOK!-held _O_
quote:Op zaterdag 28 november 2009 10:09 schreef MikeyMo het volgende:
[..]
Deze is 10x erger dan Simon... Hier wordt het slopende proces van de ziekte gerektsamengeperst over anderhalf uur tijd
Een recensie van mijn hand
[ Bericht 0% gewijzigd door MikeyMo op 28-11-2009 12:00:32 ]
quote:Na het zien van deze film, omringd door allemaal huilende vrouwen waarvan sommigen de eerste tranen al hadden in gezet voor de pauze, kon ik me eigenlijk maar één ding afvragen: wat voor soort persoon gaat naar deze film onder het mom van een gezellig avondje uit? Wat voor persoon dat is weet ik niet, maar gezien het succes van de film zit Nederland vol met zulke mensen. De zalen zitten afgeladen met vrouwen die collectief gaan huilen bij deze film waarin we van begin tot eind stervensbegeleiders zijn van een vrouw met kanker. Oh, en haar kerel neukt een ander terwijl zij aftakelt, daar is ook nogal wat ophef over.
Vrolijk is de olijk getitelde Komt een vrouw bij de dokter dus allerminst. Via een korte montage worden we geintroduceerd in het leven van Carmen, Stijn en hun dochtertje Luna. Carmen en Stijn staan on-top-of-the-world. Zij een goede baan, hij zijn eigen goedlopend bedrijf in Amsterdam. Ze zien er goed uit, houden veel van elkaar en hebben een kindje. Dat Stijn wel eens ontrouw is heeft Carmen geaccepteerd. Hij houdtvan haar met heel zijn hart en dat hij af en toe met zijn piemel denkt daar heeft ze mee leren leven. "Don't ask, don't tell" zou er op een tegeltje in hun toilet kunnen hangen.
Dan blijkt dat knobbeltje in Carmens borst toch meer te zijn dan een vals alarm.
Vanaf dit moment slaat de film 180 graden om qua sfeer. Waren de eerste 15-20 minuten nog komisch, romantisch en heerlijk luchtig, de rest van de film zal een grote beerput van ellende zijn die over Stijn en ons kijkers wordt uitgestort. Ziekenhuisbezoeken, chemokuren, bestralingen, borstamputatie en vele kots-scenes komen langs. Het luchtige toontje verdwijnt en zal ook niet meer terugkomen, hooguit enkel in snedige zinnen van de relativerende Carmen. De enige "rust-momentjes" vinden we terug in de scenes waarin Stijn ondanks de ziekte van zijn vrouw toch zo nu en dan zijn seksueel vertier probeert te halen bij andere vrouwen, en dan met name Roos die van zijn thuissituatie op de hoogte is en op wie hij zowaar verliefd wordt. Zij wordt zijn kankervrije zone waar hij zich kan terugtrekken van de ziekenhuisbezoeken en het vele kots opruimen. Er is veel te doen geweest over dit gedrag, maar geheel onbegrijpelijk is het nou ook weer niet. Als ik dan zelf zou moeten relativeren zou ik liever hebben dat zo'n iemand op zijn beurt zijn troost weer zoekt bij een andere vrouw dan bij de drankfles. Al gaat Stijn op den duur wel te ver met zijn gedrag.
De film zelf is erg mooi gefilmd en de hoeveelheid seks doet zowaar oud-hollands aan. Alsof Paul Verhoeven deze film geregisseerd heeft en niet debutant Reinout Oerlemans die zich voor het eindresultaat overigens niet hoeft te schamen. De acteerprestaties zijn goed en met name Carice van Houten speelt de sterren van de hemel. Anna Drijver's rol is kleiner dan verwacht en haar karakter ook nauwelijks uitgediept. Ze is gereduceerd tot een seksmaatje, en dat is wel jammer aangezien ze werd geintroduceerd als hard-to-get. Toch is het verre van perfect. Soms doen de dialogen nogal erg knullig aan en ook de begin-montage voelde gesjeesd aan. Deze film wordt vergeleken met Turks Fruit vanwege dezelfde thema's, maar waar Turks Fruit 2/3 van de film besteedde aan de relatie van de twee hoofdpersonen en de kanker pas in de laatste acte om de hoek kwam kijken zo worden we hier even snel door een synopsis van hun leven samen heen gegooid tot het moment dat de kanker om de hoek komt kijken. De ondertitel van de film is dan wel "een ode aan de liefde", maar ik ben van mening dat "de verschikking van kanker" meer toepasselijk was geweest.
Vrolijk wordt je dus niet van deze film en die stemming zet zich al redelijk vroeg in. Waarom deze film dan ook als een mediahype wordt gebracht is mij een raadsel. Nou ja, eigenlijk ook niet. Er moet natuurlijk wel geld verdiend worden en dat geeft de film toch een beetje een zure bijsmaak. Over de rug van een vreselijke ziekte hordes vrouwen naar de bioscoop lokken om toch ook een financieel success te hebben. Wat dat betreft had ik het persoonlijk meer chique gevonden wanneer dit gewoon een filmhuis-film was geworden, waar de commerciele belangen toch minder groot zijn. Wellicht overdrijf ik nu, maar het de film ook niet misstaan als een deel van de opbrengst naar de kankerstichting was gegaan.
Mijn conclusie is eigenlijk dat deze film het best geschikt is om samen met een vriend of vriendin thuis op de bank te gaan zitten kijken, want de scenes die ik aantrof in de bioscoop met allemaal vrouwen die massaal zaten te huilen waarbij de extreemste gevallen door minimaal 4 vriendinnen werden geknuffeld en getroost waren te genant voor woorden. Maar goed, dat zal wel een Venus-Mars dingetje zijn.
[ Bericht 0% gewijzigd door MikeyMo op 28-11-2009 12:00:32 ]
Op vrijdag 7 november 2008 08:54 schreef santax het volgende:
[..]
Blij dat er nog mensen hier zijn waar ik me wel in herken.
U, meneer MikeyMo, bent mijn nieuwe FOK!-held _O_
[..]
Blij dat er nog mensen hier zijn waar ik me wel in herken.
U, meneer MikeyMo, bent mijn nieuwe FOK!-held _O_
Ik snap niet waar je het vandaan haalt dat een film gezellig moet zijn. Er zijn zoveel redenen om een film te willen zien, niet alles hoeft lachen gieren brullen te zijn.
There is no love sincerer than the love of food.
nee idd, een film kan immers ook spannend zijn, of eng.quote:Op zaterdag 28 november 2009 12:03 schreef MinderMutsig het volgende:
Ik snap niet waar je het vandaan haalt dat een film gezellig moet zijn. Er zijn zoveel redenen om een film te willen zien, niet alles hoeft lachen gieren brullen te zijn.
Maar dit is zo extreem, dat 30 minuten in de film men al aan het snotteren is en dat dat de rest van de film doorgaat. Een film is in mijn ogen entertainment en een biosbezoek vaak onderdeel van een gezellig avondje uit. Hier is het dus entertainment en gezellig dat men 1,5 uur in de bios aan het janken is...
Daarom is mijn conclusie ook dat je geen gezellig avondje uit hebt met deze film
Op vrijdag 7 november 2008 08:54 schreef santax het volgende:
[..]
Blij dat er nog mensen hier zijn waar ik me wel in herken.
U, meneer MikeyMo, bent mijn nieuwe FOK!-held _O_
[..]
Blij dat er nog mensen hier zijn waar ik me wel in herken.
U, meneer MikeyMo, bent mijn nieuwe FOK!-held _O_
Dat heb je met Der Untergang bv ook niet, maar daarom nog wel een klasse film.quote:Op zaterdag 28 november 2009 12:19 schreef MikeyMo het volgende:
[..]
nee idd, een film kan immers ook spannend zijn, of eng.
Maar dit is zo extreem, dat 30 minuten in de film men al aan het snotteren is en dat dat de rest van de film doorgaat. Een film is in mijn ogen entertainment en een biosbezoek vaak onderdeel van een gezellig avondje uit. Hier is het dus entertainment en gezellig dat men 1,5 uur in de bios aan het janken is...
Daarom is mijn conclusie ook dat je geen gezellig avondje uit hebt met deze film
My soul is painted like the wings of butterflies
Lang geleden dat ik zin had om na een uur de bioscoopzaal uit te lopen. Het enige pluspuntje was het acteerwerk van Carice van Houten. Gemaakt emotioneel, het wekte totaal niks bij me op. Die scene in de discotheek met het videoscherm was helemaal beschamend slecht.
Mijn betoog gaat dan ook niet zozeer over de film zelf, maar meer over het feit dat hele hordes naar de bios gaan om te zitten janken. Der Untergang was toch ook weer meer filmhuis dan een gelikte bioscoopfilm. En idd, een klasse filmquote:Op zaterdag 28 november 2009 12:57 schreef scanman1 het volgende:
[..]
Dat heb je met Der Untergang bv ook niet, maar daarom nog wel een klasse film.
KEVBDD is ook geen slechte film, ik vind het alleen geen bioscoopfilm. En ik vind het nogal frappant dat hele hordes vrouwen naar de bios stromen, vaak roepende "ja, ik moest van het boek huilen..."
Op vrijdag 7 november 2008 08:54 schreef santax het volgende:
[..]
Blij dat er nog mensen hier zijn waar ik me wel in herken.
U, meneer MikeyMo, bent mijn nieuwe FOK!-held _O_
[..]
Blij dat er nog mensen hier zijn waar ik me wel in herken.
U, meneer MikeyMo, bent mijn nieuwe FOK!-held _O_
Dat was eigenlijk het enige wat me irriteerde,dat veel vrouwen op de website van Kluun (Die ik geregeld volg) van te voren al zeiden 'Oooh,ik ga m'n zakdoekjes meenemen hoor!' Alsof het van te voren verplicht gesteld werd om te huilen,omdat je hem anders niet goed vond.Ik huil zelden bij films,ik kan me zelfs niet een meer herinneren wanneer ik dat voor het laatst deed.Maar bij deze film was het meer een soort van 'Shit,stel dat ik ook ooit zo eindig..' Ik heb dus gister wel op m'n lip moeten bijten af en toe,maar meer omdat je wéét dat er een kern van waarheid in zit.Dat Judith écht zo is overleden en heel deze lijdensweg heeft af moeten leggen,dat je écht weet dat Judith afscheid heeft moeten nemen van Eva (Luna dus) en dat is het wrede van de film.Het is geen fictie..quote:Op zaterdag 28 november 2009 13:29 schreef MikeyMo het volgende:
[..]
KEVBDD is ook geen slechte film, ik vind het alleen geen bioscoopfilm. En ik vind het nogal frappant dat hele hordes vrouwen naar de bios stromen, vaak roepende "ja, ik moest van het boek huilen..."
So, here is the truth about the truth. It hurts, and so we lie.
Het enige moment waarop ik het even moeilijk had was de 'bedscene' met Carmen, Stijn en Luna..
maar echt huilen, nee.
maar echt huilen, nee.
♥ "Sans toi, les émotions d'aujourd'hui ne seraient que la peau morte des émotions d'autrefois.."
Ik quote miss_bleu even, ik wilde precies hetzelfde posten.
quote:Op vrijdag 27 november 2009 09:22 schreef miss_bleu het volgende:
Gisterenavond naar de film geweest en hij viel mij een beetje tegen. Vond het boek echt vele malen beter dan de film. Komt misschien ook wel omdat je bij het boek je eigen fantasie hebt en daardoor de film een beetje plat is. Zonde.
quote:
Het klinkt alsof de film net zo is als het boek. Goedkope feel good zonder de feel good want het gaat over kanker. Hersenloos vermaak dat je meesleept en wat je gretig in een ruk leegzuigt.
Heerlijk. Kan niet wachten om hem te zien.
Mooi omschreven! Dat is idd hoe ik het boek zie.
En vanavond ga ik naar de film. 
Ben benieuwd.
***
Same here, bios zal vanavond wel propvol zitten.quote:Op zaterdag 28 november 2009 16:10 schreef Brighteyes het volgende:
[..]
Dat is idd hoe ik het boek zie.
Qui habet aures audiendi audiat
Ik zou zo nog een keer willen. dat wel. 
♥ "Sans toi, les émotions d'aujourd'hui ne seraient que la peau morte des émotions d'autrefois.."
Hmmm...ik vond hem wat tegenvallen...het was meer seks dan kanker...
Had verwacht dat er meer diepgang in zou zitten. Steeds die keiharde housemuziek en seks en dan weer gekots....ik weet niet. Het had wel anders en vooral beter verfilmd kunnen worden.
Had verwacht dat er meer diepgang in zou zitten. Steeds die keiharde housemuziek en seks en dan weer gekots....ik weet niet. Het had wel anders en vooral beter verfilmd kunnen worden.
You were born as an original. Don't die as a copy.
In plaats van 1 zaal werd op het laatste moment besloten in 2 zalen de film te draaien gezien de grote belangstelling, IMHO was half Nederland in de benen om KEVBDD te zien gisterenavond.
Vond hem zeker goed, al werd alles in een grote vaart verteld, de diepgang was ver te zoeken tov het boek maar goed je hebt maar 110 minuten om alles de revue te laten passeren.
Verder veeeeeeeeeel sex, had wat minder gemogen.
Na afloop was zo goed als iedereen muisstil, de laatste keer dat ik dat heb meegemaakt was bij Schindlers list.
[ Bericht 2% gewijzigd door tisauch op 29-11-2009 11:16:52 ]
Vond hem zeker goed, al werd alles in een grote vaart verteld, de diepgang was ver te zoeken tov het boek maar goed je hebt maar 110 minuten om alles de revue te laten passeren.
Verder veeeeeeeeeel sex, had wat minder gemogen.
Na afloop was zo goed als iedereen muisstil, de laatste keer dat ik dat heb meegemaakt was bij Schindlers list.
[ Bericht 2% gewijzigd door tisauch op 29-11-2009 11:16:52 ]
Qui habet aures audiendi audiat
Waarom ken ik toch zoveel films van 110 minuten die wél diepgang hebben? Met of zonder boek als inspiratiebron.quote:Op zondag 29 november 2009 11:08 schreef tisauch het volgende:
Vond hem zeker goed, al werd alles in een grote vaart verteld, diepgang was ver te zoeken tov het boek maar goed je hebt maar 110 minuten om alles de revue te laten passeren.
He's simple, he's dumb, he's the pilot.
omdat daar hele stukken verhaal weggelaten worden?quote:Op zondag 29 november 2009 11:18 schreef Ringo het volgende:
[..]
Waarom ken ik toch zoveel films van 110 minuten die wél diepgang hebben? Met of zonder boek als inspiratiebron.
Turks Fruit heeft idd meer diepgang, met name om dat daar de focus vooral ligt op de relatie zelf en het ontstaan daarvan. Deze film focust meer, en eigenlijk teveel op de kanker
-||||-----||||- Iron and me, we're meant to be -||||-----||||-
Ik vond het een prachtige film, maar had wel de hele tijd een heel raar soort ongemakkelijk gevoel en pas thuis in bed snapte ik waarom.
Ik ben ramptoerist in hart en nieren en je mag mij altijd wakker maken voor een waargebeurd verhaal maar ik kreeg hierbij, wat ik dus bij het boek totaal niet had, een beetje het gevoel dat je ook hebt als bijv. de hele wereld weet dat je vent vreemd gaat behalve jij. En dat jij er dan achter komt en dat je je dan zo ontzettend (onterecht) schaamt omdat je het gevoel hebt voor joker te staan voor de halve wereld.
Kan het niet goed uitleggen, maar Carmen (Judith) heeft er zelf niet om gevraagd om dit verhaal wereldkundig te maken en hoewel er vast plenty films zijn die zonder toestemming van de hoofdpersoon gemaakt zijn is juist het overspel hierin wat het voor mij ongemakkelijk maakte.
En dat terwijl ik Stijn pas echt een klootzak vond toen hij weg liep toen ze aan het vieren waren dat ze clean was.
En verder vond ik hem best confronterend, ben ook eens met mijn moeder geweest naar een van haar bestralingssessies en dat kwam best hard terug. Zo ook het litteken. Niks geen drama's, mijn moeder leeft nog, heeft ook geen chemo gehad, maar het was hier en daar wel even een flashback.
Mooie film, maar ik vond het best heel surrealistisch toen de hele zaal stil was en overal, gesnik hoorde. Net even te 'intiem' voor een bioscoopzaal zeg maar.
Ik ben ramptoerist in hart en nieren en je mag mij altijd wakker maken voor een waargebeurd verhaal maar ik kreeg hierbij, wat ik dus bij het boek totaal niet had, een beetje het gevoel dat je ook hebt als bijv. de hele wereld weet dat je vent vreemd gaat behalve jij. En dat jij er dan achter komt en dat je je dan zo ontzettend (onterecht) schaamt omdat je het gevoel hebt voor joker te staan voor de halve wereld.
Kan het niet goed uitleggen, maar Carmen (Judith) heeft er zelf niet om gevraagd om dit verhaal wereldkundig te maken en hoewel er vast plenty films zijn die zonder toestemming van de hoofdpersoon gemaakt zijn is juist het overspel hierin wat het voor mij ongemakkelijk maakte.
En dat terwijl ik Stijn pas echt een klootzak vond toen hij weg liep toen ze aan het vieren waren dat ze clean was.
En verder vond ik hem best confronterend, ben ook eens met mijn moeder geweest naar een van haar bestralingssessies en dat kwam best hard terug. Zo ook het litteken. Niks geen drama's, mijn moeder leeft nog, heeft ook geen chemo gehad, maar het was hier en daar wel even een flashback.
Mooie film, maar ik vond het best heel surrealistisch toen de hele zaal stil was en overal, gesnik hoorde. Net even te 'intiem' voor een bioscoopzaal zeg maar.
***
|
|
